Reisverhaal «Van Kaza tot Jaisalmer»

Indië | 0 Reacties 04 Augustus 2010 - Laatste Aanpassing 08 Augustus 2010

De nacht voor ons vertrek wordt Spiti getroffen door een hevig onweer.  Eventjes ziet het ernaar uit dat we nog een paar dagen langer in Kaza zullen moeten blijven.  Maar de chauffeur wil ervoor gaan.  "We zien wel tot waar we geraken." klinkt het antwoord.
De rit van nog geen 200 km neemt 16 u in beslag.  Dat is een gemiddelde van 12,5 km/u, vergelijkbaar met een rustig fietstempo op een luie zondagmiddag.  We trotseren de vele pasgevormde rivieren, die de weg versperren.  Gewone auto's zouden door de kracht van het stromende bergwater zeker zijn weggespoeld, maar onze bus houdt stand.  Soms moeten we met man en macht neergestorte rotsblokken ontruimen.  Soms zijn weg en rivier EEN en lijkt het alsof we door de rivier varen.  Op vele plaatsen zijn stukken straat (of beter geformuleerd "verzameling van minder puntige stenen") weggespoeld en is de buschauffeur genoodzaakt levensgevaarlijke maneuvres uit zijn mouw te toveren.  We vrezen geregeld voor ons leven!!   Nu begrijpen we waarom de spiritualiteit van dit land druipt.  Voor ons is dit een eenmalige gebeurtenis.  Maar locals leggn dagelijks hun harde levens in de handen van een vaak ongeschoolde buschauffeur met het IQ van een garnaal.  Men zou voor minder de goden aanroepen, niet waar?
Uiteindelijk bereiken we onze eindbestemming Manali, maar het heeft bloed, zweet en tranen gekost.

Manali lijkt op een vervuilde versie van Shimla.  We gebruiken de stad enkel om "de rit van ons leven" een nachtje te laten bezinken.  Want de volgende dag zullen we opnieuw voor 16 u kennismaken met de harde bankjes van vier verschillende staatsbussen.  Van Manali tot Mandi, Mandi tot Kangra, Kangra tot Pathankot, Pathankot tot Amritsar.

Onafgewerkte en overstroomde straten vol koeienpla's domineren Amritsar's straatbeeld.  De luxueuze "Golden Temple", die elke nacht wordt gekuist met heilige melk, steekt sterk af tegen de verloederde stad.  Het uit goud en marmer opgebouwde tempelcomplex straalt, ondanks de duizenden bezoekers, een zekere sereniteit en rust uit.  Het is het uitverkozen pelgrimsoord voor de respectvolle Sikh-gemeenschap.  Ons gesprek met Ravi leert ons dat een Sikh makkelijk te herkennen is aan 5 uiterlijke kenmerken.  Doordat ze nooit hun haren knippen, lopen mannen rond met lange baarden en rollen ze hun haren op in een "totske".  Ze bedekken hun hoofden steeds met een kleurrijke tulband of netje.  Ze hebben altijd een gouden dolkje en een houten kam op zak.  De ijzeren armband moest in het verleden, samen met de tulband, bescherming bieden tijdens veldslagen.  Nu dienen ze enkel als religieus onderscheidsmiddel.
De indrukwekkende eetzaal van de tempel serveert dagelijks honderd duizend gratis maaltijden.  Door een uiterst goed geolied systeem bij het keuken- en afruimpersoneel (allemaal vrijwilligers trouwens) hoef je nooit lang aan te schuiven.  En het eten smaakt beter dan de gemiddelde Belgische grootkeuken.
Het hele religieuze gebeuren bruist van de culturele activiteit.  Van de beelden kussende en op de grond neerknielende mensen tot de in het heilige water badende gelovige stekkebonen die zich, om niet te verdrinken, aan een stalen ketting moeten handhaven.  Dit zicht alleen maakt de lange tocht naar hier zeker de moeite waard.

Maar in de naburige grenswachtpost met Pakistan, in het dorpje Wagha, kan je vanop tribunes nog een bijzonder evenement gade slaan.  Elke dag komen duizenden nieuwsgierigen hun longer uitschreeuwen met slogans zoals "India aan de top" bij het wisselen van de wacht.  Langs Pakistaanse zijde vindt een identiek spectakel plaats met een gelijkaardig aantal toeschouwers.  Het lijkt op een wedstrijd India tegen Pakistan: wie het hoogste aantal decibel weet te produceren, wint.  De mensen dansen van vreugde.  Deze onbegrijpelijke trots en loyaliteit (gezien de grote armoede) doet me een krop in de keel krijgen.   Wat kan India toch "Incredible" zijn!!

Na opnieuw een dagtocht met de bus bereiken we de meest noordelijke woestijnstad Bikaner.  De hoofdreden voor onze visite is een kamelentocht door de Thar-woestijn.  Maar ook het Junagarh Fort en de oude stad met de vele authentieke haveli's zijn een bezoekje meer dan waard.
In Deshnok, net buiten Bikaner, ligt de bizarre "Rat Temple".  Volgens het plaatselijke geloof zouden alle inwoners van Bikaner naar deze plaats gereincarneerd worden na hun dood, als rat!  Bijgevolg voederen ze de beesten overvloedig met allerlei lekkernijen, knielen voor de schepsels neer op de met rattenstront bedekte vloeren, ...  Deze lugubere mascarade doet ons huiveren en gillen tegelijk.  Ik kan het niet laten om de lijn met Indiers door te trekken.  Zowel mens als dier, kruipen graag dicht tegen elkaar aan en ze leven allebei in onhygienische omstandigheden.  Maar net als deze knaagdieren, zijn Indiers vaak onschuldiger dan dat ze eruit zien.
De kamelentocht voldoet niet aan onze verwachtingen.  Door de overvloedige regen (die ze normaal gezien nooit krijgen) is de anders zo dorre woestijn nu veranderd in een met groenten en struiken bezaaid lappendeken van overwegend groen.  De velden die het voetbalveld van FC Pepingen omringen, krijg ik binnenkort genoeg te zien.  Bovendien zijn we genoodzaakt op een dak te slapen omdat het paringstijd is van een of andere extreem giftige woestijnslangsoort.  En als klap op de vuurpijl worden we tijdens het slapen onder de blote sterrenhemel verschillende malen besprenkeld met enkele regendruppeltjes.  Niet leuk!   Onderweg, hobbelend op de rug van onze kameel, merken we gekleurde stipjes tussen het groen.  Het zijn hardwerkende, gesluierde vrouwen die de velden omploegen.  Als ze rond 17 u terug thuis zullen zijn, hoeven ze enkel nog het avondeten te bereiden, de kleren te wassen en te strijken, de kinderen op te vangen en het huis te kuisen.  Wat een luxe-leventje!  En dit terwijl de venten de zware dagtaak zoals "chai" drinken, nieuws verzamelen in het dorp, met de kaarten spelen en af en toe eens een toerist escorteren met een kameel, voor hun rekening nemen.  Was ik maar in India geboren!?

Als we de trein in Jaisalmer uitstappen, worden we belaagd door een horde touts (= lokkers van de hotels).  Ze misleiden ons op een zodanig overtuigende manier dat we in de verkeerde auto belanden.  Nietsvermoedend rijden we het station uit, maar de jeep wordt van de weg gereden door de ECHTE ophalers van ons (voor een keer) voorgeboekt hotel.  Wij voelen ons precies als twee ontvoerden die ter nauwernood gered werden.
Ons hotel in Jaisalmer ligt binnen de omwalde muren van het oude fort, net naast de prachtige Jain Tempel.  Normaal gezien, is het ecologisch onverantwoord om in het op instorten bedreigde fort te slapen omdat het water van douche en toilet de fundamenten van de stad doet afbrokkelen.  Maar we dachten dat een douchke nemen niet opgewassen is tegen de emmers water die drie dagen lang uit de hemel vallen.  Ze hadden zelfs een zwembad met gemak kunnen laten vollopen.  We horen onderweg een leuke anecdote van een straatverkoper: "Mijn zoontje van vijf zag en voelde voor het eerst in zijn leven regen.  We hebben dit jaar een uitzonderlijke Moesson."  5 jaar geen druppel en nu dit?!  Hier zal Ilka's regenvloek wel voor iets tussen zitten.
Het fort zelf straalt pure magie uit.  We wanen ons in een bewoonde Middeleeuwse stad met donkere steegjes die opgevrolijkt worden met juwelen- en klerenwinkeltjes.  Vanaf de kantelen van het ... Palace en de ... watertank (een meertje net buiten de stad), genieten we van een onovertroffen zicht van het imposante bouwwerk dat boven de stad torent.

De provincie Rajasthan, die we nu al een weekje doorkruisen, biedt cullinair een grotere verscheidenheid dan de beperkte Himalaya-keuken.  Alles smaakt!!   Thali, butter chicken, paneer pasanda, malai kofta, ...
Als de rest van India zo blijft meevallen ...

 

 

 

 

Fotoalbums van Indië

Van Jaisalmer tot New Delhi (19)

16 Augustus 2010 | Van Jaisalmer tot New Delhi | Indië | Laatste Aanpassing 16 Augustus 2010

  • dsc_0230
  • dsc_0548
  • dsc_0166
  • dsc_1158

Van Kaza tot Jaisalmer (22)

16 Augustus 2010 | Van Kaza tot Jaisalmer | Indië | Laatste Aanpassing 08 Augustus 2010

  • dsc_0299
  • dsc_0343
  • dsc_0714
  • dsc_0064

Van New Delhi tot Kaza (37)

08 Augustus 2010 | Van New Delhi tot Kaza | Indië | Laatste Aanpassing 08 Augustus 2010

  • Thee opslurpen op het terras in de zon in ons gues
  • Het gezellige oude pleintje van Kamru
  • Oh koekjes! Lekker!
  • In de bus langs gevaarlijke afgronden

Ons goed doel (12)

08 Augustus 2010 | Ons goed doel | Indië | Laatste Aanpassing 08 Augustus 2010

  • dsc_1286
  • dsc_1318
  • dsc_0856
  • dsc_1277

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking