Reisverhaal «marloth park»

3 maanden tour door Zuidelijk Afrika | Zuid-Afrika | 0 Reacties 09 Oktober 2016 - Laatste Aanpassing 09 Oktober 2016

Hallo again,

Vijftien dagen "relaxen" in een luxevilla in Marlothpark, dat was wat ik dacht. Een zee van tijd om in onze ligzetels te lummelen en te bekomen van de doorreis om weer klaar te staan voor de werkendag bij thuiskomst en een overvloed van tijd om te bloggen....

Niets is minder waar, ik heb eindelijk een kwartiertje gevonden om nog een tekstje te schrijven, veel meer tijd heb ik niet want mijn boerinnentaken wachten. Terwijl ik nu zit te typen zijn er weer 3gnoes toegekomen met hongerige magen en de voedertafel zal rap leeggekuist zijn en dan kan ik weer hooi aandraven en korrels leggen.... Zo ziet elke dag er hier goed gevuld uit. De bedoeling was een dagje naar kruger te gaan of andere uitstap en een dagje uitrusten. Voor Marc valt die uitrustdag nogal mee, voor mij is het dan sleuren met paletten hooi, zakken mais en korrels, appeltjes en bananen snijden en dan handmatig voeren afgewisseld met fotokes maken en ook nog voor ons eigen eten zorgen he... Ik geniet alvast van de handenarbeid die heel veel arbeidsvreugde geeft. Heel wat anders dan de ondankbare taak in den amca/fod fin die mij staat te wachten voor de komende 8 maand. Ik tel alvast af tot ik weer hier in Marlothpark kan vertoeven tussen mijn fantastische bushdieren. De enige die ik niet graag zie komen zijn de bavianen, zelfs de vervetapen zijn welkom, ook al moet je met hen zeer goed uitkijken of ze dringen binnen en of stelen je eten... En wie we ook liever niet in de omgeving hebben zijn die vervelende steekvliegjes en muggen, ik sta al vol met beten. Marc is ook niet vrij van een steekje ...Laat ons hopen dat we geen malaria krijgen, want blijkbaar is het hier vanaf oktober highriskgebied voor malaria en peacefull sleep en deet helpen niet veel. En met de pillen waren we al gestopt omdat we nog geen mug zagen de voorbije 2 maanden.

Gisteren liep er een varaan voorbij ons terras tussen de mangoesten, altijd leven in de brouwerij.

Ook mestkevers zijn hier actief, mijn medewerkers in het opruimen van de zebra en gnoekak....

Foto's van ons zalig afrikaleven op dit moment kan ik jullie jammer genoeg niet bezorgen. We zijn vorige week in panne gevallen met ons apparaatje om de foto's an de camera naar de tablet te laden en in Komatipoort vinden we geen nieuw. Het toestelletje liet het afweten net de dag nadat we een bezoek brachten aan de mall van Nelspruit waar wel een camerashop is. Je zal het altijd zien he. Misschien kunnen we het vervangen in Swaziland en dan zullen we nog wat fotokes sturen, anders moeten jullie maar eens komen kijken als ik thuis alles gesorteerd krijg.

In Nellspruit bezochten we Chimp's Eden, een opvangcentrum voor verwaarloosde, mishandelde en wezen-chimpansees, opgericht door Jane Goodall, de lady van de documentaires die in de broussen tussen de chimps leefde. Op zich was het maar een flauw bezoek, de dieren hebben wel wat ruimte maar het is zeer dierentuinachtig. Wat wel indrukwekkend was, is hun oorverdovend gekrijs en geroep, dat is zeer doordringend en adembenemend. We waren ook getuige van het bepalen van de hierarchie en zoals je het op TV ziet, als je onderaan de ladder bengelt, mag je het geweten hebben, watn ze geven je er heus wel van langs.

Mijn boerinnenplicht roept, de gnoes zijn bijna klaar met eten, ik moet hooi bijvoeren.

Dus tot later.