Reisverhaal «In Fort Cochin»

Zuid India | Indië | 1 Reacties 31 Oktober 2014 - Laatste Aanpassing 31 Oktober 2014

Woensdag 29 okt.

Na aankomst in Hotel Abad Fort eerst een heerlijke warme douche, ikke toch, maar Latha ocharme moest zich tevreden stellen met een hete afgietbeurt daar de douche niet meer werkte. Na een verkwikkend soepke begeven we ons op stap naar de bezienswaardigheden van Fort Cochin. We gaan al stappend op weg maar algauw worden we gevolgd door een riksjadriver die beweert nog niks verdient te hebben vandaag en ons voor 100 Rs (anderhalve euro) drie uur overal naartoe zal brengen. Ik geloof er niet veel van, maar uiteindelijk beslissen we het toch te doen. Hij brengt ons eerst naar het Dutch Palace. Gebouwd door de Portugezen en later overgedragen aan de plaatselijke vorst. Het wordt het Hollands Paleis genoemd omdat de Hollanders de binneninrichting deden. Men is al jaren aan de restauratie bezig en de eerste verdieping is klaar en zeker het bezoeken waard. Vooral de muurschilderingen, bewerkte houten plafonds, portretten en enkele draagstoelen waarvan één helemaal in ivoor zijn het bewonderen waard. Zweet loopt over ons gezicht want het is er broeiend warm. Voor de inkom moeten we het niet laten, want de toegangsprijs is ong. 10 eurocent. In de buurt van de kruidenopslagplaatsen bracht hij ons dan naar een grote gemberdrogerij. De verse gemberknolletjes worden in bakken met vergruisde schelpen van hun schil ontdaan en dan in lange rijen op de grond te drogen gelegd. In grote juten zakken worden ze dan op vrachtwagens geladen en naar de haven gebracht om in containers op vrachtschepen naar o.a. naar Europa gevaren te worden. De geur was er heerlijk en we zagen van nabij hoe een vrouw een haak in de bomvolle zak sloeg en hem op het hoofd van een drager hielp plaatsen die hem vervolgens over de binnenkoer naar de vrachtwagen moest brengen. Hard labeur!

Na nog een paar bezoeken aan de buitenkant: Hindoetempel, kleine tempeltjes, Joods kerkhof is de Joodse Synagoge open en kunnen we daar een bezoek aan brengen. Weer de luttele 10 cent inkom. De synagoge dateert uit 1568 en is de oudste van India. De kroonluchters komen uit het Belgische Val St Lambert en de vloertegels zijn handgemaakt in China en vertellen een heel verhaal over een onmogelijke liefde. De tegels waren een gift aan de maharadja, maar de slimme Hollanders zeiden dat ze geschilderd waren met koeienbloed, en de maharadja gaf ze aan de synagoge. Hierna is het wat slenteren langs de winkeltjes, en na nog een kerk hier en daar laten we ons droppen aan de Chinese Vissersnetten. We bekijken de visstandjes met kilo's grote en kleine scampi, garnalen, krabben en allerlei kleuren vissen. Samen met vele Indiërs en enkele toeristen genieten we van de zonsondergang aan het water.

We zijn moe en willen naar huis, maar dat kan niet zonder bezoek aan één of meerdere shops ons aanbevolen door de driver daar hij zijn procentjes. Moe en beu, ik geef wel wat meer tip!

Mooie maar lange en vermoeiende dag!