Reisverhaal «Aangekomen in Nagapattinam »

INDIA. 2016 Nagapattinam | Indië | 0 Reacties 20 Oktober 2016 - Laatste Aanpassing 20 Oktober 2016

Hallo iedereen,

Hier dan wat nieuws vanuit Nagapattinam dat we wel met wat moeite bereikten.
Nadat we op het station en later op het centrale station te horen kregen dat we geen ticket vanuit Chennai konden krijgen lieten we de moed niet zakken en klopten aan bij een klein reisbureautje. De man daar beloofde dat hij voor tickets zou zorgen zodat we de volgende dag met de nachttrein konden vertrekken.
Het duurde tot de volgende dag 19 uur voordat we bevestiging kregen dat we konden vertrekken. Wij blij naar ons hotelletje en alles ingepakt. Twee uur voor vertrek telefoon...door staking reden de nachttreinen niet, niet vanavond en ook niet morgenavond...daar stonden we dan...
In allerijl gebeld naar ons contact in Nagapattinam dat we niet met de trein zouden aankomen. De enige oplossing leek ons een taxi te organiseren voor de volgende morgen. Prijskaartje: 150 euro voor 450 km, daar we al gewend waren om op zijn Indisch te rekenen leek ons dat een echte uitspatting maar er zat niets anders op.
Om 8 uur vertrokken voor een meer dan zesenenhalf uur durende rit zonder één stopje.
Onze mr Rethinam, contact en helper was dolblij ons te horen toen we belden aangekomen te zijn in ons hotelletje. Hij kwam ons onmiddellijk ophalen voor een late lunch bij hem thuis en even later waren we alweer op weg met de taxi op bezoek bij mensen die op onze hulp hopen.
Ik weet niet meer hoeveel hutten en hutjes we bezochten, mr Reth ratelde maar door, hij is een echte spraakwaterval en volgens Hilt een beetje een chaoot, maar eentje met een hart van goud.
Plastic stoelen verhuisden mee van hut tot hut, het zweet droop van ons af, we voelden ons warm, nat en na een tijd doodmoe. Waren we in het ene gehuchtje klaar, reden we met de taxi naar een volgende. Weer echte armoede zien, toch wel schrijnende verhalen horen, dankbare glimlachjes en vriendelijke aanrakingen krijgen, kortom, het was een nogal emotionele rollercoaster. Op een bepaald moment, het was al donker hebben we eindelijk mr Reth kunnen overtuigen dat we doodop waren en echt niet meer konden.
Met toch wel een beetje tegenzin van zijn kant zijn we dan maar naar zijn huis gereden om nog iets te eten als avondmaal...we waren meer dan 12 uur onderweg!
Als avondlijke ontspanning kregen we dan nog een hotelswitch, want onze gereserveerde logde was echt niet te doen, zo vuil! Zware, volle koffer oversleuren, tweede verdieping opgeslefferd...we kozen een kamer met ong. drie meter bed en een goed koelende airco. Wel nog vragen om handdoeken, een bovenlaken, neen, geen deken! Toiletpapier...nooit van gehoord en niet beschikbaar! Na een deugddoende douche zat onze eerste dag Nagapattinam er dan ook op.

Verstuurd vanaf mijn iPad