Reisverhaal «Veracruz»

De wereldreis | Mexico | 0 Reacties 17 Februari 2016 - Laatste Aanpassing 19 Februari 2016

Na een veel te lange busrit van bijna 12u was de volgende stop Veracruz. De rit ging over slechte wegen en doordat we de toeristische provincie Yucatan achter ons lieten, was er enorm veel controle onderweg. Twee keer werden onze paspoorten gecontroleerd en één keer werd onze bagage nagekeken. We zijn in ieder geval veilig en wel aangekomen in deze havenstad. Veracruz is totaal niet toeristisch en heeft niet heel veel te bieden, doordat het zodanig veel is geplunderd en heroverd. Er zijn een aantal leuke pleinen en kerken, je kan langs de zee wandelen, er zijn twee kleine forten en je kan gratis het stadsmuseum bezoeken. Ter verdediging van Veracruz: het is één van de grootste havens van Mexico.

Ons hoogtepunt was echter, hoe kan het ook anders, het eten. Heerlijke vis op zijn Veracruz’s en garnalen a la plancha, om je vingers bij af te likken. Verder nog het Gran Café de la Parroquia bezocht waar Koen een Lechero grande dronk. Aan je tafel wordt een glas gebracht met daarin een hoeveelheid espressokoffie. Daarna kloppen ze met de lepel zeer luid op je glas en komt er even later een ober aan met een kan warme melk. Vanop een hoogte giet hij vervolgens heel sierlijk deze melk over de espresso. Deze traditie dateert van 1890.

Ondanks, en waarschijnlijk door, de weinige bezienswaardigheden hebben we van de stad genoten en vonden we het fijn om eens verlost te zijn van alle toeristen. Morgen verder naar onze laatste stop in Mexico: Mexico Stad.