Reisverhaal «Stewart Cassiar Highway»

Noord Amerika 1 | Canada | 0 Reacties 23 September 2015 - Laatste Aanpassing 19 Oktober 2015

Traject: 23 – 30 september 2015     

Whitehorse – Little Teslin Lake – Rancheria Falls – Watson Lake – Boya Lake – Jade City – Sawmill Point – Dease Lake – Gnat pass (1.241 mh) – Stikine River – Kinaskan Lake – Meziadin Lake – Meziadin River Fish Ladder – Kitwancool – Kitwanga     

Onze terugkeer naar Summerland, waar onze eerste zomertrip met Manga startte, gaat via de Stewart Cassiar Highway. Deze bevindt zich in de provincie British Colombia. Een mooi traject van 725 km lang, dat we op heenweg niet hebben gevolgd. De rustige weg leidt ons door dichte bossen, met prachtige uitzichten op meren, rivieren, gletsjers, bergen en canyons. Hiervoor moeten we eerst nog een eindje de Alaska Highway nemen, een route die we reeds reden op weg naar Alaska.

Onderweg stoppen we bij de Rancheria Falls, om er opnieuw de korte wandeling door het Boreal Forest (noordelijk woud) te maken. Een totaal andere natuur, die er reeds helemaal winters bij ligt. Het sneeuwt dan ook zachtjes.

Aan het begin van de Stewart Cassiar Highway willen we tanken, want de weg is lang en onderweg zijn amper mogelijkheden. Maar dat is een misser, geen van de 3 pompstations kan ons bedienen. Eentje is reeds gesloten voor het winterseizoen, een andere zijn voorraad is op, bij de derde werkt de betaalterminal niet, cash is niet mogelijk want de pompen zijn onbeheerd.

Ook de lokale mensen hebben hetzelfde probleem, een man is niet blij dat hij moet omrijden, hij giet zijn laatste reserve jerrycan in zijn tank vooraleer naar Watson Lake te rijden, zo’n 20 kilometer buiten de route. Dit zien we nog een tweede man doen. Ter plaatse komen we elkaar opnieuw tegen.

Na deze hindernis kan onze rit langs de Stewart Cassiar Highway starten. Voor het eerst sinds lang schijnt opnieuw de zon tussen de wolken door. Dat maakt onmiddellijk een groot verschil en geeft ons weer zin om wat meer te stoppen en te wandelen in de natuur. Al zal de pret niet voor lang zijn.

Tijdens het eerste stuk van de weg rijden we door een immens gebied dat geteisterd werd door bosbranden in 2010 en 2011. De zwartgeblakerde omgeving, met het begin van jonge begroeiing heeft iets aparts.

Boya lake is een groot kristalhelder meer, waarvan het water felblauw kleurt. We maken een korte wandeling door de bosrand met uitzichten op de omgeving, waarboven hoge bergen met verse sneeuw door de wolken piepen.

Het plaatsje Jade City, niet veel meer dan enkele werkplaatsen en een winkel, heeft als doel toeristen aan te trekken. Felgroene rotsen uit het omringende gebergte, liggen klaar om verwerkt te worden tot sierstenen. Eerst worden schijven afgezaagd van de grote blokken, die tot kleinere stukken worden versneden. Daarmee kan het fijnere werk beginnen, de vormgeving en het glad polieren van de steen.

We vinden een leuk kampeerplekje langs de oever van de Pinetree River. Het mooie weer slaat na één dag reeds opnieuw om in onophoudelijke regen, dus wachten we een dag af vooraleer verder te rijden. We zouden de zijweg naar Telegraph Creek rijden, een smalle en steile weg, die men de Grand Canyon van de Stikine rivier noemt. Maar met deze regen en laaghangende wolken, hebben we geen zin om 240 kilometer om te rijden en niets te zien van al het moois.

Tevergeefs. Opnieuw passen we onze plannen aan, we zullen de zijwegen overlaten voor volgende zomer, wanneer we toch opnieuw naar het noorden rijden, om de rest van Alaska te bezoeken. Dan kunnen we terug deze route nemen.

Tijdens onze volgende rit stoppen we aan Sawmill Point. Op de camping aan de rand van het meer ontmoeten we enkele jagers, die er met een bootje het meer oversteken om de bergen in te trekken, op zoek naar elanden. We praten een poosje met een dame die de hoop heeft opgegeven voor dit jaar. De elanden zijn nog niet massaal uit de bergen hiernaartoe getrokken, het is te vroeg. Jammer genoeg is de terugkeer naar huis voor binnen enkele dagen.

