Reisverhaal «HOI AN : 'The simple life'»
Vietnam
|
0 Reacties
04 Augustus 2008
-
Laatste Aanpassing 04 Augustus 2008
Hoi An : dag 3 of hoe heerlijk eenvoudig het leven toch kan zij
Heerlijk zo een dag vrij. Uitslapen en ontbijten aan het zwembad en daarna overleggen wat we nu nog eens konden verzinnen. Ik wil nog een Chinese tempel bezoeken. Jorien wil nog shoppen (cadeautjes voor het lief) en daarna bakken aan het strand. En Iben die wil een Chinese lampion en strand. En eigenlijk wil ik nog graag een heerlijk levende verse krab en ander van dat lekkers (en caloriearm) eten verslinden.
Wat een agenda : maar geen nood met de wijsheid van Confusius , het geduld van Boedha en een hoop Vietnamese Dong en we kregen het voor elkaar>
Hup de stad in . de kids met 2 van achter op een brommertje (zoals de echte) en "de mama" erachter aan> Goed in het oog houden want al die Vietnamezen zijn verlekkerd op de mooie ogen en de lekker zachte rondingen van Jorien> Jorien en ik onze uitfit nog eens passen bij Yali en daarna op koopjes jacht> Vroeg er bij zijn, de eerste verkoop brengt geluk vinden ze, dus zijn ze bereid wat meer van de prijs af te doen> Trouwens onze Nederlandse vrienden kunnen van onze afding kwaliteiten wat leren> We slagen er altijd in met de beste prijzen thuis te komen>
T Is hier net Ikea alles is hier leuk en spotgoedkoop tot je aan de kassa (in ons geval : mijn geldbeugel) passeert en ik constateer dat ik weer eens moet gaan pinnen ( voor de Belgen onder ons ; naar de bancontact) K Zal maar weer eens 2.000.000 dong afhalen, voel ik me weer miljonair.
Moe en tevreden met onze rugzak vol cadeautjes naar het hotel> Badpak aan , handoek over de schouder richting strand< Het aardsparadijs> Wuivende palmbomen, wit zand en een prachtige golvende Chinese Zee met enkele pittoresque eilandjes erin. Mooier dan dat kan het niet worden dachten we.
En toch dat was buiten het strooien hutje gerekend. Met vriendelijke madammetjes die ons uitnodigde om een levende krab uit te kiezen, de keuze te maken tussen ijverig kwispelende tijgergarnalen en een bak vol kleppende grote schelpen (clams). Laat maar komen die lekkernijen, wij zetten ons alvast aan een tafeltje met zicht op zee. De kids willen zo een krab toch ook wel eens proberen> Ze kozen er elk eentje uit> Of ze ze eerst dood deden voor ze de crab gingen stomen vroeg Jorien, want anders heeft dat beest toch veel te veel pijn> T Ja wat moet je daar nu op antwoorden, ze geven dat beest eerst een tikje op zijn kop of neen ze gooien ze eigenlijk levend in zo een steamer ???
Je had ons moeten zien smullen. OVERHEERLIJK en dat voor nog geen 65.000 dong voor een dikke Krab ( om en bij de 2 euro).
Daarna hebben we 3 strandstoelen en 1 parasol besteld (tegen als de monsoenregen naar beneden zou kletteren, geen nood duurt meestal maar een kwartiertje) en heerlijk liggen genieten van het zonnetje en een zwempartijtje in de Chinese zee. Zo simel kan het leven zijn.
Zaterdagavond bleek ook party-time voor de jonge Vietnamezen zo rond 5 uur stroomde plots het strand vol flashy young people en klonk er ergens vanonder een strooien dakje loeiharde techno beat. Van het paradijselijk tropen strand recht naar het wulpse uitgangsleven van het swingende Ibiza. Met dat verschil : het begint hier op 18h00 en iedereen ligt om middernacht in bed> Zouden ze thuis ook moeten invoeren dan konden de vaders en moeders die voor chaufeur moeten spelen tenminste ook op tijd naar bed.
Ondertussen zijn we in Saigon aanbeland< Als ik morgen de tijd vind krijgen jullie weer nieuwe verhalen over dit deel van het land
Tot blogs