Reisverhaal «Cajas PN»

Zuid Amerika 2 | Ecuador | 0 Reacties 07 Januari 2020 - Laatste Aanpassing 22 Januari 2020

7 – 9 januari 2020      

Traject: Cuenca – Cajas PN     

Cajas Parque Nacional      
Het immense natuurgebied Cajas PN heeft enorm veel te bieden. De lager gelegen locaties zijn bebost, hogerop in het gebergte bevinden zich felgroene graslanden, afgewisseld met rotspiekjes en moerasgebieden. In totaal bevinden er zich 786 meren en waterplassen, ze werden gevormd door het smelten van gletsjers. Het park kent 5 verschillende vegetatiezones: bergnevelwoud (2.900 meter hoogte – 3.350 meter hoogte), eeuwen oud hooggebergte woud (2.900 meter hoogte – 3400 meter hoogte), hooggelegen graslanden met strograssen, Quinua papierbomenwoud (boven 3.300 meter hoogte), moerassige hoge graslanden, zacht als kussens. Zeer specifieke soorten planten, vogels, reptielen en zoogdieren zijn hier te vinden. Dit nationale park wordt nog bewoond door enkele originele bevolkingsgroepen.

Vanuit Cuenca rijden we opnieuw het Andes gebergte in. We genieten volop van een schitterende rit door een zeer groene omgeving met ontelbare prachtige meertjes. De bergen zijn bijzonder en grillig van vorm, het lijkt of ze uit de bodem zijn opgestuwd. Uit de grashellingen steken overal rotspiekjes omhoog. Vandaag klimmen we 1.400 meter, we zullen overnachten op de parking van het parkkantoor, op 3.958 meter hoogte. Na aankomst registreren we ons en nemen een kijkje bij de uitzichtpunten en in het Visitor Center.

Een jong Colombiaans stel bewondert Manga, het is hun droom om zo te kunnen reizen. Ze komen even naar binnen en nemen foto’s. Daarna vertrekken ze met rugzakken en tent om in de natuur te gaan overnachten.
Niet veel later begint het hard te regenen, hopelijk zijn Andrea & Cesar erin geslaagd hun tentje tijdig op te zetten … en krijgen we morgen opnieuw mooi weer.

Merenwandeling, n°1: Naturaleza e Historia Humana
Na een nacht met zeer veel regen, worden we wakker onder een dakraam met ijslaagje. Maar al vlug warmt de zon de omgeving wat op.

Om 9 u gaan we op pad. Het plan is om 2 wandelingen te combineren (n° 2 en n° 1), volgens de ranger goed te doen in 5 u tijd. Hij waarschuwt wel voor een moeilijke afdaling, vooraleer route n° 2 bij n° 1 uitkomt. Wandelpad n° 2, Cumbre del Cerro San Luis, klimt 340 meter, naar de top van de 4.253 meter hoge berg Cerro San Luis met zijn steile rotswanden.

We wandelen linksom de mooie laguna Toreadora, die te zien is van op de parking. Hierbij komen we door een moerassige, vaak modderige omgeving. Af en toe is een plankenpad voorzien, waar het al te drassig is. Riviertjes en stroompjes kruisen we d.m.v. houten bruggetjes, planken of stapstenen.

Aan de overkant van het meer, moeten we links afslaan om de hoge rotsberg Cerro San Luis op te klimmen. Op dat moment beseffen we dat het combineren van beide wandelingen, een zeer zware tocht zal worden. Het pad ligt er niet goed bij, veel modder en stenen vertragen regelmatig ons ritme. De grote hoogte noopt ons om niet al te snel te stappen, al hebben we er eigenlijk helemaal geen last van. Tijdens de vorige weken hebben we zeer goed kunnen acclimatiseren.

We beslissen ons vandaag tot wandeling n° 1 te beperken, we bekijken morgen wel of we zin hebben om de Cerro San Luis te beklimmen. Uiteindelijk blijkt dit een goed idee, want op informatiebordjes iets verderop staat voor n° 1 een wandeltijd vermeld van 5.05 u, voor n° 2 zou dat 3.30 u zijn (de aanlooproute van de parking naar het gemarkeerde pad, wordt hier niet meegerekend).

Onze tocht brengt ons verder langs ontelbare meertjes en plassen, door gras- en moerasland. De ganse tijd genieten we van schitterende uitzichten op het Andesgebergte rondom. Het pad daalt al vlug af, om door een bijzonder mooi Quinua papierbomen bos en passeert langs enkele rotsgrotten. Verder komen we opnieuw in de open vlakte terecht. Tussen de meertjes moeten stroompjes worden overgestoken via houten bruggetjes zonder houvast, we zien ook enkele watervalletjes.
Blij met onze keuze, nemen we alle tijd en genieten van de omgeving, we pauzeren 2 keer, voor een picknick en een snack. Op het einde moeten we 210 meter klimmen, om de parking te bereiken, waar Manga trouw op ons wacht.

Vandaag wandelden we 4 ¾ u, inclusief het rondje omheen het meer. Dat lijkt ons een prima tijd.

Bergbeklimming, n°2: Cumbre del Cerro San Luis
Na een zeer koude nacht, met dikke ijslaag op ons dakraam, verleidt de felblauwe lucht ons tot wandeling n°2, Cumbre del Cerro San Luis. Dit pad heeft de quotatie zeer moeilijk op de kaart. Op aanraden van de ranger, zullen we de rondwandeling in wijzerszin maken. Volgens hem is het zeer moeilijk stuk steile afdaling dan korter. Omdat het zo koud is, vertrekken we wat later dat gisteren, om 9.45 u.

Jammer genoeg moeten we eerst een stuk langs de autoweg lopen, nooit leuk. Uiteindelijk komen we bij een paadje, aangeduid met groene pijl ‘n° 2’. Hier slaan we af om onmiddellijk een vlakte met moerassige en zompige ondergrond te doorkruisen. Soms is het zeer modderige paadje wat duidelijker zichtbaar, maar moeten we het alsnog omzeilen om niet diep in de natte brij te zakken.

En dan komen we eindelijk bij de voet van de berg, waar we verder de felgroene tekens moeten volgen. Vanaf hier klimmen we zeer steil door zo goed als vertikale geulen in de wand. De modder, losse stenen, rotsen … maken het niet gemakkelijk. Vooral Herlinde heeft veel last met het overbruggen van de vele hoge opstappen, waarbij ze zich vaak aan hoge grassen moet vastklampen en optrekken. Dit gaat zo de ganse tijd, zonder onderbreking of horizontaal plekje voor onze voeten, waar we eventjes kunnen op adem komen.

Eenmaal boven, genieten we des te meer van het schitterende uitzicht. Hier volgen nog een aantal topjes, steeds hoger en hoger. Het pad over grote rotsen is gemakkelijker te wandelen, deze bieden een stevigere ondergrond en meer houvast. Doch nu worden we geplaagd door een zeer felle wind. Af en toe moeten we even stilstaan op de smalle kam, om ons evenwicht te bewaren. Boven op de top, nemen we vlug wat foto’s. Daarna gaat het opnieuw op en neer, over enkele iets lagere topjes. Hier vinden we hoge rotsen, waarachter we onze picknick kunnen nuttigen, min of meer uit de wind.

Na deze welkome rustpauze, beginnen we vlug aan de afdaling, want de wind komt nog harder opzetten. En opnieuw is het uiterst steil, nauwelijks een ‘pad’ te noemen. Toch lijkt het inderdaad wat gemakkelijker om langs deze kant te dalen, eigenlijk is de wind onze grootste hindernis. De zo goed als vertikale geulen waardoor we afdalen, worden hier regelmatig afgewisseld met een ietwat gemakkelijker stukje. Toch zouden we dit niet ‘een kort steil stukje’ willen noemen, zoals de ranger beweerde. Ook hier betreft dat zo goed als de ganse hoogte van de berg met zijn quasi loodrechte rotswanden.

Eenmaal beneden, komen we via een houten bruggetje op een eiland in de laguna Toreadora. Hier moeten we dwars overheen een heuveltje over. Eerlijk gezegd, doet het na die lange afdaling goed aan onze benen en knieën om een stukje te kunnen klimmen. Via bruggetjes overbruggen we de rest van het meer en zijn moerasrand. Om op het einde net als gisteren, de 210 meter omhoog te moeten naar de parking.

Blij en voldaan komen we bij onze Manga aan, na 4 ¼ u wandelen. We gaan vlug naar binnen om ons op te warmen met een kopje versgezette koffie!

De volgende ochtend waait het nog harder. Dikke laaghangende wolken zorgen voor een grijze dag, niet aantrekkelijk om een lange wandeling te maken.

