Reisverhaal «Caye Caulker»

Central America | Belize | 0 Reacties 13 April 2012 - Laatste Aanpassing 21 April 2012

We beginnen bij onze reis op weg naar Belize (vanuit Mexico). Wat een corrupte grensovergang bij het verlaten van Mexico. We komen bij de duanier aan, geven ons paspoort af en hij schotelt ons meteen een gepeperde rekening voor. 36 euro zouden we samen moeten betalen om het land te mogen verlaten. Da ziede van hier! OK, we hadden bij het binnenkomen in Mexico een bericht over deze te betalen taxen zien hangen, maar dit geldt enkel als je meer dan 7 dagen in het land verblijft. Wij hadden een week in Mexico doorgebracht, maar die van de duane rekenden 8ste dag.
Natuurlijk weigerden we en hielden voet bij stuk. In tussentijd kwamen er nog 2 andere medereizigers aan de beurt. 1 ervan moest de helft van het bedrag betalen en deed dat ook. Vraag me niet waarom het de helft was en waarom hij zonder er ff over na te denken meteen betaalde??? En daarna een Amerikaanse Dame, die geen enkel ingangsformulier kon voorleggen en niet wist waarover die duanier het had, moest niets betalen en kreeg zonder verdere vragen, bam…stempel in haar paspoort…klaar! Kunt daar maar is aan uit…!!!  
Nadat we zeiden dat we zoveel geld niet bijhadden (leugentje), stuurde hij ons naar de bank om onze rekening te betalen. Tja, die was natuurlijk nog nie open want het was nog voor 8u ’s morgens  De buschauffeur werd al krikkelig omdat hij nie verder kon rijden door ons gesakker. De chef van de duana werd er bijgehaald maar wij hebben nie afgegeven en uiteindelijk: de aanhouder wint! Toen de chef bezig was, heeft één van de duaniers ons erdoor ‘gesmokkeld’. Zonder uitstempel en betalen! Tja…nen deal gelijk een ander. Eens bij de immigratiepost van Belize was alles in ne wip en ne flik geregeld. Die grenzen in Centraal Amerika daar hebben we toch al wel wa gezien. Zo corrupt als een achterdeur wordt er gehandeld. Proberen om van de niets-wetende toerist zoveel mogelijk centen af te pingelen. Maar het is ze deze keer nie gelukt!!

Belize is een voormalige Britse kolonie, die in 1971 de onafhankelijkheid heeft verworven. Het Engels is er nog steeds de officiele taal. Het was wennen hoor dat we nu iedereen in het Engels moesten aanspreken.
Het land telt slechts 282.500 inwoners, een bonte mengeling van Creolen, Garifuna´s, Mestizen, Maya´s, Menoniten, Chinezen en Indiers. De meesten spreken onderling hun eigen taal.

Het kleine land heeft een enorme variatie aan natuur te bieden. 60 % van de oppervlakte is natuurgebied, waarvan 2/3 deel uitmaakt van beschermde natuurparken. Hier vind je onder andere jungle-gebied met Maya-tempels, rivieren, watervallen, natuurlijke rotspoelen, kalkgrotten, wilde dieren, een lange kustlijn met evenwijdig eraan vele eilandjes en het tweede grootste barriere rif ter wereld!
Wij hebben maar één héél klein stukje van Belize bezocht, om duidelijker te zijn: slechts 1 eiland : Caye Caulker, langs alle kanten omringd door een felle blauw-groene zee met glashelder water.
De vrolijke Garifuna-bevolking, die de dag doorbrengen op het ritme van hun reggea-muziek, maken iedereen aan het lachen met hun gevatte, grappige opmerkingen. Vaak versta je er nie veel van want hun creools Engels is toch wel een tikske verschillend om helemaal mee te zijn. Hun levensmotto klinkt: GO SLOW! Dit woordje zie je dan ook overal op het eiland terugkeren. En het is zo simpel om er in mee te gaan. 
5 dagen genoten we van zon, zee, zwemmen, kajakken op z’n basic, luieren, rondhangen, potje koken, zonsondergangen mee rum, lezen, vertoeven in tof gezelschap,…
 
Uit de talrijke aanbiedingen om te gaan snorkelen, kozen we voor de zeil-snorkel-toer met Ragga-muffin. De houten rode boot was goe gevuld, iedereen had net een plaatske om zich ergens te zetten. Er stond een strakke wind dus het zeilen ging goe vooruit. Na 1,5 uurtje varen, werd de boot geankerd vlak voor de Coral Gardens. Hier mochten we er allemaal op eigen houtje uit om het onderwaterparadijs te bewonderen. Bedwelmend mooi! Een ander Belgisch (Waals) koppel, die we leerden kennen op het eiland, hadden een onder water camera bij. Ook al was het zijne eerste keer om onderwaterfoto’s te nemen, goh…hij heeft da goe gedaan. Zie foto’s…die we toch wel schoon gekregen hebben .

De tweede snorkelstop bij Shark Ray Alley, begon met het voederen van sardientjes aan een erorme school grote vissen, die hoog uit het water opsprongen. Maar ook haaien (nurse shark) en pijlstaartroggen kwamen hierop af. Sjiek om te zien hoe ze rond de boot in het heldere water speelden. We maakten ons vlug klaar om tussen deze overvloed aan prachtige vissen te gaan snorkelen. Geweldig!!! Het werd nie toegelaten om de dieren aan te raken, maar zonder het zelf uit te lokken, voelde ik er regelmatig eentje langs me heen glijden. Ze waren zo dicht bij!

Tijdens de derde snorkeltoer in het Hol Chan Marine Reserve, begaven we ons tussen hoge muren van kleurrijke koralen: Het kanaal! Meters diep onder onze voeten zagen we 2 kolosale black eagle rays onder ons doorzwemmen. Waauw…het leek dat ze vlogen doorheen het water. Zo sierlijk!
Massa´s mooie gekleurde tropische vissen, van kleine tot grote bewonderden we tussen de prachtige koralen. Ook 2 zeeschildpadden kruisten ons pad! Enkel de Manatee (zeekoe) die hier ook zijn leefgebied heeft, kregen we spijtig genoeg nie te zien. Tja…das de natuur eh en zo is er toch nog altijd iets da op ons verlanglijstje blijft staan eh !!
 
Tussen de snorkelmomenten door werd er ons een heerlijke lunch met lekkere vis, vers fruit, ceviche van garnalen met tortilla’s en véél rumpunch aangeboden. Nie slechts eh… we kunnen wel zeggen dat dit een zéér aangenaam dagske op het water was! De foto’s spreken boekdelen, dus hier zijn ze:
 
 
En zo eindigden we ons Belize avontuur! In schoonheid! En blut  want amaai…hier, op een eiland, is het echt wel duur leven… Maar we hebben nog genoeg centen om de komende 3 weken Mexico door te zwemmen!!! Jihaaa.

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking