Reisverhaal «Curitiba en omgeving»

Zuid - Amerika | Brazilië | 1 Reacties 28 Februari 2011 - Laatste Aanpassing 28 Februari 2011

Voor we de drukte van de miljoenensteden opzoeken willen we toch een stukje van het zuiden van Brazilië verkennen.
De Pantanalregio schrappen we uit onze planning wegens verkeerde seizoen en de erg mooie herinneringen aan een gelijkaardige trip in Bolivië twee jaar geleden.

Curitiba, zo lezen we in onze gids, is een Europees aandoende stad met een hoge levenskwaliteit, waar veel groen is maar die toch nog een koloniale touch heeft. Van onder onze paraplu merken we daar weinig van - het regent twee dagen onafgebroken - we zijn al blij dat we niet wegspoelen.
Van de regen echter geen last in het Museum Oscar Niemeyer (MON) voor hedendaagse kunst. Dit mooie gebouw, dat de vorm heeft van een gigantisch oog, is ontworpen en gedeeltelijk gewijd aan deze Braziliaanse architect, die oa. de stad Brasília ontwierp. De man is nu 103 jaar en nog steeds actief. Kolossaal gebouw (15000 m² expositieruimte), veel te zien dus (we zingen nu en dan "Wat is kunst? Dat is kunst ..." ). De tentoonstelling van Vasarely en de sculpturen van de ons onbekende Magda Frank waren zeer te pruimen.

We ontvluchten de regen en trekken naar het piepkleine, koloniale dorpje Morretes. 
We eten hier barreado, een stoofpot (24 uur) van rund die gemengd wordt met maniokmeel en gegeten wordt met rijst en banaan. Een sinaasje achteraf moet de vertering helpen bevorderen. Dit krachtvoer werd oorspronkelijk verorberd aan de vooravond van carnaval, kwestie van al dat gefeest te kunnen overleven (ideetje voor Aalst?).
Vlakbij het dorp ligt PN Marumbi, ideaal voor een stevige dagtocht (en een vlotte vertering van ónze barreado).

Verder naar het havenstadje Paranaguá. Op twee uur varen hiervandaan ligt Ilha do Mel. Honingeiland is enkel per boot te bereiken en er rijden geen auto's.  Wel zijn er wandelpaden, eindeloze stranden, een vuurtoren en een oud fort. Lekker rustig, visje eten aan het strand, een ideale zondagse uitstap.

Ook in het kleurrijke Antonina zien we geen (buitenlandse) toeristen. Van op ons balkonnetje, biertje in de hand, genieten we van het uitzicht en de avondlijke bedrijvigheid op de praça.

We keren nog een keer terug naar Curitiba waar we, aanvankelijk met veel zon, de stad doorkruisen in een open dubbeldekkerbus. Op en top toeristisch maar wel leuk.

Onze enige frustratie tot nu toe is het onverstaanbare taaltje dat dit vriendelijk volkje brabbelt. Mbv. van Spaans en Frans lukt lezen vrij aardig, maar van zodra ze hun mond opentrekken zijn we hopeloos verloren. Met gebarentaal raakt een mens gelukkig ook al een heel eind ...
Tijd om de Braziliaanse tak van de familie Vandenberghe op te zoeken in Santos. Misschien kunnen we daar een en ander bijschaven ...



Praktische info:

Curitiba:
Hotel Cervantes (R. Alfredo Bufren 66): R$ 80, fan, met ontbijt, jaren 70-stijl
Hotel Tibaji (R. C.Lopes 318): R$ 99, met ontbijt, geen fan of airco, gedateerd
Resto Yü (Praça Osório): Aziatisch buffet per kilo

Morretes:
Pousada Cidreira (R. R.Pereira): R$ 110, fan, zwembadje, ontbijt next door

Antonina:
Hotel Monte Castelo (Praça C.Macedo): R$ 80, fan, balkon, met ontbijt

Paranaguá:
Hotel Palácio (R. Correa de Freitas 66): R$ 90, met ontbijt, airco