Reisverhaal «kasane deel 2»

3 maanden tour door Zuidelijk Afrika | Botswana | 1 Reacties 14 Augustus 2016 - Laatste Aanpassing 18 Augustus 2016

Nog steeds in Kasane... Na onze selfdrive de 2de dag waarbij we een beetje een schrik opgedaan hadden om in diep los zand te rijden, dachten we ons hier de volgende 5d steendood te vervelen. Niets is echter minder waar...We krijgen ons dagen hier goed gevuld en dan nog wel met leuke aktiviteiten. Een kinderhand is gauw gevuld natuurlijk en ons handje is direct gevuld vanaf we nog maar een vogel of dier zien...

Elke keer als ik een olifant zie, aanroep ik de ganesh-god voor bescherming en ik heb het gevoel dat we de eerste hindoe-bescherming kregen eergisteren. Ik had immers een permit gekocht voor 2d in het chobepark, maar toen we eergisteren wilden aanmelden om toch nog een poging te doen in het park te gaan selfdriven was die vergunning gewoon verdwenen. De gardes aan de gates gaven ons wel een kopie, maar ik had het voorgevoel dat we het niet mochten riskeren binnen te rijden in het park. Ik heb immers nog nooit papieren of documenten verloren... bizar. We beslisten dus om de mainroad of de verbindingsweg naar Namibie die het park doormidden deelt, te berijden tot aan de andere gate en te gaan picknicken bij de dochter van onze huisbaas op haar lodge-terrein. We hebben daar in alle rust de watervogels op de rivier bestudeerd, genoten van de vlinders die fladderden rond de zeldzame bloemen en van wevertjes die hun nesten beginnen te bouwen....Het was er muisstil en rustig, je ko alleen de vogels horen fluiten en de koeien van de plaatselijke boeren horen loeien. Een pechdag bleek dan toch nog een leuke dag te worden. Wat moet een mens meer hebben. Bovendien zagen we onderweg ook nog iets ludieks, althans toch voor ons, voor de bewoners iets minder. Een baviaan had een heel brood gestolen uit een hutje. Hij rende de weg over met zijn buit en begon het stuk voor stuk te verorberen. De broodhompen die in het zand lagen, kuiste hij eerst af voor hij zij ze opat. Hij genoot zichtbaar van zijn dieverij en wij van het spektakel, dit terwijl de bewoners konden verhongeren...

Gisteren vielen onze plannen in duigen, maar we kregen heel wat moois in de plaats...

We zouden gaan kijken naar de plaats waar de chobe en de zambezi samenvloeien in kazangula. Toevallig is dat aan de Zambia-borderpost. We mochten van de douane vlot door, maar alleen te voet, de wagen moesten we op de grensparking achterlaten. gepakt en gezakt met ons fotomateriaal stapten we naar de veelbelovende plaats, waar wildlife in overvloed zou zijn. De waarheid was dat nog nergens anders op onze reis er zo weinig dieren waren. Niet moeilijk, ze zijn er immers volop een brug aan het bouwen tussen botswana en zambia. Door deze bedrijvigheid worden uiteraard alle dieren, behalve een handvol hippos die voor niets terugdeinzen, verjaagd. Een zicht op de kruising van de 2 rivieren hadden we ook niet, want dit werd verhinderd door vrachtwagens, kranen en ander bouwmateriaal...

Wat wel;leuk was om te zien was de actie rond de overzet naar Zambia. Vrachtwagens kunnen met moeite op het veer geraken en negers lopen af en aan om stokken of stenen onder de banden aan te voeren, typische afrikaanse organisatie.

HIer geen fotosessie mogelijk, dan maar naar de crocodile farm van kazangula. Weer op een sisser uitgedraaid. deze farm ligt in een verdachte en zwaar berookte buurt, dus wegwezen.

Op de hoofdweg naar kasane spot ik in de verte in de lucht een -wat leek op een zwerm gieren- dus effe parkeren en bekijken. Het was een zwerm maraboe's; de grootste vogel van afrika. Normaal vind je die enkel op de grond en alleen en nu met zeker 15 in de lucht... terwijl we dit spektakel aanschouwden kwamen er ook nog 2 kuddes olifanten van de bergen naar beneden. Dag al weer geslaagd...

Op diezelfde stadsweg had ik al gezien dat er een totaal nieuw complex was gebouwd. Dag vullen en nieuwsgierigheid niet meer hoeven te bedwingen, leidde ons naar dat terrein.

'Seboba nature park and creativity area' bezorgde ons een zeer tevreden dag. Het park is pas in 2015 geopend en nog niet gekend bij de toeristen. Het kost je 50pular/dag en je kan genieten aan de oever van de Chobe. De loopbrug brengt je naar verschillende schuilhutjes waar je een goed zicht hebt op de rivier en de animal-life. Zo aanschouwden we een spel tussen nijlpaarden, een voorbijgaande kudde olifanten (weeral volgens Marc) en liepen de bavianen rondom ons.

Vandaag onze laatste dag in Kasane. We laten de auto staan en wandelen door de stad. Ik vroeg ons een korte rondleiding aan de ingang van het plaatselijke staatshospitaal, waar de verpleegster gretig op inging. Operatiekwartier of toegang tot de kamers kregen we niet, maar we konden toch iets zien. Er is een aparte bijna wijk voor de aids-patiënten, waar ze hun dagelijkse medicatie kunnen halen. Een doktersconsult ambulant kost zo'n 5pular. Ambulances zijn 4x4jeeps want ze moeten door de savannen een straal van 200km kunnen doorkruisen...Een ambulance op het water hadden we al eerder gezien, maar de verpleegster zei ons dat dat enkel voor de privéklinieken is en dus enkel voor de blanken, want de zwarten zullen dit niet kunnnen betalen vrees ik.

Kasane gaat er prat op dat ze hun stad zonder problemen kunnen delen met de dieren en ze in vrede samen leven en ja, je ziet de warthogs en mangoezen over straat huppelen tussen de huizen en men houdt zich in om hen over te laten. Maar wat ze niet vertellen is dat het leven tussen en blanken en zwarten niet zo harmonieus is; de rivierzijde staan lodges voor rijke toeristen (blanke) en wonen blanke ondernemers en aan de andere kant van de straat vind je de hutjes, krotjes van de zwarten... een geheel gescheiden wereld...

Tot slot brachten we bij de politiecentrale een bezoek aan een baobab, een apenbroodboom, die vroeger diende als gevangenis en daarna als postsorteerkantoor, allemaal binnen in de stam van de boom. Leuk...

En als voorbereiding op het verhongergedeelte van het zimbabwetraject, hebben we zonet een lekkere lunch in buffetvorm verorberd. Een voorgerecht met sushi, wat Marc voor het eerst in zijn leven proefde en hem beviel, lekkere avocado's en mango's met feta en als hoofdschotel prawns en kip met lentls. Om af te sluiten met dessertbuffet : roomsoezen en ananascake en citroencake, een ijsje en een koffietje. Het laatste middagmaal tot ....

En seffes nog een gamedrive 

Weet niet of we internet zullen hebben in Zimbabwe, dus misschien moeten jullie nu lang wachten....Doei

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

 

Plaats een Reactie

magda Wat een belevenissen en jullie diner leek mij ook al niet mis , ik hoop op nog meer foto's zodat we ons nog beter kunnen inleven , geniet en hou het veilig . Geplaatst op 15 Augustus 2016

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking