Reisverhaal «Cartagena en Medellin»

Zuid Amerika | Colombia | 0 Reacties 06 Oktober 2015 - Laatste Aanpassing 06 Oktober 2015

Van de jungle naar het meest noordelijke punt van Colombia en zelfs Zuid-Amerika. De trip naar Punta Gallinas was de volgende op de lijst. Deze keer slechts 3 dagen weg en vnl rijden en stoppen om plekjes te bezoeken. 

We vertrokken samen met een fijn colombiaans koppel vanuit Santa Marta. Het eerste deel van de rit is voor mij een wazige roes want ik was nog doodop van de ciudad perdida hike en 4u30 `s morgens is met de beste wil van de wereld, echt mijn uur niet. In Riohacha moesten we overstappen in een 4x4 van een andere organisatie. Hoogstwaarschijnlijk omdat we net met te weinig waren om dit volledig vanuit Magic Tours te organiseren. Het koppeltje kon in 1 auto en wij in de andere. Samen blijven kon niet. We moesten en zouden een auto delen met andere mensen. Op zich geen probleem, alleen kwamen er bij ons 1 omhoog gevallen Argentijnse madam en haar onder de sloef liggende moeder bij. De jongste versie vond zichzelf fantastisch en was heel onbeschoft tov ons. Ze vond dat ze zich ook alles kon permitteren. Gezien het vele rijden hebben we heel wat tijd verplicht met hen moeten doorbrengen. Dat op zich was een domper op de trip. Daarbij kwam ook nog eens dat ik daar 2 dagen ziek geweest ben en dat het niet echt goed georganiseerd was... dus ja, beetje balen. Wanneer we moesten opstaan, vertrekken, eten, wat we gingen of konden doen...allemaal met de natte vinger te raden tenzij je het zelf elke keer opnieuw ging vragen.
Jammer want het heeft er wel wat voor gezorgd dat ik niet ten volle genoten heb van de mooie plekjes die we bezocht hebben. En eerlijk waar, het was er echt mooi. Zoutontginningen, Cabo de La Vela met zijn prachtig strand en Punta Gallinas waar de woestijn precies uitmondt in de zee en je zalig mooie groeperingen flamingo`s kan spotten. Prachtig!
Slapen deden we deze keer elke nacht onder de blote, zwoele hemel. Niet in een hangmat maar in iets dat nog zoveel beter was, nl een chinchorro. Een chinchorro is een bredere, grotere, handgeweven hangmat met grote flappen aan de zijkant om over je heen te doen als je het koud hebt. De indigena dames die de chinchorros weven, doen dit met veel aandacht voor kleuren en patronen. Ze werken dan ook enkele maanden aan 1 enkele chinchorro. En echt waar, het ligt en slaapt FANTASTISCH! In welke pose je je ook draait, je slaapt er in als een roosje. En dat onder de mooie sterrenhemel in desolaat landschap!
Zeker dus de moeite van het bezoeken waard,. Het had NOG beter geweest in fijner gezelschap, al moet ik wel eerlijk toegeven dat het met momenten hilarisch was om de Argentijnse trien op haar paard te krijgen .. hihi.

Na Punta Gallinas zijn we doorgegaan richting Cartagena. Een kleiner stadje, ook aan de kust gelegen. Eén volledige dag daar is eigenlijk voldoende. Het geeft je voldoende tijd om de oude, ommuurde binnenstad te verkennen en wat rond te slenteren in de andere gedeeltes. Heel veel meer kan je er niet doen, al was het ook alleen al omdat de hitte er zo beklijvend is... 

Daarentegen vind ik wel dat je er moet geweest zijn want de oude binnenstad ademt een mooie, kleurrijke, levendige sfeer uit. Koloniale huisjes, geschilderd in diverse kleurenpaletten en versierd met mooie bloemetjes. Straatartiesten die al hun verborgen talenten boven halen om ook maar iets van centen te verdienen. Straatventers die sombrero`s, bustours, zonnebrillen, kettingen, Botero beeldjes en zoveel meer naar je hoofd slingeren. Het heeft zeker zijn charme.
Wij hadden daar ook het geluk dat we een gratis concert konden meepikken. Afrikaanse en Colombiaanse beats drongen onze gretige trommelvliezen binnen! Fijne momenten!

En dan uiteindelijk van de pakkende hitte in Cartagena naar het verlossende, frissere klimaat in Medellin. De afkoeling deed deugd, al kan het hier ook goed warm worden. Zoals Gabriel het zo mooi stelde `today the sun hit with the fury of a thousand sungods!`
Een stad die mij zeker kan bekoren! Het eerste weekje Medellin was geweldig leuk! Op aanraden van mijne macho Mexicano, Christian, boekten we enkele nachten in de Purple Monkey. Een recent hostel, vol enthousiaste, sociale, internationale backpackers. Ontmoetingen met nieuwe leuke mensen, afgewisseld met reünies met oude bekenden. Christian was er nog en ook Maike (van de ciudad perdida) hebben we daar terug gezien.
Medellin ligt in een vallei, omringd door bergen en met in het midden een rivier. Het is ook een zeer levendige stad dus er is veel te doen!
De eerste dag daar ben ik ineens mee op trok gegaan met vooral kamergenootjes. Sara voelde zich niet goed dus zij had verplichte rust.
Samen met Gabriel van de Dominicaanse Republiek, Isabela van Brazilië, Stephanie van Canada, Sophie van Australië, Jeminie van Engeland en Lilo van Duitsland trokken we er op uit richting `Comuna trece`. Nog steeds bekend als een buurt waar je wel wat moet oppassen en niet te koop moet lopen met dure, fancy cameras. Een buurt waar Pablo Escobar vroeger recruteerde, waar mensen nog steeds in armoede opgroeien, waar criminaliteit toch wel hoger ligt en inwoners bijgevolg een `stempel` dragen. Daar gingen we naartoe omdat we wilden zien hoe het er nu uitziet met de bekende `escalators`. Tot helemaal boven hebben ze enkele jaren geleden roltrappen geïnstalleerd om de mensen meer mogelijkheid te geven om tot beneden in de stad te geraken. Om hen aan te moedigen om kinderen naar school te laten gaan en zelf deftig werk te zoeken. In contrast met de vele waarschuwingen, voelde `Comuna 13` uiteindelijk niet gevaarlijk aan. Er zijn veel vrijwilligers die een oogje in het zeil houden en de mensen zijn er ook wel vriendelijk. Rondlopen met fancy spullen zou ik inderdaad niet doen want dan zoek je het zelf. Maar als je gewoon chill en vriendelijk rondloopt, geniet van de gekleurde huizen, de fascinerende murals, de vriendelijke mensen en het prachtig uitzicht, wel dan is er geen enkel probleem. Het was, wat mij betreft, een fantastische eerste dag!
Dag 2 zijn we met enkelen naar het Museo de Antioquia geweest. Een leuk museum met portretten van Botero. Het plein voor het museum staat ook vol met zijn beelden. Grotesk en vooral volumineus. Je vindt enkele van zijn beelden ook terug in het buitenland, zoals bv in o.a. Barcelona. De overgrote meerderheid staat wel in zijn thuisstad Medellin. Na het museum, nog snel langs de black market (waar we voor 2000 pesos oftewel nog gene volle euro de film El magia salvaje gevonden hebben...YES!) en de craftsmarket, vooraleer Stephanie en ik terugkeerden naar het hostel. `s Middags zijn we nl met een grote bende naar een festival gegaan: BREAKFEST in Parque Norte. Twee muziekpodia met rondom enkele attracties zoals een rollercoaster, botsauto`s, trampoline, slides, ... En wilde je van de attracties genieten, dan moest je even in de alcoholtester blazen vooral je er op mocht. Al vond ik nu ergens wel dat het ding heeeeel streng was :-), langs de andere kant is het ook wel goed dat ze dit doen ifv veiligheid!
Tot in de late uurtjes genoten we volop van dit lokaal festivalletje. Dan samen met de taxi naar het hostel en enkele, korte uurtjes later terug bright en shiny voor een uitstapje naar Guatapé.
Op ongeveer 2u rijden van Medellin vind je dit pareltje van een dorp! Allemaal zeggen ze dat Guatapé `muy bonita` is en terecht! Je kan er `La piedra` beklimmen om zo, na slechts 658 trappen, te genieten van een zalig mooi landschap. Een `miradora` om U tegen te zeggen en alweer totaal anders dan alle pracht die reeds op mijn netvlies heeft mogen branden.
Het centrum van Guatapé vond ik ook ongelooflijk mooi. Alle huizen zijn geschilderd in mooie kleuren en velen hebben ook kunstwerken onderdaan de gevels. Een lust voor het oog!
Diezelfde week hebben we ook nog een interessante city tour gedaan en zijn we naar Santafé de Antioquia gegaan. Dit koloniale pueblito`tje ligt op anderhalf uur bumpy-rijden van Medellin.
Het is wel eens mooi om te bezoeken maar gezien het er ook weer `foorheet` is, ontmoedigt het om veel rond te wandelen. Terrasje doen, iets drinken, babbeltje doen en genieten.

En morgen? Wel, na lang nadenken zijn de plannen gewijzigd. Moet kunnen om zo later geen spijt te hebben. Morgen start ik hier terug met intensieve spaanse les. Samen met Freya, een Belgisch meisje die ik ontmoet heb in het hostel en misschien Kyle, een Canadees, zullen we ook in een hostfamily verblijven.
Het voelt hier super in Colombia en gezien de pesos nu ook echt ongelooflijk goed staat (1€=3300 pesos in tegenstelling tot de 2000 pesos vorig jaar!!) moeten we er niet te veel meer over twijfelen!
Ik blijf want ik wil mijn niveau Spaans opkrikken. Het frustreert me al 3 weken dat ik geen babbeltje kan doen met de lokale bevolking zoals ik het zou willen. Ik begrijp veel maar ik kan, naar mijn goesting nog niet deftig genoeg antwoorden en de interactie gaande houden. Dus we gaan daar verandering in brengen! Voor mij betekent dit dat er een stuk van het oorspronkelijke plan wegvalt gezien ik 2 tot 4 weken langer hier zal blijven. Ecuador of Bolivia zullen sneuvelen. En gezien Bolivia het goedkoopste land van Zuid-Amerika is, denk ik dat het eerder Ecuador zal zijn (behalve de Galapagos want dat doe ik SOWIESO).
Maar goed, het zal de kwaliteit van de reis zeker ten goede brengen!

Sara reist ondertussen verder maar wie weet spreken we elders later af 

Hasta pronto!