Reisverhaal «zoveel ... later»

Down Under | Nieuw Zeeland | 5 Reacties 02 December 2013 - Laatste Aanpassing 02 December 2013

We finally made it!!

Exact 4 vliegtuigen, ongeveer 25u vliegtijd, 6 vliegtuigmaaltijden en 8 vliegtuigfilms later zijn we er dan toch geraakt..

Het was een ongelooflijk lange en vermoeiende vlucht dus we waren enorm blij als de piloot meedeelde dat we eindelijk gingen landen op Auckland. Had de ruimte in het vliegtuig het toegelaten dan had ik een gat in de lucht gesprongen...een klein gat weliswaar want veel energie had ik niet meer over. 

Eenmaal aangekomen was het echter nog niet zo simpel om tot buiten de luchthaven te geraken. De controles zijn streng en als je op je toegangsformulier aangeeft dat je bv eten, drinken, trekkingsmateriaal e.d. meehebt, dan wordt je hoe dan ook naar een aparte ruimte gestuurd waar er nog eens een grondige controle plaatsvindt van hetgeen je hebt aangegeven. In mijn geval waren dit mijn wandelschoenen. Uiteraard zaten deze goed ingepakt, knal in het midden van de rugzak en tegen de rugkant zoals het hoort als je je trekkersrugzak deftig wil inladen. Echter niet zo handig wanneer blijkt dat je die dan ineens tevoorschijn mag toveren.

Met een zeer kritisch oog werden de wandelschoenen bekeken en helaas afgekeurd. Mijn hard schrob-labeur van thuis was blijkbaar nog niet goed genoeg. De schoenen moesten helemaal proper zijn; er mocht GEEN enkele opgedroogde klodder modder meer aanhangen.. En jah, bij mij waren dat dan misschien 5 `klodders` te veel per schoen. Dus Hannes..een wijze raad, maak je wandelschoenen echt heeeeeeeel proper onderaan de zool tenzij je ze ook wil onderwerpen aan de `propermakende kracht` van de hoge drukreiniger met als gevolg dat ze uiteraard zeer proper maar ook vrij nat zijn. 

Nadat onze schoenen dan uiteindelijk goedgekeurd waren EN onze rugzakken ook nog eens extra door de scanner gegaan waren, mochten we toch door de deur die ons toegang gaf tot de buitenlucht van Auckland.

Daar konden we de shuttlebus nemen richting het centrum tot aan de halte Green Street. Na dan 2x de verkeerde kant van de straat omhoog en omlaag te lopen met 2 rugzakken, viel uiteindelijk onze frang dat we misschien eens beter de weg zouden vragen en wat bleek, we liepen op Victoria Str West ipv Victoria Str East. Zo hadden we dus nog lang op en neer kunnen lopen eh. 

(Uiteraard konden we deze trage reactiesnelheid volledig wijten aan de vermoeidheid en het simpeler functioneren.)

En dan rond half 9 `s avonds zagen we ons hostel blinken! Jeuj!! We waren er geraakt.. En hier zit ik dan nu.... Aan de computer te typen terwijl Charlot al naar dromenland is vertrokken, er 7 stoere mannen achter mij Texas Hold`em aan`t spelen zijn, er 1 franse kerel naast me ongelooflijk zit te zuchten en de lieve kuisvrouw probeert om een lekker kuisgeurtje te verpreiden.

Nog veel beweging hier om 23u15. Helaas ga ik er mee stoppen want de ogen vallen toe en het lichaam heeft slaap nodig in de correcte, uitgestrekte, liggende houding.

Zaaaaaliggggg... (ervan uitgaande dat er geen snurkers op de kamer liggen hihi)

Sleep tight and don`t let the bed bugs bite