Reisverhaal «fiji»

rond | Fiji | 1 Reacties 10 Juni 2017 - Laatste Aanpassing 02 September 2017

de vlucht van vanuatu naar fiji verloopt vlotjes, aan boord krijgen we onze eerste bula aangeboden, wat welkom, goeiendag, geniet van het leven en nog vanalles meer betekent.

ons vervoer en verblijf in fiji is volledig op voorhand vastgelegd en we zijn helemaal relax. op de luchthaven worden we opgewacht en krijgen we al onze vouchers toegestopt samen met wat uitleg.

we springen in een taxi naar ons eerste hotel dicht bij de luchthaven. het is al laat maar we gaan nog voor een snelle hap. we worden bediend door een overenthousiaste fijier met rokske aan, felrood geschminkte lippen en veel nadruk op de s-klanken. blijkbaar is een equipe niet compleet zonder dergelijk exemplaar, in elk volgend restaurant of resort dat we aandoen loopt er zo één rond. 

de volgende morgen is het vroeg opstaan, op de bus samen met paar honeymooners en consorten, de boot op. het is lekker aant regenen.

onze eerste stop, we doen drie van de yasawa eilanden aan,  is barefoot kuata. het zonnetje komt er door en de sfeer wordt beter. we worden met een kleiner bootje naar het eiland gebracht, verwelkomd door een ontvangstcomité met gitaar en gezang, en een dikke bula. 

de dive master, een vrolijke rosse brit met rozerood gebrande huid doet ons de duik- en snorkelmogelijkheden uiteen. 

ons hutje is reuze gezellig. 

 

het water is onwaarschijnlijk helder, de koralen weelderig en de variatie aan vissoorten aanzienlijk. 

verder is het een levendige boel op het eiland met publiek uit australie en nieuw zeeland maar ook europeanen verzeild in oceanie, we ontmoeten een koppel westvlamingen uit zwevegem jawadde die in australie aan het klussen zijn en een paar duitse grieten die aupairen in nieuw zeeland, een groepje gecultiveerde chinezen, een franse haaienfreak/activist enzoverder.

meermaals maken we een snorkeltochtje met de kayak naar de andere kant van het eiland, dat rotsachtig en niet te voet bereikbaar is. er is een diepe drop-off en het snorkelen is er super. we zien er meerdere rifhaaien wat het extra spannend maakt. de eilandbewoners zijn niet gewoon om gezinnen te ontvangen en de dochters krijgen meermaals complimenten voor hun moed. zeker na de uitstap "snorkelen met haaien". een trip naar een rif diep in zee, met golven van paar meterkes hoog. eenmaal aangekomen waren we al doornat van de golven die over ons kwakten. de duikbegeleiders opperden dat het misschien niet de ideale condities waren voor de kinderen maar lou en pollie waren al overboord gesprongen, op zoek naar de haaien.

 

ook vaderkesdag waren de meiden niet vergeten en stiekem werd vanalles in elkaar geknutseld. vader wordt naar de hangmat gelokt en overstelpt met kadootjes.

de volgende stop is botaira, een paar uur verder met de catamaran. 

 

botaira is opvallend leeg, er is slechts één ander koppel op het eiland, een koppel duitsers van in de 50, dat er niet al te enthousiast uit ziet. bij het middagmaal wordt stillekesaan duidelijk waarom. we krijgen een lekker stukske vis aangeboden en smullen het op. een goed begin zeggen we nog en vol verwachting kijken we uit naar het hoofdgerecht. een beetje later wordt ons uitgelegd dat er geen voorgerecht was. en een dessert komt er ook niet. alleen een koekske bij de koffie om vier uur. s'avonds is er wel een dessert.

om vier uur storten we ons op de aangebrande pannekoekjes en informeren we of er naast warm water en theezakjes ook koffie te verkrijgen is. wat later komt de koffiekan met een inhoud dat zeer goed op dat warm water voor de thee lijkt. er volgen een paar gesprekken op die nergens naar leiden. 

onze wc spoelt niet door. ha bij ons ook niet zeggen die duitsers. er volgen nog een paar gesprekken met weinig resultaat. 

in de bungalow krijgen we bezoek van een ferme spin en trippelt er af en toe iets tussen een muis en een rat voorbij...

maar geen reden tot klagen. het eiland is de max, het strand en de zee voor ons alleen. ook hier liggen een paar kayaks, en er wordt gesnorkeld en zelfs gekayaksurft. 

de meiden volgen een cursus mand- en armbandvlechten met palmbladen.

uiteraard ook tijd en plaats voor een lesje..

we maken een wandeltocht naar een dorpje aan de andere kant van het eiland, een mini gemeenschapje met kerk, raadzaal, schooltje, winkeltje, boerke en gsm-mast. 

 

 

 

 

hierna gaat het richting blue lagoon, een meer upmarket resort een stuk verder noordelijk.

we lopen onze wevelgemnaars weer tegen het lijf en voelen ons al snel thuis...

het zicht is er mooi, zowel boven op het eiland als onder de waterspiegel.


verdikkeme, gedaan met het eilandleven. op naar trumpland.

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

opa & oma Gits Als dit de laatste beelden zijn van de reis, dan hier ook onze laatste reactie. Deze veranderd evenwel niet t.o.v. de vorige reacties en dus op de Fiji eilanden ook wondermooi en doet goesting krijgen om daar ook eens te mogen verblijven. Jammer maar aan alles komt een eind Groetjes O&O Gits Geplaatst op 10 September 2017

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking