Reisverhaal «Het gouden land»

KrisKras zomer 2017 | Myanmar | 0 Reacties 03 Januari 2018 - Laatste Aanpassing 03 Januari 2018

Myanmar, het gouden land!

Een land dat voor velen onbekend is. Een verborgen plek op aarde waar het zware verleden geschiedenis geschreven heeft. Een gouden oase waar de lokale bevolking nog steeds vecht voor democratie en meer vrijheid terwijl de krokodillen van de dictatuur het land nog steeds in ijzeren hand trachten te houden. Een land waar desondanks dit alles de lokale bevolking je verwelkomt met hun gouden glimlach!

Mingalaba!!

Op 4juli vertrok ik met een groep enthousiastelingen op avontuur naar Myanmar. Ook wel bekend als Birma of Burma, hoewel de overgrote meerderheid deze naam niet meer gebruikt. Het doet hen teveel denken aan het koloniale verleden met de bezetting van de Britten en dat verleden doet pijn en kwetst. Myanmar klinkt opnieuw meer als vrijheid en democratie dus we gaan dat dan ook ten volle respecteren.

Onze allereerste 'mingalaba' kregen we onmiddellijk bij aankomst in de luchthaven. Daar stond de mensen van Motherland Inn 2 ons al op te wachten. We hopten de busjes in en na wat extra proppen met de bagage, gingen we op weg naar centrum Yangon. Een klein uur later zwaaide de deur van het groene guesthouse open en werden we verwelkomd door meerdere lieftallige dames en heren. Een uitnodigende warmte die doorheen de volledige reis overal terugkeerde.

De groep was van op de vertrekvergadering reeds goed voorbereid dus we wisten allemaal dat de kans er dik in zat dat we al ineens met het regenseizoen te maken zouden hebben. En ja hoor, onze eerste dagen regende het pijpenstelen! En dan bedoel ik niet zoals in België bij een hevige regenval..neen, zoveel erger en langer zodat je er na een half uur al bij loopt als een verzopen kieken. We hadden al snel door dat een regenjas, hoe technisch ook, nooit al dit water zou kunnen tegenhouden. We hielden even vol, al was het maar om de lokale bevolking entertainment te bezorgen want ze hadden leute toen ze ons zagen passeren. Tien verzopen witte kiekskes op een rij ;-) Een dag later zwichtten we en kochten enkelen onder ons een heerlijk kleurrijke, lokale paraplu! Beste eerste aankoop ooit!

Bij het bezoeken van het hoogtepunt van Yangon, de Schwedagon pagoda, kleurde de hemel even blauw en wit om nadien terug te veranderen in eentonig grijs zodat Yangon een heus openlucht waterpretpark werd. Het water stroomde als kleine watervallen van de hellingen, auto's verloren grip op de baan en op sommige plaatsen was het oversteken met het water tot half hoog aan de knieën. De moesson toonde ineens zijn ware gelaat. Geen enkele regenbui in België zal vanaf nu nog overdreven zijn. :-)

Van Yangon gingen we dan met de trein naar Bago. We zagen het landschap veranderen terwijl we langzaam maar zeker verder tsjokten op het ritme van deze reus op wielen. In Bago maakten we een korte stop, net lang genoeg om de verschillende highlights te bezoeken. Het was er ongelooflijk druk want gans Bago en omstreken leek de dag vrij genomen te hebben om te komen bidden op deze full moon day. Speciaal om te zien!

In Kinpun vonden we terug wat rust. Daar bezochten we de Golden Rock. Terwijl sommigen de tocht naar boven te voet deden, namen anderen de truck om tot boven te geraken. Gepropt als sardientjes moesten er op elke rij 6 mensen zitten. Bredere Europese heupen niet ingecalculeerd, moest en zou het 6 mensen per rij zijn. Niet het correcte aantal betekende niet vertrekken. De tickets, jawel.. inclusief life insurance :-), werden betaald en voor we het wisten vlogen we Francorchamps-style naar boven. De ene haarspeldbocht na de andere en in zot tempo naar boven. Speedy Gonzales was er niets tegen. Eenmaal aangekomen konden we de rots, die door het haar van Buddha op zijn plaats gehouden wordt, in volle pracht aanschouwen. In de gietende, aanhoudende regen keerden we terug naar beneden. We vlogen opnieuw door alle bochten heen, de regendruppels trotserende. Verzopen tot op het bot wrongen we het water uit onze kleren, goten we de mini meertjes uit de schoenen en toverden we onze kamers om tot heuse waslijn constructies.

De volgende stop was Kalaw. Een gezellig dorpje en tevens de geschikte uitvalsbasis voor onze trektocht naar Inle Lake. We verkenden de buurt, kochten ons een flashy poncho (beste 2de koop ever!) en warmden de kuiten op met een voorbereidende wandeling. De uitzichten in Kalaw waren een mooi voorsmaakje op wat ons nog te wachten stond. Sanlinn van het A1 trekking bureau verzekerde ons een mooi avontuur. We zouden 3 gidsen meekrijgen, al was het nog niet zeker wie dat zou zijn want ze moesten een briefje trekken. Het lot zou beslissen..

De volgende ochtend stonden Hein, Bill en Austin popelend aan de deur. Ze zagen het volledig zitten en wij ook!

Het bleken 3 dagen vol pracht en plezier te zijn! Uitzichten op de omringende bergen werden afgewisseld met uitzichten op de rijstvelden en theeplantages. We wandelden langs grote en smalle baantjes, op de rand van de rijstvelden tussen de bloedzuigers, over treinsporen en baanden ons een weg doorheen de modder. We lachten, genoten, hielden een talentenavond en lieten alles op ons af komen zoals het zich voorschotelde. We werden verwend als prinsen en prinsessen met heerlijk eten, lekkere snacks en lekkere drankjes dankzij onze charmante kok!

Het weer was ons ook gunstig gezind. Hoofdzakelijk bewolkt, niet te heet en dus goed doenbaar van temperatuur. Af en toe wat regen en gelukkig maar...anders hadden we de roze poncho's voor niets gekocht :-)

Onze overnachtingsplaatsen waren primitief maar uiterst gezellig en very local! Slapen was onder een muskietennet, dat al dan niet eerst moest dienen voor een catwalk met Hein, op dunne matrasjes en douchen was met de bucket shower. Beeld je een klein hokje in te midden van de openlucht met lage muren en/of afdekzeil waar een grote teil water staat. In die grote teil ligt een kommetje en daarmee giet je dus koud water over jezelf en hoe rapper, hoe minder muggenbeten. Heerlijk verfrissend! Uiteraard waren ook de toiletten back to basics. Franse wc's, zonder verlichting, met af en toe een bezoekertje op 8 poten. Niet altijd even aangenaam voor de reukzin maar bon, gelukkig kunnen we ook ademen door de mond ;-). Alles tesamen geen trekking voor mietjes maar wel voor de kleinere en grotere avonturiers onder ons! En wees maar zeker dat het de moeite is!!!

Aan alle mooie dingen komt een eind en dus ook aan deze 3-daagse. We namen afscheid van onze 3 geweldige gidsen en onze fantastische kok. Mede dankzij hun enthousiasme en zotte streken werd dit een ervaring om nooit meer te vergeten!

Onze benenwagen ruilden we in voor een bootje om zo tot in Nyaung Schwe te geraken. Het Inle meer doemde op voor onze ogen en deed ons versteld staan met haar pracht! Onze dagen daar vulden we gretig in met een fietstocht, een kookworkshop, een massage, hot springs en een ware Inle ontdekkingstocht met de bootjes. De sfeer die er hangt is rustgevend ondanks alle bedrijvigheid die er heerst. Met haar drijvende tuintjes, haar huizen op palen, haar typische vissers, haar drijvende stoepa, haar ambachten en haar Inn Dein tempels is ze meer dan het bezoeken waard! Met de wind in de haren, de zon op de snoet en de ogen op ontdekkingsreis was dit op en top genieten! We hadden hier allen gerust nog wat langer kunnen blijven.

We ruilden al snel deze mooie natuur in voor terug meer stedelijke bedrijvigheid in Mandalay. Daar bezochten we alle hoogtepunten, verbrandden we bijna onze voetzolen door blootsvoets op de pokkehete stenen rond de pagoda's te wandelen/rennen, observeerden we zeer intense en oude ambachten, waren we getuige van een waar kameleon gevecht, wandelden we over de befaamde U-Bein brug en maakten we een boottripje naar Mingun. Mandalay kon meer bekoren dan Yangon. Zeker en vast eens een bezoekje waard mits je bestand bent tegen de verzengende en pakkende hitte.

Het daaropvolgende blitzbezoek aan Pyin Oo Lwin bracht ons weer dichter bij de mooie natuur. Heel groot is het koloniale stadje niet maar de botanische tuinen waren een fijne verademing na het drukke Mandalay. Nabij Pyin Oo Lwin liggen ook enkele watervallen en een kitcherige grot vol buddha beelden die wel de moeite zijn. De grotten waren eerst aan de beurt. Doordat het water doorheen de grot stroomt waan je je op de 'It's a small world attractie' in Disneyland, al was het dan zonder bootjes en met buddha's ipv schattige popjes. Daarna waren de watervallen aan de beurt. Vooral de Anisaka waterval was met zijn pittige en steilere wandeling wel de moeite. Het bracht ook terug wat leven in onze benen. Dat het wel wat inspanning vergde was duidelijk te merken aan de heuse rode blos op de wangen en de overvloed aan neerdruppelende zweetparels. Maar het was de moeite!

We brachten opnieuw 1 nachtje door in Mandalay om de dag nadien te vertrekken naar onze laatste highlight, nl Bagan. De stad met meer dan 3000 tempels zou ons 3 dagen lang bekoren. We maakten er een daguitstap met een lokale gids en dat was toch wel een aanrader. Samen bezoek je de meest bekende en mooiste tempels en krijg je toch heel wat uitleg die je anders niet zou te weten komen.

Wist je bijvoorbeeld dat bepaalde buddhabeelden in de tempels authentiek zijn met meer Indische invloeden (spitser gezicht, neutraler en dunner kleed) terwijl recenter geplaatste buddha's meer Myanmarese invloeden kennen (ronder gezicht, voller en dikker kleed)?

Wist je dat de Ananda Pahto tempel, gebouwd door monniken met speciale krachten, 4 volledig identiek gebouwde zijgangen heeft, telkens gericht naar een windrichting? Het is ook één van de mooiste tempels in Bagan o.w.v. de kleuren, de symmetrie en de vele details.

Wist je dat de buddha die naar het oosten gericht is, de grootste is? Dit omdat Buddha de staat van Nirvana bereikte toen hij aan het bidden was met zijn gezicht naar het oosten gericht.

Wist je dat de mensen en de oude koningen in Myanmar sterk geloven in astrologie waardoor je in de tempels veel details ziet terugkeren? Waardoor vroeger gruwelijke dingen gebeurd zijn zoals mensen levend begraven onder elke hoek van een bepaald paleis zodat hun zielen de grond konden bewaken? Waardoor men ineens rechts is beginnen rijden, hoewel het stuur ook rechts staat, omdat rechts volgens de astrologie gunstiger was?

Wist je dat men gelooft dat straathonden reïncarnaties zijn van mensen die in vorige levens veel slechte dingen gedaan hebben? Door dit geloof is er ook geen zwerfhonden beleid omdat zij geloven dat wanneer er aan castratie en sterilisatie gedaan zou worden, ze de ziel in de hond kwaad toebrengen en ze hierdoor zelf in het hiernamaals bestraft zullen worden.

Wist je dat er 32 vormen van reïncarnatie zijn in het buddhisme en dat de staat van Nirvana de hoogste is? Eenmaal je ziel dit bereikt heeft, keer je nooit meer terug en blijf je eeuwig in het Nirvana.

Zo zijn er nog heel veel interessante weetjes die zeer verrijkend en leerrijk waren! Ons uitstapje met Thurain was dus zeker en vast een grote meerwaarde! De volgende dagen bezochten we nog meer tempels, reden we door enkele dorpjes, genoten we aan het zwembad, sloegen we een voorraad in van tamarind flakes en Myanmar thee voor thuis en cruisden we door het landschap op elektrische scooters.

Na het afscheid van Bagan bracht de nachtbus ons terug naar Yangon. De allerlaatste stops waren de Bogyoke markt en een cultureel getint diner in het Karaweik Palace. Onze laatste avond brachten we door in stijl, met heerlijk eten, typische dans en poppentheater en met een goede laag thanaka op ons gezicht, net zoals de locals.

En dan was het tijd om in te pakken en weg te gaan. De melodie van een kletterende moessonbui weerklonk op de achtergrond. De cirkel was rond...!

Tsjeezuba (bedankt) Myanmar! Dat hoop verder mag leven en dat je toekomst vrijer mag zijn!