Reisverhaal «Mississippi-Alabama-Tennessee, Natchez Trace»

Noord Amerika 3 | Verenigde Staten | 0 Reacties 02 Maart 2018 - Laatste Aanpassing 23 Juni 2018

2 – 10 maart 2018     

Traject: Natchez – Natchez Trace Parkway: Rocky Springs – Jeff Busby – Tupelo – staatsgrens Mississippi / Alabama – staatsgrens Alabama / Tennessee – Meriwether Lewis – Northern Terminus – Fairview – Clarksville  

Natchez Trace      
De Natchez Trace is een oud, 710 kilometer lang bospad, doorheen de USA. Het verbindt de stad Natchez, Mississippi met Nashville, Tennessee. Via dit pad worden tevens de Cumberland, Tennessee en Mississippi rivieren aan elkaar gelinkt.

Het door inheemse Amerikanen aangelegde pad, werd nadien achtereenvolgens ook gebruikt door Europese en Amerikaanse ontdekkingsreizigers, handelaars en emigranten vanaf eind 18^de tot en met de 19^de eeuw. Soldaten trokken via deze route op oorlogspad tijdens de strijd van New Orleans. In 1801 werd de Natchez Trace door Thomas Jefferson tot Postroute benoemd. Vanaf 1820, toen de eerste stoomboten werden ingezet op de rivieren in de omgeving, werd het plots zeer stil langs de Natchez Trace.

Op heden volgt de prachtige Natchez Trace Parkway min of meerhet parcours van deze oude trail. Meerdere stukken van het oude pad zijn onderweg nog te bewandelen, op vele plaatsen is dit diep verzonken in de omgeving. Overal langs het traject is informatie te vinden over de rijke geschiedenis van dit historische pad. Waar oude dorpen en plantages waren gevestigd, missieposten, drankgelegenheden en zelfs een huis van plezier, locaties waar oorlogen werden gevoerd, regio’s waar indianen zijn verjaagd, … onderweg kan worden genoten van schitterende uitzichten en wandelingen in de prachtige natuur.

Natchez Trace Parkway – dag 1
In Natchez rijden we de Natchez Trace Parkway op. Onmiddellijk genieten we van de mooie glooiende bosomgeving, met felgroen gras op de ondergrond. Wat is het hier rustig, we zien amper andere voertuigen op de weg.

Vandaag hebben we een echt lentegevoel. Het is wat minder vochtig warm dan de voorbije weken in Florida, doch met 20 °C zijn we best tevreden. Aan de bomen zien we hier en daar al botjes, andere hebben gele, paarse of witte bloempjes. En dit terwijl het meer noordelijk echt noodweer is, in New York en sneeuwt en stormt het, in Boston worden overstromingen en veel wind gemeld. Maar niet alleen in de USA weet de extreem strenge winter niet van ophouden. In ons Belgen landje wisselen bijtende vriestemperaturen met een scherpe wind, zich af met sneeuw. En het is al maart …

Onderweg stoppen we regelmatig, waar bezienswaardigheden zijn aangeduid.
Als eerste komen we bij Elizabeth Female Academy, een beloftevolle naam. Doch het korte paadje leidt naar niet meer dan een stenen muur, met enkele rechthoekige gaten waar ooit ramen zaten. Een ruïne dus.
Aan de Old Trace Exhibit Shelter vinden we enkele informatieborden over de historische weg. Een paadje leidt naar een oud kerkhof, niet echt bijzonder.

Dan nemen we een korte zijweg, met diepe putten, die leidt naar Emerald Mould. Dit is de 2^de grootste ceremoniële heuvel van de Mississippians, de voorouders van de Natchez indianen. Deze enorme afgeplatte heuvel werd gebouwd en gebruikt tussen 1200 en 1730 ad. Het plateau bovenop is 3,24 ha groot. Daarboven bevonden zich ooit meerdere kleinere heuvels. Op de grootste twee, aan de uiteinden, stonden tempelgebouwen.
Op deze verlaten locatie vinden we een grote groene grasheuvel, met bovenop een plateau. Daarop staan twee heuvels op de uiteinden. Ooit waren dit er meer, doch slechts de twee grootste bleven over. We wandelen over het grasveld vol fijne witte bloempjes, beklimmen het plateau en de hoogste heuvel, er hangt een serene sfeer.

Het uitzicht langs de wegkant op Loess Bluff is mooi, doch niet meer dan een geërodeerde wand van zand, waar de zachtere ondergrond is weggesleten. Na de ijstijd bleef in de regio op vele plaatsen in de regio een dikke bovenlaag van los zand liggen. We zien dan ook vaak dat de oude Natchez Trace weg diep in de bodem is weggezakt. Dit geeft vergelijkbare beelden met de holle wegen die we ook bij ons in België vaak tegenkomen in heuvelachtige regio’s als de voerstreek.

Aan Mount Locust Inn and Plantation maken we een korte rondwandeling. Eerst komen we langs een mooi, gerestaureerd huis, dat ooit deel uitmaakte van een plantage. Dit is geen luxueuze of rijke plantagewoning, zoals we deze elders al tegenkwamen, interessant om zien. In dit eenvoudige gebouw konden reizigers pauzeren. Het was de enige locatie langs de meer dan 700 km lange handelsroute, waar men iets te drinken kon vinden. Verderop is een slavenbegraafplaats gelegen, doch hier is slechts 1 kleine steen over. Niets laat vermoeden dat dit een grafsteen is, mocht het niet op een bijhorend informatiebord vermeld zijn. Daarna passeren we de mooie Ferguson-Chamberlain familiebegraafplaats. Het beeld van een engel prijkt vooraan tussen de witte grafstenen met duidelijke inscripties.

Aan Bullen Creek maken we een rondwandeling door het bos, goed om de benen te strekken. Opmerkelijk is de grote variatie van bomen langs deze parkweg, wat we ook in dit bos kunnen bewonderen. Een specht laat zich horen. Sunken Trail is een kort paadje dat door een verzonken stukje van de oude Natchez Trace loopt.

Van op een parking langs de wegkant zien we de kleine maar fijne Owens Creek Waterfall. Het water valt van een geërodeerde rotsplaat, niet meer dan enkele meters naar beneden. Veel is het niet, doch mooi om zien.

Dan komen we bij Rocky Springs. Rond een waterplaats, The Rocky Spring, ontstond rond 1790 een landelijke nederzetting, die dezelfde naam kreeg. In 1860 woonden er 2.616 mensen, op 6.475 ha. Er vestigden zich o.a. 3 winkels, 4 dokters, 4 onderwijzers, 3 administrateurs, 13 ambachtslieden. Rondom werden 54 boerderijen gevestigd, met 28 beheerders en meer dan 2.000 slaven die het verbouwen van katoen mogelijk maken.

Hier zullen we overnachten op de basis camping in het bos. Bijna alle plaatsjes zijn ingenomen. ’s Avonds krijgen we een concert van een groep zwervende jongeren. Ze reizen met een oude bus, ingericht als camper en kleurrijk beschilderd. Zelfs de lichtshow ontbreekt niet. Daar gaat het rustige effect van de natuur …

Natchez Trace Parkway – dag 2
Voor we Rocky Springs verlaten, maken we twee korte wandelingetjes aan het einde van de weg. Van op de camping leidt een bospad hiernaartoe, langs een kreekje. Eerst komen we bij een eenvoudig kerkje met begraafplaats. Het tweede pad gaat naar een oud dorp, doch hiervan is niets meer over. In het bos zien we overal prachtige grote vlinders, geel met zwarte tekening, hun vleugels hebben een speciale vorm.

We rijden verder langs de mooie Natchez Trace Parkway, in noordelijke richting. De weg blijft aangenaam rustig, we zien amper andere voertuigen. Onderweg zijn vele stopplaatsen, doch een aantal stellen niet meer voor dan een bord met historische informatie over de plek. Na een poosje, beslissen we enkel nog te stoppen op de locaties waarvan we wat meer verwachten.

Bij de Cowles Mead Cemetery denken we opnieuw een interessante begraafplaats te zullen vinden. Doch hier bevinden zich slechts twee grafzuilen, van de man zelf en zijn vrouw, waarbij nog een tweede persoon is begraven.

In Clinton rijden we de weg af, om even bij het Visitor Center langs te gaan. We informeren ons over het oude stadje, doch de beschrijving ‘antiekwinkeltjes en restaurantjes’ trekt ons niet aan.
Het beeld van de twee vrienden is mooi om zien, het bijhorende verhaal aangrijpend. Ze moesten op zeer jonge leeftijd dienst nemen en werden naar de oorlog gezonden. Eentje sneuvelde, zijn vriend nam hem op zijn schouders mee terug naar de basis. Na de oorlog keerde deze man terug naar huis, zonder verwondingen te hebben gehad. Doch, twee weken nadien overleed hij bij een auto ongeval.

Rondom de stad Jackson wordt het plots drukker op de weg. Buurtbewoners gebruiken dit stuk van de parkweg voor hun locale verplaatsingen. Hier stoppen we bij een Parkway Information Cabin. In het kleine Visitor Center bekijken we de mooie kaart aan de wand, met foto’s en uitleg over de mooiste plekjes langs de route. Van de dame aan de receptie krijgen we een boeiende uitleg over de geschiedenis van de oude Natchez Trace Trail.

Dagelijks passeerden hier gedurende vele jaren minstens 500 mensen. Ze vaarden met hun koopwaar de Mississippi River af, naar Natchez en New Orleans. Eenmaal ter plaatse, werden de boten (soort vlotten) verkocht, ze waren niet geschikt om stroomopwaarts te varen. Te voet keerde men terug naar het noorden, via dit pad. Hierover deden ze een maand.
Vanaf het moment dat stoomboten op de rivieren begonnen te varen, werd al vlug de Natchez Trace niet langer gebruikt, hij lag er verlaten bij en werd stilaan door de natuur weer opgenomen.

Verderop kruist het traject enkele ‘tranen’ routes. Dit zijn wegen waarlangs ooit de indianenbevolking werd verdreven naar reservaten. Volgens de dame van het bezoekerscentrum, die zelf indiaanse roots heeft, zijn de indianen uiteindelijk beter af. De uitgestrekte gronden van de reservaten zijn nu hun eigendom. Ze hebben er een eigen regering en wetten, die afwijken van deze van de USA. Als voorbeeld geeft ze dat zelfs in de staten waar casino’s verboden zijn, de indianen er hebben opgericht op grondgebied van hun reservaten. Dat kan niet worden verboden. Het geld dat ermee wordt verdiend, is van de gemeenschap en wordt verdeeld, alle bewoners varen daar goed bij.

Bij Reservoir Overlook stoppen we even om naar het uitgestrekte meer te kijken. Heel bijzonder vinden we dit uitzicht niet. Boyd Site is een plaats waar opnieuw enkele ceremoniële heuvels, of moulds, te zien zijn. Veel stelt dit niet voor.

Cypress Swamp is een prachtig moerasgebied, waardoorheen een korte rondwandeling loopt. We bewonderen 3 jonge alligators, nog zeer klein. Hier wachten zij tot ze voldoende groot zijn om naar de brede Pearl River te trekken. Op de parking hebben we een leuke ontmoeting met een jong Nederlands paar, ze zijn 6 maanden op reis met hun twee kleine kindjes. Schitterend toch.

Ietsje verder stoppen we aan de picknickplaats River Bend, waar we een prachtig uitzicht hebben over de rivier. We maken nog enkele korte boswandelingetjes. Upper Choctaw Boundary kan ons niet echt boeien, bij het bochtige kreekje Myrick Creek zoeken we zonder succes naar bevers en hun burchten, Hurricane Creek gaat opnieuw door het bos. De rondwandeling door het moeras aan Cole Creek is echter opnieuw bijzonder mooi.

We eindigen onze rit aan Jeff Busby, waar we opnieuw een boscamping vinden. Deze is kleiner dan de vorige, ook een stuk rustiger. Het bos is minder open. Vanavond moeten we voor het eerst de verwarming weer eens aansteken. Tijdens de dag hebben we nog aangename temperaturen van om en bij de 20 °C. Doch ’s nachts koelt het sterk af, nu we al wat meer noordwaarts reizen.

Natchez Trace Parkway – dag 3
Het wordt opnieuw een mooie dag, ideaal om een dagje op de rustige camping te blijven. We maken er een poetsdag van, praten wat met de andere kampeerders en werken aan onze blogteksten.

Na het vieruurtje wandelen we naar de Jeff Busby heuveltop. Dit is één van de hoogste punten van de staat Mississippi, met 184 meter hoogte. Niet indrukwekkend, het uitzicht evenmin. Toch genieten we van de boswandeling.

Natchez Trace Parkway – dag 4
Vandaag is het een grijze dag, met regelmatig een bui. Tijdens de rit naar Tupelo, blijft de weg mooi, doch met weinig variatie. Onderweg zijn opnieuw een aantal stopplaatsen, doch meestal beperken die zich tot een informatiebord over de historische betekenis van de locatie.

Bij Bynum Mounds zien we aan de wegkant opnieuw enkele kleine ceremoniële grasheuvels. Black Belt Overlook belooft een mooi uitzicht, opnieuw niet bijzonder. We verlaten in Tupelo de parkweg, om naar het Tupelo National Battlefield te gaan kijken. Hier vinden we niet meer dan een klein parkje met bomen, op de hoek van een drukke straat, waarin een betonnen herdenkingszuil staat. Een parking is er zelfs niet. Chickasaw Village Site, de belofte van een oud indianendorp. Doch we vinden er enkel stenenkringen in het gras, die de randen aangeven waar voorheen gebouwtjes stonden.

In het Parkway Visitor Center gaan we naar de parkfilm kijken. Deze geeft ons een beeld van hoe groen de omgeving hier in de zomer is, met bladeren aan de bomen. Verder krijgen we wat historische informatie, doch het blijft bij herhaling van wat we onderweg al hebben gelezen op informatieborden.

Natchez Trace Parkway – dag 5
Vandaag rijden we het gedeelte van de parkweg, waarlangs zich het grootste aantal interessante stopplaatsen bevindt. Het wordt een lange dag, gelukkig opnieuw begeleid door de zon.

Als eerste stoppen we bij Old Trace and Confederate Gravesites. Een kort bospaadje brengt ons naar 13 kleine witte grafstenen van onbekende soldaten. Op de stenen liggen muntjes en gekleurde glassteentjes, ervoor liggen hier en daar enkele (verwelkte) bloemen.

Aan Dogwood Valley maken we een korte rondwandeling in het bos, om terug te keren via een stukje van de oude Natchez Trace. De omgeving ziet er nu zeer kaal uit, doch belooft prachtig te zijn wanneer de bomen in bloei staan of in oktober met rode bessen getooid zijn.

Twentymile Bottom Overlook is een veelbelovend uitzicht langs de weg, doch niet echt een stop waard. Aan Donivan Slough volgen we een bospad door een overstromingsgebied, ook dit spreekt ons niet echt aan. We nemen een kijkje aan Pharr Mounds, een oude begraafplaats met opnieuw 8 ceremoniële grasheuvels. Hiervan zien we er een 6-tal, ze zijn vrij klein.

Bij Tennessee-Tombigbee Waterway and Jamie L. Whitten Bridge hebben we een mooi uitzicht op de stroom. Een afkorting om van de Tennessee River, om de Golf van Mexico sneller per boot te bereiken. Deze leverde enorme tijdswinst op. Ernaast genieten we van het uitzicht op de meertjes, met blauwe reigers en waterschildpadjes.

Aan Cave Spring kijken we in een ronde grot, waarvan het plafond ooit is ingestort. Bear Creek Mound is opnieuw een ceremoniële grasheuvel, ditmaal nogal beperkt.

Hier verlaten we de staat Mississippi, om opnieuw een kort eindje doorheen Alabama te rijden. Aan de golfkust passeerden we ook al door deze staat. We wandelen via een steil pad naar het hoogste punt langs de Natchez Trace parkweg in Alabama, Freedom Hills Overlook (243 meter hoog).

Een kort paadje brengt ons bij Buzzard Roost Spring. Wat als een bronnetje beschreven wordt, lijkt ons eerder een ondergronds riviertje dat hier uit de rotsen stroomt. Weerom een prachtige locatie. Hier worden we verwelkomd door een mooie witte hond. Het diertje is zeer rustig en volgt ons de ganse tijd, lijkt bang en zoekt aandacht. Vermoedelijk is het achtergelaten of vergeten … Wanneer we een Visitor Center passeren, maken we hiervan melding.

Aan Colbert Ferry hebben we een mooi uitzicht op de John Coffee Memorial Bridge. Dit is de langste brug over de Tennessee River langs de Natchez Trace Parkway. We bewonderen de brug eerst van een hoger punt, nadien dalen we tot beneden aan het water. Eenmaal terug op de parkweg, rijden we over de indrukwekkende brug. Aan de overkant stoppen we op de Lauderdale parking, om ze nog een laatste keer te bewonderen.

De rondwandeling aan Rock Spring loont de moeite. We kruisen een stroompje via stapstenen en wandelen langs meertjes. Hier genieten we van een schitterende natuur, dit vinden we één van de mooiste plaatsen langs de parkweg.

We verlaten Alabama om in Tennessee aan te komen, opnieuw een staat waarvan we al eerder een regio hebben bezocht deze winter. Aan Sunken Trace zien we hoe de verzonken weg tweemaal werd verlegd, omdat hij te modderig werd. Meer dan 3 stukjes holle weg naast, stelt dit niet voor. Sweet Water Branch biedt een rondwandeling langs een riviertje en door het bos. Leuk als er tijd over is. Dogwood Mudhole toont een verzonken plaats op de oude Natchez Trace, waar karren niet meer konden passeren vanwege de diepe modder.

Een stukje van de oude Natchez Trace kan worden gereden als alternatief naast de parkweg. Een bordje geeft aan dat RV’s (recreational vehicles ofte campers) en bussen niet welkom zijn op deze nevenroute. Op zo ’n moment rijden wij aldus met een pick-up truck … onze camper is de lading. Doodleuk volgen we de Old Trace Drive, die er verlaten bij ligt. De smalle asfaltweg in 1 richting (noordelijk) kronkelt door het bos, met soms vrij steile hellingen. Eenmaal moeten we stoppen, een vrij dikke tak hangt te laag over de weg. Marc stapt uit en trekt deze opzij, terwijl Herlinde het stuur overneemt en er vlug voorbijrijdt. Probleem opgelost!

Verder stoppen we nog bij de Napier Mine, de site van een voormalige ijzermijn. Meer dan een diepe put met platliggende dode bomen en een rode zandwand eromheen, is hier niet te zien. Er vlakbij bevindt zich Metal Ford, de plaats waar het ijzer werd verwerkt. Dit is een mooie plek aan een riviertje, bij wat rotsformaties. We maken er een wandelingetje, keren terug door een diepe geul, waar ooit het water uit de rivier werd doorgepompt naar de machines hogerop.

Tijd om de uiterst rustige boscamping Meriwether Lewis op te zoeken. Het werd een lange dag, waarvan we volop hebben genoten. Naast alle stops, blijft de omgeving overal prachtig om doorheen te rijden. Vandaag zagen we 6 hertjes langs de weg, altijd leuk.

Natchez Trace Parkway – dag 6
De winter is duidelijk nog niet over, onze korte broeken mogen we opbergen. Na een nacht met temperaturen net boven het vriespunt, vallen er af en toe wat sneeuwvlokjes uit de grijze lucht. Tijdens de dag wordt het amper iets warmer, de handschoenen worden opnieuw uit de kast gehaald.

Dit wordt onze laatste etappe van de Natchez Trace Parkway, het eindpunt is niet meer heel ver. Voor we vertrekken van de Meriwether Lewis Site, willen we nog een wandeling maken. Doch het pad dat op de camping vertrekt is duidelijk niet onderhouden, zelfs onvindbaar onder de dikke laag dode bladeren. We zullen het op een andere plek proberen en rijden naar het einde van de weg, waar we op een prachtige picknick plaats terechtkomen, bij Little Swan Creek. Het mooie groene riviertje stroomt aan de voet van een geërodeerde rotswand, aan zijn oever vinden we een klein strandje. Het wandelpad loopt hoog boven Little Swan Creek, om telkens een eindje af te dalen. Wanneer dit pad het bos induikt, keren we terug. Bij het Meriwether Lewis Monument stoppen we nog even voor we de parkweg oprijden.

Een eerste stop maken we bij Phosphate Mine, hier volgen we een klein stukje de oude spoorweg bedding, tot bij een ingestorte fosfaatmijn schacht. Onder de grijze rotsen zien we een spleet, meer is er niet te zien.

Aan Fall Hollow zien we de waterval al van op de weg, hij ziet er niet groot uit. Doch we maken de wandeling naar de voet van de eerder kleine maar zeer mooie waterval die fijn over de zwarte rotsen uitwaaiert. Onderweg komen we nog langs een tweede watervalletje.

De volgende stopplaatsen zijn wat minder indrukwekkend, Swan View Overlook, Devil’s Backbone State Natural Area, Tobacco Farm. We houden er halt om even rond te kijken, maar rijden vlug weer verder. Bij Tobacco Farm vertrekt opnieuw een stukje van de Old Natchez Trace weg die als alternatieve route kan gevolgd worden, ditmaal gedeeltelijk onverhard. Dat is leuk, doch we zien dat dit weggetje merkbaar smaller is dan het vorige, bovendien hangen er al van bij de start takken zeer laag over. Ditmaal is de opmerking terecht, dat RV’s (Recreational Vehicle, of camper) niet zijn toegelaten.

Jackson Falls biedt ons opnieuw een wandelingetje naar een prachtige waterval. Deze is wat krachtiger dan de vorige en even mooi. Na deze te bewonderen, wandelen we nog een eindje over het pad naar de andere kant, waar een uitzicht wordt beloofd. Wanneer we op de volgende parking, Baker Bluff Overlook, aankomen, keren we terug. We zijn het uitzicht voorbijgelopen, het was niet bijzonder.

Aan een volgende parking vinden we het historische Gordon House. Dit woonhuis van de familie Gordon dateert van voor 1818, ze hielden hier een handelspost en ferry open. Het rode bakstenen huis ziet er nog zeer solide uit, we vragen ons af of dit niet sterk gerestaureerd is. Na het huis te bewonderen, volgen we het pad verder naar de ferry locatie. Doch al vlug staan we voor een afsluiting, de kleine brug over een stroompje is beschadigd. Niets aan te doen, we keren terug naar de parking.

Bij Water Valley Overlook en Tennessee Valley Divide is niet veel te zien, hoogspanningsmasten steken boven de vallei uit. War of 1812 Memorial is niet meer dan een betonnen zuil.

Eenmaal over de hoge brug, stoppen we op de Birdsong Hollow parking. Hier hebben we uitzicht op de dubbele boogconstructie die deze mooie brug ondersteunt. In 1995 won deze de Presidential Award for Design Excellence.

Dit was de laatste bezienswaardigheid langs de prachtige Natchez Trace Parkway, al vlug komen we aan het einde. Het laatste stuk wordt nog bochtiger en meer glooiend dan ervoor, de omgeving blijft prachtig. Vandaag zien we amper andere voertuigen, wellicht door het grijze weer en de bijtende koude. Eenmaal we terug op gewone wegen rijden, beseffen we hoe extreem rustig rijden het wel was in het park.

De schitterende Natchez Trace Parkway loopt voordurend door een glooiende bosrijke omgeving. Een plezier om te rijden. Langs de uiterst rustige weg zijn 107 bijzondere plaatsen aangeduid, waarvan een aantal zeer mooi en / of boeiend. Overal zijn mogelijkheden om te wandelen, al dan niet naar een historische plek. We hebben er volop van genoten!

Tennessee doorkruisen
Aan het einde van de Natchez Trace Parkway, moeten we een keuze maken.
Bezoeken we Nashville? Of rijden we naar Elvis Presley’s Graceland in Memphis?

Geen van beiden trekken ons voldoende aan, we vervolgen onmiddellijk onze weg naar het noorden.

OVERNACHTINGEN:
NATCHEZ TRACE PARKWAY: ROCKY SPRINGS – CAMPING
Gelegen aan mijl 54 van de parkweg.
Coördinaten: 32.090697 – 90.798855
PRIJS: Gratis.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Basis camping in het bos, met toiletten en water. Wie eerst aankomt heeft plaats, 22 plaatsen. We parkeren op de parkeerstrook aan het einde van de camping, samen met een caravan. Rustig.
Minpunten: /

NATCHEZ TRACE PARKWAY: JEFF BUSBY – CAMPING
Gelegen aan mijl 193,1 van de parkweg.
Coördinaten: 33.417157 – 89.266071
PRIJS: Gratis.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Basis camping in het bos, met toiletten en water. Wie eerst aankomt heeft plaats, 18 plaatsen. Zeer rustig.
Minpunten: /

TUPELO – WALMART PARKING
Coördinaten: 34.309927 – 88.709929
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Vrij grote winkelparking langs een drukke weg. We parkeren rechts naast de winkel, bij de bandencentrale, de meest rustige plaats. WIFI en toiletten in de winkel.
Minpunten: Geluiden van de drukke weg.

NATCHEZ TRACE PARKWAY: MERIWETHER LEWIS – CAMPING
Gelegen aan mijl 385,9 van de parkweg.
Coördinaten: 35.524709 – 87.454895
PRIJS: Gratis.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Basis camping in het bos, met toiletten en water. Wie eerst aankomt heeft plaats, 32 plaatsen. Zeer rustig.
Minpunten: /

FAIRVIEW – WALMART PARKING
Coördinaten: 35.963378 – 87.138305
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Vrij grote winkelparking in een rustige omgeving. We parkeren vooraan rechts, voor het tuincenter. WIFI op de parking en toiletten in de winkel. Zeer rustige parking!
Minpunten: /

CLARKSVILLE – WALMART PARKING
Coördinaten: 36.579741 – 87.411906
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Vrij grote winkelparking in een wat drukkere omgeving. Links naast de winkel, de rustigste plaats op de parking. WIFI op de parking en toiletten in de winkel.
Minpunten: Lijnbussen hebben een halte op de parking, vlakbij onze slaapplaats.

GEREDEN TRAJECT:
Natchez – Natchez Trace Parkway: Rocky Springs, 104 km
Zeer rustige weg, in een glooiende omgeving. Weg in goede staat. Van bij het begin een zeer mooi traject in bosrijke omgeving, met groene grasvlaktes tussenin.

Natchez Trace Parkway: Rocky Springs – Clinton – Jeff Busby, 230 km
Zeer rustige weg, in een glooiende omgeving. Weg meestal in goede staat, sommige stukken liggen iets minder effen. Zeer mooi traject in bosrijke omgeving, met groene grasvlaktes tussenin. Enkel rondom de stad Jackson is het vrij druk op de weg, omdat de locale mensen deze gebruiken als doorgaande weg tussen verschillende locaties in de omgeving van de stad.

Natchez Trace Parkway: Jeff Busby – Tupelo, 123 km
Rustige weg, in een glooiende omgeving. Tijdens dit traject ligt de weg op enkele plaatsen niet zo goed, door verzakkingen en diepe putten. Mooi traject in bosrijke omgeving, met groene grasvlaktes tussenin. Enkel rondom de stad Tupelo is het vrij druk op de weg, omdat ook hier de locale mensen deze gebruiken als doorgaande weg tussen verschillende locaties in de omgeving van de stad.

Natchez Trace Parkway: Tupelo – staatsgrens Mississippi / Alabama – staatsgrens Alabama / Tennessee – Meriwether Lewis, 213 km
Rustige weg, in een glooiende omgeving. Tijdens dit traject ligt de weg goed. Mooi traject in bosrijke omgeving, met groene grasvlaktes tussenin. We volgen een stukje van de oude weg (4 km), aan mijl 375,8. Dit is een smalle bochtige asfaltweg die – soms vrij stijl – klimt en daalt door het bos. RV’s zijn niet toegelaten, doch we kunnen er vlot door en het is leuk.

Natchez Trace Parkway: Meriwether Lewis – Terminus van de parkweg – Fairview, 118 km
Het blijft rustig op de parkweg, dit is het meest bochtige en glooiende gedeelte van de weg. Tijdens dit traject ligt de weg zeer goed. Mooi traject in bosrijke omgeving, we beginnen op het einde meer landbouw en bewoning rondom te zien. Opnieuw is een stukje van de oude weg (3,2 km), aan mijl 401,4, open voor voertuigen, doch niet voor RV’s. Het weggetjes is deels onverhard, zeer smal, laaghangende takken doen ons beslissen het niet te volgen. Eenmaal van de parkweg, wordt het drukker.

Fairview – Clarksville, 97 km
Mooi traject, door landbouwomgeving. Rustig om rijden, behalve een klein stukje op de autostrade.

EXCURSIES:
NATCHEZ TRACE – PARKWAY
Rustige glooiende weg door een zeer mooie, groene omgeving, 715 km lang van Natchez in Mississippi naar Nashville in Tennessee. Vele stops met historische betekenis, niet altijd interessant. Grote stukken van de oude trail zijn hier en daar beschikbaar voor wandelaars, doch deze lopen zowat langs de parkweg. Dat vinden we niet interessant, bovendien moeten ze heen en terug worden gewandeld.
We stoppen vaak, doch vinden de locaties niet steeds even aantrekkelijk.
Deze weg is een mooi alternatief om drukkere, vaak nietszeggende autowegen te vermijden, voor wie toch het traject noord/zuid in deze omgeving rijdt. Speciaal hiernaartoe komen om de parkweg te rijden, zouden we persoonlijk niet doen.
Aanraders:
- Emerald Mound, mijl 10,3
Te bereiken via zijweg in slechte staat, met diepe putten.
Coördinaten: 31.635441 – 91.247739
- Mount Locust Inn and Plantation, mijl 15,5
Korte zijweg naar parking en Visitor Center.
Korte rondwandeling langs gerestaureerd woonhuis Locust Inn (enkele ingerichte kamers te zien), slavenkerkhof (stelt niet veel voor), familiekerkhof Ferguson-Chamberlain (mooi).
- Owens Creek Waterfall, mijl 52,4
Te zien van op de parking, kleine maar mooie waterval, die neervalt van op een geërodeerd rotsplateau.
- Cypress Swamp, mijl 122
Mooie wandeling rond moerasgebied, waar we opnieuw ‘knees’ zien onder de bomen, een soort luchtwortels. Hier zijn zeer jonge / kleine alligators te zien, misschien seizoengebonden, we passeren hier begin maart.
Coördinaten: 32.579372 – 89.869797
- River Bend, mijl 122,6
Picknick Area aan een bocht in de brede rivier, met op het linker uiteinde van de parking een mooi uitzicht.
Coördinaten: 32.586297 – 89.860297
- Cole Creek, mijl 175,6
Mooie korte wandeling door moeras.
Coördinaten: 33.229228 – 89.445950
- Old Trace and Confederate Gravesites, mijl 269,4
Kort paadje naar een mooie plek in het bos, waar 13 grafstenen staan van onbekende soldaten.
- Dogwood Valley, mijl 275,2
Korte rondwandeling door het bos. Zal wellicht zeer mooi zijn wanneer de bomen in bloei staan, of in oktober rode bessen dragen.
- Pharr Mounds, mijl 286,7
Mooi uitzicht op 8 ceremoniële grasheuvels (we zien ze niet allemaal), site die werd gebruikt als begraafplaats.
- Tennessee – Tombigbee Waterway and Jamie L. Whitten Bridge, mijl 293,2
Zeer mooie locatie aan een stroom die een afkorting vormde tussen de Tennessee River en de Golf van Mexico. Prachtige omgeving met meertjes, we zien blauwe reigers, waterschildpadjes, …
- Cave Spring, mijl 308,4
Oude grot omheen sinkhole, door instorten van het plafond van de oorspronkelijke grot. Mooi om zien.
- Freedom Hills Overlook, mijl 317
Steil bospad naar uitzicht van hoogste punt langs de weg in Alabama (243 m.h.), 400 meter enkel.
- Buzzard Roost Spring, mijl 320,3
Zeer mooie locatie, kort wandelpaadje. Water stroomt uit een opening in de rotsen, we zien dit eerder als een ondergrondse rivier dit bovenkomt in plaats van een bronnetje.
- Colbert Ferry, mijl 327,3
Zeer mooie locatie, ideaal voor een picknick. Twee zijwegen leiden naar de rivier. De hoger weg naar de ‘ferry’ biedt uitzicht op de John Coffee Memorial Bridge, de langste brug over de Tennessee River langs de parkweg. De lager gelegen weg, naar een boot launch, biedt eveneens uitzicht op de rivier en de brug.
- Roch Spring, mijl 330,2
Zeer mooie rondwandeling, 20 min., over riviertje via stapstenen, langs meertjes, door bos. Een van de mooiste plaatsen langs de parkweg.
- Old Trace Drive, mijl 375,8
Leuke alternatieve weg, die gedurende 4 km een stuk van de oude Natchez Trace volgt. Smalle asfaltweg kronkelt door het bos, soms vrij steil op en neer. RV’s en bussen zijn niet toegelaten, met onze truckcamper kunnen we er vlot doorheen.
- Metal Ford, mijl 382,8
Mooie plek in het bos, met mooie rotsformaties. Kort wandelpad langs rivier, keert terug door geul waar ooit water doorheen werd gepompt naar de machines voor metaalverwerking bij de rotsen.
- Meriwether Lewis Site – Little Swan Creek, mijl 385,9
Mooie picknickplek, met strandje aan riviertje langs geërodeerde rotsen. Bospad volgt een stuk het riviertje, duikt daarna het bos in en maakt een grote lus (+/- 5 km).
- Fall Hollow, mijl 391,9
Prachtig watervalletje. Langs het korte wandelpad naar zijn voet, is nog een tweede watervalletje te zien. Aanrader!
- Jackson Falls, mijl 404,7
Prachtige waterval, iets krachtiger en hoger dan de vorige, even mooi. Kort wandelpad naar zijn voet. Aanrader!
- Gordon House Historic Site, mijl 407,7
Rood bakstenen huis uit begin de jaren 1800, gebruikt als handelspost nabij een ferry, in een mooie omgeving. Een stop waard.
- Birdsong Hollow, mijl 438
Mooie hoge brug op een dubbele boogconstructie. Mooi om zien.
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
INFORMATIE:
We gebruiken de brochure ‘Natchez Trace Parkway’ met een overzichtskaart van de ganse weg, waarop aandachtspunten per mijl worden aangeduid en kort toegelicht op de achterzijde. Deze is te vinden in elk Visitor Center langs en in de omgeving van de weg, alsook op een aantal parkings.
De magazine ‘Discover America – Explore the Natchez Trace’ bevat veel details informatie over de parkweg en het rijden ervan.
Tel.: 1-662-680-4027 of 1-800-305-7417
Website: www.nps.gov/natr
Website: www.scenictrace.com
Natchez Visitor Center:
Hier vinden we de magazine ‘Discover America – Explore the Natchez Trace’.
Coördinaten: 31.554050 – 91.413112
Mount Locust Inn and Plantation:
Klein Visitor Center aan mijl 15,5.
Hier krijgen we de brochure ‘Natchez Trace – National Scenic Trail’ met daarop enkele wandelmogelijkheden en plannetjes. De langere paden volgen meestal de parkweg, wat we minder interessant vinden.
Coördinaten: 31.686815 – 91.188953
Parkway Information Cabin:
Klein Visitor Center aan mijl 102,4.
Interessante voorstelling van de weg, met foto’s van de mooiste locaties. Informatie over de weg en zijn geschiedenis. De vrijwilligster geeft ons een boeiende uitleg over de indianen die in deze regio werden verdreven.
Coördinaten: 32.425909 – 90.126007
Parkway Visitor Center and Headquarters:
Visitor Center aan mijl 266, ten noorden van Tupelo.
Informatie en film over de parkweg. We vinden de film niet echt de moeite waard qua informatie, wel zien we hoe groen deze omgeving er in de zomer uitziet.
Coördinaten: 34.330164 – 88.710183
ACCOMMODATIE:
Hotelaccommodatie is niet beschikbaar langs de weg zelf, doch in een aantal dorpen en steden vlakbij.
Langs de parkweg bevinden zich 3 onbeheerde campings, allen gratis. Je kan op elke camping max. 14 dagen aaneensluitend verblijven, in totaal 30 dagen per jaar:
- Rocky Springs, een basis boscamping met 22 plaatsen, aan mijl 54,8
- Jeff Busby, een basis boscamping met 18 plaatsen, aan mijl 193,1
- Meriwether Lewis, met 32 plaatsen, aan mijl 385,9
Verder zijn er nog 5 basis ‘fiets’campings, allen gratis, uitgerust met tentenplaatsen, droge toiletten, water, picknicktafels en banken en vuurplaatsen:
- Kosciusko, mijl 159,7
- Witch Dance, mijl 233,3
- Parkway Visitor Center nabij Tupelo, mijl 266
- Colbert Ferry, mijl 327,3
- Tennessee Highway 50, mijl 408
PARKING:
Overal waar iets te zien is, bij picknickplaatsen. Goed aangeduid langs de weg.