OVERNACHTINGEN:
CAJAS PN – PARKING VISITOR CENTER
Coördinaten: -02.783366 – 78.222387
Gelegen op een hoogte van 3.958 meter.
PRIJS: 4 USD pp. per nacht, voor om het even welke vorm van overnachting (tent in het park, daktent op een voertuig, slapen in een voertuig/camper, slapen in de Cabana).
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Zandparking met veel putten, tijdens de dag overvol voertuigen, ’s avond blijven slechts enkele over. Er is een bewaker, de poort wordt gesloten rond 16.30 u.
In de Cabana zijn een keuken en toiletten beschikbaar.
Visitor center met informatie over het park, met zeer basis tearoom/winkeltje.
Registratiekantoor waar de campingfee moet betaald worden, overzichtkaarten met informatie over het park zijn er verkrijgbaar.
Enkele uitzichten vlakbij, wandelpaden vertrekken hier.
Minpunten: /

GEREDEN TRAJECT:
Cuenca – Cajas PN, 38 km
in de stad is het onverwacht rustig rijden.
E582, Via Cuenca – Molleturo – Puerto Inca: zeer rustige weg, in perfecte toestand.

EXCURSIES:
CAJAS – PARQUE NACIONAL
Groot natuurpark in het Andes gebergte, met zeer veel meren. Grote variatie in de rijke fauna en flora, naargelang de locatie en hoogte in het park. Prachtige wandelingen te maken.
Een overzichtkaart van het park, met inkleuring van de wandelingen, is te verkrijgen in het Visitor Center, gratis.
N° 1, Naturaleza e Historia Humana: schitterende wandeling!
Over een smal paadje, met veel modder en stenen. Op moeilijke stukken zijn plankenpaden voorzien.
Langs veel meertjes, waterplassen. Over stroomjes, riviertjes via houten bruggetjes.
Door moeras, grasland en een bos van Quinua papierbomen, met grotjes.
Niet moeilijk te wandelen.
Lengte: 5,4 meter. Hoogteverschil: 210 meter.
Wij wandelen bij vertrek linksom Laguna Toreadora, wat de wandeling iets langer maakt.
Lengte: 6,6 km. Hoogteverschil: 210 meter.
Duurtijd, incl. 2 picknickpauzes en veel fotostops: 4 ¾ u.
Op een aantal plaatsen zitten vrij veel muggen, best muggenspray meenemen.
Bijna de ganse tijd in open lucht, de hoogtezon is zeer fel, zonnecrème kan nuttig zijn.
N° 2, Cumbre del Cerro San Luis: schitterende wandeling!
Vrij moeilijke wandeling, vooral de zeer steile gedeeltes.
- Autoweg: 1,5 km, langs de rand van de weg.
- Paadje naar de voet van Cerro San Luis: 650 m, door moerrassige vlakte en langs meren.
- Beklimming van Cerro San Luis, stuk over de kam, afdaling aan de andere kant: 2,4 km, zeer steil en sterk beschadigd pad (modder, losse stenen, grote opstappen), door geulen in de vertikale rotswand. Hoofdzakelijk eerder klauteren te noemen. Hoogteverschil: 330 m.
- Voet Cerro San Luis – parking: 880 meter, vrij goed pad op en neer, met plankenpaden, -bruggetjes en -trappen. Hoogteverschil: 210 meter klim op het einde.
Duurtijd, incl. picknickpauze en vaak even stoppen omwille van de te hevige wind: 4 ¼ u. Bijna de ganse tijd in open lucht, de hoogtezon is zeer fel, zonnecrème kan nuttig zijn.
Onze mutsen komen van pas, vooral hogerop heerst een zeer koude wind. Herlinde gebruikt ook handschoenen, het is in het begin nog vrij koud om wandelstokken vast te houden.
Bijna de ganse tijd in open lucht, de hoogtezon is zeer fel, zonnecrème kan nuttig zijn.
N° 4, Caminos Históricos: merenwandeling, +/- 7 km. Vertrekt aan de parking Tres Cruces, daalt sterk af, +/- 350 meter, mogelijkheid om te wandelen tot het pad onderaan opnieuw aan de weg uitkomt. Daar kan een lijnbus worden gestopt om terug te keren naar de parking.
Cerro Paraguïllas: wandelpad dat vertrekt aan de parking Tres Cruces. Leidt naar de hoogste top in de omgeving, klimt langzaam, 250 meter, afstand tot de top: 2,5 km.
Omdat het weer omslaat, plannen we de 2 laatste wandelingen later te maken, wanneer we terugkeren van de kust, in de hoop op mooi weer.
SCORE: 5/5
INKOM: Gratis.
Enkel wie in het park overnacht, moet betalen (zie hoger).
Let wel: registratie in het rangerkantoor is vereist voor de wandelingen.
PARKING:
Aan het Parkkantoor / Visitor Center.
Coördinaten: -02.783366 – 79.222387
Tres Cruces: kleine parking op het hoogste punt van de weg, waar 2 wandelpaden vertrekken.
Coördinaten: -02.777478 – 79.240645