Reisverhaal «Colombo en de koningssteden»

KrisKras zomer 2015 | Sri Lanka | 0 Reacties 02 September 2015 - Laatste Aanpassing 07 September 2015

Ayubowan!

Oftewel `dat je lang moge leven`. Zo word je verwelkomd in het tropisch mooie Sri Lanka!

Zondag 9 augustus sprongen we met 10 het vliegtuig op richting Colombo. Allen vol spanning en curiositeit naar ons aziatisch avontuur. Hoewel het tijdsverschil slechts een luttele 3,5u is, moet je toch al bij al een 12-tal uur op het vliegtuig zitten. Via Istanbul en de Malediven vlogen we naar de parel van de Indische Oceaan.

Enkelen hadden al reiservaring buiten Europa, anderen niet. Hoe dan ook, niemand had ooit al voet aan wal gezet op Sri Lankaanse bodem. Maar geen nood, there`s a first time for everything!

Irene, Iris, Vanessa, Annemieke, Marieke, Elien, Melanie, Laurens, David en ik. Het ronde getal van 10 en om even een simpel rekensommetje te geven...

Twee mannen + acht vrouwen + spraakmakende mimiek + rare dialecten + angst voor dieren (groot en klein, met of zonder flapperende oren of de begeerte om op vochtige plaatsen te kruipen) + flapuitreacties + geplaag + ... = een fantastische groep uit de duizend! 

Dat de groepsdynamiek goed zat was al vrij snel duidelijk. Dat het heel goed zat, bleek naarmate de reis vorderde! Jammer dat het zo snel voorbij vloog maar goed, we hebben onze super fijne herinneringen nog dus laten we deze langzaamaan aanwakkeren met een eerste blogtekstje over een fantastische reis!

Sri Lanka is niet zo heel groot dus 3 weken is eigenlijk perfect om een mooie rondreis te maken. We namen Negombo als startblok voor onze reislus in wijzerszin.

Negombo is een rustig vissersdorpje met Nederlandse wortels ten noorden van Colombo. Heel groot is het niet dus je kan hier op`t gemak acclimatiseren. De rust die je hier aan het strand en de zee vindt is in schril contrast met de drukte en de chaos die je overvallen eens je in Colombo bent. Deze hoofdstad heeft zeker zijn bezienswaardigheden maar je moet bereid zijn om de overheersende drukte erbij te nemen.

Een uitstapje naar Colombo kan wel een heuse belevenis zijn. Het begint al bij het transport. Je hebt verschillende opties om in Colombo te geraken. Wij namen de expressbus. In tegenstelling tot de chaos en het soms vrij onefficiënte van Sri Lanka moet ik eerlijk toegeven dat zij beter hebben nagedacht dan De Lijn hier. Voor langere afstanden zorgen ze dat de reizigers een optimaal comfort hebben. Hoe doen ze dat dan vraag je je af? Wel het antwoord is simpel: plaats een televisie vooraan in je bus en laat posten op staan met heerlijke aziatische muziek. Kleedt je bus kitcherig en kleurrijk aan. Boeddha afbeeldingen of Hindoe afbeeldingen, je mag kiezen. Hang lampjes in je bus en laat die flikkeren zodat het lijkt alsof elke dag een beetje kerst is. En tot slot, zorg dat je bus in het midden opklapbare stoeltjes heeft zodat je ook in de middengang ineens allemaal plaatsen bij creëert. Pas dit allemaal toe en je busrit wordt een echte kermisattractie met zitplaatsen op de 1ste rij! Fantastisch!

Als je denkt dat dit transport al een heuse ervaring is, wacht dan maar tot je in Colombo zelf bent. Een mierennest is niets in vergelijking met de hoop mensen rondom de Pettah wijk. Het verkeer hier in België is allesbehalve chaotisch als je het verkeer daar bekijkt. Rijstroken zijn er precies eerder ter versiering want men rijdt daar in elk smal gaatje waar ze maar door geraken. Tuktuks slalommen tussen de auto`s. Getoeter weergalmt door de straten. Voetgangers hebben veel bijna-dood ervaringen (ali, in onze ogen toch) en verkeersregels lijken er niet echt te zijn. En als dat nog niet genoeg is, wacht dan maar af tot wanneer je met de locals begint te praten. Ze zijn heel gastvrij, trots op hun land en hun levenswijze en ze willen dit maar al te graag met je delen. Tegen een fooi (uiteraard!) nemen ze je een hele dag mee op sleeptouw, spelen ze gids, tonen ze je de uithoeken van Colombo, nemen ze je mee naar de tempel waar het haar van de Boeddha ligt (d.i. de 2de belangrijkste tempel in Sri Lanka) en alsof dat nog niet voldoende is, uiten sommigen ook nog eens hun eeuwig durende `my heart will go on` liefde voor je en stellen ze plannen voor om je mee te nemen op hun boot! Hahahaha!

