Reisverhaal «Almunecar parcque el majuelo»
overwinteren aan de costa tropical, motril 2023
|
Spanje
|
0 Reacties
21 Februari 2023
-
Laatste Aanpassing 21 Februari 2023
Al meer in Almunecar gezeten dan in Motril. Moet je er niet vluchten voor de rookpluimen van de landbouw, dan heb je wel de doffe stank van de haven nabij en gezellig is het hier al evenmin. Via de autostrade lukt het ons nog net om het aangenamere dorp Almunecar te bereiken en er opnieuw te genieten van een 'menu del dia' bij Theresa van Salitre Playa.
Voor 12 euro kan je echt niet sukkelen. Alweer lekker gegeten en zoveel dat avondeten niet meer nodig is. Ikke spaghetti con carne als voorgerecht en Marc paëlla mixta. Het voorgerecht lijkt hier meer op een hoofdgerecht en eigenlijk zitten we dan al vol. We vragen een pauze alvorens het hoofdgerecht te verorberen. Ook nu weer smullen, gedeelde plats : Marc backelau al forno of kabeljauw met aardappelsneetjes en paprika in de oven en ik flamenquita's : nee geen flamingo's ook geen flamencodansje, maar kaaskrokettenvingers met jamon/hesp, geserveerd met frietjes. Heel lekker al weer. En als postre natilla of een vla met koekje als dessert.
Vandaag zouden we de aquarium bezoeken, maar we stonden er voor gesloten deuren wegens renovatie. Het eens op hun website plaatsen, dat was precies te veel gevraagd.
Door wat rond te wandelen in de buurt ontdekten we wel een andere heel toffe bezienswaardigheid : Parque El Majuelo. Hier vind je opgravingen uit de 9de eeuw. Een visfabriek werd hier blootgelegd. Je kan nog goed zien waar de stenen pekelbakken waren en de verkoopsplaats. De opgravingen zitten centraal in een prachtig park met verschillende zeer oude bomen en planten. Ook vind je in het park allemaal authentieke huisjes uit de streek van Andalusië, elk met hun benaming van een andalusische stad. In de huisjes zitten kunstenaars of ambachtslui, die hun leuke spullen verkopen. Tussen de woningen en de de flora zijn ook prachtige skulpturen te bewonderen. Een oase van rust in het centrum met authentieke en kunstzinnige elementen. En als je je blik naar boven richt, zie je de overblijfselen van de plaatselijke burcht. De moeite waard om hier even te verpozen.
Op weg naar ons restaurantje, wandelend langs de dijk bij de zee, passeren we nog het 'monumento natural penones de san cristobal'. Te bezichtigen, maar enkel voor de mens met jonge benen, want dit vraagt een heuse klim op hoge rotsen. Wij vertoeven liever beneden aan de voet tussen de andere lookalike benidormbastards. Moet wel zeggen dat de kust hier veel woester is dan bij Motril. Wat meer zee-achtig.
We gaan deze week nog eens terug om het parcque ornotholigica te bezoeken. Meer nieuws en foto's daarna.