Reisverhaal «Chaco Parque Naciónal »
Argentinië
|
0 Reacties
21 Juli 2022
-
Laatste Aanpassing 12 Augustus 2022
21 – 31 juli 2022
ARG, Chaco Parque Nacional
Traject: Iberá PN, Portal Cambyreta – Corrientes – Chaco PN
Nog steeds op zoek naar propaan
We keren via dezelfde weg terug vanuit het PN Iberá naar de hoofdweg, er is geen alternatief. Opnieuw is het genieten van de mooie omgeving en de vele vogels. Andere dieren zien we niet heel veel, op kuddes koeien na.
De hoofdweg is zeer vlot te rijden, er is amper verkeer. Dit wordt een zeer eentonige rit, tussen vlakke velden.
Eenmaal we de stad Corrientes naderen, zetten we onze zoektocht naar propaan verder. Een propaanfles vullen, doen gasflessen verkopers hier niet. De eerste gasverkoper verwijst ons naar een plaats iets verderop. Terwijl we daarnaartoe rijden, vinden we een 2de gasverkoper, we krijgen 3 adressen in de stad waar men gasflessen zou kunnen vullen. In de eerste ijzerwarenwinkel tracht men met behulp van verschillende koppeling stukken onze fles te vullen, maar zonder succes. De 2 andere adressen zijn ook zaterdagochtend open, we houden deze voor morgen.
Op terugweg stellen we de vraag op de plaats waar we eerst naartoe gestuurd werden. De man bekijkt onze gasfles, hij heeft de tussenstukken niet. Hij geeft ons een adres in het centrum, een winkel waar men alle hulpstukken voor gasinstallaties verkoopt. Als we daar een adapter kopen, zal hij onze fles voor ons vullen. Ook dat houden we voor morgen.
De volgende ochtend rijden we het centrum in, veel smalle straten met overhangende bomen maken het ons moeilijk. Parkeren is helemaal uit den boze. We plaatsen Manga dan maar op een grote bushalte vlakbij de winkel, Marc gaat het stuk kopen, terwijl Herlinde bij de camper blijft. We hebben geluk, Marc komt juist terug, wanneer de politie langskomt en zegt dat we hier niet mogen staan.
In een grote supermarkt doen we boodschappen, dit is duidelijk een winkel van de Walmart keten uit de US. Hier mogen voertuigen van hoger dan 2,1 meter niet op de parking, er hangen barrières bij de ingangen. We zien geen reden dat we hier niet kunnen parkeren, de enorme parking is grotendeels leeg. Dus wagen we het erop en rijden toch de parking op, via de ingang voor leveringen, daar is geen hoogtebeperking, er hangt enkel een bordje waarop het verbod vermeld staat. Dat hebben we dus ‘niet gezien’ … Terwijl Marc boodschappen doet, blijft Herlinde opnieuw bij de camper. De bewaker van de parking passeert, kijkt een keer, maar zegt niets ...
En dan rijden we terug naar de man die beloofde onze gasfles te vullen, Gonzalo Toledo.
De man vertelt dat hij wakker lag deze nacht, met een schuldgevoel omdat hij ons gisteren doorstuurde zonder te helpen. Het had voor hem een kleintje geweest om naar het centrum te rijden en het koppelstuk te kopen. Zelf zou hij het niet graag meemaken, om zonder gas te vallen.
We hebben 2 flessen, een probleem hadden we nog niet, maar het moest niet meer heel lang duren. Zonder gas hebben we geen koelkast/diepvries, dat zou moeilijk zijn bij dit warme weer.
De adapter die we kochten blijkt niet 100% wat hij nodig heeft. Gonzalo past deze aan en vult onze propaanfles. Hij is een hele poos bezig, eer de klus er opzit. Dan vraagt hij of hij dit stuk kan overkopen. Maar we willen het behouden, want we zijn nog een poosje zoet in Argentinië. Geen probleem, hij zal zelf ook zo’n stuk gaan kopen om mensen te kunnen helpen.
Het is ondertussen al een stuk na de middag, we beslissen pas morgen verder te rijden.
Chaco PN
Het 150 km2 grote Chaco Parque Naciónal is gelegen in de Argentijnse provincie Chaco en werd opgericht in 1954 met als doel een gebied met deze warme laaglanden natuur te bewaren. Hier worden de quebracho bomen beschermd. Ooit werden deze bomen over-geëxploiteerd omwille van hun zeer harde houtsoort en de overvloedige tannine. Dit gebied kenmerkt zich door struikgewas, savanne, moerassen en kleine meren. Hier leven poema’s, Yacare kaaimannen en capybaras (waterzwijnen), gordeldieren, Zuid Amerikaanse tapirs, vlaktes viscachas (soort knaagdier uit de familie van de wolmuizen), brulapen (howler monkey, lichtbruin met zwart aangezicht) en meer dan 340 vogelsoorten.
De rit van Corrientes naar Chaco PN gaat eerst over een ruwe oneffen betonweg, die sterk is beschadigd en bijgevolg vol grote diepe putten zit. Daarna volgt asfalt, maar nog steeds is het opletten voor die putten. Gelukkig is het niet al te druk zodat we tijdig kunnen uitwijken. Pas wanneer we de zijweg nemen naar Capitan Solari, een provincieweg, rijden we over een goede asfaltweg. Hier wordt het Nationale Park Chaco al aangeduid. In het dorpje Capitan Solari moeten we de parkweg volgen gedurende 6 km, een vrij brede zandweg in goede staat.
Dit park beschikt over een klein Visitor Center, waar we door 3 rangers worden verwelkomd. We registreren ons verblijf, krijgen wat uitleg en een plannetje met de wegen en wandelpaden in het park. Een ranger vertelt dat we minder meertjes zullen zien, door de langdurige periode van grote droogte. Jammer dat we niet kunnen fietsen, ook hier zou dat een perfect manier zijn om ons te verplaatsen in de grote hitte, ondertussen is het bijna 34°C. Gelukkig zijn er douches voorzien hier, zo kunnen we ons regelmatig verfrissen, zonder ons eigen water op te maken.
Bij aankomst is het vrij druk in het park, groepjes lokale mensen komen hier picknicken en barbecueën. Het is zondag.
We parkeren Manga op een geschikt plaatsje, van wandelen komt vandaag niets meer, wanneer het afkoelt is de zon al te ver heen voor foto’s. Voorlopig hebben we nog geen muggen gezien, dat is alvast een meevaller. In het vorige park waren er weinig tijdens de dag, maar ’s avonds kwamen ze massaal opdagen. Het was zeer moeilijk om ze buiten te houden uit de camper, bij in en uitstappen en het openen van ramen, wat bij deze hitte noodzakelijk is om ’s nachts wat afkoeling te bekomen binnen.
Mirador del Palmar
Na een heerlijke nachtrust, gelukkig koelt het mooi af ’s avonds, worden we door vogelgeluiden gewekt. Daarop volgt het lawaai van brulapen in het bos, het moeten er veel zijn … ze houden het lang volg, maar we krijgen ze niet te zien.
Vóór de grote warmte gaan we wandelen naar Mirador del Palmar. We zouden een stuk met de camper kunnen rijden volgens de ranger, doch al wandelend zien we dat we onmogelijk de bijhorende parking zouden kunnen bereiken door laaghangende takken. Zelfs een hoge auto passeert hier niet zonder krassen. Opnieuw vinden we het spijtig dat we niet kunnen fietsen, het herstellen van onze banden wordt prioriteit nummer één in een volgende stad.
Het pad naar de uitkijk gaat vooral door bossen, waardoor het wat koeler blijft. Dat is mooi meegenomen, maar dit beperkt de uitzichten onderweg. Eenmaal voorbij de parking (max. 2 auto’s groot), lopen we over een smaller bospad, met meer variatie aan plantengroei. Op het einde staat een uitkijktoren, waar we een mooi uitzicht hebben op het savanne landschap met palmen.
Daar blijven we een poosje zitten, in de hoop dieren te zien. Zelfs vogels zien we amper, enkele kleintjes in de bomen, in de verte zien we wat gieren, … enkel een fluorescerend groenblauwe kolibrie maakt deze wandeling de moeite waard. Maar die is even snel weer weg als hij kwam aanvliegen. Jammer, zou mooi geweest zijn voor een foto.
Wanneer we ’s middags bij onze kampeerplek aankomen, horen we al van ver opnieuw het lawaai van de brulapen. Dat herhaalt zich voortdurend in het bos naast onze camper. Toch krijgen we ze nog steeds niet te zien.
Sendero del Rio Negro
Opnieuw worden we door het geluid van vogels en brulapen gewekt. We horen ze aan weerskanten van onze kampeerplek. Nu zouden we toch die apen ook wel eens willen zien … maar dat lijkt nog niet voor vandaag.
Na wat gepraat te hebben met de rangers en te beslissen om nog enkele dagen langer hier in het park te blijven, wandelen we het pad Sendero del Rio Negro, een rondwandeling vlakbij. Eenmaal de Rio Negro gekruist via een metalen hangbrug, maken we een grote lus door het bos. De rivier is mooi, het wateroppervlak is zowat volledig bedekt met groene planten. Of daaronder ook nog wel water zit … dat kunnen we niet uitmaken. Verder zien we wat mooie hoge bomen, maar dieren komen we niet tegen, ditmaal zelfs geen vogels. Wellicht moeten we daarvoor ’s ochtends vroeger gaan wandelen.
Opnieuw brengen we de namiddag in de camper door, het is ons te warm buiten, met 34°C.
Sendero del Abuelo
Het wandelpad Sendero del Abuelo, bestaat uit een bospad van 800 meter, dat vertrekt vanop de berijdbare weg. Ditmaal komen we het bos niet uit, het pad eindigt bij een dikke hoge boom, meer dan 300 meter oud, de ‘grootvader’.
We wandelen van de camping ernaartoe. Voor de afslag zien we op de weg vrij grote sporen, deze zouden van een poema kunnen zijn. Er zijn wel degelijk dieren in dit park, maar we zien ze nog steeds niet.
Sendero del Bañado Palma Sola
Deze namiddag wordt wat regen voorspeld, dat klinkt goed want dan zal het even wat afkoelen. De dag start bewolkt en met een koude wind. We zullen opnieuw een wandeling maken, al zijn bijna alle plaatsen in dit park ook met Manga bereikbaar. Jammer dat er geen extra wandelmogelijkheden zijn, vanop de eindpunten van deze berijdbare zandwegen.
Het uitzicht Bañado Palma Sola bevindt zich aan de rand van een moerasgebied, met hoge grassen waarin hier en daar een palmboom staat. Enkel het zijweggetje van 150 meter naar de uitkijktoren is gesloten voor auto’s, omwille van ‘te veel water’ op het einde. Daar staat een kleine houten uitkijktoren, die een beter overzicht biedt op het landschap. Doch, deze is niet bereikbaar, alles staat onder water. Dit is echt niet logisch, want elders in het park zijn meertjes en riviertjes opgedroogd.
Ook vandaag zien we geen dieren, enkel verschillende soorten pootafdrukken. Vogels zijn er amper. Nochtans ’s ochtends zagen we er wel wat aan onze kampeerplek.
Sendero de las Lagunas
De merenwandeling is eigenlijk een rondwandeling door het bos, met 2 uitzichttorentjes op Laguna Carpincho en Laguna Yacaré. Maar … door de droogte is er geen water meer in de meren, we zien enkel de dorre waterplanten die nog overblijven. Hier zouden normaal gezien dieren leven, zoals kaaimannen, capybaras, … maar dat is duidelijk verleden tijd. Ook vogels zien we niet.
Na deze wandeling beslissen we de laatste plaats in het park over te laten, deze is gelegen op 10 km van het Visitor Center, 20 km vinden we wat ver om te wandelen over een stofferig weggetje in deze warmte. Ernaartoe rijden met Manga, daar hebben we niet echt zin in, aangezien er zo weinig te beleven valt. We vonden het wandelen in dit park wel aangenaam, maar er was teleurstellend weinig te zien, vrij eentonig.
OVERNACHTINGEN:
CORRIENTES – PARKING BENZINESTATION
Coördinaten: -27.437743, -58.735119
Gelegen op 70 meter hoogte.
PRIJS: Gratis.
SCORE: 2/5
COMMENTAAR:
Ruime zandparking achter benzinestation, veel gebruikt door vrachtwagens. We kiezen een plaatsje aan de zijkant, een medewerker zegt ons dat we voor een poort mogen staan, zaterdag/zondag wordt er niet gewerkt. Zo staan we niet tussen de vrachtwagens, het is er vrij rustig.
Warme douches (sleutel te vragen in het winkeltje, paspoort als waarborg afgeven), toiletten, restaurantje, picknick plaatsen onder luifels met BBQ.
Minpunten: Geluid van de hoofdweg en op de parking, gelukkig ’s nachts vrij stil.
PN CHACO – NATIONAAL PARK
Coördinaten: -26.808556, -59.605621
Gelegen op 88 meter hoogte.
PRIJS: Gratis.
Registratie bij de ranger.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Mooi kampeergebied in dit park, bij het Visitor Center.
Een groot grasplein met bomen voor schaduw, banken en tafels, bbq’s, toiletten, warme douches, afwasbakken, elektriciteit. Wifi aan het Visitor Center, code te verkrijgen bij de rangers.
Campers mogen langs de rand van de camping staan.
De 7 km zandweg hiernaartoe vanuit Capitán Solari is breed en ligt goed, geen beperkingen voor grote voertuigen.
Minpunten: /
GEREDEN TRAJECT:
PN Iberá, Portal Cambyreta – Corrientes, 250 km
Zijweg Portal Cambyreta naar RN12: Zelfde weg terug als heenweg.
RN12: Mooie, zeer rustige asfaltweg, vrij eentonig rijden tussen vlakke velden. Nabij de stad wordt het drukker.
Corrientes – Puente General Belgrano – Makalle – Capitán Solari – Chaco PN, 135 km
RN12: deze nationale weg brengt ons via onderhoudswerken door de stad.
RN16: in Corrientes rijden we de RN16 op, een zeer oneffen betonweg met veel beschadigingen, grote diepe putten. Een heel eind verder gaat deze over in asfalt, maar nog steeds is de weg beschadigd en is het opletten voor putten. Pas later verbetert dit.
RP09: Mooie asfaltweg, tussen brede grasbermen. Rustig rijden.
Capitán Solari: straten door het dorp zijn voldoende breed, wanneer men de aanduidingen naar het Chaco PN volgt.
Acceso a Parque Naciónal Chaco: 6 km, brede zandweg in zeer goede staat.
TOL: RN16, Puente General Belgrano: 120 ARS voor voertuigen > 2,3 meter hoog (auto’s < 2,3 meter hoog: 100 ARS).
TOL: RN16, Makalle: 200 ARS voor voertuigen > 2,3 meter hoog (auto’s < 2,3 meter hoog: 100 ARS).
EXCURSIES:
CHACO PN – NATIONAAL PARK
Mooi natuurpark, met moerassen, graslanden, savanne en bossen.
Niet al te veel muggen op de bredere (auto)weggetjes, aan het visitor center, op de camping.
’s Avonds komen er wel muggen opduiken. In de bossen zitten de ganse dag meer muggen, daar is een muggenspray nodig.
In dit park zouden dieren en vogels moeten te zien zijn, doch tijdens ons verblijf hebben we er zo goed als geen gezien. Wel wat vogels, maar ook zeer beperkt. Dat was teleurstellend.
Picknick voorzieningen, tafels, banken, bbq’s, afwasbakken, elektriciteit, wifi, …
Verschillende wandelpaden en autoweggetjes.
Mirador del Palmar: retour van bij het Visitor Center 7 km.
Er is een parkeerplaats op 800 meter van de uitkijktoren, waar het bospad smal wordt. Doch in het laatste stukje van de weg hangen zeer lage takken, waar men zelfs met een hoge auto niet zonder krassen tussen of onderdoor geraakt. Er is maar plaats voor een 2-tal auto’s. Wij wandelen dit pad.
Vrij ééntonige wandeling. Geen dieren, weinig vogels gezien. Uitzicht op de savanne is mooi.
Score: 4/5
Coördinaten: -26.813901, -59.633433
Sendero del Rio Negro: retour van bij het Visitor Center 2,7 km.
De rivier is mooi. Voor de rest is het een boswandeling, met hier en daar mooie grote bomen. Dieren zien we hier niet, ook geen vogels.
Het pad vertrekt aan het Visitor Center.
Score: 3/5
Sendero del Abuelo: retour van bij het Visitor Center 7,4 km.
Vrij saai bospad, dat eindigt bij een grote dikke boom, meer dan 300 jaar oud, de ‘grootvader’. Dieren zien we niet, enkel pootafdrukken die wellicht van een poema zijn. Vogels horen we wel, maar we zien er amper. We wandelen hiernaartoe. Kan ook met de auto worden gereden, dan moeten de laatste 800 meter bospad nog worden gewandeld tot bij de boom.
Score: 2/5
Coördinaten: -26.802316, -59.625318
Sendero del Bañado Palma Sola: retour van bij het Visitor Center 8,3 km.
Uitzicht op moeraslandschap, met hoge grassen en palmbomen. Mooi, maar beperkt.
Kleine uitkijktoren, maar die staat in het water, dus kan niet worden beklommen.
Met de auto bereikbaar, momenteel tot 150 meter ervoor, door het vele water aan het einde kan er niet worden teruggedraaid en is dat stukje gesloten. Wandelen is mogelijk tot bij het moeras.
Geen dieren, amper vogels.
Score: 3/5
Sendero de las Lagunas: retour van bij het Visitor Center 15 km.
Op het einde van de bosweg bevindt een rondwandelpad door het bos, met 2 uitkijktorentjes op de beide meren. Doch deze staan droog, dieren zijn er niet meer, vogels amper.
Met de auto kan 5,4 km (enkel) gereden worden, tot bij de rondwandeling.
We verkorten de wandeling met 1,4 km, door het pad Sendero del Rio Negro te nemen van bij het Visitor Center, waar halfweg de rondwandeling een onderhoudsweggetje van 100 m dit pad met het autobaantje naar de meren verbindt.
Score: 3/5
Vrij druk op zondag, lokale mensen komen picknicken in het park.
INKOM: Gratis.
Camping mogelijk, op het gras met tentjes of op de parking met voertuigen.
Registreren bij de ranger.
PARKING:
Bij het Visitor Center is een parking voorzien.
Coördinaten: -26.808556, -59.605621
Aan de verschillende parkwegen zijn telkens enkele parkeerplaatsen, van waar men kan wandelen. Er is nog een 2de camping in het park, 10 km verder aan het einde van een weggetje. We vonden het niet de moeite waard om daarnaartoe te rijden.