Na een wervelende dag laten we Colombo achter ons en keren we terug naar Negombo waar we een laatste avond doorbrengen in de warme kamer van het Silver Sands hotel. De dag nadien sluiten we Negombo af met een bezoekje aan de plaatselijke vismarkt. We hadden geluk want naast de vismarkt was er ook nog eens de gewone markt vandaag. Onder de met touwen gespannen `doek-daken` staan gretige kopers en verkopers, ligt lekker uitziend exotistisch fruit en groenten, ruikt het naar het niet-zo-frisse aroma van vis die ligt te drogen in de zon en zie je talrijke kraaien die volledig uit de bol gaan bij al dat heerlijk afval dat ze wellustig kunnen verorberen. Kleurrijke taferelen en een ware traktatie voor de 10 paar blanke, nieuwsgierige toeristenogen. :-) Eenmaal terug in het hotel staat Nilantha ons op te wachten om ons met de minibus richting Anuradhapura te brengen.

Het hoogtepunt van ons bezoek hier is de oude site. Anuradhapura staat, terecht, op de werelderfgoedlijst van Unesco. Het is één van de koningssteden en dus lang geleden de hoofdstad uit de tijd van de Sri Lankaanse koningen. Het heeft een rijk en boeiend verleden en vandaag de dag is het nog steeds een heel belangrijk en heilig bedevaartsoord  voor vele boeddhisten. Hier bevindt zich nl ook een zuidelijke aftakking van de Bodhi Boom. Oorspronkelijk uit India overgebracht en nu in een tempel ondergebracht op de Anuradhapura site. Deze Bodhi boom is heilig omdat Boeddha onder deze prachtige boom zijn verlichting vond.

De oude hoofdstad bestaat uit verschillende segmenten rondom belangrijke stoepa`s. Deze stoepa`s, elders ook dagoba`s genoemd, zijn grote stolpen bestaande uit aarde en baksteen en gemaakt om de Boeddhistische relikwieën te beschermen. De stoepa`s zijn indrukwekkend en de koepels reiken wel tot 80m hoog. Voor een kritisch oog kunnen deze stoepa`s er misschien wat bizar uitzien maar eigenlijk zijn ze prachtig opgebouwd volgens telkens dezelfde terugkerende structuur. Ook al zie je het niet direct, een stoepa is een wiskundig pronkstuk vol geometrische vormen en lijnen. Verbind je de top met de onderste uiteinden dan krijg je ook ineens een driehoekige figuur dat je ook terug ziet in de lotushoudingen die mediterende boeddhisten aannemen. Wanneer iemand in lotushouding zit, zijn alle chakra`s in alignement en gelooft men dat de verbindingen in meditatie zoveel sterker zijn. Mooi toch?!

Samen met Asanka, onze FANTASTISCHE gids, brengen we een volledige dag door op de site. Asanka boeit, telkens opnieuw door alles zo fijn, visueel en duidelijk uit te leggen. Hij brengt ons geschiedenis, boeddhisme en levenswijsheid bij. Jong en toch zo intrigerend en gelukkig stralend. Dat hij rust heeft in zijn leven voel je. Dat hij gelukkig en overtuigd is van het boeddhisme zie je. Zijn ogen fonkelen, zijn mond staat altijd breed glimlachend en zijn hart spreekt mooie woorden. 

`History is mystery`...

`Respect is in the heart, find peace within` ...

Hij legt ons zelfs uit waarom een trouwring aan de ringvinger moet komen. Je zet de vingertoppen tegen elkaar zet met enkel de middenvingers geplooid. Je duimen stellen je ouders voor, je wijsvingers je broers en zussen, je pinken je vrienden en familie. Deze vingers kan je van elkaar losmaken en terug verbinden. Je ringvingers echter kan je met de beste wil van de wereld niet van elkaar los krijgen want liefde voor je partner is eeuwig en daarom draag je de ring aan je ringvinger. Mooie gedachte vind ik!

Het boeddhisme is een `way of life` en net zoals vele andere landgenoten, beoefent Asanka de boeddhistische levenswijze. Hij tracht te leven volgens bepaalde principes. Hij geeft wel lachend toe dat hij nog steeds vaak een `butterfly mind` heeft en dat het moeilijk is om dit te controleren. Wat moeten wij dan wel niet zeggen? Ik denk dat vele Belgen het equivalent hebben van 100 sri lankaanse butterfly-minds... fladderend van de ene gedachte naar de andere en ondertussen multitaskend zoals het hier hoort.

Onze prachtige dag eindigt aan de belangrijke witte stoepa waar we net zijn voor een ceremonie. Een vrouwelijke monnik, te herkennen doordat ze beide schouders moet bedekken (dit in tegenstelling tot de mannelijke monnikken die slechts 1 schouder moeten bedekken), spreekt ons dan ook nog aan en wil met ons op de foto. Een eerste fijne ontmoeting met een monnik en in tegenstelling tot de onbereikbaarheid die wij dachten dat zij hadden, zijn ze heel vriendelijk en maken ze graag een babbeltje. Het zat er op...wat een zalige dag alweer!

Van de ene koningsstad naar de andere... Met als nieuwe eindbestemming Pollonaruwa navigeren we ons een weg langs Mihintale en Aukana.

Mihintale is een belangrijk bedevaartsoord voor boeddhisten waar Mahinda, de eerste discipel van het boeddhisme in Sri Lanka, ooit zijn toevlucht zocht. Het domein telt 1840 treden tot helemaal boven. De echte sportievelingen kunnen onderaan starten met de beklimming maar je kan ook, zoals wij ergens meer bovenaan starten. Zoals het behoort moeten schouders en knieën bedekt zijn en moet je de schoenen achterlaten bij de shoekeepers. Op een respectvolle manier mag je de heilige plaats betreden. Soms rustig wandelend en soms half springend, omdat de stenen onder je voeten heet zijn, banen we ons een weg naar boven. Een beklimming van Mahinda`s cave is het waard om zo een prachtig zicht te krijgen op Anuradhapura en omgeving.

Na Mihintale rijden we door naar de Aukana boeddha. Dit 12m hoge boeddha beeld werd in de 12de of 13de eeuw na Chr, gedurende 6 jaar door 1 persoon uit een achterliggende rots gehouwen. De positie van de handen is deze van de zegenende Boeddha en het vlammetje bovenop zijn hoofd staat symvool voor zijn verlichting, het bovenbewustzijn.  

Dichtbij Aukana heb je een ander gelijkaardig maar onafgewerkt beeld in Sasseruwa. Volgens de legende ging het over een wedstrijd tussen een stone sculpting guru (master) en zijn gola (pupil). Terwijl de meester aan het Aukana beeld werkte, ontfermde de leerling zich over het Sasseruwa beeld. Wie het eerst klaar was, moest dit aan de andere laten weten door een bel te laten rinkelen. De meester won dus vandaar dat het andere beeld nooit afgeraakt is.

Of je deze legende gelooft of niet laat ik aan jou. Het is wel zo dat er heel wat overeenkomsten zijn tussen beide beelden waardoor veel historici denken dat het toch wel eens waar zou kunnen zijn.

Het is hoe dan ook een gigantisch, indrukwekkend beeld waar de Sri Lankanen terecht fier op mogen zijn. De afwerking en details zijn magnifiek. Je kan er uren naar staren... Dat de hoofdmonnik ook trots is blijkt wanneer hij ons uitnodigt in zijn huis zodat hij nog foto`s kan tonen. En wie wil, mag hier op bezinning komen om zo de kunst van de meditatie te ontdekken.

Vol indrukken komen we uiteindelijk aan in Devi`s Toerist Home. We worden warm verwelkomd door Darlene en Rahim en we voelen ons hier meteen op ons gemak. De tropische regenbui die dan net begon, negeerden we compleet. 

Morgen staat ons een bezoek aan de volgende koningsstad Pollonaruwa te wachten maar eerst een verfrissende duik in hun krappe kuip, lekker eten en heerlijk slapen.

Tot de volgende!

 

 

 

 

Fotoalbums van Sri Lanka

Sri Lanka (181)

05 September 2015 | KrisKras zomer 2015 | Sri Lanka | Laatste Aanpassing 05 September 2015

  • Dimuthu en Anushka, onze drivers/gidsen in Yala
  • pelikanen
  • 2 vrouwelijke monnikken

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking