Reisverhaal «kruger en marloth park deel 3»
back to Africa
|
Zuid-Afrika
|
0 Reacties
16 September 2017
-
Laatste Aanpassing 16 September 2017
De bushfire in Kruger regio Crocodile Bridge richting Malelane van de afgelopen dagen, waarover ik reeds vertelde, heeft ons fijn te pakken gehad. Woensdagavond na onze escape uit de bush, draaide de wind richting Marloth Park. De bushfire rook was onontkombaar en drong ook ons verblijf, villa Karibu binnen. Ik zocht een safe place in het huis, maar vond het niet echt. Ging slapen met mijn monddoekje op, maar om 22u was de rook zo intens in huis dat we niet meer konden blijven. We waren genoodzaakt om met de auto een 10tal km verderop te rijden en in onze wagen te overnachten. Na onze nachtelijke vlucht, hoopten we bij terugkeer naar het huis wat rust te vinden, maar dat was een stille droom. Een nachtmerrie bij klaarlichte dag stond ons opnieuw te wachten. Het berookte huis diende volledig open gezet te worden en door middel van koken van azijn en het neerzetten van azijnpotjes in huis, begon het in de late namiddag wat menselijker te worden. Gelukkig was s morgens de wind wel gekeerd en blies deze geen vuile rook meer in onze richting. Totaal uitgeput zakten we weg in onze tuinstoelen, wachtend op frisse lucht onder de ziedende hitte, bij de 40 graden.Spierpijnen door zuurstofgebrek konden dan ook niet uitblijven en nu nog 3dagen later blijf ik spierpijn hebben. Marc kreeg dan weer buikpijn door de stress, die hij had, toen ik woensdagavond laat een paniekaanval kreeg door het berookte huis. Vandaag is hij nog moe en doet een middagdutje maar hij lijkt er weer bovenop te komen.
Gisteren raapten we al onze moed samen om toch een dagje op safari te gaan in Kruger en dat werd geloond.
Al hebben we eerst toch 'zwarte sneeuw' gezien.... En ja, letterlijk zwarte sneeuw. Wat je hier in het rokerige Afrika al niet allemaal tegen komt. Blijkbaar waren ze rietvelden aan het afbranden met oog op vruchbaar maken van de gronden. Het regende letterlijk zwarte vlokken. Wree bizar, geen rookgeur, maar fijne sliertjes houtskoolachtige dingetjes. Het gevoel alsof de wereld ging vergaan.
We vertelden aan de ingang van Kruger, terwijl de zwarte slierten over ons neerdwarrelden dat we heel wat last hadden van hun bushfire en kregen te horen dat het een 'geplande, gecoôrdineerde' brand zou geweest zijn. Blijkbaar steken ze om de 7jaar vlak voor de regenval bepaalde percelen in brand met oog op bevorderen van de groei van grassen. T moest toch weer lukken dat dit net nu moest gebeuren, om de 7jaar, maar wel als Karinneke het allergietrieneke er is.... En bovendien was uitzonderlijk de brand te ver beginnen woekeren en hadden ze moeite om het nog te doven. Dat hebben we dik ondervonden.....
Maar dan tijdens onze tocht richting Lower Sabie werden we superverwend door verschillende dierenspektakels en dan weet ik weer waarom ik toch de afrikaanse rook probeer te trotseren.
Een stel giraffen voerde een bijzonder ritueel uit. Ik ben er nog niet achter of het een paringsritueel was of dat het een giraf in opleiding was, die de vechttechnieken van mannelijke giraffen onder de knie moest leren krijgen om later de macht van een kudde te kunnen overnemen. Het was alleszins een sierlijk bewegingsspel van hun lange halzen, die als het ware taichi-bewegingen maakten. Zeer mooi om te volgen.
Daarna zagen we wat buffels, kuddes olifanten, een neushoorn en massa's roofvogels. Het was als een roofvogelshow in open wildernis. Schitterend. En dit werd gevolgd door het schouwspel van wel honderd badende gieren. Ze namen een bad in de rivieren en lieten aan de oever hun veren drogen.
En alsof dit alles nog niet fantastisch genoeg was, zaten er langs de straatkant 4 leeuwinnen te smullen van hun pas gevangen prooi. Ze genoten van hun verrukkelijke brok buffelvlees.
Voor ons is dat maar een bloederige affaire : stukken half opengereten vlees en een opgeblazen maag, die uit het karkas hangt, maar dat neem je er bij om de king van de jungle te zien smikkelen. Het bloed rond hun muil en de indringende ogen, die je aanstaren terwijl je het spektakel bekijkt, zijn echt een topper.
Boven de leeuwinnen in de boom zaten gieren op de loer om een stukje van het lekkers mee te pikken, dat gaf mij de kans om ook van hen een kiekje te nemen van dichtbij; verschillende giersoorten waren paraat, met vieze blote rode nekken, met ontblote witte borsten en met donzige wit-beige nekken. Ik zoek straks in mijn vogelgids even op met welke gieren we het genoegen hadden.
De foto's van het spektakel volgen deze avond. Nu doen we eerst nog een sundowner-ritje langs de crocodile rivier op zoek naar meer vertier.
Fotoalbums van Zuid-Afrika