Reisverhaal «Zuidelijk Afrika - deel 4»

Zuidelijk Afrika 2016-2017 | Botswana | 1 Reacties 05 Mei 2017 - Laatste Aanpassing 26 Juli 2017

Na een kleine maand in het koude België zijn we, op 14 februari, terug naar NAMIBIË gevlogen. We hebben onze Def bij de garage opgehaald en zijn onmiddellijk doorgereden naar ons favoriete park op de grens met Zuid-Afrika en Botswana, nl KGALAGADI TRANSFRONTIER PARK .

… en dankzij enkele leuke ontmoetingen kregen we de kans om uitzonderlijke ervaringen op te doen …

Na 12 dagen in de Zuid-Afrikaanse kant van het park ontmoeten we David en Robin (van Kaapstad, Zuid-Afrika) en zij nodigen ons uit om hen (en broer James) te vergezellen naar de Botswana-kant van het park nl MABUASEHUBE game reserve … een SUPERAANBOD ! ! !

Waarom zijn wij door het dolle heen van hun voorstel:
- er zijn slechts zo’n 15 kampplaatsen op dit enorme deel vh park en
- ze zijn daardoor meestal 11 maanden op voorhand al volboekt en
- de kampplaatsen zijn NIET OMHEIND

Dankzij hun raadgevingen en verhalen leren we ons te gedragen en te overleven tussen en met de wilde dieren:
- de eerste nacht al sluipt er een gevlekte hyena door ons kamp (stinken dat dat beest doet en groot dat het is … of worden onze indrukken verscherpt door angst en de donkere nacht?),
- enkele dagen later komen er, ’s avonds, 9 leeuwen uitrusten en spelen op onze kampplaats
- en dan hebben we het nog niet gehad over de andere, kleinere maar niet minder levensbedreigende dieren zoals slangen en schorpioenen en …

We hebben veel aangename verrassingen beleefd, maar het hoogtepunt was wel de ontmoeting met een roedel wilde honden nabij Kliding Pan
We kunnen 8 dagen genieten van hun gezelschap en hun jarenlange wildlife-ervaringen.

Ongelooflijk maar waar … tijdens één van voorgaande dagen ontmoeten we Brett (van Johannesburg, Zuid-Afrika) en, op zijn beurt, nodigt hij ons uit om hem te vergezellen naar het befaamde CENTRAL KALAHARI GAME RESERVE:
- een nationaal park in de mythische Kalahari-woestijn,
- op een domein van anderhalve keer zo groot als België zijn zo’n 30 kampplaatsen,
- “unfenced”, geen watervoorzieningen en al helemaal geen elektriciteit,
- soms een “longdrop-wc” of een bucket-shower (waar je natuurlijk zelf water voor moet voorzien)

Een uitdaging met grote U want in deze primitieve toestanden kan elke fout pijnlijk hard afgestraft worden … gelukkig is Brett een veteraan in deze contreien en deelt hij graag zijn kennis en ervaringen over bush-kamperen en de schatten van dit park met ons !!

Ons eerste kamp is aan Piper Pan: in een straal van 70 km is er geen ander menselijk leven te bespeuren … alleen wij en de wilde natuur … een OVERWELDIGEND gevoel.

Na 7 dagen (we zitten ondertussen in Kori-kamp) zijn we bijna door onze voorraden heen en moeten we inkopen gaan doen; het is 80 km rijden door de bush tot het eerste “stadje” RAKOPS en helaas … het ex Shell/Puma tankstation is al weken uitverkocht … maar 60 km verder ligt MOPIPI en daar is nog brandstof te verkrijgen … gelukkig hebben we met een ruime marge gerekend alvorens te gaan shoppen.
We hebben een geweldige tijd: rijden stapvoets tussen een kudde van zo’n 50 giraffen die onbewogen hun ding doen, we zien jagende leeuwen tussen de gnoes en oryxen, cheetahs sluipend naar een kudde springbokken en we ontwaren zelfs de spitse oren van een eenzame caracal op de uitgestrekte savanne … WOOW !

Eind maart hebben we een afspraak in WINDHOEK voor de Defender (geplande herstelling), en op de camping ontmoeten we de sympathieke Danny en Heike (Belg/Duits koppel); we besluiten om enkele dagen de geboekte campsites te delen zodat we, samen, negen dagen door het geliefde KGALAGADI kunnen toeren, zowel de Zuid-Afrikaanse als de Botswana-kant.
We worden weer verwend door het dierenrijk, we zien verschillende groepjes leeuwen, cheetahs, hyena’s, kuddes oryxen, gnoe’s, elanden en springbokken, we moeten omrijden voor cobra’s en pofadders en ’s avonds komen er weer leeuwen op onze campsite … life is beautiful in the outback !!

Effe tijd nemen om alles terug op een rijtje te zetten: voorraden opslaan, de was doen, mails checken, klein onderhoud van de Def (want de ruige natuur en dito wegen zijn sletig voor ons bakkie) en we kunnen weer verder.

Via MAUN en NATA en langs de kleine grensovergang van PANDAMATENGA rijden we naar ZIMBABWE voor een bezoek aan het HWANGE National Park.
Het is hier wel even anders: alles is te betalen in cash US-dollars (want de economie ligt hier op zijn gat) de mensen zijn vriendelijk, trots en bereidwillig maar het grote gebrek aan alles eist zijn tol, gelukkig heeft het park uitzonderlijk veel te bieden: meren en bossen en heuvels en riviertjes en een grote verscheidenheid aan wildlife (hippo’s, olifanten, giraffen, zwijnen, bavianen impala’s, kroonkraanvogels, neushoornvogels en ooievaars en … zoveel meer.

Ons hoogtepunt in Hwange had (weer) te maken met de Afrikaanse wilde hond, ook wel painted dog genaamd vanwege … nou ja … hun vlekken hé.
We volgden een roedel wilde honden, zo’n 12-tal, tot deze in het bos verdwenen … plots doken de trackers van PAINTED DOG CONSERVATION op, ook zij waren de dieren op het spoor dankzij hun richtantenne en de enkele dieren met zenderhalsband.
… dus de honden verdwenen in de bosrand, enkele tellen later horen we gekerm en geblaf ?!?
“da’s een kill” vertelden de trackers; een uitzonderlijk gebeuren om te aanschouwen maar da’s verboden terrein voor ons … tenzij … deze lui hebben echter een vergunning om off-road te gaan in het park en, na enig aandringen, mochten wij bij hun in de auto stappen en botsten we over de berm en door de struiken tot op enkele meters van een “kluwen” van honden die zich tegoed deden aan de pas gevelde kudu … gegrom, bloed, botten … en nog geen 10 minuten later was de kudu verorberd en lagen de honden na te genieten en uit te rusten van hun feestmaal. UNIEK

Na Hwange wordt het stilaan tijd om de Def zuidwaarts te sturen, op weg naar de haven en de boot naar België …

Toch nog even een 6-daagse tussenstop in KGALAGADI om via MABUASEHUBE naar NOSSOB en verder via ROOIPUTS dit wonderlijke park met zijn vele katachtigen (leeuwen en cheetah’s en luipaarden) te verlaten.

Op 02 mei staan we in PORT ELIZABETH en wordt het laatste woestijnstof van onze Def gewassen, wordt hij naar de haven gereden en op de boot gezet richting ZEEBRUGGE.

Einde van een 6-maanden-avontuur in zuidelijk Afrika … al smaakt het naar meer …