Reisverhaal «Hanoi dag 2»

Vietnam | 0 Reacties 23 Juli 2008 - Laatste Aanpassing 23 Juli 2008

Tiende keer goeie keer. techniek is geweldig maar t moet werken. Ben er al 5 keer uitgevlogen, twee keer zonder stroom gevallen  en als ik het verhaal wilde bewaren wou dat ;aar niet lukken. Maar wat hier zo fijn is in het verre Oosten. Iedereen heeft tijd en met veel geduld en innerlijke vrede komt het op het einde allemaal goed

Bedankt voor de berichtjes, toch fijn om van het thuisfront te horen. En Jannes , Iben heeft ht fototoestel niet laten vallen maar we hebben nog steeds niet uitgedokterd hoe we foto's op de blog moeten zetten

Eindelijk is ht hier rustig, de jeugd ligt uitgeteld van alle nieuwe opgedane emoties en de tropische hitte (35 graden en 75 % luchtvochtigheid). Dus eindelijk in de koelte van de a/c lobby heb ik tijd gevonden om te bloggen>

Hanoi is een schitterende stad. Een memgeling van het oude Azie waar de mensen op kleine kaboterkrukjes hun noedelsoep zitten te slurpen voor hun winkeltje of huis op de stoep> Kleine staten en kleurrijke markten waar ze de kippem nog leven verkopen en ze dan snel even voor je kaalpukken voor je ze meeneent. Of een stukske kotel van het karkas af snijden op het troitoir en het dan voor je inpakken in de krant van vandaag. Verser kan het echt niet zijn.

Hanoi is ook schitterende koloniale  wijken  (dank u Fransen) die nu langzaam worden ingepalmd door ons Westerse kapitalisme : Gucci, Cartier, Esprit (????) en de Hilton. Wij gisteren ook chique gedaan in een trendy bistro tussen de jonge trendy Hanoianen. Ik denk dat ik de enigste was die een lokale kom  pho (kippensoep) at tussen pizza, ijsbekersm expresso. Grappig was ze daar enkel Vietnamees spraken, dus probeer maar eens uit te leggen dat je een lepel wil want dat soep eten met stokjes erg moeilijk is.

Vandaag zijn we al van 8 uur de hort op. Bezoek aan het mausoleum van oompje Hoh Chi Ming en de gevangenis van Hanoi overspoeld met de nodige socialistische propaganda. Was dat even een schok , het deed me aan Moskou denken ten tijde van het communisme. Onze gids Hoc had ook al zo een rare interpretatie van het Taoisme en het Confusionisme, dat rook naar pure indoctrinatie>

Gelukkig maakte hij het weer goed door ons naar een heerlijk restaurantje mee te nemen in de oude wijk. Waar we verwend geworden zijn als koningen. En ja, Yolande , Jorien heeft alles geproeft en vond alles lekker. Geweldig land is het hier als je je eens miljonair wil voelen. 1 euro is 25.000 Vietnam dong. Dus je spreekt hier altijd in de honderdduizenden en je loopt met een wasmand briefjes rond. Voor de rest kan je je hier zowat alles permiteren. Uitegebreid eten voor 3 euro per persoon een prive cicly-taxi voor nog geen 75 cent per uur ( aan de kuiten van die mannen kan Tom Boonen niet aan)

Hier rondwandelen is hier ook een sport op zich, er rijden hier wel honderduizend brommertjes door te stad en op de kruispunten is het echt een wirwar, waarschijnlijk heb je hier een hoop mensen die kleurenblind zijn ofwel heeft rood hier een andere betekenis. Dus ogen dicht en oversteken maar.

Ik hou er mee op voor vandaag, want de jeugd begint hier weer op te hopen achter mij en er  is nog zoveel te vertellen dat ik niet weet waar te beginnen> Jorien vind het geheim van de Vietnamese lingerie wel leuk, maar ik wwt dat Bruno mee blogt en dan is de jongen al zijn illusies kwijt

Morgen vertrekken we voor 5 dagen richting jungle en Halong Bay dus even geduld voor nieuwe verhalen

Dikke knuffel van ons drietjes en tot blogs

ps 1 : sorry voor de tijpfouten maar zo een qwerty klavier is wel effe wennen

ps 2 : pannekoek : ge zou uw hartje hier kunnen ophalen : ijscreme eten is hier een nationale sport en ibens heeft geen last meer van z n voet