Ze vertelt dat men een vergunning moet kopen, die 60 CAD kost + 20 CAD om een mannetjes eland te mogen schieten. Voor de vrouwtjes en kalfjes is het duurder, bovendien zijn zulke vergunningen zeer moeilijk te verkrijgen en moet men er vaak 4 jaar op wachten. Zulke vergunning laat toe 1 dier te schieten. Dit mag niet worden verkocht, wel weggegeven. Daardoor zullen we het elandenvlees niet kunnen vinden in de winkel, noch op de kaart van een restaurant.

Dease Lake is een dorpje met 450 inwoners, waar een tankstation, winkeltje, hotel, school en bibliotheek met internet is. Verder is er niet veel te beleven, dus rijden we snel door.

Niet veel verder zien we een zwarte beer langs de wegkant van het groen eten. We stoppen ernaast, op een afstand van zo’n 10 meter. Door het openstaande raam blijven we lange tijd kijken, rijden mee als hij zich een eindje verplaatst. Een voorbijrijdende auto claxonneert, doch het dier stoort zich er niet aan. We willen een test doen, men zegt steeds dat we al wandelend in de natuur moeten praten, om de beren niet te verrassen. Dus beginnen we te praten, roepen, … geen beweging. Wanneer Marc in zijn handen klapt, kijkt het dier zoekend op, lijkt ons niet op te merken en eet verder. Grappig, maar ook een beetje verontrustend.

De weg leidt ons over de Gnat Pass, 1.241 meter hoog. We rijden over een prachtige hoogvlakte, die onder een laag sneeuw ligt. Wat we onder de wolken kunnen zien is alvast schitterend, nog meer zijn we overtuigd dat we hier volgend jaar moeten terugkeren. Overnachten hier boven in de sneeuw lijkt ons koud, dus dalen we een eindje aan de overkant van de pas, om ons te installeren aan de oever van de mooie Stikine rivier.

Weerom volgt een regendag, de mistige herfstlandschappen met overwegend gele tinten hebben wel iets. Af en toe piepen er besneeuwde bergen door een kleine opening in het wolkendek. Toch vinden we het jammer niet meer van de omgeving te kunnen zien. We stoppen bij het Kinaskan Lake, waar we een korte wandeling maken in de regen. In het meer zwemmen ontelbare eendjes, een leuk schouwspel. De rit wordt afgerond aan de Snowbank Creek, op een rustig slaapplaatsje in de natuur. In de hoop op beter weer met wat meer uitzicht de komende dagen, maken we korte dagtrajecten.

Maar het mag niet baten. Aan de afslag naar Stewart en Hyder aarzelen we nog even, maar beslissen toch eraan voorbij te rijden. De weg gaat door het kustgebergte met gletsjers en rivieren. In Hyder komen beren de zalmen, die uit zee landinwaarts zwemmen om te gaan paaien, uit de rivier opscheppen. Hiervoor is het te laat, de zalmen zijn reeds hogerop. Hopelijk hebben we volgend jaar mooi weer als we hier opnieuw langskomen.

We stoppen aan het mooie Meziadin Lake, hier is veel kans een beer, een wolf of een eland te zien. In het heldere water zien we de vissen zwemmen. Zalmen komen hier paaien, de periode hiervoor loop op zijn einde. Wanneer ze ermee klaar zijn, sterven ze. Langs de oever drijven enkele rood gekleurde exemplaren, nog amper in leven.

De omgeving is uiterst rustig, het zomerseizoen is ten einde. We babbelen even met een Zwitsers koppel, zij zullen hier overnachten. De host van de bijhorende camping komt langs en vertelt over de omgeving. Daarna ontmoeten we een Franse die gaat kajakken, ze kent de streek door en door. Haar man komt erbij, ze vertellen 13 jaar geleden een huis te hebben gekocht in de omgeving hier, brengen er jaarlijks 6 maanden door. En zo heeft elk zijn verhaal.

Wat verder kruist de highway een kreek, van op de brug kijken we nog een keer naar het paaien van de zalmen. Felrode vissen springen en happen naar elkaar, terwijl ze heftig met hun staart over de keitjes bewegen om een nest te maken. Telkens weer boeiend om zien.

Wat verder nemen we een afslag naar de Meziadin River Fish Ladder. Een korte onverharde weg brengt ons bij de rivier. Zalmen trachten hier over de brede waterval te springen, doch we zien er geen enkele in slagen. Het is een echt schouwspel de grote vissen te zien springen uit het water, we blijven hier een poosje naar kijken.
Naast de waterval is een visladder geïnstalleerd, waardoorheen de vissen gemakkelijker de waterval kunnen overbruggen. Het is een soort lange tunnel, die langzaam omhoog gaat, om tientallen meters voorbij de waterval opnieuw het niveau van de rivier te bereiken. 99 % van de vissen vinden de weg ernaartoe, elke vis die de ladder gebruikt wordt geteld. Deze zalmen zijn op weg naar de Hanna en Tintina kreken en het Meziadin meer, om er te gaan paaien.

We overnachten op deze mooie locatie, zo kunnen we ’s ochtends nog een keertje bij de waterval gaan kijken. Eigenlijk hopen we stilletjes dat er een beer zou langskomen, om zalmen uit het water te vissen. Dit schouwspel zouden we graag eens bewonderen.

Na onze ochtendwandeling vertrekken we verder naar het zuiden. Het wordt merkelijk warmer, maar blijft grijs. Op de autoradio horen we dat het nu in Kelowna 24° C is, dat is de plaats waar we naar op weg zijn. Dat belooft, zo keren we van de winter, via de herfst, terug naar zomerse temperaturen.

In het dorpje Kitwancool bewonderen we de oude houten totempalen. Wat verderop in het dorpje Kitwanga maken we een wandeling naar de Gitwangak Battle Hill, een kleine heuvel midden in het landschap. Er bovenop zijn resten gevonden van een aantal huizen die deel uitmaakten van het versterkte dorp. Aan het einde van de 18^de eeuw werd van hieruit regelmatig gevochten tegen de kustvolkeren uit de naburige regio. In het lagergelegen deel van dit dorp, staan eveneens een serie interessante totempalen en een mooi kerkje.

Hiermee bereiken we het zuidelijke uiteinde van de Stewart Cassiar Highway, kilometer 0.

OVERNACHTINGEN:
LITTLE TESLIN LAKE – AIRSTRIP
Coördinaten: 60.485982 – 133.456565
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Klein veldje naast een verlaten niet verharde landingsbaan. Een klein eindje van de weg verwijderd, te bereiken via een kort zandweggetje. Geen aanduiding.
Minpunten: /

ALBERT CREEK
Coördinaten: 60.054053 – 128.887782
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Zandvlakte naast een onverharde weg, op weg van Watson Lake naar de Stewart Cassiar Highway. Deze weg leidt ook naar de staatscamping, die reeds gesloten is. Rustig.
Minpunten: /

PINETREE LAKE
Coördinaten: 59.00244

0 – 129.793931
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Zandvlakte langs een onverharde weg die naar het Pinetree Lake leidt. Zeer rustige plaats in de natuur. Geen voorzieningen. Geen aanduiding.
Minpunten: /

STIKINE RIVER
Coördinaten: 58.044151 – 129.952853
PRIJS: Gratis.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Plaatsje langs de rivier in de bosrand, waar men mag kamperen of lang parkeren tijdens een boottocht. Er zijn geen voorzieningen. Men vraagt wel om zich te registreren, de subsidies voor het park worden bepaald in functie van het gebruik/bezoek.
Minpunten: Het wegdek van de nabijgelegen brug maakt veel lawaai wanneer er een voertuig over rijdt, wat er gelukkig niet heel veel zijn.

SNOWBANK CREEK
Coördinaten: 56.775103 – 129.953841
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Klein kiezelveldje aan de rand van de weg, achter een stukje bos. Rustig, de weg is niet ver, maar er is weinig verkeer.
Minpunten: /

MEZIADIN RIVER FISH LADDER
Coördinaten: 56.024569 – 129.156433
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
In de onverharde weg (loggin weg) naar de Meziadin Fish Ladder zijn meerdere mogelijkheden om te overnachten. Het is er rustig.
Minpunten: Kies de plaats niet te dichtbij het kamp, ’s avonds wordt een generator aangezet.

GEREDEN TRAJECT:
Whitehorse – Little Teslin Lake, 120 km.
Alaska Highway, n° 1
Rustige glooiende weg door een mooi natuurlandschap, in goede staat.

