Reisverhaal «Alweer INDIA»

ETHIOPË 2010 | Indië | 0 Reacties 17 Januari 2009 - Laatste Aanpassing 17 Januari 2009

Namaste,

Dag mensen in het verre koude Belgie . . . hieronder eindelijk een berichtje uit het warme, zonnige India. 
Voor onze 5-de India-trip gaan we ons concentreren op de provincie GUJARAT, die begrensd wordt door de zee, Pakistan en de rest van India.

Op 06 januari zijn we, 's avonds, geland in MUMBAI (ook wel BOMBAY genoemd maar zoals uit vorige verhalen is gebleken dat de Aziaten de verwarrende gewoonte hebben om de namen van steden en straten frequent te veranderen) en omdat we voor de volgende ochtend (vroeg) al een binnenlandse vlucht hadden geboekt, hebben we niet de moeite genomen om in het bekende Oberoi- of Taj Mahal hotel te gaan slapen.

Na een uurtje vliegen landen we dus in VADODARA (=BARODA) en bij onze 6-de poging bleek er toch nog een hotel te zijn dat niet volzet was . . . we voelden ons al Jozef en Maria;-(
Donderdag maken we al een pelgrimstocht (of zal ik 'hadj' zeggen want we bezochten een site met vooral oude moskeeen (een trema kan ik niet vinden op dit klavier)) in CHAMPANER (=PAVAGADH); een leuke uitstap, veel vriendelijke mensen en prachtige 15-de eeuwse gebouwen.

Deze uitstap lukte aardig MAAR wel dankzij onze recente CHINA-ervaring m.b.t. de communicatieproblemen; slechts weinigen kennen wat Engels en zelfs de wegwijzers en busaanduidingen zijn in het -voor ons onleesbaar- Gujarati geschreven (we gaan het ook weer zoeken waar weinig niet-Indische toeristen komen hee).

Onze volgende uitvalsbasis wordt het stadje CHHOTA UDAIPUR (die dubelle H is GEEN schrijfout).  Onze zoektocht door het centrum levert slechts 2 donkere, stoffige en onwelriekende hotelletjes op en omdat we toch wat kieskeurig zijn ('t zal met de leeftijd komen zeker) stappen we af op het plaatselijke maharadjapaleis . . . een deftige, jonge gast (de Prins blijkt later) komt ons tegemoet (lange oprit he) en op onze vraag om te kunnen slapen antwoord hij in perfect Engels: No problem, we zijn bezig met de renovatie van het paleis en de villa's zodat we het kunne openen als Heritage-hotel.  We zijn dus de eerste gasten en krijgen de suite voor een schappelijk prijsje ( 900 Rs=14 Euro).
Zoals gepland schuimen we enkele marktjes in de omstreken af en kunnen alweer enkele stammen onderscheiden (Rabari, Banjara, Kohli, ...); heel leuk om deze vriendelijke, kleurrijke mensen te ontmoeten.

Terug in VADODARA bezoeken we het mooie paleis; rond 0900 Hr is het zonlicht op zijn best, dus VOOR openingstijd (lees 10.30 Hr) praten we ons een weg naar binnen, nemen mooie foto's en . . . 'vergeten' bij het verlaten langs de ticketbalie te gaan;-) .

Op 13 januari, in de late namiddag, arriveren we in AHMEDABAD.
Deze megastad (3,7 miljoen inwoners) heeft veel te bieden: westers eten (Pizzahut als afwisseling van de lokale, vegetarische, pikante keuken), veel tempels en moskeeen, enkele mooie tombes en waterbronnen, internet en ... zoveel mensen en zoveel lawaai ... we haasten ons langs enkele highlights en de volgende middag ontvluchten we alweer de stad.

Opzoek naar rustiger oorden belanden we, via DHRANGADHRA, in een hutje aan de rand van de (tijdelijke) woestijn.
De eigenaar/gids van deze campsite ( www.ecotourcamp.com ) is een erkend naturalist die zich passioneel (bijna obsessief) inzet voor het behoud van het ecologisch evenwicht van het nabijgelegen LITTLE RANN OF KACHCHH dat dankzij hem werd erkend als natuurpark.
Deze vlakte (bijna zo groot als Belgie) van 160 op 180 km wordt tijdens de monsoon (=regenperiode van half juni tot eind augustus) omgetoverd tot een groot, brakwater meer; gevuld door de wassende, zoute zee en de vele zoetwaterriviertjes die erin uitmonden en de geringe diepte (max 1,50 meter) blijkt dit voor vele dieren een ideale (soms tijdelijke) biotoop.  Tijdens een dagje safari zien we flamingo's, kraanvogels, kingfishers, beecatchers en vele roofvogels, hindes, enkele bluebulls en de endemische 'wild ass' (een paardje dat veel gelijkt op een muilezel en uit de foto's zal blijken dat ik het onthoud als een 'white ass'); elk gebiedje heeft zijn soorten populatie van vogels en zoogdieren en insekten en vissen en ..... SUPERMOOI en (vooral) superrustig.

We hebben echter geen overschot aan tijd (slechts drie weken en 't is al eens anders en beter geweest;-( ) en dus trekken we op 16 januari verder naar BHUJ, maar daarover een andere keer.