Reisverhaal «Welkom in het land zonder stilte...»

Indië | 0 Reacties 10 Januari 2007 - Laatste Aanpassing 13 April 2007

Voet aan de grond in India! donderdag 4 Jan 2006 na 18 uren in de lucht en vele uren wachten in London en Kuala Lumpur.. Ik voel me beetje geradbraakt maar tegen alle verwachtingen vind ik bij de visa en pasoortcontroles geen ellenlange rijen Indiers , maar geraak ik vlotjes door alle controles en zelfs mijn bagage heeft vlotjes de eindbestemming bereikt! Ik word zelfs opgehaald door mijn host Vishal in een ,naar indische normen sjieke zwarte Honda met donkergetinte ruiten... hmhm (Vishal en Sandhya waren mijn gasten in Brugge in de maand mei) onmiddellijk valt de hectische drukte terug op.. overstekende mensen,vrachtwagens,fietsers, riksjaws,koeien,honden.. een gewemel van jawelste en terug dat helse lawaai van claxons dat van overal komt. hier toeteren ze gewoon om te zeggen :pasop, ik kom eraan.. en als je dan weet dat het meestal bumperrijden is, kan je al raden wat voor een polyfonie van toeters en bellen dat geeft. hun appartement en mijn kamertje voor de eerste drie nachten ligt in een private straat ( stelt niet zoveel voor hoor: niet geasfalteerd en ook met butten en bulten, maar met wachters en een poort ... 12th Floor, mooi uitzicht 3kamerappartement in basic uitvoering, waar ze met hun vijven leven (vader,moeder, V,S en een zus. (op het einde van de maand verhuizen ze naar een naar Indische normem sjieke appartementswijk-echt de moeite. een soort resort van appartementen met zwembaden,speeltuin enz).Het weerzien is superhartelijk en ik word onmiddellijk overwelmd met tips van wat to see and to do in mumbai. Ik krijg voor mijn eerste dag zelfs een chauffeur mee, stel je voor. Mijn hoogzwangere gastvrouw Sandhya wordt na een ritje bumperen van een uurtje afgezet aan haar office en dan rijdt Anil, de driver, me naar mumbai centrum-oude centrum met de meeste bezienswaardigheden. Zoals gezegd is Anil enkel een chauffeur en kan hij goed slalommem en toeteren, maar van orientatie heeft hij geen kaas gegeten (zoals mijn gastheren me hadden gezegd ;-) ) ik leid hem met mijn bescheiden kaartje rond haha. Let op: ik geraak waar ik wil geraken!   In mumbai-colaba en Churchgate vallen de prachtige Britse gebouwen op, als statige getuigen van een stuk Britse geschiedenis. Aan de gateway van india wemelt het van toeristen, maar dan wel meestel indiers. Ik bezoek ook een moskee en een heilig graf van de een of de ander, er niet bij stil staand dat het vrijdag is en dus een 'heilige dag'. de weg ernaar toe is letterlijk bezaaid met kreupele , bedelende mensen , wat wel shockerend voor me is. Ik word rondgereden en bijgestaan door bodyguard Anil (wat toch wel luxe is) en dan hiermee in contrast die schrijnende realiteit van het 'andere India'. Volgens mijn gastheren went het wel...wel te zien hoe je zelf in elkaar steekt natuurlijk. het blijft een keiharde confrontatie. Bombay telt 15 milj inwoners! en er is een gezegde dat je in bombay kan opstaan met honger , maar er nooit mee gaat slapen dwz dat iedereen altijd wel ergens aan een beetje geld of eten geraakt; Hoe of waar vraag ik me toch af, als je langs vuilnisbelten en slops rijdt... Deze tegenstellingen even terzijde: ik ben hier om te ervaren maar ook om te genieten en mijn gastheren doen er alles aan om me het naar mijn zin te maken. Zaterdag is een echte chill-out dag; ik word kort na de middag meegetroond naar een resort voor een full body massage met hete olie. van pure verwennerij gesproken.. diezelfde avond is het Sandhya's Birthdayparty in Bandra,een wijk van mumbai). Ik zie er Aparna en Roy terug , die mijn gasten waren in oktober. Het is een cosy en funky partytent, lekkere hapjes en voortreffelijk Indisch 'Kingfisher beer'. een 40tal moderne leuke mensen komen af. Ik vertoef wel degelijk in een mondain gezelschap met knappe meiden en kerels,ruimdenkend en westers van opvattingen. dit gezelschap en deze locatie kan zich evengoed in onze contreien bevinden... Abba, beatmuziek etc; maar dan plots back to reality wanneer de moderne hippe hindi-pop wordt gespeeld. De meeste songs komen van populaire Bollywood movies, zoals je wel kan verwachten. echt grappig om hun sprongen en enthousiasme bij hun eigen muziek te zien. Ik ben een gewillig toeschouwer. ;-)
Zondag word ik na een lekkere Indische lunch , klaargemaakt door een van hun vier meiden ( elkeen heeft zijn aparte taak; vloer kuisen;eten maken;afwas doen; kamers kuisen...gekgek) opgehaald door Anil en afgezet in Bandra waar Roy en Aparna mij met veel enthousiasme ontvangen. Ze wonen in een klein maar leuk ingericht appartementje in Bandra aan de voet van Pani Hill waar all rijken van mumbai hun huis of appartementje hebben. R enA zijn tweeverdienders en wonen zelfstandig, een 'nuclear family', zoals me wordt uitgelegd, Vishal en Sandhya wonen in een 'combined family 'en kunnen zich hierdoor ook meer veroorloven...ze zijn ook oorspronkleijk van mumbai terwijl Aparna van Tamil  Nadu komt (ZO india) en Roy van Calcutta (O india). Ik krijg er mijn slaapstekje in hun leuke woonkamer. S avonds komen er enkele gasten langs uit mumbai, die Aparna ook heeft leren kennen via Couch Surfing: gezellige babbels, lekkere hapjes, social talks, hartelijke mensen; meer moet dat niet zijn ;-) voor een geslaagde avond. de volgende morgen kan ik 'lang' uitslapen, niet altijd even simpel in een stad waar het werkelijk nooit stil is. Ik trek er voor de eerste keer alleen op uit met de trein naar mumbai centum ong 20  min op de trein. ik koop een eerste klas ticket, maar beland toch door mijn ombeholpenheid in tweede klasse hmhm. het voornaamste is dan toch dat ik mumbai goed en vlot bereik. Ik slenter rond, snuif de sfeer (en het stof) op en baan me een weg tussen de Indische mensenmassa. tegen de avond spreken Roy en ik af in Victoria station, ik denk toch wel een van de mooiste Britse monumenten in mumbai. het is er erger dan een mierennest en het best is gewoon een knop om te draaien voor de claustrofobie je te pakken krijgt. je moet het meegemaakt hebben, denk ik om het te snappen ;-)  
Nu schrijf ik dit vanuit Goa, Benaulim, waar ik even kan bekomen van mijn mumbai rush. en de 7 uren bomvolle treinrit tot hier. Palmbomen, seafood, vruchtendrankjes, Zee, strand a volonte. Ik zit er in een basic maar proper en kalm guesthouse met zicht op een weide met waterbuffels en kraanvogels.. ik zag zelfs al een ijsvogeltje (kingfisher) wat naar het schijnt geluk brengt...Wat moet er nog meer zijn hmhm tja ... 
14 januari reis ik verder door naar Cochin, Kerala. I'll keep you updated  xxx