Reisverhaal «afscheid van een schitterend land»

Zuid Amerika 2 | Colombia | 0 Reacties 01 November 2019 - Laatste Aanpassing 17 November 2019

1 – 10 november 2019      

COLOMBIA, afscheid van een schitterend land      

Traject: Coconuco – La Estrella – Las Lajas – Ipiales – Grens Colombia / Ecuador     

Finca Bonanza      
Vanuit Coconuco rijden we naar Popayan, een stad met ‘wit’ koloniaal centrum, die we in 2008 hebben bezocht. Het is niet onze bedoeling om dit opnieuw te gaan bewonderen. We willen de laatste dagen in Colombia wat werken aan het onderhoud van onze camper, polishen en krassen uit zijkanten en ramen polieren. Deze werden vooral op de zandwegen naar Punta Galinas in het uiterste noorden opgelopen, waar struiken en bomen de doorgang te smal maakten voor onze Manga.

In Popayan doen we boodschappen en we laten Manga wassen in een carwash als voorbereiding op het polieren. Daarna rijden we naar Finca La Bonanza, een rustige camping waar we een aantal dagen zullen blijven, voor we het land verlaten. Hier vinden we alles wat we nodig hebben, een ladder, water, een wasmachine, Wifi, … Anouar, de vriendelijke uitbater, zal ons aan wat materiaal helpen voor enkele klusjes … Wanneer we tijd over hebben, kunnen we ook nog genieten van de mooie groene, relaxte bergomgeving.

Warm onthaal en animatie
Tot onze verrassing is Finca La Bonanza geen normale camping, maar een plaats waar men warm wordt ontvangen door de ganse familie. Kika & Anouar, met hun 3 tienerkinderen Meïssa, Mehdi en Maya zijn afkomstig uit Marokko en hebben hier een nieuw bestaan opgebouwd sinds 2017. Dit na 3 jaar te hebben rondgereisd in Zuid Amerika met hun camper. Ze kochten finca Bonanza, die ooit eigendom was van een topman van het drugskartel van Cali. Hierbij willen ze zich integreren in het dagdagelijkse leven met de locale en inheemse bevolking. Het lukt hen aardig. In 2018 openden ze deze bijzondere camping, waar de gasten zich thuis voelen.

’s Ochtends verrast onze gastheer ons regelmatig met heerlijke warme croissants voor het ontbijt.
Tijdens de dag worden er vaak activiteiten voorgesteld, waaraan alle gasten kunnen deelnemen, indien gewenst.

Om 17 u wordt er dagelijks Marokkaanse thee geserveerd, met iets zoets erbij. Deze gezellige bijeenkomsten op het overdekte terras, lopen vaak uit tot laat ’s avonds. Dan komen er ook flessen wijn boven, met een hapje.

Kika geeft advies aan de reizigers die pas in Colombia aankwamen. Ook voor ons die naar het zuiden verder reizen, heeft ze wat tips, voor het bezoek aan de andere landen van Zuid Amerika. Ze vertelt over de inheemse bevolking en hun gewoontes, over het leven in de verschillende reservaten in de omgeving. Dit is allemaal zeer boeiend.

Markt in Silvia
Op dinsdag neemt Anouar ons mee naar de locale markt in Silvia, met 13 personen passen we net in zijn pick-up truck. Niet dat het een comfortabele rit wordt, we zitten met 4 volwassenen en 2 kleine kinderen op de achterbank geperst. 5 personen zitten in de laadbak. Vooraan zitten chauffeur Anouar en nog 1 dame.

Eerst gaan we naar de zeer kleurrijke markt, waar we de kledij van de inheemse bevolking bewonderen. Zij komen uit de reservaten in de omgeving om hun waren te verkopen. Anouar geeft uitleg over de tropische groenten en fruitsoorten. In de vleesafdeling ligt de kop van een dier naast het bijhorende vlees dat aan een kraampje wordt verkocht. Alles is hier kleinschalig.

Daarna maken we nog een wandeling door het dorpje, waarbij gids Anouar graag wat informatie geeft. Hij koopt versgemalen bloem, bij een molen.
Daarna volgen we de rivier tot bij Water House. Dit was ooit het huis van Rodrigues, na Pablo Escobar de topman van het narcotica kartel in Cali. Hij zit momenteel in de gevangenis in de USA, het huis is nu eigendom van de gemeenschap. We bezoeken dit indrukwekkende gebouw.

Afscheid van La Bonanza
Na een zeer gevulde week, is het tijd om afscheid te nemen van de familie en onze collega’s kampeerders.

Dit met een zeer tevreden gevoel, omdat we hier onze Manga nog eens grondig onder handen konden nemen, zodat die er weer mooi blinkend wit uitziet. De krassen op ramen en zijkanten hebben we grotendeels kunnen weg polieren, met gebruik van Anouars ladder. Ook onze tapijten hebben een grondige schoonmaakbeurt gekregen, met de krachtige stofzuiger van Kika. Een aantal andere kleine klusjes zijn volbracht, de was is gedaan, …

Ook het afscheid van Colombia komt nabij, binnen 3 dagen moeten we dit schitterende land verlaten, omdat ons visum verloopt. De grens van Ecuador is nog een eindje hiervandaan. We spreiden de rit over 3 dagen, mensen die in de andere richting reizen verwittigden ons voor de slechte toestand van de weg, met enorm veel wegwerkzaamheden die tot zeer grote vertragingen kunnen leiden.

Eerst nemen we afscheid van de andere kampeerders, die we allen beter leerden kennen. Daarna volgt de familie, die nog op de foto willen, samen met onze Manga en wijzelf. Het klikt enorm, dit wordt een emotioneel afscheid. Aan de poort worden we uitbundig uitgewuifd door het ganse gezin, de kinderen luiden de grote klok.

Rit naar het zuiden
Voor onze rit naar de grens, volgen we de Panamerican Highway, die gans Zuid Amerika van noord naar zuid doorkruist. De eerste rijdag verloopt langzamer dan verwacht, de weg is zeer bochtig, met vele diepe putten. Vrachtwagens houden het verkeer danig op, één keer moeten we lang wachten aan een ongeval. Toch bereiken we de eerste overnachtingsplek die we in gedachten hadden, in de buurt van El Estrecho, een tip van onze landgenoten Emmy en Fred. Eigenlijk hadden we verwacht een stuk verder te geraken.

We installeren ons aan een mooi uitzicht, op een klif bij een bocht in de rivier, diep onder ons. Een poosje nadien zien we Jan aankomen, een Fransman van wie we deze ochtend afscheid namen. Hij moet de dag voor ons het land verlaten en is teleurgesteld dat hij niet verder geraakte vandaag. We dineren samen en wisselen wat ervaringen uit. Om 3.30 u ’s nachts vertrek hij opnieuw, in de hoop dat hij ’s nachts vlugger kan opschieten door minder verkeer op de weg.

Het volgende traject verloopt iets vlotter, al blijft de bergweg zeer bochtig klimmen en dalen. Er is vandaag opmerkelijk minder verkeer, misschien omdat het zaterdag is, bovendien een lang weekend. Zowat halfweg ligt het wegdek er opnieuw minder goed bij, met vele putten en beschadigingen door modder- en steenlawines. Achter ons herkennen we de camper van Lyd & Dwayne, een Canadees koppel die ook zuidwaarts reizen. Met hen hebben we afgesproken morgenavond, de dag vóór ook zij de grens overgaan. Wat verder stoppen we samen even bij een uitzicht.

Het is echt opmerkelijk, zolang we rondreisden in Colombia zagen we amper andere campers. Tijdens ons verblijf bij La Bonanza, waren we in totaal met 8 kampeervoertuigen van meerdere nationaliteiten. Het klikte enorm met zijn allen. Degenen die ook zuidwaarts rijden, verwachten we af en toe weer te zien.

Voorbij de chaotisch drukke stad Pasto beginnen de grote wegwerkzaamheden. We weten dat we hier enorme vertragingen mogen verwachten. Al vlug wordt het tijd om een overnachtingsplek op te zoeken, minder ver dan we hadden gehoopt. Ditmaal slapen we in Tangua, op de parking van een benzinestation. Het is ongelooflijk hoe druk de weg hier is. De ganse tijd rijden voertuigen in beide richtingen langzaam voorbij, de ene na de andere als in een vrij vlotte file.

