Reisverhaal «Thailand 2015 - part 1»

2015_2016 overwinteren in ZO Azië | Thailand | 0 Reacties 13 December 2015 - Laatste Aanpassing 14 Januari 2016

Op 13 december zijn we naar THAILAND gevlogen … allée … na veel gezever en gepalaver met de lokale verantwoordelijke van Etihad Airways.

We hebben namelijk een retourvlucht pas over 11 weken en zonder visum (zoals wij dus) mag je maar 30 dagen blijven … vanwege onze uitleg over overland bordercrossing, het noemen van enkele grenssteden en toeristische attracties in omliggende landen en de vele stempels in ons paspoort kregen we uiteindelijk toch een fiat om mee te mogen ;-)

Ons eerste highlight zijn de tempelruïnes van AYUTTHAYA.
Deze zijn gebouwd in de sobere Khmer-stijl en dus heel verschillend van de shiny, glittering Thai-style; we fietsen dan ook 3 dagen van tempel naar tempel naar resto en terug.
Het fietsen was wel een aparte ervaring: het links rijden went wel, ook op de kruispunten en in het soms hectische stadsverkeer, maar dat die “fietskes" allemaal op “Fanny-formaat” moeten zijn zodat ik tijdens het trappen m’n knieën langs m’n oren hoor zoeven ?!?
Onze laatste avond in Ayutthaya kunnen we nog genieten van de openingsshow van het Ayodhaya-festival: een heus klank- en lichtspektakel op de grote tempelsite rond het verhaal van een heldhaftige Prins tegen verscheiden invallers … véél wapengekletter, vuurwerk en charges te paard en met getrainde olifanten … héél professioneel en indrukwekkend.

Volgende halte is SUKHOTHAI voor alweer veel oude tempels. Deze liggen echter wat verder uit elkaar zodat we weer fietsend de sites gaan verkennen. Gelukkig hebben mijn flitsende fiets-knieën rust gekregen op dag 2 omdat we hebben afgesproken met Jef en Leen (onze vrienden uit Turnhout) die ook weer dit jaar overwinteren in ZO Azië en niet toevallig in de buurt verblijven.

Vervolgens gaat het na CHIANG MAI
-een toeristische maar relaxte en propere stad met weer andere kloosters en tempels-
nog zo’n 200 km noordelijker naar THATON en MAE SALONG, waar we met de scooter (teveel bergen en fietsend word je daar zo moe van) op verkenning gaan naar de bergdorpjes met verschillende etnische minderheden (eindelijk terug onzen dada).
De pistes blijken vaak zo steil dat ons brommerke het niet trekt en Fanny moet afstappen om te voet de berg op te gaan … wordt ze dan toch te dik ????
Als toemaatje kunnen we weer een festivalletje meepikken: nu eentje met traditionele dansvoorstellingen van de lokale minderheden zoals de Akha, Yao en Lisu … héél leuk weeral.

Terug naar de beschaving, naar CHIANG RAI waar we o.a. de “witte tempel” bezoeken … wat een gedrocht is da sèg … een verzameling kitsch en horror en surrealisme … en dan die drukte … echt niks voor ons.

Op 31 december reizen we verder oostwaarts naar LAOS, maar da’s voor een volgend verhaal hé.