Reisverhaal «Medellin»

De wereldreis | Colombia | 0 Reacties 17 April 2016 - Laatste Aanpassing 01 Mei 2016

Medellín, wat een stad. Ze barst volledig uit de vallei en sloppenwijken verankeren zich aan de flanken van de heuvels, spurtend naar de top. Medellín kent een hele rijke, maar niet altijd even romantische geschiedenis. Tegenwoordig is het echter een moderne, veilige, interessante en innovatieve stad. Er valt heel veel te doen en wij vonden het jammer dat we er maar 2 volledige dagen konden doorbrengen. Toch hebben we het onderste uit de kan gehaald.

De eerste dag begon met een bezoek aan het museum Antioqia, geweid aan de schilderkunst. Jammer genoeg waren ze het museum aan het renoveren toen wij het bezochten, waardoor 2 zalen met tijdelijke tentoonstellingen niet beschikbaar waren. De overige collectie was gelukkig nog uitgebreid genoeg om er een dikke 2 uur in door te brengen. Deze bestaat uit schilderijen van de koloniale tijd tot en met hedendaagse kunst. De schilderijen van Botero deden het meeste onze ogen opentrekken. Deze schilder hanteert een unieke, interessante en behoorlijk “opgeblazen” techniek. Nadat we voldoende verzadigd waren met kunst, bezochten we nog enkele kerken, de kathedraal, enkele pleinen en Pueblita Paisa. Dit laatste is een nagemaakt koloniaal dorpje op een van Medellíns heuveltoppen. Aan dit dorpje ligt echter ook het museum van de stad die aan de hand van foto’s haar geschiedenis probeert te vertellen. Aan de buitenkant van het museum zijn er, ten slotte, nog enkele uitzichtpunten die een prachtig zicht over de stad bieden. Medellín heeft echter zo veel te bieden en gewoon door haar straten slenteren en de bedrijvigheid bekijken was al een heel aangename verrassing.

Op de tweede dag stond er ’s morgens een taxi op ons te wachten. Het was een gids die we hadden gecontacteerd voor de Pablo Escobar tour. We hadden van andere toeristen gehoord dat deze persoon goed was, en we kunnen dat beamen. Met hem bezochten we een aantal historische plaatsen in het leven van deze ’s werelds rijkste drugsbaron ooit. We bezochten: het huis waarin hij was opgegroeid, zijn zakenkantoor, het voetbalstadion dat hij liet bouwen, het shopping centrum dat hij liet construeren, de plaats van zijn grootste bomaanslag, zijn laatste familiale woning (Monaco), zijn begraafplaats, het huis waarin hij werd neergeschoten en de kapel van de heilige maagd. Deze laatste was voornamelijk interessant omdat steeds meer huurmoordenaars van Pablo Escobar hier naar toe kwamen om dank te betuigen voor de geslaagde moorden, waarbij ze een ivoren plaatje achterlieten voor de Heilige Maagd. Tijdens de hele tour vertelde onze gids over het leven van Pablo Escobar en hoe zijn imago evolueerde van gerespecteerde zakenman over drugsbaron tot gevreesde terrorist. De laatste jaren van zijn leven voerde hij oorlog op 3 fronten. Er was de jarenlange oorlog met het Cali-kartel. Mensen binnen zijn eigen kring begonnen zich te ergeren aan deze oorlog en het afwijzen door Escobar van de deal met de overheid. Op een gegeven moment vormden zij de Pépé’s en begonnen een tweede front tegen het Medellin-Cartel. Ten slotte was er ook nog de overheid die Escobar wilde gevangennemen voor verschillende feiten. Deze oorlog op drie fronten deed Escobar veranderen in een terrorist, waarbij hij verschillende bomaanslagen pleegde doorheen de stad. Uiteindelijk werd een speciale eenheid opgericht en getraind door de Delta Force om Escobar in te rekenen. Op 2 december 1993 liep deze inrekening anders dan verwacht en Escobar werd door de eenheid doodgeschoten. Voor sommige belangrijke personen was het immers beter dat hij niet sprak. Leuk feit: tijdens ons bezoek aan zijn sterfhuis was Netflix juist seizoen 2 van Narcos aan het inblikken. Dat huis is vandaag de dag trouwens een bordeel waarin volop schilderijen van Pablo Escobar ophangen. Zeer bizar en ook grappig om dit te bezoeken.

De laatste namiddag die ons restte in Medellin, trokken we er op uit richting het Arvi Park. Vele stadsbewoners bezoeken op zondag dit park om de drukte van de stad even te ontvluchten. Voor deze dagjestoeristen zijn er op verschillende plaatsen in het park picknick spots voorzien verweven tussen het mooie groen. We bezochten dit park echter niet alleen voor de mooie natuur; de weg ernaartoe was minstens even spectaculair. Een kabelbaanrit van 20 minuten voerde ons over de sloppenwijken van de stad en doorheen een mooi stuk groen tot aan de inkom van Arvi. Op de terugweg werden we opnieuw getrakteerd op een enorm mooi uitzicht over de stad. Deze ervaring is moeilijk om te omschrijven. Medellin is gewoonweg enorm. De eigenaars van onze Airbnb waren trouwens super toffe mensen en ze stonden altijd voor ons klaar. We gaan hen niet snel vergeten.