Reisverhaal «spaken gebroken»

Zuid-Afrika | Zuid-Afrika | 3 Reacties 05 Oktober 2013 - Laatste Aanpassing 05 Oktober 2013

En hopla, we zitten in Vredendal! Onze couch-surfing-host Lambert is ons komen ophalen met zijn bakkie omdat we vier gebroken spaken hadden en niet meer verder durfden rijden. Hij zei dat er een hele geode fietsenmaker in Vredendal was, en ja, dat is ook zo! Op dit moment zit ik te schrijven op de computer van de vriendelijkste fietsenmaker van Vredendal! Check zijn site op http://www.recyclebikes.co.za/index.php

Vanuit Stellenbosch fietsten we naar Wellington, verder door naar Porterville en Citrusdal. Vanuit Citrusdal trokken we het natuurgebied Cederberg in, om van daaruit naar Canwilliam door te gaan, richting Vredendal...

Van Stellenbosch naar Wellington lekker heuvelig gebied, logisch, want je rijdt de hele tijd tussen wijnvelden. In Wellington bleef Toon bij de fiets terwijl ik eten kocht en hij raakte aan de praat met Roes, die zocht voor ons de meest fantastische slaapplaats die we tot nu toe gehad hebben. In Zuid-Afrika hebben redelijk wat mensen een braai-plaats, soms met een huisje erbij. We mochten slapen in het braaihuisje van vrienden van hem. We hadden zicht op een klein meertje, wijnvelden en bergen... Fantastisch, Roes en het Koppel kwamen ons nog even gedag zeggen met enkele flessen wijn en hout om de braai aan te steken. Het werd dus een heel gezellige avond.

De volgende stop was Porterville, daar aangekomen moesten we nog een drietal kilometer over dirt-road naar de camping. We waren al redelijk moe van het nog steeds heuvelachtig gebied, en de zanderige weg ging redelijk naar boven, de eerste meters te voet naast de fiets waren een feit.

De weg van Porterville naar Citrusdal leidde ons over de eerste pas: Piekenierskloof. Er was ons verteld dat er een goed cafeetje op de top was, dus daar zijn we gestopt om onszelf te belonen met een cinnamon-pancake en koffie/chocomelk na de 6 kilometer bergop. Voor we de afslag namen naar Citrusdal zagen we dat er over de komende 30 kilometer gewerkt ging worden op de N7, de baan die we normaal gingen nemen... We vroegen onszelf dus al af wat we gingen doen, want een grote baan zonder pechstrook is niet zo fijn om op te fietsen...

Op de camping in Citrusdal vertelde een man dat hij wat ongerust was dat we de N7 zouden nemen, omdat het toch heel smal zou zijn en er veel vrachtwagens over de grote baan zouden rijden. We kozen er dus voor om de gravelroad te nemen. Deze weg was veel rustiger en we konden de citrusbloesems ruiken van de kwekerijen, de vogeltjes horen fluiten en de rivier horen stromen. Een fijne weg, ondanks een klein valletje in los zand. Onze tweede pas kwam eraan, nu over gravelroad, en daarbij ook voor de tweede keer ettelijke meters te voet naast de fiets omdat het te steil was. De camping waar we wilden overnachten was ons veel te duur, dus probeerdern we ook de volgende pas te doen. In de helft moisten we ons gewonnen geven, maar we vonden een prachtig plekje voor onze tent op een wandelwegje vlakbij een riviertje waar we water konden nemen. Perfect! Toch een kort nachtje voor Toon omdat er beestjes rond de tent lawaai maakten en we schrik hadden dat ze door onze zakken zouden knagen om aan het eten te kunnen. 's Ochtends vroeg opgestaan en het tweede deel van de pas te voet gedaan. Nog wat moeilijke weggetje genomen om uiteindelijk bij Piet se farm uit te komen. Dit huisje is van de vader van Anton en we mochten enkele dagen doorbrengen op deze wondermooie plek! (dicht bij Driehoek Camping) Lucky us! We wilden er eigenlijk niet meer weg, dus we bleven er dan ook 3 en halve dag! Een half dagje rusten, een dag een lange wandeling gamaakt, een dag gewassen en fiets gekuist, en een dag genikst.

De weg van de farm naar Clanwilliam viel echt tegen. Ondanks het over het geheel naar beneden moest gaan, waren de constante heuveltjes heel steil en de putten in de weg verschrikkelijk. de laatse weken heft het in Zuid-Afrika heel veel geregend, dus de zandwegen liggen er heel slecht bij... Na 20 kilometer 1 gebroken spaak, deze vervangen bij Jamaka (heel vriendelijke mensen ook!). De volgende kilometers nog 4 spaken gebroken... Toch maar blijven fietsen en enkele stukken te voet gedaan om het wiel wat te sparen. In Clanwilliam gelukkig van onze couch-surfer-host gehoord dat er een geode fietsenmaker was in Vredendal en dat hij ons kon oppikken. Hopla, weer een fantastische mens bij op ons lijstje!

Ondertussen is het wiel herspaakt, zit er sealant in al onze banden en een liner tussen de binnen en de buitenband. We zijn Africa-proof nu!

Straks gaan we braaien met Lambert en zijn vrienden en kijken naar een heel belangrijke rugby-match! Het leven in Zuid-Afrika kan mooi zijn!