Reisverhaal «Titicaca meer»

Bolivië | 0 Reacties 30 Maart 2022 - Laatste Aanpassing 31 Juli 2022

30 maart – 2 april 2022     

Traject: Kasani – Copacabana – Chirapaca     

Titicaca meer     
Het Titicaca meer is met 8.340 km2 het grootste meer van Zuid-Amerika en is gelegen in het Andesgebergte tussen Peru en Bolivië op 3.812 meter hoogte. Met een gemiddelde diepte van 160 meter en een maximale diepte van 280 meter, is dit het hoogste commercieel bevaarbare meer ter wereld. In het meer liggen 41 eilanden, er monden 25 rivieren in uit. Het water van dit meer is licht gezouten en stroomt niet naar zee. Minimale uitstroom van het meer verloopt door de Desaguadero rivier en komt terecht op de Uyuni zoutvlaktes, waar het verdampt en zout overblijft.

Behalve eilanden, bevinden zich op het meer ook Uros, of kunstmatige rieteilanden. Deze zijn ontstaan toen de Uros Indianen op de vlucht waren voor de Inca’s. Zij bouwden deze eilanden van het riet dat langs de oevers van het meer groeit, ook hun huizen, bootjes en ander materiaal zijn daarvan vervaardigd. Continue worden deze eilanden voorzien van nieuwe rietlagen, terwijl de onderkant van de drijvende eilanden in het water vergaat. Een 40-tal hiervan zijn nog steeds door de Uros indianen bewoond, die tegenwoordig van het toerisme leven.

Reeds in Puno, Peru, hadden we uitzichten op het immense meer. Onderweg naar de grens met Bolivië, volgden we steeds de rand van het meer. Stilaan krijgen we een beter uitzicht op het meer, met zijn vele eilanden.

Copacabana
Na een vlotte grensovergang, rijden we opgelucht naar het stadje Copacabana. De weg ligt er zeer slecht bij, met grote diepe putten. Hopelijk is dit geen referentie voor de rest van het land. Onmiddellijk zien we de verschillen met Peru … een ander land, een andere cultuur, een ander gevoel, andere gewoontes. Maar de mensen die we ontmoeten, zijn alvast even vriendelijk en behulpzaam als de Peruanen.

We parkeren aan het dorpsplein en gaan op zoek naar een geldautomaat. Dit neemt wat tijd, want er zijn er maar 3, waarvan er slechts eentje onze Maestro kaart aanvaardt. Omdat deze nogal hoge kosten aanrekent, proberen we eerst nog wat US dollars te wisselen. Doch … gebruikte biljetten wil men niet aanvaarden bij de bank, het wisselkantoor wil geen kleine coupures. Dus belanden we toch bij de geldautomaat die hoge kosten aanrekent.

Daarna eten we ergens een dagschotel. In vergelijking met Peru is deze duur, maar 2,5 EURO valt eigenlijk wel mee voor een lekkere soep, een hoofdschotel met forel, een drankje en een klein nagerechtje. Copacabana is een zeer toeristische plaats, we veronderstellen dat dit niet echt een referentie is voor het ganse land.

Na de lunch zien we dat bijna alle zaken hier gesloten zijn, middagpauze. Dat is wennen.
Onze koelkast is leeg, want niet alle verse voeding is toegelaten om over de grens te brengen. We namen geen risico en hebben niets vers meer bij ons. Dus gaan we op zoek naar een supermarktje, wat we hier niet onmiddellijk kunnen vinden. Het is middag en op de markt is ook niet meer veel te zien. We kopen dan maar het hoognodige bij een klein buurtwinkeltje dat open is op de middag, al is er niet echt veel te vinden.

Dan gaan we op zoek naar een SIM-kaartje met data, zodat we opnieuw een internetverbinding hebben.

Eenmaal dit achter de rug is, rijden we naar de rand van het meer, waar we langs de brede zandweg een mooi rustig plaatsje vinden om te overnachten. Hier blijven we morgen een dagje om o.a. onze administratie opnieuw te ordenen.

Manga op een vlot
Bij het verlaten van Copacabana staat een (valse?) politiepost om geld voor de gemeenschap te vragen aan toeristen. Het is niet officieel en ze vragen niet weinig, dit is gekend bij Overlanders. Copiloot Marc ziet een zijstraatje en laat Herlinde er in rijden. Het blijkt een steil en modderig smal zandbaantje te zijn, met diepe geulen door de regen. Langzaam maar zeker lukt het onze Manga om voorbij de politiepost opnieuw de hoofdweg op te rijden.

Copacabana ligt op een groot schiereiland in het Titicaca meer. De enige verbinding met de rest van Bolivië, is via het water, waar met een ferry wordt overgestoken, althans daar gaan we van uit.

De weg blijft beschadigd. Waar men putten in het asfalt heeft opgevuld met stenen en daarover een nieuwe asfaltlaag, komt dit omhoog op de weg. Gelukkig kunnen we er meestal omheen rijden, want druk is deze weg niet.

We slalommen op en neer langs de rand van het Titicaca meer. Bij een aantal uitzichtpunten stoppen we om het immense meer met zijn vele eilanden te bewonderen. Eén keer maken we een wandeling naar een heuveltop.

In het dorpje San Pedro de Tiquina moeten we de ferry nemen. Deze blijkt te bestaan uit een aantal grote krakkemikkig uitziende houten vlotten, die voertuigen langzaam naar de overkant brengen. Zo’n vlot ziet er oud en versleten uit. Grote losse planken vormen de plaats waarop de wielen van de voertuigen moeten staan. In het midden is er niets en zien we het water. Is dit veilig? Wellicht toch voldoende stevig, want we zien een vlot waarop een autobus wordt overgevaren.

Manga rijdt het vlot op. Eenmaal klaar, wordt door enkele mannen met lange stokken het vlot van de kant weggeduwd. Daarna helpt een zwakke motor ons naar San Pablo de Tiquina aan de overkant varen … die we heelhuids en droog bereiken.

Voor deze overtocht moeten we onderhandelen over de prijs, wat niet onze gewoonte is. De man vraagt ons 100 BOB, want het is een ‘zwaar’ voertuig. Marc zegt hem dat de ‘prijs’ zwaar is en stelt 50 BOB voor. Uiteindelijk is de man tevreden met 70 BOB. En hiermee betalen we wellicht nog steeds meer dan de locale mensen.

Chirapaca
We vervolgen onze weg, nog altijd genietend van de mooie uitzichten op het meer, met kleine dorpjes aan de waterkant en eilanden verspreid in het water.

Bij ons eerte tolhokje op Boliviaanse bodem, vraagt de man ons 11 BOB, want het is een groot voertuig. Marc weet dat de prijs hier varieert, naargelang de persoon die aan de kassa zit. Nergens hangen dan ook officiele tarieven uit. Dus wordt het opnieuw onderhandelen. Hij stelt voor 5 BOB te betalen, het minimum dat men hier vraagt. Er volgt een discussie, als we maar 5 BOB betalen zouden we verderop problemen kunnen krijgen zegt de kassier. Uiteindelijk is hij tevreden met 8 BOB. De ganse tijd staat een politieman erbij te luisteren.
Deze manier van onderhandelen is nieuw voor ons, het lijkt de gewoonte te zijn hier. Dit is de 2de keer vandaag dat we het moeten toepassen.

Na een poosje komen we bij wegenwerken. Men verbreedt de weg, door in elke richting een rijvak toe te voegen. Op dit moment is de ganse tijd 1 rijvak beschikbaar per richting, maar het wisselt af tussen het nieuwe zijvak en het bestaande middenvak. Daardoor schieten we niet snel op, het regent ook nog bovendien.

In het dorpje Batallas kijken we voor een slaapplaats aan het plein. Doch hier is het markt en dit lijkt een dagelijkse bezigheid. Te druk en er is niet echt een geschikte plaats voor Manga te vinden. Een 2de plein in het dorp is leeg, maar overal staan verlaten marktkraampjes en liggen hoopjes goederen verpakt onder plastiek voor de regen. We verwachten dat hier morgenochtend ook een markt zal plaatsvinden. De gebouwen rondom het plein hebben smalle poorten die gesloten zijn, op enkele na, waar men aan het laden en lossen is. Dit blijken allemaal pakhuizen te zijn, wellicht geopend wanneer ’s ochtends de markt er staat. We beslissen hier niet te blijven, het voelt niet goed.

Verderop zien we een smal weggetje dat leidt naar het oude kerkje van Chirapaca, gelegen tussen weilanden, aan een hoge heuvel met uitzicht. Hier rijden we naartoe, het blijkt een ideaal overnachtingsplekje. We parkeren Manga op een groot grasplein, tussen grazende koeien. Een dame die voorbij fietst biedt aan om de museumbewaarder te telefoneren, opdat die het museum komt openen. We leggen haar uit dat we hier graag zouden overnachten, wat ze geen probleem vindt. Later komt een boer om zijn koeien, hij vraagt of we toevallig medicatie teveel hebben. Na een leuke babbel verwelkomt hij ons om hier te overnachten. Opnieuw gaan we een heerlijk rustige nacht tegemoet!

OVERNACHTINGEN:
COPACABANA – LANGS DE RAND VAN HET TITICACA MEER
Coördinaten: -16.174119, -69.095062
Gelegen op 3.812 meter hoogte.
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Brede onverharde weg langs de rand van het meer, met enkele hotelletjes. We parkeren langs de waterkant.
Minpunten: /

CHIRAPACA – GRASVELD VOOR HET MUSEUM / KERKJE
Coördinaten: -16.294678, -68.506168
Gelegen op 3.862 meter hoogte.
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Groot grasveld, dat dient als parking voor bezoekers van het museum en het kerkje, maar ook voor grazende koeien. Mensen komen voorbij op weg van/naar hun veld. Uiterst rustig, eenmaal donker passeert niemand meer.
Minpunten: /

GEREDEN TRAJECT:
Kasani – Copacabana, 11 km
F2: Kasani - Copacabana. Asfaltweg, in zeer slechte staat, met grote diepe putten.
Copacabana straten: de hoofdstraten zijn voldoende breed, parkeren langs het plein is mogelijk. Langs het water loopt een brede zandweg, met dwarsgeulen en putten.

Copacabana – San Pedro de Tiquina – San Pablo de Tiquina – Huarina – Batallas – Chirapaca, 97 km
F2: Copacabana - San Pedro de Tiquina. Asfaltweg, met regelmatig putten/beschadigingen.
Ferry over Titicaca meer: houten vlot, 70 BOB voor een zwaar, groot voertuig. De man vraagt eerst 100 BOB, maar hij is uiteindelijk tevreden met de 70 BOB die we willen betalen.
F2: San Pablo de Tiquina  Chirapaca. Betere weg dan voor de ferry. Groot gedeelte zijn werken, waarbij steeds moet gewisseld worden van rijvak. Dit vertraagt de rit, maar het wegdek ligt goed.
Chirapaca: smalle veldweg, geplaveid tot aan de afslag naar het kerkje op het einde.

Tol: F2, Huarina: de man vraagt 11 BOB, want het is een groot voertuig. Marc stelt 5 BOB voor. Er volgt een discussie. Uiteindelijk is de man tevreden met 8 BOB. Een politieman staat erbij.

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Copacabana»

Titicaca meer (17)

30 Maart 2022 | Bolivië | Laatste Aanpassing 29 April 2022

  • Copacabana, te zien vanop onze slaapplaats aan de
  • tussen San Pablo de Tiquina en Chirapaca, zicht op
  • San Pablo de Tiquina, op terugweg van de autozegen
  • Copacabana, beeld op onze slaapplaats aan de rand
  • San Pablo de Tiquina, veevervoer

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking