Reisverhaal «hlane swaziland of de 'day of fear'»

back to Africa | Zuid-Afrika | 0 Reacties 22 September 2017 - Laatste Aanpassing 22 September 2017

Hlane, dagje safari op zijn Swazi's. Dit park zou 4 van de 5 big five in huis hebben. Toch is het maar 22ha groot. Een raar gevoel, na een paar kilometer rijden sta je aan een afsluiting en een kwartiertje later aan een andere aan de overzijde. Dat moet niet leuk zijn voor de dieren, die er leven. Het is eerder een safaripark à la beekse bergen, maar dan wat wilder. Toch beleefden we hier een zeer bangeljik moment, een ervaring die we nog niet eerder hadden in een groot nationaal park. Op een wegsplitsing aangekomen, zien we aan de overzijde een groep neushoorns uit de bush komen. Wou het toch lukken dat we net op hun 'kak'plaats stonden zeker. De gevaarten wilden eigenlijk hun pad verder zetten langs de wegel waarop wij stonden met de auto. De motor laten draaien en proberen achteruit te rijden zou hen te veel verschrikt hebben bij het doen van hun behoeftes, dus beslisten we maar zeer geduldig en zeer stil met de motor uit te wachten en aan te zien wat ze zouden doen. Een anders hevige en luidruchtige stressie Marc viel ook helemaal stil. De kolossale dieren kwamen 2 aan 2 voor ons staan op ongeveer een meter afstand en bestudeerden ons grondig alvorens dan maar een zijweg te nemen en hun route verder te zetten. De kudden bestond uit 10 volwassen dieren en 1jong. Je kan dus wel begrijpen dat we een hele tijd roerloos in de auto zaten. Je kon enkel de klik van mijn camera horen en zelfs dat geluidje maken vergrootte onze angst om te veel storing en bedreiging te vormen voor de neushoorns. Het ws een angstig maar tegelijk ook een zeer intens en fantastisch moment om zo dicht in de leefomgeving van deze dieren geweest te zijn.

Verder zagen we in het park niet veel meer, behalve een schildpad, wat nyala's en impalas. We dachten in dit kleine gebied zekerheid te hebben op het spotten van de leeuwen maar dat was mis poes... Onderweg vroegen we aan een ranger, waar we ergens de leeuwen konden vinden. Gezien deze dieren toch 20u per dag slapen, weten de rangers perfect waar ze zitten. Maar we kregen als antwoord dat we om leeuwen te zien, een 'drive' moesten boeken.... Dat hadden ze gedacht. Ik val nog liever dood dan aan dit spelletje mee te doen. Morgen of overmorgen in Mkuze hebben we wel weer een kans....

Dan maar on the road again, op weg naar Mkuze met tussenstop in Nisela, Swaziland. Weerom een kort stukje van 90km, dus anderhalf uur en we hebben weer wat rust. De tocht bleek ook nu niet zo vlot te gaan dan verwacht. Het grootste stuk was een rotbaan vol potholes. Potholes zijn putten in de baan, die er kunnen voor zorgen dat de as van je auto breekt. Slalommen is dus de boodschap, zelfs vaak zover uitwijken dat je op het vak van de tegenliggers terecht komt én tegelijkertijd ook nog uitkijken voor loslopend vee als koeien en geiten, die zomaar voor je wagen op de baan opduiken.  een 2de angstmoment valt ons te beurt.... Marc moest heel ver afwijken voor een rottig pothole en neemt daaarna opnieuw zijn plaats in op het rijvak. Terwijl hij dit manoever uitvoert horen we een getoeter achter ons, een vrachtwagen was pijlsnel komen aanrijden en raakte ons bijna aan de linker achterflank. Oef dat scheelde geen haar. 

Dus vandaag 2 speciale beleefmomenten met gelukkig goede afloop...;turning point in de reis, vanaf nu zal het goed gaan. En ja, we voelen ons alle 2 beter...meer uitgerust en relaxed, een beter vakantiegevoel.

Onze slaapplaats in Nisela is wat minder, een aftands gebouw, maar er is geen tatched en geen rook, de lakens zijn proper en ook de handdoeken zijn clean, dus het is wel OK. Wat suffen op het terras en ah daar zien we weer wat.... nog steeds niet zeker wat het juist was, een hazelworm, een slang, geen idee. Straks op foto en misschien kunnen jullie ons dan zeggen wat we zagen. Het is zwart, meet 10cm en is ongeveer een 3mm dik, het kruipt als een slang en richt zijn kop op als een reptiel. Rarara wat hebben we gezien?

Het heeft alleszins niet lang meer geleefd nadat we het fotografeerden, want werd aangevallen door een bende mieren. Tevergeefs probeerde het uit hun greep te blijven, maar hier wint het aantal en het diertje is bezweken.

Vandaag, vrijdag 22 september zijn we naar Mkuze gereden en zoals jullie kunnen zien is er hier weer internet. Deze keer een vrij luxueus verblijf 'Ghost Mountain Inn'. Het geeft ons de kans om te luieren aan de pool, te bloggen en te genieten en ons voor te bereiden op de volgende belevenissen, morgen en overmorgen bezoeken we het Mkuze national park. Toch loopt het ook hier op zijn Karins en Marcs, dus weer met hindernissen. Uitgerekend vandaag is er een waterbreuk in de leiding en is er geen water bij aankomst...Eergisteren stroompanne, vandaag waterpanne...Hoe is het toch mogelijk.... Maar dit laat ons goed humeur niet verpesten, het is hier zuurstofrijk en rustig, dus genieten maar en tegen vanavond zal een douche van hopelijk tegen dan herstelde waterleiding meer dan welkom zijn.