Reisverhaal «Ho Chi Minh»

De wereldreis | Vietnam | 0 Reacties 06 Februari 2017 - Laatste Aanpassing 15 Februari 2017

Na een vlucht van ongeveer 3u vanuit Manila in de Filipijnen landen we in ons 13^de land, Vietnam. De eerste stop was Ho Chi Min ofwel Saigon. We verbleven er bij twee heel sympathieke meisjes die beiden perfect Frans spraken. Wij konden ons Frans dus ook weer bovenhalen. Na een goede nacht slaap ontwaakten we in het drukke stadsleven en voelden ons direct thuis in district 4, waar we verbleven. Overal eetstalletjes en koffiehuizen en geen toerist te zien. Communiceren met handen en voeten en vooral veel lachen. De straat oversteken is vooral een kwestie van blijven wandelen en dan zullen die duizenden scooters wel uitwijken (we letten echt wel op hoor!).

Onze eerste dag verdiepten we ons in de geschiedenis van Vietnam en de oorlogen die er zich afspeelden. Het War Remnants museum gaf ons een goede indruk van alle droevige gebeurtenissen aan de hand van foto’s van gesneuvelde fotografen. Ook werden er de effecten van het Agent Orange programma onomwonden uit de doeken gedaan. Koen had na 3u tijd ongeveer alles gezien, Jolijn op de helft ervan. Het Tet nieuwjaar was trouwens nog maar net voorbij en er moest nog volop gebeden en geofferd worden. Hierdoor was het een drukte van jewelste bij de Jade Emperor pagode, een taoïstische tempel. Leuk om te zien en te ruiken, overal wierrook en veeeel mensen.

De tweede dag in Saigon volgden we de wandeling uit de lonely planet, al weken we regelmatig van de route af om wat straatjes te ontdekken. We werden verbaasd door de Vietnamese schilderkunst in het kunstmuseum, zagen heel wat moderne en minder moderne gebouwen, standbeelden van veroveraars en leiders, de kathedraal en het postgebouw (door Eiffel ontworpen nota bene). Wederom een interessante dag.

Onze laatste dag stonden de Cu Chi tunnels op het programma, meer bepaald het tunnelcomplex bij Ben Duoc. Het complex is onderdeel van een immens tunnelnetwerk dat gebruikt werd door de communistische guerrillastrijders/vietcong tijdens de Vietnamoorlog. Het complex kent meer dan 200 kilometer aan tunnels die 5 dorpen met elkaar verbinden. Ze deden al dienst tijdens de Franse oorlog maar werden pas volop gebruikt tijdens de Amerikaanse oorlog. 10.000 van de 16.000 soldaten lieten er hun leven. We gingen er naar toe met het openbaar vervoer. Op de heenweg deden we er 3u over om er te geraken, maar gelukkig was er ook een kortere verbinding waardoor we op 2u terug in de stad stonden. Samen waren we voor 5u busreizen ongeveer €2,5 kwijt, maar heel wat ontmoetingen rijker. Hoewel het redelijk toeristisch is om de tunnels te bezoeken, was het toch echt wel de moeite om ons een beeld te kunnen vormen over het verleden van Vietnam. Het inleidingsfilmpje leek wel verdacht veel op een reclame campagne voor een chirokamp, maar volgens ons was het in de tijd van oorlog toch niet zo gezellig. En ja, we hebben ook een typische toeristenfoto waarbij Koen een smalle tunnel ingaat.

Nog een centraal thema in Saigon en waarschijnlijk heel Vietnam is het eten. Heel wat variëteit en na de Filipijnen en Indonesië eindelijk terug groenten op ons bord. We laten jullie alvast watertanden bij al onze lekkere foto’s. Door de Franse bezetting hebben ze hier lekker stokbrood dat hier de hele dag gegeten kan worden. Ze vullen het met paté, varkensvlees, ham, ander vlees waarvan we geen idee hebben wat het nu exact is, doen er komkommer en andere groenten tussen en indien gewenst nog wat chili voor een beetje extra pit. Ook de versie met gehakt is verrukkelijk. De straat waar we verbleven stond bekend om zijn zeevruchten en gelukkig was er een kaart met prentjes. Pittige venusschelpen, inktvis en noedels met groenten om je vingers bij af te likken. Met onze hosts gingen we ook een avondje uiteten. Verse springrolls als appetizer, taartjes met scampi, een soort ei pannenkoek met varkensvlees en scampi om zelf je springroll van te maken met sla en kruiden en dat allemaal met geweldige sausjes. We kunnen doorgaan met eten beschrijven en in ons volgende verhaal zal je waarschijnlijk weer een alinea hierover kunnen lezen!