Reisverhaal «Hoedspruit, wildlife estate, Jessica the hippo »
last time back at last in zuid afrika
|
Zuid-Afrika
|
0 Reacties
26 November 2022
-
Laatste Aanpassing 26 November 2022
De dag na onze aankomst in Hoedspruit zijn we kort na de middag even gaan polsen in de luxevilla of de geur al wat beter was. Het was inderdaad al beter, maar we twijfelden er aan of het de dag nadien geurvrij zou geraken. Overal stonden azijnpotjes en de eigenares was er aan het werk met ramen en deuren open. Al was het nog maar een paar uur en ging ze ook al weer vertrekken. Tja op 3u krijg je zo'n dolgedraaid parfumkot niet reukloos he. Marc en ik begonnen dan ook te panikeren...wat als het morgen niet ok is? Waar moeten we naar toe. We hebben dan ook de touroperator gemaild om te zien wat de mogelijkheden waren.
De lokale agent nam contact met de eigenaar, die hen blijkbaar wijs had gemaakt dat ze zelfs een chemische reiniging hadden laten doen door een kuisfirma. Allemaal blaasjes en broebels. Trouwens chemisch kuisen voor een chemische allergie, wree logisch. De lokale reisagent vroeg naar bewijzen in een mail (wij kregen er van Gwendolien een kopie van), maar die werden nooit geleverd.
Terug in de vervang B&B, vertelden we dat we schrik hadden dat het de dag er na nog niet zonder parfum zou zijn. Wat we niet wisten, maar wel konden vermoeden gezien de doorverwijzing, was dat zij onder 1 hoedje speelden met de eigenaar van Wilddog hotel. Sue had zogezegd, met haar goeie neus, gaan ruiken en het was er ok volgens haar. ...
Rond 17u45 kregen we telefoon van de eigenaar dat we 's anderendaags niet meer moesten komen opdagen, dat hij al een andere klant had. We kregen dus niet eens de kans meer om te checken of het in orde was. Hoewel we er bijna zeker van waren dat ik er toch nooit had kunnen verblijven.
Smalend zei hij ook nog aan telefoon, ge zult toch niets anders meer vinden, alles is hier in de wildlife estate volzet. En 'you must be fair with me', ik moet ook mijn rekeningen betalen en je kan hier toch niet in mijn villa met je medisch probleem. Ik vroeg nog of hij ons dan ging terugbetalen omdat hij niet in orde was en hij zou het arrangeren met de touroperator, want zij hadden hem betaald en niet ik.
We hadden in de nm al wat rondgereden naar verschillende lodges op zoek naar alternatief voor het geval dat de villa de dag erop niet haalbaar zou zijn en de BBers hadden ons wat adressen doorgespeeld. Maar inderdaad alles was volzet, of er waren geurtjes, of de manager was niet te bereiken. We stonden dus letterlijk op straat !
Al deze info werd aan de touroperator best of travel doorgegeven. 's Anderendaags kregen we van hen een mail dat de lokale agent geen alternatief vond en er geen terugbetaling kon zijn omdat de eigenaar van de villa zogenaamd alles in het werk had gesteld om de villa naar 'mijn' norm te krijgen.
Ze hadden de lokale agent ook nog wijsgemaakt dat wij hadden geannuleerd.
We waren kop van jut. Geen onderdak, geen terugbetaling want de eigenaar had volgens de letter voldaan aan zijn voorwaarden.
Best of travel contacteerde ons nog telefonisch en wij trachtten de leugens en bedrog van de eigenaar uit te leggen. Tot slot werd er ons gemeld dat ze het hele gebeuren niet kunnen verifieren en ze ons een commerciele tegemoetkoming van 50pct gaan uitbetalen. Oneerlijk tot en met.
Gelukkig waren wij woensdag al voor het ontbijt op pad gegaan om logement te zoeken. Mede met de hulp van mijn supervriendin Inge, die op het internet voor ons wat logiemogelijkheden had bekeken, waren we net op tijd om in Moya safari lodge 4 nachten te boeken. Net op tijd, heel zeker, want terwijl ze onze boeking regelden, belden er al ander klanten. We hadden de verantwoordelijke letterlijk uit zijn bed gezet, maar dat was wel onze redding. Wel een ruim duur verblijf maar is tenminste leefbaar.
Sindsdien verblijven we dan ook in Moya. De eerste 2 nachten waren pure luxe, een soort bungalowhotelkamer. We waren alleen in de lodge en werden bediend als keizers. We hadden een privégids, een kokkin en een poetsvrouw ter beschikking. Totaal over mijn toeren door het feit dat we in t zak zijn gezet door die smeerlap van Wilddog lodge en we in t ongelijk worden gesteld door onze reisagent, kon ik de eerste nacht ook de slaap niet vatten. Marc is er rapper kalm onder. Voor hem telt dat we kunnen slapen zonder dat ik medische last heb en dan laat hij de rest los. Behalve dan dat we 2x voor zelfde periode moeten betalen...
De gids is een fantastisch lieve mens met een geweten en eerbare principes en hij probeert me te kalmeren en aan te manen om van de reis te genieten. Zoals Inge me aanraadt om tripadvisor in te schakelen voor negatieve kritiek over wilddog lodge, zegt hij Hallopeter te gebruiken.
Ik vind wat rust en zo kunnen we eindelijk toch nog wat genieten van ons verblijf in Hoedspruit. Eindelijk na 2 hectische dagen, kunnen we doen waarvoor we naar hier kwamen.
Wildlife estate Hoedspruit is wat te vergelijken met Marloth park. De dieren lopen ook hier vrij rond in het gebied, in je achtertuin, op straat,... Het enige verschil is dat ze nog wild zijn hier. Ze worden niet gevoederd door de bewoners en vrezen dus nog mensen.
Het centraal gedeelte van de estate is niet behuisd. Het is nog volledig bush en je mag er in rondwandelen, behalve wanneer het donker is, want dan is het er niet veilig omdat er minstens 7 luipaarden en een paar hyena's lopen, alsook jakhalsen. Er wordt veel in gefietst met mountainbike, maar dat is niet voor ouwe rakkers zoals wij. Dus wij doen een selfdrive met ons rood tuteke. Eigenlijk best nog veel te zien, common duikers nyala's waterbokken zebra's gnoes en giraffen, ook mooie vogels.
Er is een dam en verschillende natuurlijke waterholes met telkens een birdhide. Leuk vertoeven.
Gisteren hebben we de échte toerist uitgehangen. We zijn naar Jessica the hippo geweest om dat lieve nijlpaard te kussen, te voederen en rooibosthee te geven in een large papfles. Ik keek er superhard naar uit en we hadden een afspraak gemaakt om 9u. Maar zoals het bij ons altijd is, gaat er steeds iets mis. We kwamen er toe en de eigenaar liep ons al tegemoet met de mededeling dat hij ons een mail had gestuurd dat de afspraak was geannuleerd wegens dringend bezoek aan het hospitaal met zijn vrouw, die niet meer op haar benen kon staan. Kleine anecdote. Marc dacht dat het het nijlpaard was dat door zijn been was gegaan en hij daarmee naar t ziekenhuis moest. Zo konden we toch effe goed lachen met onze alweer miserie.
We mochten om 14u terug komen en ons bezoek zou gratis zijn. Dat paste in Marc zijn kraam. Een geluk bij een ongeluk, doordat we moesten wachten konden we ook nog een bezoekje aan de reptielenzoo mee pikken. Dat stond niet op het programma, wegens Marc zijn woorden : 'k geef geen geld meer aan zoo's, we hebben da gezien en da is genoeg geweest'...
Joepie, dus toch nog eens slang in mijn nek, maar ook hier weer incident en accident, de boa's hadden t snot en mochten dus niet uit hun terrarium, dus moest ik het stellen met een dun maisslangske. Maar beter dat dan geen. Ter compensatie wel nog massage mogen geven aan een leguaan.
Fijn om te zien, 2 leguanen die veranderden van omgeving en zich synchroon aanpasten aan de andere kleuren. Van grijs van de rotsen naar groen van het gras. Machtig om van dichtbij te zien.
En dan terug naar Jessica. Die heeft er intussen een broerke bij. Niet echt een broer, maar ook een vondeling die door de eigenaars op dezelfde manier werd grootgebracht, gered volgens hen. Dus 2x eten geven aan de 22j oude Jessica en aan de 6j oude Sean. Heel fijn, alleen incident en accident alweer : geen enkele foto. Marc kon niet stabiel blijven staan op het ponton en werd gelukkig door wat Hollanders, medetoeristen, ondersteund terwijl ik eten gaf, maar hierdoor alle foto's mislukt. Ik heb er wel een paar van Marc kunnen maken. zie foto's Hoedspruit.
Ochtend en avond bushdrive vandaag, birdhide rust en verder Maroelacafé lunch op zijn negers. Voor een indische curry en wat gegrilde inktvisstripes met rijst 1u30 wachten. En de dag was weeral om.
Morgen rijden we naar Phalaborwa. Daar nog internet en dan Kruger binnen naar een nieuw avontuur in de hoop dat ik overal kan ademen en het overal overleef zonder bloedneus als deze week bij de fucking wilddog lodge zotten.
In Kruger wordt het telkens 2nachten : Mopani, Shingwendzi, Punda Maria, Shingwendzi en Mopani. Dus effe geen blog meer dan, maar bij terugkeer in het hotel daarna veel inhaalwerk.
Fotoalbums van Zuid-Afrika