Reisverhaal «Cusco (2)»

Peru | 0 Reacties 05 Augustus 2021 - Laatste Aanpassing 15 December 2021

5 augustus – 2 november 2021     

Traject: Cusco     

Blij weerzien met Manga     
Na meer dan 6 maanden, keren we begin augustus vanuit België terug naar Peru. In Cusco wacht onze Manga ongeduldig op ons, we kijken er enorm naar uit om eindelijk het reizen te hervatten. Al zal dit voorlopig beperkt zijn tot Peru, alle landsgrenzen in Zuid Amerika zijn nog steeds gesloten omwille van de pandemie. Niet getreurd, dit schitterende land met zijn prachtige natuur, boeiende geschiedenis en warme cultuur heeft voldoende te bieden.

Bij aankomst in Lima, volgt een discussie met het hoofd van de dienst migratie, omwille van ons lange verblijf in het land gedurende de pandemie, al was dat officieel door een decreet gestaafd. We krijgen uiteindelijk een visum voor 90 dagen, de maximum duurtijd die officieel geldig was tot voor de pandemie. Zonder ons dit te melden en zonder enige reden, wordt ons echter een ‘zakenvisum’ gegeven, in plaats van een ‘toerismevisum’. Omdat geen vermeldingen of stempels in het paspoort worden geplaatst tijdens de pandemie, komen we dit pas later te weten.

Begin dit jaar hebben we de toelating gekregen van de douane om onze Manga achter te laten in Peru, terwijl we zelf tijdelijk het land verlieten. Vanaf dan is het voertuig geblokkeerd, het mag niet meer worden verplaatst tot zij daarvoor de goedkeuring geven.

Maar ons ‘zakenvisum’ heeft als gevolg dat de douane die vrijgave niet kan uitvoeren, dat kan enkel in combinatie met een ‘toerismevisum’. Ook moeten we met dit zakenvisum een Peruaans rijbewijs hebben om te mogen rijden, geen optie voor ons. We dienen dus onmiddellijk bij de dienst migratie de aanvraag in, om ons visum aan te passen.

Wonen in Manga – opnieuw in ‘wacht’ modus
Gedurende deze periode blijven we ‘wachten’ bij Manga. Wat rondreizen met openbaar vervoer heeft geen zin, want op elk moment kan het bericht komen dat we een toerisme visum krijgen … Bovendien zijn we blij om in ons comfortabel ‘huisje op wielen’ te mogen wonen.

Het wachten op een antwoord van migratie duurt lang … ondertussen is onze Manga al bijna volledig klaar om opnieuw het reizen aan te vatten, proper gepoetst, gepolierd, … Zelfs meermaals opnieuw. Rest nog een onderhoud van de truck in de Ford garage, maar dat kan pas als we opnieuw mogen rijden.

We maken regelmatig wandelingen in de omgeving en naar het centrum van de stad. Ondertussen zijn we hier al goed thuis …

Op camping Quinta Lala worden we nog steeds door leegstaande kampeervoertuigen omringd. Een enkele werd ondertussen opgehaald en verscheept naar het thuisland.
Eind oktober komt een Zwitsers echtpaar hun camper ophalen, ze willen die verschepen naar Europa. Ook zij kregen ongewenst een ‘zakenvisum’. Na onze ‘slechte’ ervaring kunnen we hen enkel aanraden om vlug een oplossing te zoeken. Plannen worden gesmeed, want de boot wacht niet. We kraken samen een fles wijn van Edith en Robert, waarna Marc ‘s pannenkoeken heerlijk smaken …
Zij verlaten onmiddellijk het land en keren de dag nadien terug. Ditmaal vermelden ze bij aankomst niet opnieuw het ‘eigenlijke’ doel van hun reis … ze tonen enkel hun retourticket, om kort nadien naar Zwitserland terug te keren. Want, eenmaal migratie over een voertuig hoort, krijg je geen toerismevisum meer … Dat is ons ondertussen duidelijk.

Op onze aanvraag bij de dienst migratie, om het visum te wijzigen, krijgen we pas na ettelijke weken wachten een ‘negatief’ antwoord. Hun conclusie is dat zij geen fout hebben gemaakt.
Verschillende hulplijnen werden ondertussen al ingeroepen, waaronder een migratie-advocaat uit Lima. Doch iedereen staat machteloos. Ondertussen nadert het einde van ons ‘foute’ visum, een verlenging is niet mogelijk. We moeten het land uit vliegen … dat is nog steeds de enige uitweg.

OVERNACHTINGEN:
CUSCO – CAMPING QUINTA LALA: Zie vorig verhaal Cusco (1) dd. 22 december 2020.