Reisverhaal «Onze eerste stappen in het stenen tijdperk . . .»
ETHIOPË 2010
|
Indonesië
|
0 Reacties
12 Juni 2005
-
Laatste Aanpassing 02 December 2006
Onze eerste stappen in het stenen tijdperk . . .
We spraken een prijs af voor deze 4-daagse trekking door het DANI-gebied, zuidoostelijk van de WAMENA
Inbegrepen zijn: gids + kok + voeding + logement + transport
+ dragers (niet te vergelijken met de hardwerkende dragers van
bijvoorbeeld Tanzania die elk 15 tot 20 kg dragen)
+ sigaretten (om de lokale, kettingrokende bevolking te paaien bij
het nemen van foto’s (close ups) of om hun hutten te mogen
betreden, alsook om de dragers tevreden te houden)
Wij gingen, vooraf, samen inkopen doen (voeding).
Deze eerste tocht lijkt een stap terug naar “het stenen tijdperk”:
mannen lopen rond met enkel een peniskoker en pijl en boog in de hand;
telkens er een familielid overlijdt, wordt bij de vrouwen een vingerkootje afgehakt, sommige, oudere dames hebben enkel nog een handpalm over en het zijn zij die de akkers bewerken,hout sprokkelen en drinkwater moeten zoeken.
In deze primitieve leefomstandigheden (nog authentieker dan die in zuid Ethiopië), is het hard vechten om te overleven vanwege:
- de dagelijkse zoektocht naar drinkwater in de vallei en brandhout in de bergen
- de eenzijdige voeding, bestaande uit “sweet patatoes”, maïs en wat bladgroen dat
op deze steile hellingen kan groeien,
- en de geïsoleerde ligging van de huttendorpjes.
Dit harde leven doet echter geen afbreuk aan de gastvrijheid en opgewektheid van deze trotse, nieuwsgierige mensen, dit ons groot respect verdienen.
Omdat de DANI in de ruime omgeving van WAMENA leven, werden zij al vlug beïnvloed door de massa missionarissen die, sinds 1880, de heidense zieltjes kwamen “redden”. Het kerstenen ging, naast onderwijs en medische basiszorg, gepaard met uitdelen van gebruiksvoorwerpen (ijzeren bijlen, vishaken, etc) in ruil voor “beschaving” (wat ondermeer inhield dat ze hun animistische levensstijl en vele andere tradities moesten verloochenen en dat de vrouwen kledij moesten dragen).
Gelukkig heeft de bekeringsdrift van de Amerikaanse, Australische en Europese zendelingen niet iedereen bereikt en zijn geloofsregels (in de ogen van de Papua’s althans) een rekbaar begrip.
We genoten van deze trekking met gids ISAK GENONGGO; hij was attent, informatief, goed georganiseerd en kende de streek; in de dorpen werd hij ontvangen als een oude bekende, waardoor hij ook ons vertrouwen gewonnen had.