Reisverhaal «Togean Islands»

De wereldreis | Indonesië | 0 Reacties 19 Oktober 2016 - Laatste Aanpassing 22 December 2016

Vanuit Tomohon wilden we doorreizen naar de Togean Islands. Om er te geraken moesten we wel 2,5 dag reizen. De busrit van Tomohon naar Manado duurde een uur. Daar werden we opgepikt door een Kijang, een auto die gedeeld wordt met andere mensen, die ons uiteindelijk zou afzetten in Gorontalo. Na nog een aantal overstappen, een uur wachten voor niks begon onze 10u durende autorit naar Gorontalo. We hadden geluk maar met 3 in de auto te zitten, het had ook met 8 kunnen zijn en dan was het niet zo comfortabel geweest. Helaas kon onze chauffeur niet zonder sigaretten en zaten we continu in de sigarettenrook, echt om misselijk van te worden. We probeerden vooral te slapen om niet aan de rook te moeten denken of de manier van rijden. Voorbijsteken, dat gaat toch het beste in de bocht, niet? Gewoon goed claxonneren en alles komt in orde. Om 21u kwamen we aan ons hotel in Gorontalo waar recht tegenover een festival aan de gang was. Leuk om te zien maar niet leuk om te horen als je eigenlijk toch wel heel graag wat wil slapen. Je verstond zelfs niet meer wat ze zeiden, zo luid stond de microfoon. Na wat streetfood probeerden we toch een oog dicht te doen.

De dag erop zouden we rond 15u onze trip voortzetten. In ons hotel kwamen we ook Fanny en François tegen, een Frans koppel dat we ook op Bunaken hadden ontmoet en na wat babbelen besloten we om samen naar de Togean Islands te reizen. Om 15u namen we dus samen een tuktuk om naar de haven te rijden. We kochten onze boottickets en rond 18u gingen we aan boord van de ferry die ons tot Wakai zou brengen. We hadden een plek met vier waar we een matras konden leggen en hoopten dat de boot snel zou vertrekken. Het was er bloedheet zolang de boot niet uitvoer. Rond 20u was het eindelijk tijd om te vertrekken. We hadden een gezellige babbel met Fanny en François, staan op 1001 foto’s met lokale mensen en keken nog een aflevering van een serie om de tijd te doden. Daarna deden we een poging om wat te slapen met een hoop lawaai en licht rondom ons. De volgende ochtend werden we getrakteerd op een mooie zonsopgang, maar goed geslapen hadden we niet. Jolijn zag zelfs nog een hoop dolfijnen toen Koen net op het toilet zat, helaas voor hem. Twaalf uur later kwamen we aan in Wakai, het verbindingspunt op de Togean Islands om naar de omliggende eilandjes te varen.

We waren maar met twee die naar het eiland Una Una wilden, dus konden we veel betalen voor onze privéboot. Na nog eens 3u varen waren eindelijk op onze eindbestemming. We kregen een lekker lunch voorgeschoteld en bleken de enige twee gasten te zijn op dit moment. Tijd voor een douche en niks doen in de hangmat met een super mooi uitzicht. Jep, we weten weer waarom we 2,5 dag gereisd hebben. Una Una is misschien niet het allermooiste eiland van de Togian Islands maar het is een schitterende plek om te duiken en snorkelen en een echt paradijs. De 5 volgende dagen bestonden dus uit duiken, snorkelen, eten, hangmateren en ons met de crew amuseren, een zeer zwaar leven. Na twee dagen kwamen er nog andere gasten aan en werd het drukker en drukker. Tijd voor ons dus om te vertrekken.