Reisverhaal «lower sabie mlondozi road and dam S29»

last time back at last in zuid afrika | Zuid-Afrika | 0 Reacties 09 November 2022 - Laatste Aanpassing 09 November 2022

Maandag een 4de Krugerrit gedaan en zowaar nog productiever dan de vorige 3.

Herinneren jullie zich nog dat we vorige week een krugerselfdrive rit afsloten met het zien van een troep leeuwen, zo'n 20tal, waarvan er een zoek je leeuw - oefening stond op de blog?

Wel die troep mochten we maandag van dichtbij aanschouwen vlakbij de dam net voorbij crocodile bridge. Een uitgebreid gezien van 2 mannenleeuwen, een paar jongere mannenexemplaren met pubergedrag, een stel leeuwinnen en heel bende jonge leeuwen, geen welpen meer, maar waarschijnlijk van de worp van vorig jaar. Eerst aanschouwen van ver en dan een plaatsje zoeken tussen de andere selfdrivers en zo dichter en dichter bij. Ok, bijna goed om een goeie fotoshot te maken, maar aan de verkeerde kant van de auto om goed te kunnen fotograferen en dan...Eén voor één nemen ze de poten, gapend, rekkend, sloom wankelend en hup in een niet aangesloten rij steken ze de weg over tussen de auto's, tussen de struiken naar mijn zijde toe. Klik klik klik en maar blijven klikken, stoeiend wandelend hurkend om een kakje te doen. actie alom, een voltreffer.

Over de dam geraken was nu wat moeilijker want er was autoblokkade, allemaal om nog een glimp van deze grote katten, heersers van de krugerregionen, te kunnen opvangen, vooraleer ze in het dichte struikgewas wat rust op zoeken, ver weg van de opdringere kijkers.

En we zijn maar pas vertrokken op onze rit.

Waar leeuwen zitten, vind je een gedood dier, een kill, en dus ook gieren. Uiteraard ook hier, de focus verleggen nu naar mister gier.  Jawadde dadde, wat een spektakel. Gieren zitten meestal in dode bomen omdat hun vleugelwijdte de ruimte nodig heeft om te kunnen landen en dat kan niet zo goed in een boom vol bladeren en takken met verse scheutjes.  Een gier gaat naast een andere zitten op een tak en dan krak boem pats, die tak valt zowaar naar beneden met 2 gieren er op. Gier nummer 1 kon nog net wat fladderen en bracht zichzelf in veiligheid maar de andere was serieus van zijn melk van de doef op de grond. Hij bleef er ettelijke minuten roerloos zitten en vloog dan weer weg, bekomen van de schrik.

Na de gierenparade tuffen we lekker verder langs de hoofdbaan, weinig te zien, maar we waren eigenlijk al wel redelijk voldaan en hadden zin in een coffeebreak bij lower sabie muggs and beans.  Maar eerst toch even de bridge over rijden en terug om misschien toch nog iets leuks te zien. 

Dit jaar, is het landschap helemaal anders dan al de voorbije jaren toen we in Kruger waren. Overal bomen met frisse groene blaadjes, bloemen in het gras, sausagen aan de sausagetree en struiken met prachtige bloesems.  Ook veel water in de rivier, nog niet overal want de regens zijn nog maar sporadisch, wel fel met onweer er bij, maar worden gevolgd door snikhete dagen, zoals vandaag geen wolkje en 36gr en dan drogen de ondiepe delen nog flink uit. Maar op sommige plaatsen al echt stromend water, een walhalla voor de hippo's. De laatste keer in Kruger was het dry, very dry en lagen de nijlpaarden uit te drogen, meer roos vel dan grijs en afzien die sukkels. Maar nu zijn ze in volle glorie aan het stoeien in de crocodile river en hebben ze babytjes. Dit schouwspel effe van dichterbij gaan bekijken en dan terug over de brug om pauze te nemen.

Effe over en weer, dat is niet te plannen in Kruger. Bij de terugkeer over de brug, wegversperring, een kudde olifanten heeft hier voorrang en wij wachten geduldig. En hopen intussen stiekem op een gemiste fotokans bij de heenrit. Een purple heron of grote paarse reiger was aan het vissen tussen het riet. De mooie bruingestreepte hals in S-vorm gebogen en het vederkleed verlicht door de zon. Maar Marc kon niet tijdig stoppen en de vogel was gaan vliegen. Pech, hopelijk doet deze gelegenheid zich nog eens voor...

Lower Sabie, Marc zin in een frisse pint en ik in een ice cold coffee, maar t was pissen en kinnekloppen. Een oflifantenbull in must had de electriciteitskabels uit getrokken en er was geen stroom in lower sabie.

Gelukkig voorzie ik altijd picknick en konden we onze eigen frigobox boven halen. Tijdens de picknick, alweer een mooi schouwspel. Een agaam doet zijn baltsdansje, hoofdje knikken op en neer, staartje wiebelen van links naar rechts en korterbij sluipen, naar een ander exemplaar. Oeps, verkeerde move, het is ook een mannetje. Voor dat beestje een tegenvaller, maar voor ons wel een meevaller. Want de vaalbruine kleur van de andere begint ook blauwe tinten aan te nemen, reuze om deze transformatie van dichtbij te mogen zien en te kieken.

Dan weer on the road. Net voorbij lower sabie heb je een grote waterplas, waar ook altijd iets te beleven valt, even daar gaan piepen. Een lepelaar is hevig aan het werk. Zijn lepelbek van hier naar daar in het water, ziften, lepel omhoog, slikken en njammie.  De andere kant van het water een boom vol weversnesten. Een gekwetter van jewelste, af en aan vliegen de gele naarstigaards naar hun versgewegen groene nestjes tussen de reeds tot geel stro verkleurde oudere exemplaren. Prachtig.

En dan nu naar Mlondozi Dam. Uit ervaring weten we dat ook hier steeds iets te beleven valt. Vandaag is dat niet anders. De road S29 wordt vandaag wel bereden door een chauffeur met olifantenbullen-fobie. Ikke dus en zoals het bij me past, wat hadden jullie gedacht, 7 keer een gelukkig niet zo close encouter met een olifantenstier, de ene in must, de andere nog niet. Gelukkig niet binnen de 5m van de auto. 

Onderweg ook nog een kudde buffels, we schatten zeker 300 exemplaren, rustend onder de struiken. Geweldig, zoals Eddy Wally zou zeggen !

Op de rustplaats op de berg, bovenaan de dam worden we nog getrakteerd met een heel nabije ontmoeting van een giant plated lizard. Zo mooi.

Beneden aan het water, speelt zich een ander schouwtoneel af. Een kudde olifanten met 2 pasgeboren babyolifantjes komt zich laven en verfrissen, terwijl een bende bavianen, ook met jongen, de dam lustig oversteekt naar de andere zijde van de rivier. Veilig en wel via het beton paadje, geen risico op het verlies van een bendelid aan een krokodillenhap. Niks zo slim als een aap dus.

Het is nu 16u en we moeten nog een 55tal km terug rijden tot onze villa in Marloth park. En Marc wordt ongeduldig, want weet als ik rijd dat het met veel tussenstopjes is, want zelfs achter het stuur spot ik nog van alles...en een foto missen dat is een ramp  ;-)

We sluiten onze dag in Kruger af met het vrolijk jong leven van de warthogs. Een moeder met 6tal biggetjes dartelend en zeugend aan haar zijde, leuken het einde van onze dag nog op.  En dan door de gate, voldaan en happy, terug naar onze boerderij aan huis  .

En een boerderij was het gisteren echt wel. Geen tijd voor eigen ontbijt, want het is hier een drukte van jewelste.

Tegelijkertijd een kudde gnoes, 5 wharthogs, een troep mangoesten, een bushbuck en wat vervetapen komen eten schooien. Lustig strooi ik zakken pelletsfood in het rond en geef af en toe een appeltje aan de dappere die uit de hand willen komen eten en dan appeltjes, vleesjes, korrels strooien gelijk de sint en zwarte piet. En plots, kajieett kajieettt, heel erg, 1 gulzige gnoe zette zijn hoorn in de flank van de wrattenzwijnenbeer. Het bloed liep er uit. Ocharme, en ik voel me schuldig omdat ik hier zoveel verwennerij geef en ze hierdoor aan het vechten geraken. Volgens Marc is dit de wet van de natuur en van de sterkste, maar toch heb ik het er moeilijk mee.

Deze ochtend was het wrattenzwijn hier terug en zag dat hij een gat in zijn zijde heeft van zo'n 4cm diameter. Hopelijk geneest het snel en heeft hij niet te veel pijn. Anders roep ik er een ranger bij, want heb al gezien dat er hier ook een ander wrattenzwijn komt waarbij er ontsmetting is gespoten op zijn lijf ook voor verwondingen.

Gisteren was het komatipoort shoppingday voor eten voor ons en de dieren. Nm luilekker ligzetel tijd.

Vandaag is het uitpuffen binnen bij een ventilator om de 36gr buitentemperatuur wat weg te blazen. Behalve tussen de middag, want dan was het weer eens power 'down'. Ze hebben hier al te veel huizen gezet in marloth park waardoor er tekort aan elektriciteit is geraakt en ze nu elke dag paar uur de stroom moeten afleggen om geen volledige lockdown van elektriciteit voor te hebben. Bij dees temperaturen kan je dat wel missen, zeker s nachts als de airco broodnodig is.

En de incidenten van gisteren en vandaag. Gisteren mijn teen gestoten aan een barkrukje op ons terras en een hoekje uit mijn teen, een platte reuzegrote zwarte teek met gele stip, hangend aan de binnenkant van mijn sandaal, maar gelukkig niet in mijn vel. Vandaag een stukje van mijn tand en een gaatje in mijn tandvlees en een dazenbeet.

K zei gisteren nog tegen Marc, dazen da heb ik hier nog niet gezien en oh ja, k moet ze niet zien, ze steken wel in mijn vel... grrr....

Oh en wat zag ik gisteren hier nog in een boom bij ons terras. Ongelooflijk maar waar. Daar heb ik 5j naar geleden dagen achter gezocht en gewacht om een goeie foto te kunnen nemen in Knysna, omdat deze vogels in die regio het paradepaardje zijn. Een purple crested turacu. Pracht van een vogel.

Benieuwd naar al mijn lucky treffer  foto's van de voorbije 3d.  Kijk dan maar met me mee naar de fotoblog.

Tot in het weekend. Want morgen en vrijdag, krugerdagjes. Wish me good luck met spotting. En hopelijk is alles in lower sabie weer hersteld, want ik kijk uit naar mijn koffietje en het kopen van een muffin voor ontbijt de dag er op...Dada...