Little Teslin Lake – Rancheria Falls – Watson Lake – Albert Creek, 342 km.
Alaska Highway, n° 1
Rustige glooiende weg door een mooi natuurlandschap, in goede staat.

Albert Creek – Beaver Dam – Boya Lake – Jade City – Cottonwood River – Pinetree Lake, 181 km.
Alaska Highway, n° 1 – Stewart Cassiar Highway, n° 37
Prachtige route doorheen een glooiend landschap, door dichte naaldbossen, langs felblauwe en –groene meren en rivieren. Stilaan worden we meer en meer omringd door hooggebergte, dat reeds onder een dik pak verse sneeuw ligt. De weg ligt niet zeer goed, op een pas vernieuwd stuk na.

Pinetree Lake – Sawmill Point – Dease Lake – Gnat Pass (1.241 mh) – Stikine River, 128 km.
Stewart Cassiar Highway, n° 37
Zeer mooie route door het gebergte, langs meren en rivieren. Het slechte weer laat weinig uitzicht toe, toch kunnen we ons inbeelden dat dit hier schitterend moet zijn. De weg gaat over een pas, een hoogvlakte. Onderweg is er kans wild te zien, we zien een bruine beer. Het wegdek ligt er goed bij.

Stikine River – Kinaskan Lake – Snowbank Creek, 180 km.
Stewart Cassiar Highway, n° 37
Zeer mooie route door het gebergte, langs meren en rivieren. Het slechte weer laat weinig uitzicht toe, toch kunnen we ons inbeelden dat dit hier schitterend moet zijn. Onderweg is er kans wild te zien. Het wegdek ligt er redelijk goed bij.

Snowbank Creek – Meziadin Lake – Meziadin River Fish Ladder, 122 km.
Stewart Cassiar Highway, n° 37
Zeer mooie rustige route door een zeer gevarieerde natuur, langs meren, kreken en rivieren. Vochtige omgeving, harde bodem is bedekt met mos. De weg ligt hier zeer goed.

Meziadin River Fish Ladder – Kitwancool – Kitwanga, 178 km.
Stewart Cassiar Highway, n° 37
Zeer mooie rustige route doorheen een omgeving van bossen en bergen.

EXCURSIES:
RANCHERIA FALLS
Zie verhaal: Alaska Highway – deel 2 Yukon.

STEWART CASSIAR HIGHWAY – N° 37
Prachtige en rustige weg door ongerepte natuur en het gebergte, 725 km lang. 90 % van de weg is verhard. Sommige geasfalteerde stukken liggen er minder goed bij. Het is een route die vooral door toeristen met campers en jagers wordt gebruikt. Wij rijden hier in de herfst, er ligt al sneeuw op de pass, 1.241 meter hoog. Langs de weg zijn een aantal gratis kampeerplaatsjes van de overheid, zelfs voorzien van toiletten, vuilbakken en brandhout. Op het ganse traject zijn een drietal kleine dorpjes, waar men telkens een tankstation en winkeltje vindt.

STEWART CASSIAR HIGHWAY: BOYA LAKE – KM 640
Prachtig meer, met kristalhelder water.
Leuke kampeerplaatsjes aan de rand, maken deel uit van een basis staatscamping (voorzieningen: droge toiletten, waterpomp, brandhout). Deze is reeds gesloten vanaf midden september, maar toch toegankelijk. Wie er wil verblijven, kan dit nog steeds.
We maken er een wandeling door de mooie bosrand, met overal uitzichten op het meer.
SCORE: 5/5
INKOM:
Een kampeerplaatsje kost 20 CAD per nacht gedurende het zomerseizoen (1 mei – 15 september).
PARKING:
De camping ligt er verlaten bij, we parkeren langs het meer en maken een wandeling. Een aparte parking is er niet.
Coördinaten: 59.369937 – 129.108350
LOCATIE:
Langs de Stewart Cassiar Hwy. Komende van Watson Lake/Alaska Highway, linksaf naar de camping, 2 km van de weg af.

STEWART CASSIAR HIGHWAY: KINASKAN LAKE – KM 359
Mooi meer, waarop vele eendjes zwemmen.
Leuke kampeerplaatsjes aan de rand, ietwat dichtbij elkaar, maken deel uit van een basis staatscamping (voorzieningen: droge toiletten, waterpomp, brandhout). Hier is zelfs mogelijkheid tot boekenruil, de boeken zitten in een houten kastje. Deze camping is reeds gesloten vanaf midden september, maar toch toegankelijk. Wie er wil verblijven, kan nog steeds een briefje invullen en de betaling in de voorziene brievenbus stoppen.
We maken er een wandeling door de bosrand, met uitzicht op het meer.
SCORE: 4/5
INKOM:
Een kampeerplaatsje kost 18 CAD per nacht gedurende het zomerseizoen (1 mei – 15 september).
PARKING:
De camping ligt er verlaten bij, we plaatsen onze truckcamper op de parking en maken een korte wandeling.
Coördinaten: 57.529927 – 130.186371
LOCATIE:
Langs de Stewart Cassiar Hwy. Komende van Watson Lake/Alaska Highway, rechtsaf.

STEWART CASSIAR HIGHWAY: MEZIADIN LAKE – KM 147
Zeer mooi meer in een prachtige omgeving. Beren, wolven, elanden, … worden hier vaak gezien. Een paradijs voor vissers. Wie wil kan met een bootje of kajak het meer op, in alle rust (zomerperiode ?). Wandelpaden zijn hier niet voorzien, maar de omgeving is te mooi om zomaar aan voorbij te rijden.
SCORE: 5/5
INKOM:
Een kampeerplaatsje kost 20 CAD per nacht gedurende het zomerseizoen (1 mei – 30 september), plaatsjes met elektriciteit kosten 5 CAD meer, ongeacht of je er gebruik van maakt. Normaal gezien sluit de camping vroeger in de maand, dit jaar is ze tot eind september open.
PARKING:
Op de camping, met zicht op het meer.
Coördinaten uitzichtpunt: 56.087536 – 129.307003
LOCATIE:
Langs de Stewart Cassiar Hwy. Komende van Watson Lake/Alaska Highway, rechtsaf een eindje voorbij de afslag naar Stewart.

STEWART CASSIAR HIGHWAY: MEZIADIN RIVER FISH LADDER
Zalmen trachten hier te springen over een brede waterval, we zien er geen enkele in slagen. Aan de zijkant van de waterval werd een visladder aangebracht, waardoor de waterval voor de vissen gemakkelijker te overbruggen is. Boeiend schouwspel.
SCORE: 5/5
INKOM: Gratis.
Open 9 – 17 u, dagelijks. We komen aan om 16.45 u, er is niemand meer te zien aan de visladder, waarvan de poort is gesloten. Doch de waterval is vrij te bereiken.
PARKING:
Tegenover de ingang van het kamp of nabij de rivier. Het laatste stukje van de weg wordt ietwat smaller, men raadt het af voor grote campers. Een truckcamper heeft hierbij zeker geen probleem.
Coördinaten: 56.024569 – 129.156433
LOCATIE:
Afslag van de Stewart Cassiar Hwy. Komende van Watson Lake/Alaska Highway, rechtsaf een onverharde weg (logging road) inrijden, ongeveer 15 km voorbij de Meziadin Lake campground, of 100 meter voor de Nass River brug.

STEWART CASSIAR HIGHWAY: KITWANCOOL – GITANYOW – KM 15
Totempalen sieren de wegkant van de dorpsstraat.
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
PARKING:
In het dorp, langs de wegkant.
LOCATIE:
Dorp gelegen langs de Stewart Cassiar Highway, aan een zijweg.

STEWART CASSIAR HIGHWAY: KITWANGA – GITWANGAK – KM 0
We maken een korte wandeling naar de top van de Gitwangak Batte Hill, midden in een mooi groen landschap. Deze situeert zich in het hoger gelegen deel van het dorp.
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
PARKING:
Aan het begin van de wandeling.
LOCATIE:
Dorp opzij van de Stewart Cassiar Highway, zijweg leidt doorheen het dorp. Komende van het noorden, rechtsaf.

STEWART CASSIAR HIGHWAY: KITWANGA – GITWANGAK – KM 0
Totempalen en mooi kerkje in het lagere deel van het dorp, waar ook het station zich bevindt.
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
PARKING:
Langs de wegkant aan de bezienswaardigheden.
LOCATIE:
Dorp opzij van de Stewart Cassiar Highway, zijweg leidt doorheen het dorp. Komende van het noorden, linksaf.