Reisverhaal «Okakejuo Etosha»
Back to Namibië, land van rust, zon en beestjes
|
Namibië
|
0 Reacties
14 November 2019
-
Laatste Aanpassing 14 November 2019
Na onze rustdag in Etosha Village bij Okakejuo zijn we terug on the road. Voor 5d Etosha NP, waarvan 3d in Okakejuo en 2d in Dolomite Tented Camp.
De weg naar het kamp was alweer een voltreffer. Pas aan het rijden en bij onze eerste stop vlakbij het waterhol worden we al aangenaam verrast met leeuwen-porno. Dat is ook de eerste keer dat we zoiets mogen zien. Ons geluk kan blijkbaar niet op. Het voelt aan als een apotheose en beangstigt wat. Alsof onze reeds geboekte reis voor 3md in ZuidAfrika in 2O2O niet zal doorgaan en we daarom nu getrakteerd worden op alle hoogtepunten van Afrika. Raar gevoel.
Marc sukkelt nog wat met maag en darmen en had zich voorgenomen vandaag rustig te blijven. Maar iedereen, die hem goed kent, weet dat dit een loos voornemen is.
We rijden een goed eindje verder en belanden alweer op een geribbelde weg. Het vloekuurtje gaat van start. Hij roept : 'die wasbord-banen hangen mijn kloten uit én als er nu geen water staat in het waterhol, waar we naar toe rijden, dan zeik ik er in en dan hebben ze ineens water'. Na 2km geschodder, gehobbel en gevloek vinden we een leeg waterhol. Marc voegt woord bij daad....Meer moet ik niet vertellen zeker.
Nog maar 10km geleden een koppeltje leeuwen tegen gekomen en mister Marc stapt tochs zijn auto uit....zicht genoeg volgens hem...
Even later alweer leeuwenuurtje. Dit keer geen seksmoment, maar het nagenieten van een kill. Dus nog een topper er bij. Onder een bush ligt de leider van de troep met zijn logge poot op de prooi van de troep. Ze hebben blijkbaar deze ochtend een springbok gekilld. De ladies liggen wat verderop onder een andere struik te luieren met een volle buik van het smullen deze ochtend. We blijven nog wat en dan gaan de dames een betere boom opzoeken om af te koelen, te ver van de weg.
Maar ons spektakel van de dag is nog niet beëindigd. Er wonen vlakbij onze auto een groep 'ground squirels' of grondeekhoorns. Grappige en levendige diertjes, die geen bezwaar lijken te hebben tegen de hitte. Ze waken om beurt boven hun holen, knuffelen, doen de grote schoonmaak en breiden hun ondergrondse woning verder uit door de tunnels te verruimen.
Dan met een ei in mijn gat naar het volgend verblijf, hopend op een geurvrije kamer. Oef, ze hebben de richtlijnen goed gevolgd. Geen chemicaliën noch verstuivers gebruikt. Dus vrij ademen voor de volgende 3 nachten, tenminste als de poetsvrouw het morgen niet vergeten is wanneer ze onze kamer komt opruimen.
In Okakuejo is er een groot waterhol, waar je vlakbij kan zitten in de nachtelijke uurtjes. Deze nacht houd ik dus wel een deel van de tijd de wacht in de hoop nog wat leuks of spannends te kunnen zien.
Nu nog even een ritje doen tot bij de leeuwen met de prooi om te zien of er al beweging komt...