Reisverhaal «Khao Sok National Park»

Tweede volledige dag in Khao Sok en vandaag staat het National Park op het menu.

Deze keer sta ik niet vroeg op, want de voorbije dagen was het altijd rond 7 uur, alhoewel, het slapen lukt niet zo best, zowel zonder als met airco heb ik nog geen enkele nacht doorgeslapen! Het zal helpen als ik weer aan het werk ben   ;-) .

De temperatuur is niet erg uitnodigend voor een lange trektocht,ik puf al voor ik aan het park aankom, dus ik plan niks en zie wel, als ik op kookpunt kom stop ik!

Het trail is supereenvoudig, er is er maar één en je kan op elk moment rechtsomkeer maken. De verschillende doelen zijn watervallen, en de eerste ligt op drie km van de inkom.

De hoop op veel dieren, vogels en bloemen doet me dapper beginnen, en oeioei, daar is het al...bergop ! Het valt al bij al nogal mee, bergop wordt afgewisseld met bergaf, en zo lukt het wel.Gelukkig kom ik stappers tegen die met een gids op pad zijn, en zo zie ik een halfgiftige slang, een klein leguaantje, enne...dat was het zoal. Ik hoor wel apen en vogels maar krijg er geen te zien, of het is in de vlucht of heel hoog.

Dapper stap ik door tot de eerste waterval die niet zo denderend is. Er is een balkon met drankvoorziening gezet en als ik van daaruit wil kijken krijg ik de raad me te verzetten,ik sta nl vlak bij een bloedzuiger. Ondertussen zegt iemand dat er eentje op mijn voet zit, en wie me kent weet dat ik als een zotteke begin te springen en ook wel een beetje te gillen. Een gidse neemt een aansteker en zegt dat je die met vuur kan wegdoen en de daad bij het woord voegende houdt ze een vlam onder dat vieze beest. Het beest lost, maar iets van mijn schoen of huidproduct is blijkbaar heel ontvlambaar, want er is vlam aan heel mijn hiel! Niks ergs, want het dooft onmiddellijk maar iedereen schrikt toch wel. Als ik zo eens rondkijk bij de anderen die daar zitten zie ik toch opvallend veel grote bloedvlekken op sokken en op de grond...blijkbaar is het vruchtbare tijd voor de bloedzuigers, zelfs doorheen sokken.

Ondertussen is het al na twaalf uur en het water lekt in stroompjes van mijn gezicht, haar is kletsnat...ik hou het voor bekeken, maak rechtsomkeer en stap op mijn gemakske terug.

Ik zie en hoor nog enkele eekhoorns in de buurt van Els en Jelles verblijf van even terug, waarschijnlijk zijn het deze lawaaimakers die Els wakker hielden?

Ik kom nog een vertrekkende vrolijkerd tegen die me vraagt of ik olifanten gezien heb, en op mijn negatieve antwoord vraagt hij zich af of het de moeite loont het ong. 20 km lange trail vandaag nog af te stappen!

Aangekomen in het dorpje ga ik lekker iets fris drinken en eten en hou rustige namiddag.

Nu regent het zoals elke avond al hier.

Morgennamiddig neem ik de mini-van naar Surat Thani waar ik om rond 21 uur de nachttrein neem naar Bangkok.

Tot hoors dus vanuit Bangkok.