Reisverhaal «Valparaiso, mijn paradijs»
Zuid Amerika
|
Chili
|
1 Reacties
29 Januari 2016
-
Laatste Aanpassing 29 Januari 2016
Eres un arco iris de múltiples colores
tu valparaíso puerto principal
tus mujeres son blancas margaritas
todas ellas arrancadas de tu mar
Al mirarte de playa ancha lindo puerto
allí se ven las naves al salir y al entrar
el marino te canta esta canción
yo sin ti no vivo puerto de mi amor..
Dit is een stukje van het prachtig liedje over de evenzeer prachtige stad genaamd Valparaiso!
Ps: Voor de nieuwsgierigen of diegenen die graag naar latino muziek luisteren, hier is de ink:
https://youtu.be/HTMTqajgong
In bepaalde opzichten gelijkend op San Francisco en Melbourne heeft deze artsy fartsy stad mij in haar ban gekregen! De aanvankelijke 2 nachten werden er 3...4...5...6...7...8 en dan nog wou ik eigenlijk niet weg.
Het hostel waarin ik verbleef was geweldig. `Hostal Po!` werd mijn thuis voor mijn tijd in Valpo. Het gebouw zelf vond ik al fantastisch! 20 verschillende artiesten gaven her gebouw kleur waardoor het heel wat verschillende, maar toch mooi op elkaar afgestemde graffitikunst bevatte. Het dakterras was uitermate gezellig en deed dienst als mijmerzone tijdens zonsondergangen en funzone tijdens o.a. BBQ`s. Het reizigersvolk bleef ook enkele dagen hetzelfde en gezien we dan veel samen deden, werden we wel een beetje familie :-)
De Hostal Po familie! Ik ga ze missen! Geen enkele BBQ zal nog hetzelfde zijn zonder deze zonsondergang en de zang/drum/gitaarkunsten van Felipe en Pablo.
Valparaiso bleef me de hele tijd boeien. Gebouwd op en middenin de bergen en vol kleur! De geschiedenis, de muralen, de graffiti, de mooie oude en nieuwe gebouwen, de haven, het huis van Pablo Neruda (La Sebastiana), een oude gevangenis, 3 kerkhoven enz... . Aan niets een tekort. De eerste dagen verkende ik de stad samen met Chis en Manu. Nadien begon ik mijn weg goed te vinden en ging ik vooral naar plaatsen waar ik het ofwel super vond of waar er iets gaande was. Het summer arts festival en het jazz festival waren ook begonnen dus overal was er ambiance.
Dankzij Pablo en Felipe, leerde ik de lokale keuken ook wat beter kennen. Gezond was het niet echt maar soit het kon wel eens bekoren. :-) En als je ergens bent, moet je dergelijke zaken toch eens geprobeerd hebben hé.
Terremoto is bv een drankje dat heel bekend is onder de Chilenen. Het is een groot glas met onderaan grenadine of fernette, dan witte wijn en dan, geloof het of niet, ananasijs. Heel rare combinatie maar eigenlijk verdomd lekker. Het drankje heeft zijn naam gekregen o.w.v. 2 redenen. Als je het ijs begint onder te mengen floept alles overboord dus dat is aardbeving nr 1. En wanneer je er 1 drinkt, voel je het al in je bovenkamer dus laat staan dat je er 2 drinkt...dan voelt zeker als een aardbeving in je hoofd!
Ze mengen hier ook licht bier, zoals Heineken, met fanta of sprite. Wij zijn de mazout-versie wel bekend maar dit had ik nog niet geprobeerd. Ook bv rode wijn met cola wordt hier regelmatig gedronken.
Que eten is een chorrillana heel gekend. Het is een gigantisch bord vol frietjes maar daarbovenop ajuin, ei, kip, spek, vlees. Een bord vol cholesterol dus. De veggie versie is hetzelfde maar zonder vlees dan. Eens lekker maar zeker niet voor elke dag! Want dat komt niet goed. :-)
Empanadas hebben ze hier ook. Keuzes te over en ofwel gefrituurd ofwel in de oven gebakken. Voor wie dit niet kent, het is van bladerdeeg en het wordt gevuld met bv garnalen en geitenkaas, zalm en kaas, kip en kaas, tomaat met basilium en kaas, enz.. . Ook wel echt lekker maar alweer zeker niet voor dagelijks want dan kan je mij na nog 2 maand hier rollen over straat denk ik. :-)
Ik prefereer dus de goedkope, verse groentjes van de markt waar ik me dan moet inhouden om niet de volledige markt leeg te kopen! :-)
Morgenavond vertrek ik met de bus naar Pucón. Santiago, de hoofdstad, ga ik voorlopig skippen. Misschien dat ik er later terugkeer om Felipe nog eens te bezoeken maar voorlopig wordt het Pucón. Ik kan daar een weekje werken in een kleinschalig hosteltje. Ik hoop mijn Spaans terug verder te oefenen want hier is het vnl Engels geweest dus heb terug wat nood aan oefening. :-) Ik zie er ook ineens Marie terug, een toffe chica vanuit Leuven die ik hier in Valpo heb leren kennen dus samen zullen we Pucón en omgeving wat ontdekken.
Jaja...Chili...ook hier ga ik een deel van mijn hart achterlaten. Net als Colombia. De sfeer, de mensen, de steden, de natuur...magnifiek!!! Enigste `nadeel` voor zover je het zo kan noemen: de Chilenen praten ongelooflijk snel, slikken telkens het einde van elk woord in, gebruiken heel veel stopwoorden zoals `po` en ze gebruiken ongelooflijk veel `slang` dus het vergt opnieuw wat concentratie om ze te begrijpen :-) Ik moet dringend wat Chileense slang beginnen leren!
Entonces, nos vemos po! :-)
Chao!
Kristel
Ps: nogmaals voor de geïnteresseerden, hier een gedicht van Pablo Neruda, één van de meest romantische dichters ooit! Dankjewel Bea om dit te delen!
'Te amo sin saber como, ni cuándo, ni de donde,
Te amo directamente sin problemas ni orgullo:
Adi te amo porsue no sé alar de otra manera,
Sino asi de este modo en sue no soy ni eres,
Tan cerca sue tu mano sobre mi pecho es mia,
Tan cerca sue se cierran tus ojos con mi sueño'
Sonnet XVII Pablo Neruda
Oftewel in het Nederlands
Ik bemin je zonder te weten hoe, of wanneer, of waarvan
Ik bemin je onmiddellijk zonder problemen of trots
Ik bemin je zo omdat ik het op geen andere manier kan
Behalve op deze wijze die ik niet ben, noch jij,
Zo dicht dat je hand op mijn borst de mijne is
Zo dicht dat jouw ogen zich sluiten met mijn droom