Reisverhaal «SAIGON of het succes van de Doi Moi»

Vietnam | 0 Reacties 06 Augustus 2008 - Laatste Aanpassing 06 Augustus 2008

Saigon of zoals het nu heet Ho Chi Minh City. Naar de grote leider van bevrijdingsleger en de stichter van de Democratic Republic of Vietnam. ( de Oosterse Lenin of Fidel Castro dus). Na jarenlange kolonisatie door de Chinezen, Jappanners en Fransen> De gruwels van de Indochina Oorlog met de Fransen en daarna de beroemde Vietnam oorlog kwam Vietnam onder het communistische juk> Tot er in 1986 naar voorbeeld van de Perestroca een liberalisering beweging opgang kwam onder leiding van de staat< Doi Moi genaamt : een soort gecontroleerd Staatskapitalisme> Met lanzaam meer en meer persoonlijk initiatief en internationale investeringen> Op 10 jaar tijd evolueerde het land van hongersnood naar een rijst exporterend land< Niet slecht

Saigon, altijd de parel geweest van Indochina (Vietnam/Laos/Cambodia) ontwikkeld zich in snel tempo tot een wereldstad. Het oude koloniale centrum met zijn brede lanen a la Champs Elysee en met statige oude koloniale gebouwen (a la Francaise) is het cenrum geworden van het  Trendy Vietnam. Trendy westers getinte bars en restaurant met de nodige dosis exotische overgoten. Chique shoppingcentra met de meest trendy merken> De kids hadden de "Convers' winkel gevonden en ik was eraan voor de moeite. Jorien kende natuurlijk de Belgische prijzen en hier was het meer dan 30 % goedkoper en het was goeie kwaliteit> Ale vooruit shoppen shoppen shoppen.  Daarna een drankje op het dak van het  Rex Hotel ( het vroegere hoofdkwartier van de Amerikaanse Officieren, (chique chique) en dan naar de overdekte lokale markt om een extra trolley te kopen voor al die inkopen mee naar huis te nemen> Na veel afpingelen en discussieren een troley en een nieuwe rugzak voor Jorien voor nog geen 15 euro>

Avonturen genoeg beleefd in deze swingende stad. Gisteren ben ik naar het Blinden instituut geweest samen met Yvonne en de kids met hun twee gaan , inderdaad, SHOPPEN>

Een geweldige ervaring dat blindeninstituut> Hier worden ze opgeleid tot volwaardige masseurs en dat doen ze fantastisch> Voor nog geen 2 euro wordt je hele lichaam op een professionele manier gekneed en geklopt>

Daarna de kinderen gaan oppikken en wij met de taxi naar het hotel. Dit keer geen taxi van ! van de twee grote bedrijven. Ge moet ne kleine zelfstandige ook wat gunnen , dacht ik. Een smoezelige taxi met een nog smoezelig ventje> Moet kunnen dacht ik, tot hij begon te zigzaggen om wat meer afstand af te leggen > Ja maar niet met mij he, dus ikke even in Nederlands en met veel handgebaren van mijn oren gemaakt> Na nog meer zigzaggen zet hij ons ergens af waar we helemaal niet moeten zijn< Dat was er teveel aan, wij uit taxi en weg. Hij achter ons en roepen en tieren. Met de hulp van enkele Vietnamezen die zich 100 keer verontschuldigde voor het slechte gedrag van hun landgenoot in een andere taxi en hup naar het hotel. De kids helemaal onder de indruk van het gebeuren, weer een avontuur rijker.

s'Avonds wachte ons een nieuwe ervaring, we zouden in de buurt van het hotel snel iets gaan eten. Want onze tweedaagse naar de Mekongdelta (verhaal volgt vanuit Mui Me als we aan het strand zitten dan heb ik wat meer tijd)  had ons wel uitgeput> Dus  wij binnen in een Vietnamese keet die er wel aantrekkelijk uitzag, met een schitterend terras op de eerste verdieping. Het zat er vol Vietnamese mannen in westers hemd en broek, die smakelijk zaten te eten en aan hoog tempo hun lokale "vuurwater" in kleine glaasjes te drinken> Het Engels van de obers was onbestaande maar we slaagde er wel in een heerlijke maaltijd van nems, gebakken rijst, inktvis in een smakelijk sausje van ananas en limoen en heerlijk klaargemaakte stukjes varkenvlees. Lekker Lekker>

Plots kwamen ze met levende schilpadden aandraven voor de tafel naast ons. Die werden aan tafel gewogen onder het goedkeurende oog van de mannen en de nek over gesneden> Smakelijk zou ik zeggen.

Beetje later kwam er een chique gezelschap binnen in tennis outfits. Een druk telefonerende gezelschap dat in den VIP room werd gelaten en waar daarna allerlei bizar uitziende gerechten en al of niet levende beesten werden binnengedragen> Enfin blijbaar de hotspot van Saigon met ons als enige Westerlingen> De rekening, geen nood Paul> Spotgoedkoop, we hebben gegeten voor nog geen 3 euro per persoon>

Diane zet de B&B alvast maar klaar en voor Iben Fritten met een dikke klats mayonaise en een curryworst. Voorlopig geen rijst en loempiaatjes meer vrees ik. De kids beginnen ontwennigsverschijnselen te vertonen voor Westers eten>

Groetjes en tot blogs

Pascale

 

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking