Reisverhaal «Kenia, a taste of Africa»

Kenia | Kenia | 0 Reacties 05 Februari 2015 - Laatste Aanpassing 02 Mei 2015

De eerste keer Kenia in 2013 was voor mij een geweldige ervaring waarmee ik de interesse voor dit land bij Koen nog meer heb aangewakkerd. In januari 2015 was het dan zover; op naar Kenia met z'n twee.
Na een lange vlucht met een tussenstop in Addis Abeba landden we in Mombasa waar de hitte in ons gezicht sloeg. De geuren op weg naar ons verblijf deden Koen terugdenken aan zijn stage in Peru.

Tijdens ons verblijf bij Misa Malu werden we verwend met heerlijk eten, een geweldig zwembad om in af te koelen en een paradijs van een tuin met palmbomen, kokosnoten bomen, bananenbomen, hagedissen in alle kleuren en vormen en nog veel meer. Onze uitvalsbasis was perfect om tussen onze tripjes door te relaxen en eindelijk die boeken eens te lezen die al zo lang in de kast stonden. Het strand was vlakbij waar het voor het overgrote deel zeer rustig was en de mooie blauwe zee schitterde in de zon. Reken daar niet de verkoopmannen bij, want die proberen je safari's aan te smeren of houtsnijwerk waar ze veel te veel geld voor vragen. Maar na een hakuna pesa (geen geld) dropen ze gelukkig af.

Het hoogtepunt van de reis was onze 6 daagse safari. In totaal hebben we ongeveer 700 km afgelegd om 5 natuurparken te bezoek met dank aan driver Mike. Het reizen op zich was best vermoeiend, maar het zien van al de dieren onderweg maakte dit meer dan goed. Onze eerste stop was in Taita Hills waar we overnachtten in hutten op palen waaronder de dieren doorliepen. Vanuit je bed olifanten spotten, het leven kan slechter zijn. In Ambosseli stond de Kilimanjaro mooi op de achtergrond tussen de giraffen, gnoes, buffels, kraanvogels en zoveel meer.

Na een lange rit met een doorsteek door de rift valley, een langgerekt stelsel van slenken dat loopt van Syrië tot Mozambique (6400 km), hebben we overnacht in Nakuru. Een hotel waar we de vreemde eend in de bijt waren; de enige blanken aan het zwembad en dus zeer veel bekijks. Het bezoek aan het nationaal park Lake Nakuru was schitterd. Honderden pelikanen, flamingo's, de bedreigde rothschildgiraffe, neushoorns (die ik nog niet gezien had), enzovoort, enzovoort.

Een geweldige ervaring was het fietsen door Hell's Gate nationaal park. Puffen op de fiets met langs de ene kant giraffen, langs de andere kant zebra's en overstekende wrattenzwijntjes (kenian express). De wandeling naar Hell's Gate zelf door de canyon was er één met klim en spring werk. Gelukkig was de duivel zelf niet aanwezig, al had hij de temperatuur van een aantal bronnen wel wat hoger gezet (50° en meer). Onze laatste overnachting was aan Lake Naivasha. Het verblijf was voor ons ietsje te chique (we voelden ons wat bekeken wegens underdressed), maar de dieren die bij valavond en 's nachts tot voor onze ramen kwamen maakten dit meer dan goed. Bij het openen van onze deur liep op nog geen 5 meter een giraffe en ook het nijlpaard was van de partij en stond nog net niet op ons terras. 

De dag na onze safari was er één om te relaxen tot de 2de. Hangen aan het zwembad, een Keniaanse massage (met veeel olie) en om de dag goed af te sluiten een romantisch avondpicknick met zonsondergang aan een verlaten kreek met overheerlijk eten.

De overige dagen stonden nog wat tripje gepland. Waaronder een wandeling in de buurt met bezoek aan verschillende dorpen waar we meer en meer het binnenland introkken. Heel fijn om de bevolking en de cultuur beter te leren kennen en te zien met hoe weing sommige mensen het moeten doen (of te lui zijn om veel te doen). Ook een kort bezoek aan Mombasa kon niet ontbreken maar het indrukwekkendste daar is de wood carving factory. Hier maken duizenden mensen van een stuk hout een kunstwerk. Iedereen heeft hier ook zijn eigen taak: iemand zaagt het hout in stukken, het hout wordt verwerkt, iemand doet de afwerking, zet er kraaltjes op, .... Ook wij konden er niet aan weerstaan om wat prachtwerkjes mee te brengen naar België.

Verder hebben we op een zondag een bezoek gebracht aan een kerk wat een hele ervaring was. Mensen die dansen, bidden en vergiffenis vragen tot ze in trance zijn. We zijn de fiets opgekropen waardoor je weer een ander zicht krijgt op de omgeving rond Mombasa, de diversiteit aan culturen en het ontstaan van een meer gegoede klasse. Ook de Keniaanse keuken hebben we geproefd en goedgekeurd, al is er niet veel variatie (chapati, ugali, mandazi,...).

Mida Creek is een bezoek waard, al is het maar omdat je daar een Nederlandstalige gids kan hebben die je vertelt over de fauna (flamingo's, krabplevier, ibis, zwarte ooievaar,spaanse danseres...) en flora (mangroven, baobab bomen, ...) in en rond de creek. Met een kano  de creek over en weer, het bracht rust. Ik had gelukkig het voorrecht om op het enige aanwezige "bankje" te zitten. Voor Koen hadden ze als troon een reddingsvest gebruikt. Nog wat Keniaanse zang er bij en alles was hakuna matata.

Koen kon het natuurlijk niet maken om niet te gaan duiken en heeft dus twee duiken gemaakt in de Indische oceaan. Het onderwaterleven was divers: white tip reef sharks, een blue spotted ray, verschillende murenensoorten, enkele schildpadden, ... en enkele dikke Duitsers natuurlijk (alle, dat waren de buddy's).

Na deze lekker warme en gevarieerd vakantie was het serieus balen om terug aan te komen in ons Belgenlandje met een verschil van 40 graden minder. Maar deze reis kunnen ze ons al niet meer afnemen. Op naar de volgende avonturen.