Reisverhaal «MEKONG DELTA»

Vietnam | 0 Reacties 07 Augustus 2008 - Laatste Aanpassing 07 Augustus 2008

We zijn er weer ingeluisd. Net een heel verhaal geschreven en het internet valt uit. T Is hier natuurlijk de boeren buiten (we zitten ondertussen aan het paradijselijk strand van Mui Ne)

Hier gaan we dus opnieuw . Probeer deze keer regelmatig te saven>

Drie dagen geleden zijn we voor 2 dagen naar de Mekondelta gereist> De graanschuur van Vietnam. De 9 provincies van de Delta zijn goed voor 12 % van de totale opp van Vietnam maar voorzien het hele land van rijst en exporteren zelfs. Een hele vooruitgang als je ziet dat tijdens het communistische regime het hele land kreunde van de honger. Leve het vrij ondernemerschap. (heb maar vlug even gesaved voor vadertje staat de stekker weer uit trekt )

De Mekong rivier heeft zijn bron in de eeuwige sneeuwvelden van Tibet en gooit zich als een 9 koppige draak na 4200 km in de Zuid Chinese zee. Hij of is het zij (???) doorkruist China Birma Thailand Laos Cambodja en Vietnam.

CITAAT "In Vietnam begint de Mekong te luiwammessen. Hij truizelt, neemt rustig de tijd in verspreid zich in de weelderige tropische plantengroei. Door zijn eigen nonchalence spat hij uit elkaar waarbij hij een gigantische kraaienpoot beschrijft, een soort vochtige en groene driehoek waarin water en aarde onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn" EINDE CITAAT 

Wie zich de broeierige scenes van de film "L'Amant" nog kan herinneren en de zacht dobberente sampang is er aan voor de moeite> De lijzige sampangs waar een ranke Vietnamese in met een ritmisch danspasje de grote houten roerstokken bedient en zo het bootje op het ritme van de rivier vooruit stuwt zijn verleden tijd> enkel nog voor de toeristen> De vooruitgang heeft hier ook het ritme van de rivier verstoort. De bootjes hebben nu allemaal sputterende buitenboordmotoren die een hels lawaai maken en de decibels die van de oevers komen zijn niet meer geproduceert die een of ander tropisch dier of vogel maar door brullende radio s en Tv waar ook "sterren op de dansvloer'" in Vietnamese versie erg populair blijkt te zijn.

Mooi was het wel, maar idilisch ?? Misschien ligt het wel aan mij en ben ik door het vele reizen te kritisch geworden en vergelijk ik te veel.

Eem prachtig moment van rust was de middagstop> Onze boot legde aan bij een prachtig oud chinees huis waar we in een tropische tuin een heerlijk moment van rust en een lekkere maaltijd opgediend door de kirrende dochters van het huis kregen> Nu is rust met een groep van 19 altijd wel een relatief begrip> Maar kijkend over de waterlelie pontjes kon ik me er wel iets bij voorstellen,

Om het af te leren gingen we nog eens logeren in een home-stay. we hadden al geleerd vanuit het noorden dat we niet al te letter moesten opnemen. Vadertje staat controleert buiten de grotere steden erg sterk het toerisme en laat reizigers niet zomaar overan logeren> Zeker geen groepen

Dus wij weer allemaal gezellig samen slapen in een typisch huis (??), allemaal samen in een grote open ruimte op een matje onder een muskieten netje> Nu ja de jeugd vond het alweer geweldig, onze generatie wat minder. Maar wat is een nacht in een mensenleven>

Een leuke wandeling langs de verschillende eilandjes die met elkaar verbonden zijn met grappige ronde bruggetjes en een heerlijke maaltijd klaargemaakt door de familie des huize> De beroemde olifantsoorvis gegeten en na wat gezellige nakeuvelen met een Tiger biertje, hup de mat op>

Het zou genieten worden in deze ruimte  zonder ramen, slapen in de frisse nachtelijke lucht van de Mekong en luisteren naar de geluiden van de jungle> Tjaaaaaaaaaaaaaaa

Dat was buiten de groep Australiers gerekend die op het terras onder ons den luidruchtig "drinking-game" speelden> Enfin om 22h30 waggelde ze ook naar hun hut> En dan begon het pas goed> Het leek of het hele eiland vol honden zat die hun wekelijkse partijbijeenkomst hadden> Aan alles komt een eind dus geen nood. Tot plots om 3h30 de klokken van de kerk oorverdovend begonnen te loeien> De pastoor roept hier zijn schapen wel erg vroeg ter Vespers. En daarna begonnen de hanen te kraaien tot het ochtendkrieken, Een heerlijke rustige nacht in de Mekong. Geef mij dan maar het getoerer van de honderduizende brommertjes van Saigon, daar helpen mijn oordoppen tenminste tegen.

Zo dat was het weer, tijd voor een heerlijk ontbijt aan het zwembad en daarna platte rust onder een palmboom met zicht op de Zuidchinese zee.

tot blogs

Pascale