Reisverhaal «Dag 6 : Troyes - Accolay»

Fietsreis naar Santiago de Compostela | Frankrijk | 1 Reacties 21 Juni 2018 - Laatste Aanpassing 21 Juni 2018

Ondertussen is dit mijn vijfde ochtend onderweg.

Er kan in dit hotel pas vanaf 07.30 ontbeten worden... en dat is laat, ik wil fietsen!!

Door de felle zon van gisteren ben ik verbrand, tis te zeggen mijn linker helft!  Moet ik nu ook nog terug naar België rijden om gelijkmatig gebruind te worden?

Als je langzaam door een landschap rijdt, zie je pas hoe het verandert.  De glooiingen zijn er nog, maar de velden maken gedeeltelijk plaats voor eerst bomen, en dan bossen. Graan verandert in zonnebloemen, de bloemknoppen volgen reeds de zon om maximaal zonlicht te absorberen, maar ze zijn nog groen, nog geen evenbeeld van de zon. Toen ik maandag via Orval Frankrijk binnenreed was ik geschokt door vreselijke staat van de huizen/boerderijen daar, meer naar het zuiden toe wordt alles wat meer ‘normaler’.  Al zijn de meeste dorpen half verlaten.

 Er is vandaag ook weer wind, noord-oosten wind die me lekker in de rug duwt.

De heuvels worden wat intenser en ik zit al snel in de streek van de Chablis. Er verschijnen de eerste wijngaarden, maar die verdwijnen ook snel wanneer ik Auxere nader. Helaas mijn gps leidt me rond de stad. Ik beslis om niet af te wijken, ik heb al voldoende grote steden gehad!

Op googlemaps zie ik dat ik bijna op dezelfde hoogte zit als Zürich! Waah en dat met de fiets!

En dan kom ik een kanaal/rivier tegen... mijn favoriete weg.  Het kanaal leidt naar Nivers de stad waar ik mijn vrouwtje, schoonbroer Marc en zijn vrouw Ingrid zaterdag ga ontmoeten... bezoekdag!

Door de hoogteverschillen zijn er een 80 tal ( of meer of minder?) sluizen ‘ecluses’.  Kleine sluizen die nog enkel gebruikt worden voor de pleziervaart. Er zijn nog altijd sluiswachters, jonge mensen, die eenzaam en geduldig wachten op een bootje,  zodat de samen met de schipper de sluis kunnen bedienen.  In België zou deze job zeker op de lijst met de zware beroepen staan!

Langs het water fietsen geeft rust.  De eentonigheid van het langgerekt water geeft mij energie om de tred er vlot in te houden. De kilometers vliegen voorbij...

Ik kom vandaag 2 wandelaars tegen, een man, met groot fototoestel op de borst en zware rugzak, voorop, zijn vrouw, ook zwaar beladen, een 20 tal meters achterop.  Ook nu zeggen we weer vriendelijk bonjour en steken ons hand op. Komen ze van Santiago de Compostela en gaan ze naar huis?

Mijn laatste stadje dat ik tegenkom is Cravant.  Een middeleeuws stadje op een heuvelrug.  Als ik de stadsomwalling binnenrijd op weg naar het centrum, waarschuwt me een vrouw ‘on a besoin a velo en electrique ici’, maar ik rijd fier de helling op ‘op eigen kracht’ en ondertussen laad ik mijn GSM ook nog op!!

 Vanavond slaap ik in hostellerie met restaurant : leuke kamer, vriendelijke mensen, het dorpje lijkt uitgestorven.

Menu van de avond : riz de veau, en nog iets met veau, ik denk niertjes, nagerecht :  fromage blanc au coulis

Zware Bourgondische maaltijd die ik doorspoel met een lokale chablis.  Ik moet mijn ecologische footprint zo klein mogelijk houden!

Hotel : Hostell in Accolay

112 km

Quote :’Alle reizen hebben een geheime bestemming

             waar de reiziger zich niet bewust van is. 

               (Martin Buber)