Reisverhaal «Simbavati River Lodge»
last time back at last in zuid afrika
|
Zuid-Afrika
|
0 Reacties
14 December 2022
-
Laatste Aanpassing 14 December 2022
Een hele trip van Phalaborwa naar Simbavati River Lodge. Effe een shoppingmoment ingelast in Hoedspruit onderweg om te gaan checken of mijn fuchsia bush-schoenen al geleverd waren, maar tevergeefs. Pech dus.
Dan maar naar Timbavati Nature Reserve dat samen met Klasserie en nog een privédomein 60000ha Greater Kruger Park vormt. Dit gebied is eigenlijk een uitloper van Kruger dat in privéhanden is. Vroeger waren de privé-stukken ook echt door hekken en afsluitingen afgebakend, maar nu zijn de fences afgebroken en krijgen de dieren free roaming over het hele gebied en kunnen zelfs in of uit Kruger NP lopen, want ook daar is het niet afgezet. Enkel aan de grenzen van de bewoonde wereld is het omheind voor de veiligheid van dier en mens. Bij het binnen rijden van het natuurreservaat betaal je wel tolgeld voor behoud van de natuur. Eens die gate voorbij kom je weer in een wereld vol rust, natuur, bushes en heerlijke geuren van moeder aarde.
Na een 50tal km te rijden, eerst over een asfaltweg en dan over een 'dirt' road of hobbelig zanderig parcours, bereikten we onze luxe safaritent met een bang hartje voor de bomafire en mogelijke rook in onze tent.
Opeens valt Marc zijn frank, we waren hier blijkbaar al eerder geweest en hij had gelijk. Alleen is nu alles gerenoveerd en nog wat sjieker gemaakt. De laatste 2 tenten, waar we vorige keer verbleven om ver van het gemeenschappelijke deel te zitten, zijn nu superdeluxe tenten met eigen privé zwembad en dus niet voor ons.
Onze tent is ook zeer luxueus met een dek in de bush, niet omheind en dus kunnen de dieren vrij tot aan je tent komen (free roaming). Deze close connectie met de dieren, is nu net waar ik het meest naar uit kijk en het meeste van geniet. All in service qua bediening, eten, safariritten en verwennerij. Zelfs je autosleutels moet je afgeven als je aankomt en je wagen wordt voor je weggereden naar de parking. Dat zijn we wel niet gewoon, maar het went snel. Door mijn allergieprobleem krijgen we ook extra privé-bediening ver van de boma-ruimte. Er wordt voor ons speciaal een tafeltje gedekt aan het zwembad. Wat we raar vinden, want het is er pikke donker, behalve een paar petroleumlampen op afstand wegens de doordringende geur. Wel gezellig ! Maar in contrast met de 'policy' dat je niet alleen van het centrale deel naar je tent mag lopen omwille van mogelijk gevaar door wilde dieren, die er kunnen lopen in het donker. Je wordt er dan ook telkens begeleid door een garde met een lamp. Onze 'privébutler voor 2d' brengt ons eten af en aan. Plots zie ik langs de lage omheining rond het zwembadterrein een gedaante voorbij lopen dat op een hond gelijkt. Very strange, een hond hier, dat is niet mogelijk toch? En nee hoor, het was inderdaad onmogelijk. De lieve snoet van een hyena komt om de hoek piepen. De hyena had ons vlees geroken op ons bord en wou duidelijk een hapje mee pikken. Wetende dat die lieve snoet een stel tanden verbergt dat je bot doormiddel kraakt, slaak ik mij daar een gil en weg was de hyena. Marc had het gemist, want zat met zijn rug naar de opening in de omheining. Ik was toch niet meer zo op mijn gemak de rest van de dinertijd. En niet helemaal onterecht want niettegenstaande de butler bij het brengen van het dessert zei dat een hyena alleen altijd vlucht als je geluid maakt en schrik heeft van mensen, was ik toch niet meer helemaal op mijn gemak. Zonder bescherming of vluchtweg mogen ze toch wat op afstand blijven hoor. De hyena vluchtte inderdaad door mijn gil, maar stond er amper een kwartier later toch weer lekker terug. Eind goed al goed en nu bekeken een superervaring hoor zo dicht bij een hyena.
De dag er na, diner op ons terras, voor de zekerheid. Maar ook daar dook hij op, net onder het terras. We waren het wel al wat meer gewoon nu. Plots knallen er schoten door het domein. Blijkbaar was een kudde olifanten aan gekomen en die willen ze liever niet in het tentenkamp omdat ze graag vernielen. Een hyena plundert ook die dag een deel van de keuken. Altijd iets te beleven in de bush.
En naast de hyena als dichte buur zagen we op het dekterras van de tent naast ons ook nog eens civetkat. Geweldige ervaring.
Elke ochtend en elke avond gingen we op drive met een gids in open voertuig. Wij doen heel graag selfdrive, maar af en toe eens een drive met een gids en off road is toch ook een aanrader. Wij kunnen en mogen met onze auto niet komen waar zij wel naar toe rijden. Er wordt gereden zoals in Paris-Dakar. Over struiken en stronken, door rivierbeddingen, op onberijdbare heuvels en in ondoordringbare putten.
En schokken doe je vast en zeker en dat wordt dan weg gelachen met de woorden : 'african massage'. Ik kan je verzekeren dat je spieren er niet beter van worden, maar als je een onvergetelijke ervaring had qua spotting neem je de blauwe plekken en zere rug en nek graag bij.
En die hadden we zeker en vast.
Achtervolging van luipaard, vlakbij een leeuwin met 4 cups van amper 2maand oud, de wacht houden bij een hyena'den' tot 4 pups één voor één komen piepen, elkaar bijten en likken en rondspeuren en als top of the bill in de eerste rij staan als een luipaard sluipt en zijn kill doet op een scrubhare. Het gepiep van het haasje als het wordt gepakt en stilletjes wordt verstikt, moet je wel effe kunnen aanhoren. Maar het is een ongeziene coole ervaring.
Simbavati was dus écht genieten van luxe en natuurervaring ten top !
Fotoalbums van Zuid-Afrika