De volgende ochtend lijkt het minder druk wanneer we vertrekken. Doch al vlug staan we 40 minuten stil, tussen veel vrachtwagens en autobussen. Auto’s keren terug, een chauffeur verwittigt ons ‘no pasa’, hier geraak je niet doorheen. Wanneer 2 ziekenwagens voorbijrijden, vermoeden we dat een ongeval de weg blokkeert. Geen keuze, morgen vervalt ons visum, dus moeten we vandaag verder om tijdig de grens met Ecuador over te geraken. Een alternatieve weg is er niet.

Wanneer we eindelijk opschuiven, komen we bij een tolkantoor, met slechts 1 loket. Een echte bottleneck, doch niet veel verder staan we opnieuw stil. En weer voor lange tijd. Op deze weg zijn enorm grote wegwerkzaamheden aan de gang. Men werkt over bijna het ganse traject dat we vandaag moeten rijden. Af en toe komen een reeks voertuigen van de andere richting door, terwijl wij de ganse tijd blijven staan. Dit voelt zeer ongelijk aan. Opnieuw zien we niet ver achter ons in de file het voertuig van Lyd & Dwayne, we hebben met hen afgesproken in Las Lajas.
Uiteindelijk doen we zo ’n 4 ½ u over een traject van 65 km, een gemiddelde van 14,4 km/u. Snelheidsduivels kan je ons vandaag niet noemen. Toch haalden we nog lagere gemiddelde snelheden op sommige slechte onverharde wegen die we in Colombia hebben gereden.

Sanctuario de Nuestra Señora de Las Lajas
De verschijning van de Maagd op een hoge verticale rots, leidde tot de beslissing van een aantal kerkgangers om de oprichting van een neo-gotische kerk ‘Sanctuario de Nuestra Señora de Las Lajas’ te financieren. Een project dat duurde van 1926 tot 1944. Deze kerk bevindt zich op een hoge boogbrug, die de kloof met de Guaritara rivier overspant. Een groot beeld van de Maagd werd 45 m boven de rivier, op de hoge verticale rots geplaatst, waar ze volgens de legende verscheen.
Pelgrims vanuit het ganse land, maar ook buitenlanders, komen hier het ganse jaar door naartoe. Velen hechten bedankingsbordjes aan de wanden, langs het pad naar de kerk. Die vertellen over de ontelbare mirakels die hier zouden hebben plaatsgevonden.

In de namiddag komen we aan in Las Lajas, samen met Lyd & Dwayne. Hier willen we de bijzondere kathedraal bezoeken, we vreesden eventjes dat we niet op tijd zouden aankomen na het grote oponthoud door de wegenwerken. Eerst rijden we tot beneden in het dorp, maar er is nergens parkeerplaats te vinden. Vandaag is zondag en enorm druk.

We keren dus terug, en plaatsen Manga op de parking aan de kabelbaan, waar we tevens zullen overnachten. Een kleine cabine brengt ons naar beneden, aan een ongelooflijk langzaam tempo. Pas na een tijdje kunnen we genieten van een mooi uitzicht op het Sanctuario en zijn omgeving.

Het Sanctuario de Nuestra Señora de Las Lajas bestaat uit een grote kerk, gebouwd op een hoge brug over een wild stromende rivier. Langs het gebouw loopt een terras, van waar een mooi uitzicht is op de diepe kloof en een smalle hoge waterval. Overal op de rotswanden zijn bordjes met teksten ter bedanking aangebracht. Het grote bezoekersaantal verwondert ons, niet tegenstaande we wat drukte verwacht hadden. Binnen is een viering aan de gang. Hier en daar zien we kinderen lopen die feestelijk zijn uitgedost, net of ze hun communie doen. Vermoedelijk worden ze gevormd, dit vindt plaats in de crypte, diep onder de kerk. Eentje zit voor een open biechtstoel.

De volgende dag vertrekken we naar de grens, met een spijtig gevoel omdat we dit schitterende land moeten verlaten. In het stadje Ipiales maken we onze laatste Colombiaanse Pesos op, daarvoor bezoeken we even een klein marktje, het restant gebruiken we voor benzine. Het is niet meer ver rijden, de weg is rustig vandaag, misschien omdat het in Colombia een feestdag is.

OVERNACHTINGEN:
LA BONANZA – CAMPGROUND
Coördinaten: 02.614044 – 76.465110
PRIJS: 20.000 COP per nacht voor een camper met 2 personen, voor een kampeerplek zonder elektriciteit.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Aan weerskanten naast een finca met grote tuin, bevinden zich gravel pleintjes om op te kamperen, in een mooie rustige omgeving. Elektriciteit (110 / 220 Volt) is beschikbaar tegen meerprijs.
Inbegrepen zijn drinkbaar water, dump voor grijs en zwart water, warme douche, gebruik keuken en terras, WIFI.
’s Ochtends worden er regelmatig warme croissants bij de kampeerders gebracht als ontbijt.
Om 17 u is er Marokkaanse thee, met vaak iets erbij, tijdens een gezellig samenzijn van de gasten.
Op dinsdagochtend is er markt in Silvia, een bergdorpje in de omgeving. Hier kan men de inheemse bevolking in klederdracht bewonderen. Kika of Anouar geven een rondleiding met uitleg hierover.
Een ambachtelijke kaasmakerij kan worden bezocht.
Door Kika en/of Anouar wordt verse confituur bereid, brood gebakken, … regelmatig heeft men de mogelijkheid om aan een gezamenlijke maaltijd deel te nemen.
Uitgebaat sinds 2 jaar door een Marokkaanse familie met 3 tienerkinderen, zeer vriendelijk en warm.
Dagelijks worden activiteiten voorgesteld aan de gasten, wie wenst neemt deel.
Ideaal om te relaxen of wat onderhoud te doen. Kika en Anouar zijn zeer behulpzaam indien gewenst, ze zoeken oplossingen of assistentie voor klusjes aan campers.
Minpunten: /

EL ESTRECHO – PARKING AAN UITZICHTPUNT ACHTER RESTAURANT
Coördinaten: 01.944595 – 77.136428
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Gravelparking aan een mooi uitzicht, op een diepe vallei met rivierbocht tussen rotswanden. Rustig, een stuk verwijderd van de weg. Geen voorzieningen. Restaurant met beperkt aanbod aan lage prijzen (soep, schotel, groot glas mangosap voor 9.000 COP).
Minpunten: Veel muggen in het gras.

TANGUA – PARKING AAN BENZINESTATION
Coördinaten: 01.113881 – 77.380394
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Zandterrein achter de parking van een benzinestation. Men vraagt om juist voorbij het gebouw te staan, aan de rand van het terrein. Van bij de pompen kan men deze plaats zien, terwijl men een oogje op het gebouw met bureautje houdt. Stukje verwijderd van de uiterst drukke weg. Het lawaai van de weg wordt gedempt door het gebouw en de voertuigen die ervoor geparkeerd staan. Toilet is gesloten wanneer wij hier zijn.
Minpunten: Lawaai van de drukke weg.

LAS LAJAS – PARKING KABELSPOOR
Coördinaten: 00.811741 – 77.597721
PRIJS: 1.000 COP pp. per nacht
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Zandparking aan de bovenkant van het kabelspoor dat afdaalt naar Sanctuario Las Lajas. Zeer rustig en veilig overnachten. Cafetaria, WIFI, toiletten, water, vuilnisbakken.
Minpunten: /

GEREDEN TRAJECT:
Coconuco – Popayan – Piendamó – La Estrella, 85 km
Weg n° 20 Coconuco – Popayan: verharde bergweg met veel potholes en beschadigingen.
Drukke straten in Popayan.
Weg n° 25, Panamerican Highway, Popayan – Piendamó: goede weg, vrij druk, 1 rijvak per richting.
Weg n° 26, Piendamó – La Estrella: goede bergweg.

La Estrella – Piendamó – Popayan – Rosas – El Bordo – El Estrecho, 161 km
Terugweg tot Popayan, zie hierboven.
Weg n° 25, Panamerican Highway, Popayan – El Estrecho: bochtige bergweg met vrij veel beschadigingen. We hadden deze weg beter en breder verwacht, het is immers de belangrijkste weg doorheen gans Latijns Amerika. Zeer langzame route!
TOL: 8.500 COP, peaje El Bordo, Route n° 25, Panamarican Hwy.

El Estrecho – Pasto – Tangua, 169 km
Weg n° 25, Panamerican Highway, El Estrecho – Pasto: bochtige bergweg. Het eerste deel gaat op en neer, met vrij veel diepe putten en beschadigingen door landslides. Nadien verbetert de weg en klimt het naar grotere hoogte. Mooie bergomgeving. Vrij langzame route!
Weg n° 25, Panamerican Highway, Pasto – Tangua: Zeer druk gedeelte van de weg, zowel in de stad als er voorbij.
Aan het einde van de bebouwde kom beginnen de wegwerkzaamheden, waarbij men overal wordt opgehouden, regelmatig slechts in 1 richting kan rijden, dikwijls van baanvak moet veranderen omdat er steeds maar 1 afgewerkt is. Op dit gedeelte staan we meermaals stil, gelukkig niet al te lang. Misschien goed dat het zaterdag is.
TOL: 10.000 COP, peaje Cano, Route n° 25, Panamerican Hwy.

Tangua – Pedregal – San Juan – Las Lajas, 65 km
Weg n° 25, Panamerican Highway, Tangua – Ipiales: zeer langzaam traject, bijna overal wegenwerken, een enorm project. We staan meer stil dan te rijden, telkens komen we maar een kort eindje vooruit. De bochtige bergweg ligt vrij goed, behalve op de onderbroken stukken, zand en soms putten. Zeer veel vrachtverkeer, zelfs op zondag, ook heel wat bussen en minibussen. We rijden hier 4 ½ u over.
TOL: 9.900 COP, peaje El Placer, Route n° 25, Panamamerican Hwy.
Volgens ons is het tolkantoor één van de oorzaken dat het verkeer in het begin van de grote wegwerkzaamheden nog meer wordt opgehouden, vlak ervoor staan we 40 minuten stil. Daarna volgen meerdere langdurige stilstanden. We hebben sterk de indruk dat een groter aantal voertuigen van de andere rijrichting meermaals door mogen rijden, tussen de momenten dat men de weg volledig afsluit, terwijl wij telkens maar een paar meter opschuiven of zelfs niets.

Las Lajas – Ipiales – grenskantoor Colombia / Ecuador, 9,5 km
Vlotte weg, niet druk.

EXCURSIES:
SILVIA – NIET TOERISTISCH DORPJE
Aangenaam rustig, authentiek dorpje om te bezoeken, waar het toerisme nog niet overheerst.
Dinsdag is marktdag, zeer kleurrijk, met veel inheemse mensen in klederdracht.
We bezoeken er Water House, voorheen het huis van Rodrigues, voormalig hoofd van het narcotica kartel in Cali.
SCORE: 4/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
We rijden naar Silvia van Camping La Bonanza (zie: overnachtingen), in de wagen van Kika en Anouar.
Ook mogelijk om dit traject met de bus af te leggen, die stopt voor de camping.

SANCTUARIO DE NUESTRA SEÑORA DE LAS LAJAS – KATHEDRAAL
Bijzonder bouwwerk op een ongewone plaats, diep in een kloof, boven een hoge boogbrug. Een bezoekje waard, indien men in de buurt passeert.
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
Kabelspoor: 10.000 COP pp. retour, 20.000 COP pp. retour tijdens weekends en op feestdagen.
Senioren: 7.000 COP pp. retour, 14.000 COP pp. retour tijdens weekends en op feestdagen.
PARKING:
Er is beperkte parking beneden in het dorp, nabij de Sancuario. Doch voor grotere voertuigen is het moeilijk een plaatsje te vinden, vooral op zondag.
Parking Teleférico: gratis, vrij grote zandparking (overnachten is mogelijk, zie hoger).