Reisverhaal «archeologische sites rond Trujillo »

Zuid Amerika 2 | Peru | 0 Reacties 26 Februari 2020 - Laatste Aanpassing 11 Maart 2020

26 – 29 februari 2020     

Traject: Cajamarca – Tembladera – El Brujo – Chan Chan – Huaca Arco Iris – Huanchaco – Huaca de la Luna y Huaca del Sol – Chao     

Op weg naar de kust     
Een bochtige bergweg brengt ons van Cajamarca naar de kust. We verlaten de stad rond de middag met als doel te overnachten onderweg in Tembladera. In dit rustig dorpje parkeren we aan de rand van het centrale plein, waar ’s avonds een aangenaam rustige, gezellige sfeer heerst. Mensen zitten op de bankjes te praten, kinderen spelen, auto’s rijden langzaam rond het plein, muziek klinkt luid uit hun boxen.

De volgende dag rijden we verder naar de kust, waar we een stuk van de Panamerican Hwy volgen. Het is leuk eens wat vlotter te kunnen rijden. Tot de afslag naar onze volgende bestemming, El Brujo, waar een zwaar beschadigd asfaltweggetje naartoe leidt.

El Brujo
In 2006 werd in de tempel van de site El Brujo de tombe gevonden van een Moche vrouw, Señora de Cao. El Brujo is één van de meest recente archeologische vindplaatsen in Peru, gelinkt aan de Moche cultuur, tijdens de periode 200 ad. – 800 ad. Vóór het Inca imperium in deze regio kwam heersen (1470 ad.), kende men er nog achtereenvolgens de Lambayeque (900 ad.) en de Chimú (1100 ad.) culturen.

De tempel bestaat uit 4 lagen, telkens werd het bestaande gebouw volledig begraven onder zand en adobe stenen, vooraleer er een nieuwe ‘tempel’ bovenop werd geplaatst. De kleurrijke beelden op de wanden van de verschillende tempels evolueren van mensenfiguren naar mythische figuren en dieren. Men gaat ervan uit dat dit de cyclus voorstelt van de dood (begraven van de bestaande tempel) en de wedergeboorte (bouwen van een nieuwe).
Het hoofdgebouw van de tempel bestaat uit een piramide van 150 meter lang, 100 meter breed en 40 meter hoog. Het ceremoniële plein is 140 meter lang en 75 meter breed en werd gebruikt om pelgrims te verwelkomen en voor complexe publieke ceremonies. Verder zijn er enkele voorraadkamers en kleine ceremoniële ruimtes, wellicht dienden deze elk voor een verschillend soort ritueel.

Archeologische studies hebben uitgewezen dat de Señora de Cao is overleden op de leeftijd van +/- 25 jaar, ze was 1,48 meter groot. Haar voeding bestond doorgaans uit maïs en vis. Ze had een abces op een wijsheidstand, maar stierf na een bevalling aan zwangerschapsstuipen. Daarna werd haar lichaam gewassen met zeewater. Men gaat ervan uit dat ze een machtige dame was, een semi-goddelijke heerseres of politiek-religieuze hoogwaardigheidsbekleder.
Het lichaam van Señora de Cao is uitzonderlijk goed bewaard gebleven. Ze werd ingepakt in 20 lagen van verschillende bestanddelen, droeg juwelen en een gouden gezichtsmasker. Het volledige begrafenispakket woog daardoor 120 kg, het was 181 cm lang, 75 cm breed en 42 cm hoog. In haar graf lagen voorwerpen in keramiek en het lichaam van een tienermeisje, dat haar moest begeleiden tijdens haar reis naar de wereld van haar voorouders. Rondom haar tombe, bevonden er zich nog 3 andere, eveneens van personen die haar moesten vergezellen. Eén daarvan was een priester, waarbij ook een tienermeisje was begraven.

Aan de inkom van de site wordt ons een gids voorgesteld. Deze spreekt geen Engels, dus daarvoor passen we. Eenmaal bezig met de rondwandeling, worden we de ganse tijd door de gids gevolgd, die voortdurend via een telefoon doorgeeft waar we ons bevinden. We voelen ons wel een beetje als ‘misdadigers’.

Een bezoek aan El Brujo begint met een rondwandeling naar de tempels en religieuze gebouwen. De site is niet heel groot, doch de ganse opzet is goed georganiseerd en zeer interessant. Overal staan borden met tekeningen en uitleg, die een zeer goed beeld geven van de geschiedenis van deze magische locatie. Van de tempel zijn de verschillende ‘lagen’ uitgegraven. Een groot aantal van de kleurrijke authentieke beelden op de muren zijn goed bewaard en duidelijk zichtbaar.

Na de rondwandeling volgt het museum, waar we enkel in de 5 eerste kamers foto’s mogen nemen, ‘zonder flash’. Een film toont hoe de graftombe van de Señora de Cao werd opengemaakt en men het lichaam eruit haalde. Dan volgt het voorzichtig uitpakken, ze was in 20 lagen gewikkeld, de 8ste laag bestond uit 374 dunne rechthoekige gouden plaatjes, genaaid op stof, de 20ste laag was met 31 grote vergulde koperen platen belegd. Interessant om zien.
De 6de kamer van het museum bevat de mummie van het lichaam van de Señora de Cao zelf, zeer goed bewaard. We zien tatoeages op haar huid, aangebracht met gebruik van ijzeroxide, de lange vingernagels, tanden, breuken in arm en been. Hier liggen de materialen waarin ze was gewikkeld, alsook haar juwelen (zilver, goud en edelstenen) en de keramische voorwerpen die met haar in het graf lagen. Zeer bijzonder.

We rijden nog naar Huaca el Brujo, een niet blootgelegde tempel die hoort bij het complex. Niet meer dan een grote zandheuvel, waar aan één kant de muren uitsteken. Zeer bijzonder is dit niet, doch het geeft een idee hoe dergelijke tempel eruitziet vóór de opgravingen.

Na ons bezoek aan de mooie site, keren we terug naar het dorpje Magdalena de Cao. Daar vragen we aan een politieagent waar we mogen overnachten. Eerst toont hij ons een plaats in een zijstraatje van het centrale plein, recht tegenover het politiekantoor. Maar de bewoonster van het huis naast Manga, gaat niet akkoord dat we vlak voor haar raam staan en haar alle licht en lucht afnemen. De vriendelijke agent vraagt of we naar de hoek van het plein willen verhuizen, eveneens tegenover zijn kantoor.

Chan Chan
De archeologische site
Chan Chan (of ‘Zon Zon’, staat voor het immer zonnige klimaat) was ooit de grootste stad uit het Pre-Colombiaanse tijdperk in Zuid-Amerika. Het was de hoofdstad van het Chimor imperium van 900 ad. – 1470 ad., met naar schatting 40.000 tot 60.000 inwoners. Daarna werden de Chimú bevolkingsgroep verslagen door en opgenomen in de Inca beschaving. Omdat dit een uiterst droge regio is, met amper regen, moest men gebruik maken van het water van de rivieren die uit het Andes gebergte stromen. Hiervoor werden irrigatiesystemen aangelegd. Chan Chan had een oppervlakte van 20 km2, met een dichtbevolkt centrum van 6 km2. Op deze locatie werden immense paleizen met pleinen, provisiekamers en begraafplatformen voor de koningen blootgelegd. Woningen voor de lagere klasse bestonden uit zeer kleine kamertjes, tegen elkaar aan gebouwd binnen één buitenmuur.

In 1535 bouwden de Spanjaarden de stad Trujillo ernaast. De verlaten stad Chan Chan werd door de kolonisten geplunderd en vernield, sieraden en andere waardevolle stukken uit de graven geroofd.

De archeologische blootlegging van de stad startte in 1969. In november 1986 werd de site door Unesco erkend als werelderfgoed. Chan Chan wordt met zijn 20 km2 beschouwd als de grootste adobe stad van Amerika en de 2de grootste ter wereld. De stad heeft een driehoekige vorm, omringd door muren van 15 meter tot 18 meter hoog. De adobe stenen werden bedekt met een zachte laag, waarin beelden zijn uitgehouwen.

Ons bezoek aan Chan Chan is eerder een teleurstelling. Niets op deze site is origineel, alles werd vernieuwd. We zien niet veel meer dan kale muren, sommige vrij hoog, over andere kijken we heen. Deze omringen grote lege ruimtes, oude tempels. Andere staan rond gangen en kamers. Op één plaats zien we een rechthoekig waterbekken, nu droog met groene begroeiing. Meer kunnen we hier niet uit opmaken, want informatieborden staan er nergens. We horen een gids aan haar klanten vertellen ‘in die hoek was een keuken’ … maar of je daarmee slimmer wordt?
Een groot deel van deze site is afgesloten, we hebben het gevoel dat we wel wat missen. Foto’s van anderen tonen beelden die wij niet te zien krijgen. Misschien opent men afwisselend verschillende delen, zodat onderhoud kan gebeuren op de andere plaatsen.

We hopen iets meer te leren van een bezoek aan het Chan Chan museum. Doch, hier is slechts een klein deel toegankelijk. Zondag had men een kortsluiting, waardoor nu zalen gesloten zijn, waar onder andere de maquette staat en de film wordt getoond. Jammer, want nu net die film zou interessante informatie over Chan Chan geven.

Op weg naar Huanchaco stoppen we nog bij de site Huaca Arco Iris, die deel uitmaakt van het Chan Chan complex. Eén enkele tempel, waarvan 1 wand authentieke beelden toont. Op een andere wand heeft men de fresco’s nagebootst zoals ze ooit waren. Bijzonder is dit niet, doch hier is toch al iets meer bewaard gebleven.

Huanchaco
De Chimus bevolking waren gekend als grote zeevaarders. Ze legden lange afstanden af, zelfs tot Guayaquil in Ecuador, op zoek naar rituele artikelen die ze als heilig aanschouwden. Ook gingen ze zeewier, vis en zeevruchten verzamelen. Hierbij gebruikten ze Totora bootjes, ook gekend als Tup, dit zijn kleine lange smalle bootjes die bestaan uit riet en hout. Ze eindigen vooraan op een punt, die hoog naar boven buigt. Zo’n 5.000 jaren geleden werden ze al gebruikt.

In het toeristische badplaatsje Huanchaco maken we een wandeling op de dijk. Mensen zonnen op het strand, doch in zee wagen weinigen zich. De golfslag is enorm. Hier vormen de Totora bootjes een toeristische attractie, men neemt mensen mee op zee voor een poosje.

Opnieuw ontmoeten we Mehdi & Nina, met hun kindjes. We zullen samen aan de rand van het strand overnachten. Wellicht zullen morgen onze wegen scheiden, we rijden wel dezelfde richting uit, doch in een verschillend tempo. Zij bezochten Peru grotendeels toen ze in noordelijke richting reisden, nu zijn ze op terugweg naar Chili en het einde van hun lange reis.

Doorkruisen van chaotisch Trujillo
Voor we verder naar het zuiden rijden, doen we boodschappen in Trujillo. We maken dankbaar gebruik van een mooie moderne supermarkt, iets wat we enkel in de grootste steden van Peru vinden.

Daarna moeten we dwars door de stad rijden, met zijn zeer druk en chaotisch verkeer. Auto’s, vrachtwagens, bussen, minibussen, motortaxi’s, … en overstekende voetgangers. Allen krioelen kriskras door elkaar en proberen als eerste hun parcours te volgen. Geduld kennen ze niet.
Men stopt waar men zin heeft, gewoon op de weg. Anderen wijken daarvoor uit in plaats van te stoppen of te vertragen, zonder rekening te houden met de voertuigen naast zich. Die moeten maar opschuiven. Dat dit niet steeds mogelijk is, is niet hun zorg.
Ook de rotondes vergen extra aandacht, men rijdt er in volle snelheid op, zonder rekening te houden met het verkeer dat zich er reeds op bevindt en voor hen moet remmen.
Doch … alles went!

Huaca de la Luna y Huaca del Sol
In het tempelcomplex Huaca de la Luna y Huaca del Sol leefde de Moche bevolking van 50 ad. tot 850 ad. De tempel van de maan had een puur religieuze functie, een nieuwe, kleinere tempel van de maan werd gebouwd omtrent 500 ad., na het sluiten van de eerste. In de grotere zonnetempel waren politieke en administratieve functies gehuisvest, hiervan blijft slechts 1/3 overeind. Tussen beide grote piramides en rondom de zonnetempel bevond zich de oude stad, met +/- 20.000 inwoners. Een groot deel van dit complex moet nog worden blootgelegd.

In het zuiden van de stad bezoeken we het tempelcomplex Huaca de la Luna y Huaca del Sol. Via een smalle, zwaar beschadigde weg rijden we vanuit Trujillo ernaartoe. Op terugweg zullen we de andere kant uitrijden, een veel betere weg, al blijft deze smal door geparkeerde voertuigen, overal aan de kant.
Deze archeologische site wordt uitgebaat door de universiteit, in tegenstelling tot Chan Chan, die een privéonderneming is. We zijn verplicht dit bezoek met een gids te maken, deze is inbegrepen in de ticketprijs. Omdat we geen zin hebben om meer dan een uur te wachten op een Engelstalige gids, vervoegen we een Spaanse groep. Kevin, de jonge sympathieke gids, is een universiteitsstudent ‘toerisme’, hij spreekt perfect Engels. Na elke toelichting, neemt hij ons even apart en herhaalt alles in het Engels. En wat hij vertelt is echt boeiend, we zijn blij dat hij zijn tijd hiervoor neemt. Al verstaan we de Spaanse toelichting ook grotendeels.

Op deze site herkennen we een aantal vergelijkingspunten met El Brujo. Het betreft dan ook dezelfde beschaving, de Moche. De Huaca de la Luna is de enige tempel die al een stuk blootgelegd is en kan bezocht worden. Deze was ooit een religieus centrum. Hij bestaat uit 5 lagen. Elke 100 jaar werd de bestaande laag volledig onder zand en adobe stenen begraven. Daarna bouwde men er een nieuwe tempel bovenop, volledig hetzelfde. Men begrijpt niet waarom dit gebeurde, het moet iets met de religie te maken hebben. Muren van de 3 bovenste lagen tonen ons dezelfde beelden, enkel de kleurnuances verschillen een beetje.

Op 2 binnenplaatsjes vond men +/- 140 skeletten. Na gevechten werden de verliezers hier gedumpt en voor dood achtergelaten. Binnenin de tempel bevinden zich een groot aantal tombes, het was dus ook een begraafplaats. Op de bovenste verdieping is in een hoek het altaar te zien, eveneens kleurrijk versierd.
Helemaal boven hebben we uitzicht op de Huaca del Sol, daarvan is nog niet veel ontgonnen. Dit was ooit het politieke centrum, groter dan de Huaca de la Luna, maar met slechts 3 lagen. Deze werden gebouwd met meer dan 1 jaar tussentijd. Tussen beide tempels was een deel van de oude stad gelegen, daarvan zijn overblijfselen te zien. We krijgen hier een goed overzicht van de site, die slechts 25 % toont van wat de oude stad ooit was. Het andere deel is nu bebouwd met restaurants en huizen.
Voor we naar de voormalige hoofdingang gaan, krijgen we het mooiste deel van de tempel te zien. Hier zijn alle lagen blootgelegd, met schitterende muurtekeningen en beelden. Op deze plaats zien we dezelfde evolutie als in El Brujo. Onderaan zijn mensen afgebeeld, naar boven toe worden dat mythische figuren en dieren.

Achter Huaca de la Luna bevindt zich Cerro Blanco, een mooie, quasi perfect kegelvormige rots- en zandberg. Onderaan op de helling bevindt zich de ‘nieuwe’ tempel Huaca de la Luna. Deze werd gebouwd nadat de eerste (die we bezoeken) werd verlaten. Hij is kleiner en bevatte minder religieuze kenmerken, doordat men de religie aan het verliezen was op het einde van het Moche tijdperk. Ook deze is nog niet blootgelegd.

Na het bezoek rijden we verder zuidwaarts, we volgen de Panamerican Highway langs de kust. In Chao parkeren we voor de nacht, aan het verzorgde dorpsplein. Dat worden stilaan onze favoriete overnachtingsplaatsen. De dienstdoende politieagent heeft hiermee geen probleem.
’s Avonds heerst ook hier een gezellige sfeer, al is het wat drukker. Dit is dan ook een grotere plaats. We maken een wandelingetje en kijken even rond op de kleine primitieve kermis, met een manueel draaimolentje, een hoge opgeblazen glijbaan, werpkraampjes voor groot en klein, voetbaltafels, …

OVERNACHTINGEN:TEMBLADERA – CENTRALE PLEIN
Coördinaten: -07.252948 – 79.130504
Gelegen op 419 meter hoogte.
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Brede straat omheen het groene centrale plein. ’s Avonds heerst er een rustige aangename sfeer, mensen wandelen en zitten samen op de bankjes, kinderen spelen, auto’s rijden langzaam rondjes rondom het plein. Geen voorzieningen.
Minpunten: /

MAGDALENA DE CAO – CENTRALE PLEIN
Coördinaten: -07.877770 – 79.294099
Gelegen op 0 meter hoogte.
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
We vragen aan een politieagent waar we mogen parkeren en overnachten. Hij toont ons de plaats, vlak bij het politiekantoor. Brede straat omheen het groene centrale plein. ’s Avonds en ’s nachts zeer rustig. Geen voorzieningen.
Minpunten: /

HUANCHACO – LANGS HET STRAND
Coördinaten: -08.071996 – 79.120068
Gelegen op 0 meter hoogte.
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Brede parkeerstrook aan de straat langs het strand. Op het strand zelf mag tijdens de dag worden geparkeerd, doch niet ‘s nachts. Zicht op zee. Rustig, aan de rand van het toeristische stadje. Geen voorzieningen.
Minpunten: /

CHAO – CENTRALE PLEIN
Coördinaten: -08.539662 – 78.679107
Gelegen op 80 meter hoogte.
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 2/5
COMMENTAAR:
We vragen aan een politieagent of we aan de rand van het plein mogen parkeren en overnachten. Hij heeft hiermee geen probleem, zegt dat we het ook nog eens moeten vragen in de gemeente. Maar daar is de deur gesloten, het is zaterdag. Brede straat omheen het groene centrale plein, met dwarse parkeerplaatsen (we zijn wat lang, maar dat stoort niet). ’s Avonds en ’s nachts redelijk rustig. Geen voorzieningen.
Minpunten: Vanaf 5 u ’s morgens veel lawaai van bussen die luid toeterend voorbijkomen, met stinkende uitlaatgassen, dit gedurende meer dan 1 uur.

GEREDEN TRAJECT:
Cajamarca – San Juan – Chilete – Salitre – Quinden – Tembladera, 131 km
Straten in Cajamarca, Avenida via de Evitamiento – Avenida Heroes del Cenepa: vrij druk, veel mototaxi’s. De hoofdstraten zijn voldoende breed, doch hier en daar is het wegdek beschadigd. Veel verkeersdrempels.
PE-08: bochtige bergweg, regelmatig wat beschadigingen aan het wegdek, in dorpjes verkeersdrempels. Enkele keren moeten we stoppen, omdat men aan bruggen werkt en het verkeer beurtelings over 1 baanvak moet. In het dorpje Chilete kunnen grote voertuigen elkaar moeilijk kruisen en gaat het wat moeizaam.
De straten in Tembladera zijn ruim breed en rustig.

Tembladera – Ciudad de Dios – Pacasmayo – Paijan – Chocope – Magdalena de Cao – El Brujo – Magdalena de Cao, 148 km
De straten in Tembladera zijn ruim breed en rustig.
PE-08: vanaf Tembladera richting kust is deze bergweg iets minder bochtig dan het vorige gedeelte. In dorpjes zijn verkeersdrempels. Ciudad de Dios is een chaotisch stadje, dat we doorkruisen vooraleer de Panamerican Hwy op te rijden.
PE-1N, Panamerican Hwy: vlot te rijden weg, iets drukker.
Carretera Chocope-Cartavio: smalle asfaltweg, zwaar beschadigd en zeer hobbelig.
Straten in Magdalena de Cao: breed, doch hobbelig.
Magdalena de Cao  El Brujo: eerste deel zeer zwaar beschadigde, smalle asfaltweg. Daarna stenige zandweg.

Magdalena de Cao – Santiago de Cao – Huanchaco – Chan Chan – Trujillo – Huanchaco, 80 km
Carretera Chocope-Cartavio – Carretera Chocope-Santiago de Cao, Magdalena de Cao  Santiago de Cao: zeer zwaar beschadigde, smalle asfaltweg.
LI-104 – Carretera Costanera, Santiago de Cao  Huanchaco: smalle asfaltweg, ietwat beter dan het vorige gedeelte.
LI-104 – avenida Chanchan / avenida Mansiche, Huanchaco  Chan Chan / museum Chan Chan: straten in Huanchaco wat drukker, weg in goede staat.
Straten in Trujillo  Huaca Arco Iris: Avenida America Oeste / Avenida José Gabriel Condoranqui / Avenida Miguel Grau: druk en chaotisch, vrij veel beschadigingen.PE-1N, avenida la Rivera / avenida Dean Saavedra.
LI-104, Avenida Victor Larco Herrera

Huanchaco – Trujillo – Huaca de la Luna y Huaca del Sol – Moche – Chao, 89 km
LI-104 – avenida la Rivera – Avenida Chanchan / avenida Mansiche, Huanchaco  Trujillo: straten in Huanchaco wat drukker, weg in goede staat.Binnenring Trujillo  zuiden van de stad: Avenida America Oeste / Avenida America Sur – Avenida La Marina – Carretera Industrial – Avenida Santa Rosa: druk en chaotisch, vrij veel beschadigingen.
Weg Trujillo  Huaca de la Luna: small en zwaar beschadigd.
Terugweg Huaca de la Luna  Panamerican Hwy: betere weg, doch nog steeds smal door geparkeerde voertuigen.
PE-1N, Panamerican Hwy  Chao: grotendeels vlot te rijden, doch bij bewoning veel verkeersdrempels, stoppende bussen, …
Straten in Chao: breed en goed.
TOL: PE-1N, 8,5 PEN, voor Chao.
Controlepost voor groenten en fruit: tussen Trujillo en de tol heffing. Hier moeten alle voertuigen de weg verlaten. Vrachtvervoer en auto’s splitsen, we nemen de lijn van de auto’s. Aan de controlepost worden we doorgelaten zonder meer.

EXCURSIES:
EL BRUJO – ARCHEOLOGISCHE SITE

Mooie historische site, met interessante informatieborden met tekeningen en uitleg in het Engels. Kleurrijke tekeningen op de muren, vrij authentiek. Museum is interessant, bijzonder is de mummie van Señora de Cao, zeer goed bewaard. De 20 lagen waarin ze werd gewikkeld zijn te zien, alsook de juwelen die men in haar graf vond. Deze site is bijzonder. Aanrader!
We rijden ook naar de (nog) niet blootgelegde piramide vlakbij, Huaca el Brujo. Niet meer dan een grote hoop zand, met een aantal stenen muren die er uitsteken.
SCORE: 4/5
INKOM: 10 PEN pp. / 5 PEN pp. + 60 j.
PARKING:
Aan de site El Brujo.
Coördinaten: -07.913864 – 79.304161
Huaca El Brujo.
Coördinaten: -07.912040 – 79.309220

CHAN CHAN – ARCHEOLOGISCHE SITE
1. Chan Chan: grote historische site, erkend door UNESCO. Is volledig vernieuwd, niet heel bijzonder. Vooral lage muren, rond grote ruimtes en plaatsen die zijn onderverdeeld in gangen en kamers. Eén groot rechthoekig waterbekken, nu droog en met groen begroeid. Geen informatie op de site. Weinig boeiend, weinig indrukwekkend, we hadden veel meer verwacht.
2. Museum Chan Chan: niet zeer groot, weinig zeggend. De ruimte met maquette en film is gesloten, wegens kortsluiting en stroomproblemen. De film zou interessant moeten zijn.
3. Huaca la Esmeralda: klein, blote muren, trekt niet aan, bezochten we niet.
4. Huaca Arco Iris: één tempel, waarbij 1 muur de oorspronkelijke beelden draagt, een andere muur gerestaureerd is tot hoe het ooit zou geweest zijn. Niet spectaculair.
SCORE: 3/5
INKOM: 10 PEN pp.
Het ticket is geldig voor 4 locaties:
1. Chan Chan, coördinaten: -08.108632 – 79.075009
2. Museum Chan Chan, coördinaten: -08.100039 – 79.065717
3. Huaca la Esmeralda, coördinaten: -08.104602 – 79.045056
4. Huaca Arco Iris, coördinaten: -08.076432 – 79.048843
PARKING:
Aan sites 1, 2, 4 is parkeergelegenheid. Geen idee i.v.m. 3.

HUACA DE LA LUNA Y HUACA DEL SOL – ARCHEOLOGISCHE SITE
Huaca de la Luna: Prachtige historische site, te bezoeken met gids in het Engels of Spaans naar keuze, duurt +/- 1 u. Boeiende uitleg, Kevin is een zeer goede gids. Zeer veel en gevarieerde kleurrijke tekeningen op de muren, authentiek en bijzonder goed bewaard.
Een nieuwe tempel is opgericht na de sluiting van deze, op de helling van de Cerro Blanco, vlakbij.
Huaca del Sol: te zien vanop het hoogste niveau van Huaca de la Luna. Deze is nog niet blootgelegd, men werkt er al vele jaren aan. Mogelijks wordt volgend jaar een stuk voor publiek geopend.
Tussen beide tempels zijn overblijfselen te zien van de oude stad.
Aanrader!
Het museum bezoeken we niet, daar zou men toelichten waar elk stuk werd gevonden.
SCORE: 5/5
INKOM: 10 PEN pp. / 5 PEN pp. + 60 j. (enkel voor Peruanen)
Museum: 5 PEN pp. / 3 PEN pp. + 60 j. (enkel voor Peruanen)
PARKING:
Aan de site zelf.
Coördinaten: -08.136760 – 78.992059
Aan het museum.
Coördinaten: -08.140678 – 78.992644

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Cajamarca»

archeologische sites rond Trujillo (43)

26 Februari 2020 | Zuid Amerika 2 | Peru | Laatste Aanpassing 11 Maart 2020

  • Huanchaco, Totora bootjes op het strand
  • Huaca de la Luna
  • Chan Chan, archeologische site
  • Huaca de la Luna, adobe stenen met markering van d
  • Huaca de la Luna

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking