Reisverhaal «westelijk van Tokyo»

Japan | Japan | 3 Reacties 27 April 2015 - Laatste Aanpassing 02 Mei 2015

19  Kanto, Saitama prefectuur

Kaart situering Kanto

Saitama prefectuur sluit aan bij Tokyo.

Kaart situering Saitama prefectuur

De hoofdstad, Saitama City, is een samenvoeging van 3 steden waar in 2001 een nieuw centrum is gebouwd, aangepast aan de 21ste eeuw. We komen even in dat centrum om langs te gaan bij de toeristische dienst. Dit stadsdeel is zuiver kunstmatig, winkels, stations, eetgelegenheden, kantoren, … . Niets gezelligs aan.
Het verkeer in Saitama City is een nachtmerrie. We rijden meer dan 1,5u op 20 km op vrijdagavond en op zaterdagmiddag is het al niet veel beter. In tegenstelling tot andere Japanse steden zijn hier (nog) geen bruggen kriskras over de stad gebouwd met wegen in 2 of 3 verdiepingen boven elkaar. Door de samenstelling van 3 eerdere steden is er geen verkeerskundig geheel.

zoals overal in het hoogtechnologische Japan hangen de elektriciteitsdraden in een grote wanorden door elkaar. Dit zicht gelijkt op de elektriciteitsdraden in de favela’s van Rio de Janero!

De reden om naar Saitama te komen is Bonsai. Vroeger was Tokyo de hoofdstad van de bonsai, maar door de stadsuitbreiding kwam er een gebrek aan plaats, water en zuivere lucht om bonsai te kweken. Met de grote aardbeving van 1923 is er beslist door de bonsaikwekers om te verhuizen naar Omiya, één van de steden waaruit Saitama City is opgebouwd, en in 1925 startte Omiya Bonsai Village. In tegenstelling tot het nieuwe stadsdeel, lijkt een deel van Omiya eerder een buitenwijk van de stad, gelegen in het groen. Andere delen van de stad liggen tussen de rijstvelden, daar is nog meer groen.

In Omiya is er het Bonsai Art Museum, een zeer mooi museum en interessant. Net zoals de omgeving heeft het gebouw enkel een gelijkvloerse verdieping en is het helemaal in Japanse stijl.

deze foto is van de website van het museum

Wanneer men kijkt naar Japanse (en ook Chinese) tekeningen uit lang vervlogen tijden, dat ziet men heel dikwijls dat iemand afgebeeld staat met in de hand een pot, waar een plant in groeit.

de oudste afbeelding van bonsai

Er zijn ook tekeningen waar potten met boompjes als decor dienen. Bonsai bestaat waarschijnlijk al lang, zij het onder een andere naam.

Goyo-Matsu of Japanese five needle pine

Om een bonsaiboom te kweken moet er aandacht zijn voor de wortels, de stam, de bladeren, de vorm, het voedsel, het water. Deze zorg moet er dagelijks zijn, snoeien en de takken leiden is iets dat een of meerdere momenten per jaar aandacht vraagt. De bonsaikweker is een artist en moet een beeld voor ogen hebben hoe hij (of sporadisch zij) de boom zal modeleren.

Kuro-Matsu of Black Pine

In het museum en in hun tuin staan een aantal heel oude en artistieke bonsai, met een uitzonderlijk hoge waarde. We mogen ze niet fotograferen, maar mensen die graag een afbeelding willen zien kunnen even een kijkje nemen op http://www.bonsai-art-museum.jp/english/collections/list.php

In de tuin mogen we een plaatje nemen van enkele planten.

In de omgeving van het museum en op loopafstand zijn een aantal bonsai kwekers. Dit gebied is Bonsai Village. We gaan langs bij 3 van hen.

Bij Fuyo-en zien we een snoeier die naald voor naald bekijkt en beslist of ze al dan niet mag blijven.

deze man neemt naald voor naald onder de loupe

bonsai van een Japanse esdoorn, mooi van blad en van kleur

dit boompje moet nog blaadjes krijgen

Bankon noemt deze wijze waarop de wortels heel oppervlakkig boven de grond groeien en een schild vormen

oude bonsai met droog wit hout in eigenaardige vormen, zijn opvallend

volgens de man is dit boompje in bonsai middens heel erg beroemd

Hier staan heel wat mooie bonsai, maar ze staan dicht op elkaar waardoor er moeilijk een mooi beeld per plant kan gevormd worden.

Seiko-en heeft ook een prachtige collectie. Hier mag beperkt gefotografeerd worden.

een bloeiend boompje

dit boompje met een mooie stam

een bloeiende wisteria-bonsai

Mansei-en is de grootste. De huidige eigenaar is de vierde generatie van het familiebedrijf. Ze staan aan het hoofd van het wereld-bonsai-comité. De man is heel vriendelijk en slaat graag een praatje voor het grootste deel in het Engels en voor een deeltje in het Duits.

ook weer met een gedeelte dood hout

een vrij jonge bonsai mandarin-boompje

een bonsai bos op een grote platte steen

vele bonsai bomen zijn al honderden jaren oud, de dagelijkse zorg blijft echter

We vragen aan een van zijn medewerkers de prijs van een bonsai, ongeveer 1m hoog : 3 miljoen yen of 25.000€ (een aantal in het museum hebben een waarde die een veelvoud hiervan is).  Geld en waarde ...


20. Chubu, Yamanashi en Shizuoka prefectuur

De Fuji, Mount Fuji, Fujiyama of Fujisan, allemaal namen voor de hoogste berg en vulkaan in Japan, 3776m ligt in 2 prefecturen

Deze berg is blijkbaar een heilige berg voor allerlei mensen. Daarnaast heeft de Fuji ook allerlei kunstenaars geïnspireerd, zijn vorm is immers zo ongeveer de ideale vorm van een berg. In 2003 is de Fuji Werelderfgoed geworden.

Men kan bij wijze van spreken helemaal rond de basis van de berg rijden.

Volgens de informatie is het mooiste zicht op de berg van de noordzijde af. Hier is een gebied, Fuji 5 Meren genoemd. De naam spreekt voor zich.
Het Kawaguchimeer is zo ongeveer het meest toeristische. We zijn er op zondag en er zijn nogal wat mensen van Tokyo. Er zijn nu meer mensen die ons aanspreken dan op een doorsnee andere dag. De betere kennis van de Engelse taal speelt daar een rol in. We zien vele mensen rond het meer.

zoals we dikwijls zien staan kaarten niet met hun noorden naar boven getekend. Er staat dan wel een windroosje bij

Tijdens de 2 zomermaanden kan er gestapt worden naar de top, een krater. Nu ligt er nog sneeuw op de berg, maar de top halen is niet onze bedoeling.

een winteropname van de top, dit is een foto van een foto

Er zijn verschillende uitzichtpunten op de Fuji en langs de noordzijde kunnen we met de auto tot het “5de station”. De klim naar de top is opgedeeld in de hoogte in 8,5 stations waarbij het 5de op ongeveer 2300m hoogte ligt.

Bij de aanvang van de weg is er een stuk zingende beton in de weg ingebouwd.  Door de trilling van de banden wordt er een echt deuntje gespeeld.

net bij de tolpoort, even buiten het stadje aan het meer, zien we de Fuji zonder een wolkje

de Fuji is een vulkaan waarbij er steentjes en assen langs de helling tot beneden voorkomen. Het is een zwarte berg, nu deels bedekt met sneeuw

rond de parkings liggen zeer veel van deze vulkaanstenen. De laatste uitbarsting was in 1707, slechts 308 jaar geleden

bij het vijfde station is het 4°C, op de top een stuk kouder

Japan kijkt op naar Zwitserland, vooral Zermatt met de Matterhorn

tot zelfs een Zwitserse postbus is naar hier gesleept

een gebouw in de stijl van een Zwitserse chalet

maar volgestouwd met rommel, niets waardevols

dé foto met de Fuji op de achtergrond

Goede uitzichtpunten zijn te vinden langs de noordzijde van de meren, hier het Kawaguchimeer.

’s morgens is er een stukje van de berg zichtbaar tussen de wolken door

de eerste bloesems in het gebied Fuji-5-Meren zijn er eind april

het is zondag, dag dat vele(Japanse) mannen hun werk even vergeten voor een vislijn en alles wat er mee te maken heeft.  Ook op maandag zijn er nog enkele vissers in de weer

een vrij nieuw gebouw op een strategische plaats voor het uitzicht op de Fuji en het meer. De bestemming van het gebouw kennen we niet

we wachten tot de wolken wat optrekken

in de late namiddag zien we de berg hier helemaal, maar ook helemaal wazig door de vochtige lucht

en de volgende dag, na een heel korte tijd zonder wolken, komen ze weeral tevoorschijn. Voor de rest van de dag wordt de zichtbaarheid als maar minder


In dit gebied zijn er weer een aantal onsen, heetwaterbaden. Enkele ervan hebben een buitenbad met uitzicht op de Fuji. Dus laat ons daar ook maar van genieten, zeker op een mooie dag als deze.

een foto van de website van de onsen met zicht op de Fuji

idem

van hier zien we in de vroege namiddag de Fuji bijna perfect

Aan de noordzijde van het Kawaguchimeer ligt het museum van Kubota Itchiku. Deze man leefde van 1917 tot 2003. Toen hij jong was zag hij ergens in een museum een stuk stof waarop de traditionele tsujigahana techniek was toegepast. Hij vond dat zo mooi dat hij deze techniek ook wou gebruiken, zij het dat ze einde 15de eeuw werd toegepast en nadien “vergeten” werd. Kubota Itchiku heeft gezocht en geprobeerd en pas op zijn 60ste heeft hij de tsujigahana-techniek opnieuw uitgevonden. gevonden.

De stof om deze techniek toe te passen is crepe zijde, een sterk geweven zijdesoort. De stof is gemaakt in banen die niet versneden worden. Op de stof wordt een beperkte basis als tekening gemaakt in een soort verf of inkt die nadien zeer gemakkelijk te verwijderen is.

de kunstenaar maakt de tekening (foto’s afkomstig van http://www.thekubotacollection.com/en/artist-and-t...

Daarna wordt de stof door kunststofdraden samen gebonden op een wijze dat er een vorm “ingepakt” werd. De man moest de ganse tekening perfect overzien want de stof was samengetrokken en ingepakt en bestaat uit allemaal heuveltjes

Nadien kleurde hij delen met een vlakke borstel, nog steeds het volledige patroon in gedachten. Dit betekent niet zo maar hier een lik rood, en daar een lik groen. Nadien werden de gekeurde pakketjes ingepakt in plastiek en weer toegebonden met draad. Dan wordt de ganse lap in een ander kleurbad gestoken.

Die kleurstof moet zich binden met de zijde en dat gebeurde in een stoombad van 350°C voor een periode tussen 40 en 90 minuten

Zijde kan maar een zekere hoeveelheid kleurstof opnemen op een bepaald moment. Daarom wordt het geheel in een bad water gebracht opdat de zijde later opnieuw kleurstof zou kunnen opnemen

In een volgende stap worden de draden verwijderd. Dit moet op een precieze manier gebeuren zodat de zijde niet beschadigd wordt. Daartoe worden o.a. de draden in stukken geknipt.
Nadien wordt de tekening nog afgewerkt met de hand.

Van deze lappen stof wordt er dan een kimono gemaakt, net zoals ooit in het verleden. Het verschil is dat deze kimono’s nooit werden en worden gedragen, het zijn kunstwerken. Voordat de kunstenaar al deze werkzaamheden startte had hij al de figuur op de kimono in de geest.

als men de kimono’s van dichtbij bekijkt zijn de details heel nauwkeurig bijgetekend

Itchiku Kubota was in 1944 opgepakt door de Russen, toen hij als soldaat diende voor het Japanse leger. Hij heeft een of meerdere concentratiekampen in Siberië meegemaakt. Wat hem daarvan bijgebleven is, is de opkomende zon.

een kimono met “de zon”

Een reeks van zijn collectie kimono’s heeft als onderwerp “Symphony of Light”.
Daarnaast fascineerde de Fuji hem zodanig dat hij uiteindelijk zijn atelier en museum hier in Kawaguchi bouwde. Hij heeft ook een reeks kimono’s met de Fuji als beeld.
Zijn kimono’s zijn landschapskimono’s.

foto van een prentkaart in het museum aangekocht met als onderwerp de Fuji

foto van een prentkaart in het museum aangekocht met als onderwerp de Fuji

Foto’s van gekochte prentkaarten. Het resultaat in werkelijkheid is veel mooier dan wat er hier te zien is

In 1994 bouwde Itchiku Kubota zijn eigen museum. De uitwerking ervan was al lang een droom van heù. Later bouwde hij nog bij.
Sommige delen doen heel sterk denken aan werken van Gaudi.

de toegangspoort tot het museum

hier is Gaudi niet ver weg

een deur die zomaar in de tuin staat

en een beetje verder een dood stuk boomstam in blank hout

de “achteloos” neergezette stoelen in de tuin hebben een groot Gaudi-gehalte

de steen die Kubota gebruikte is gevormd als koraal

het bijgebouw waar de museumshop is en het onthaal, doet heel (nabije) oosters aan

in de (letterlijk) tearoom mogen we foto’s nemen

op de muur van een alkoof heeft de kunstenaar de Siberische zon voorgesteld. De reden zou zijn dat de tearoom naar het noorden uitgeeft en nooit zon binnen krijgt. Kubota’s zon geeft dan warmte in deze koude plaats

Ook de tuin heeft hij zelf ontworpen.

Een aantal kimono’s van hem zijn te zien in zijn heel speciaal museum. Andere kimono’s zijn op wereldreis voor tijdelijke tentoonstellingen


Een eindje zuidwestelijker is er een bloemenfestival aan de gang, van 18 april tot 31 mei. Dit festival vindt plaats in een resort en bestaat uit bloeiende velden, meestal met Phlox of Vlambloem. Op de achtergrond is (soms) de Fuji te zien. Naast de bloemenvelden zijn er zeer veel eetkraampjes en ook weer kraampjes met verpakte koekjes, om cadeau te geven.

hier bloeit nu de Japanse kerselaar, Fuji variëteit

de massa plantjes zorgen voor de kleur, de heuveltjes voor het mooie overzicht

elk plantje is klein met vele bloempjes

in verschillende kleuren

er een namaak Fuji, voor het geval de echte niet te zien is

er is een uitzichtterras "voor maximaal 50 mensen"

naast de Vlambloem ook een veld met Anemonen

mensen komen hier in grote aantallen, zoals ze naar tempels en schrijnen gaan, de Fuji bezoeken, … waarbij vooral het vertier belangrijk is

een machine die wast en vervolgens droogt ... 

21 Chubu, Shizuoka prefectuur

Shizuoka is een prefectuur aan de zee gelegen, ten zuidwesten van Tokyo

Kaart situering Shizuoka

Na de Fuji rijden we naar het Izu-schiereiland, in het zuidoosten van de prefectuur. Het schiereiland is zeer bergachtig met bruggen en tunnels. Op een bepaalde plaats is de helling zo steil, dat de baanbouwers hier een dubbele spiraalbrug hebben gebouwd om op korte tijd een stuk hoogte te winnen

bruggen en tunnels bouwen is in Japan schering en inslag. Hier wordt een groot stuk hoogte op een kleine afstand via een dubbel-spiraalbrug gewonnen

Op onze overnachtingsplaats staat er ook een koppel Japanners uit het noorden. Ze verstaan of spreken geen woord Engels, maar toch voeren we conversatie, wel erg beperkt. Misschien denken we wel dat we iets begrijpen, maar slaan we de bal mis

In het zuidoosten van het Izu schiereiland ligt het vissersstadje Shimoda, helemaal aan een binnenbaai. De boten liggen er beschut, mede dankt zij de havenmuur die in de baai is gebouwd. Dit zien we ook op andere plaatsen in Japan: havens worden beschermd door havenmuren.

De kleine vissersboten varen dicht bij de kust. Grotere schepen zien we niet uit- of invaren, maar ’s morgens is er een groothandelsmarkt voor vis in Shimoda.

typische vissersboot in Shimoda

’s avonds zijn boten terug gekeerd.

de vangst van een bootje dat ’s avonds terugkeert: een tiental mooie vissen, niet veel in aantal maar wel in geldelijke opbrengst

’s Morgens nemen we even een kijkje tussen de grote hoeveelheden vis en de koelvrachtwagens. Tot onze verrassing wordt er hier blijkbaar maar één soort vis verhandeld, de Rode Beryx (Beryx splendens). Het Japanse woord Kinme , letterlijk vertaald goudoog, benadrukt het grote goudkleurige oog. Deze vis is een diepzeevis die leeft vanaf 25m diepte tot meer dan 1000m diepte.
Voor zover we het allemaal begrijpen worden er loten aangeboden en zijn er opkopers. Direct daarna wordt de vis in pakken ijs verpakt, de isomo-dozen worden gesloten en de vis vertrekt, richting markt, restaurants, sushi-bedrijven, …

de goudkleurige ogen zijn duidelijk te zien, waarschijnlijk is de vis blind wegens het verblijf in de diepzee

handel

ijs er op en doos dicht, klaar voor transport

de hele vismijn is gestandaardiseerd

In Japan wordt er vis op alle mogelijke manieren gegeten en in bereidingen gebruikt

gedroogde vis is een goede manier voor bewaring van wat niet direct verkocht of opgegeten wordt

in een meer luxe viswinkel liggen de gedroogde delen van inktvissen mooi gesorteerd en kosten bijgevolg meer

Shimoda is historisch belangrijk geweest in 1854 toen commandant Perry met zijn zwarte schepen in de haven van Shimoda aan land kwam. Hiermee kwam een einde aan de 2 eeuwen isolement van Japan en de start van diplomatieke betrekkingen tussen de US en Japan, Rusland volgde.
Elk jaar tijdens het derde weekend van mei wordt de landing van Perry met zijn Black ships herdacht met een festival, er is een black ship-straat, men kan een havenrondvaart maken met een black ship,.. .

een kopie van een van Perry’s Black ships

Tijd om ook eens een klein stukje zee te zien. Er is in de buurt van Shimoda een wandelpad gemaakt langs de kust.

hier staan enkele kleine huisje en op het strand liggen eenvoudige boten

de mensen hier zoeken een zeewier, tengusa, waarvan natuurlijk agar-agar gemaakt wordt, een plantaardige stof om gelei-achtige producten te vormen

in december en januari bloeien hier de narcissen, onze paasbloemen. Nu zien we overal deze planten met lichtpaarse bloemen

de zee rond de kust ligt bezaaid met rotsen

en het zeewater is glashelder

zoveel kustlijn, dus ook zoveel vuurtorens

beneden loopt er ook een wandelpad. Het is echter op verschillende plaatsen door de oceaan weggespoeld

Hier dichtbij is een kleine plantentuin met heel veel kleur omdat er zoveel planten bloemen dragen

onkruid mag hier niet staan. Het wordt met de hand en een steekmesje verwijderd

ook in de serre zijn er vele bloemen

zoals deze bougainvillea

Het schiereiland Izu is van oorsprong vulkanisch.

we zien een grote reeks stenen balken, sill gnaamd. Sill wordt gevormd door magma dat niet door de vulkaan is uitgespuwd, maar nog ondergronds gestold is. Tijdens het afkoelen verkleint het volume van de magma, barst het gesteente en worden deze komlommen gevormd.
Tijdens de 17de eeuw werden deze zuilen gebruikt voor de constructie van gebouwen

hier de zuilen aan de bovenzijde gezien

Op het schiereiland Izu alleen komen er al meer dan 2500 heetwaterbronnen voor.
We bezoeken een bedrijf dat tropische planten kweekt door de serres te verwarmen tijdens de winter met heet water (98°C) uit zo een bron.

ananas kweekt men in dit commercieel bedrijf, enkel om als fruitsap in hun cafetaria te verkopen

enkele bananenstruiken dragen vruchten

onrijpe mango’s

we proeven van het lekkere mangosap

papaja

en de koffieplant, allemaal dragen ze nu vruchten

enkele hibiscussoorten met bloemen in uitzonderlijke kleuren

en deze plant met bloemen in turkoois, Stronglodon macrobotrys, een liaan uit de Filipijnen

Japan is geen land waar orchideeën belangrijk zijn

Een deel van de bronnen wordt gebruikt om onsen te voorzien van (heet) water. We bezoeken een mooie onsen en omdat er geen andere bezoekers zijn, kunnen we enkele foto’s nemen.

bij de onsen is er steeds een rij kranen en douches. Meestal staan er plastic krukjes bij want de mensen zitten neer als ze zich schrobben. Dan is er steeds een zeer warm tot heet binnenbad, de afmeting kan nogal verschillen, het aantal binnenbaden ook. Bijna alle onsen hebben een afzonderlijk gedeelte voor mannen en een gedeelte voor vrouwen

hier is er een buitenbad in hout

en een gemaakt in rotssteen. De buitenbaden (als die er zijn) liggen soms onder de blote hemel, soms onder een dak

er zijn steeds lavabo’s voor gebruik na het bad

kleedhokjes zijn er nooit. Meestal zijn er kastjes met een sleutel om kledij en andere bezittingen in op te bergen. Onsen in een hotel hebben soms alleen maar manden omdat de hotelgasten enkel het hoogstnoodzakelijke meebrengen. Voor bezoekers zijn die open manden al evenmin een probleem. Niemand in Japan immers heeft nog maar het idee om iets van iemand anders mee te nemen. Alles is open en bloot, en veilig!

Shimoda heeft een goed klimaat, tijdens de koudere maanden komen inwoners van Tokyo hier hun weekend doorbrengen. Tijdens de warme zomermaanden echter trekken ze de bergen in, dan is het hier te warm.
Er is een “aquarium”, eerder een plaats waar dolfijnen- en andere shows worden gegeven. Bij de toegang is er een water waar een aantal zeeschildpadden in leven. De dieren komen kijken als er mensen aankomen


Atami is een stadje in het noordoosten van het schiereiland Izu.
Vandaag 29 april is het feestdag in Japan. Gedurende de volgende dagen volgen er nog 3 feestdagen, samen goed voor de “golden week”. Scholen en bedrijven sluiten en vele mensen hebben een week verlof. Toch zien we een bouwbedrijf aan het werk, vele winkels, zij die leven van het toerisme, zijn geopend.

zoals hier de winkel die geschenkdozen verkoopt met zoetigheden of met pakketjes kleefrijst aangevuld met het een of het ander en in een jasje gestoken. Ontelbare van deze dozen hebben we al gezien. Geschenkjes kopen en geven behoort tot de dagdagelijkse handelingen van de Japanner

In het voetgangersgebied, dichtbij het station van Atami, krioelt het van de mensen

de restaurants doen vandaag ook goede zaken, Atami is immers per sneltrein in een heel korte tijd vanuit Tokyo te bereiken

In Atami bezoeken we MOA, Museum of Art.

op weg naar het museum komen we langs een helling vol met bloeiende azalea’s

op de kaart heeft het museum 2 lokaties. We volgen de wegwijzers en komen aan bij de laagst gelegene. Hier blijkt het museum in de berg te zitten

eens binnen krijgen we meer dan 200m roltrap te verwerken om hogerop uit te komen

er is geen geld, marmer of verkleurende verlichting gespaard …

de officiële toegang is via een plein met het beeld “King and Queen” van Henri Moore, echter hier komt niemand toe, iedereen komt hier langs

de 2 verdiepingen museum bevinden zich nog een eind hoger. Via de ramen hebben we uitzicht op de veel lager gelegen oceaan

er is een theaterzaal in het museum voor typische Japanse eenpersoons-voorstellingen

Er is een tijdelijke (minder dan 4 weken!) tentoonstelling met werken van Hiroshi Yoshida. Deze kunstenaar leefde van 1876 tot 1950.

Zijn werken werden via blokdruk vervaardigd, een techniek die ooit in China werd ontworpen. Nadat de kunstenaar zijn tekening heeft gemaakt wordt deze op een houten blok gelegd en ingekerfd in het hout. Daarna wordt er inkt aangebracht op het hout, een vel papier opgelegd en met een drukpers wordt de inkt op het papier over gebracht. De kunstenaar kan meerdere lagen inkt, meerdere kleuren en veel meer vrijheid aan de dag leggen dan met andere technieken. De houtblok echter is van vrij korte levensduur.

Naast kunstenaar was Yoshida ook een bergsportliefhebber en een reiziger. Vele van zijn werken hebben dan ook de bergen of landschappen ergens ter wereld als onderwerp. De affiche gebruikt zijn “Mount Rainier” uit 1925, een berg in de VS.

Mount Rainier van Yoshida

Ook de Matterhorn in Zwitserland heeft hij bezocht of beklommen

Er zijn vele prachtige werken van hem tentoon gesteld in het MOA.

voor zijn werk “Yomeimon Gate” heeft hij 96 maalde druk herhaald waarbij er telkens zachte kleuren gebruikt werden. Hierdoor geeft het werk een driedimensionaal beeld (http://ancientpoint.com/imgs/a/b/n/r/w/1937_japane...


22 Kanto, Kanagawa prefectuur

Kaart Kanto, Kanagawa prefectuur

ook Hakone heeft een directe sneltreinverbinding met Tokyo . Hakone is een van de belangrijkste binnenlandse toeristische centra.

Hakone ligt weer iets in het binnenland, dit betekent in de bergen op een hoogte tussen 500 en 800m. Niet alleen wij komen hier om allerlei plaatsen te bezoeken. Wegens het verlof zijn er ook wandelaars, fietsers, dagjestoeristen en mensen die van de berglucht en –koelte komen genieten. De temperatuur is hier zowat 10° lager dan op zeeniveau.

hele groepen motards doorkruisen op zon- en feestdagen het land, het liefst in de meer bergachtige streken

Hakone is uitgestrekt, maar door de steile bergen en valleien is het bruikbare gedeelte beperkt.

Het Hakone Open Air Museum is een openluchtmuseum met beelden en met enkele kleine musea, sommige met wisselende tentoonstellingen, een Manzu zaal en een Picasso museum.

we komen in de tuin via roltrappen vanaf een hoger gelegen toegang. Hier een eerste blik op een deeltje van de collectie

Henry Moore is hier de favoriete kunstenaar te meten aan het aantal werken

“Fairy Chapel” uit 2005 van enkele Japanners gemaakt uit wit glas in lagen gestapeld

twee schilderijen van Picasso die hij naderhand met nieuwe technieken, o.a. glas heeft uitgebeeld

Naast nog heel wat westerse beelden, hier enkele van Japanse kunstenaars

“Hey” uit 1992 van Shin Yamamoto, geboren in 1941

“Grandson of the General” uit 1918 van Seibo Kitamura (1884-1987)

“Manteau” uit 1968 van Churyo Sato (1912-2011)

“Surprise with the Glare – V” uit 1990 van Takao Tsuchida, geboren in 1943

In een zaal is er een tentoonstelling van “de wereld van geluiden” waarbij vooral mobielen, gemaakt uit o.a. fijn bamboe en riet, geluiden maken terwijl ze door de wind of door de warmte van een lamp bewegen

Op het Ashimeer (Ashiko) vaart er weer een galjoen. Japanners houden van sprookjes- en soortgelijke werelden.

Bij helder weer zou de Fuji zich in het meer spiegelen, nu is er van de berg maar een stukje aan de onderzijde te zien, zoals gewoonlijk.

Dicht bij het meer is er het Narukawa Art Museum, waar werken van moderne Japanse schilders te zien zouden zijn. Nu ja, modern is een erg ruim begrip in dit geval want de kunstenaars zijn ofwel al enkele jaren gestorven ofwel al oud en hun werken dateren al van een hele tijd geleden.
De stijl noemt modern-nihonga (naar de plaats waar een belangrijke kunstacademie gevestigd is) en dat betekent Japanse-stijl-schilderijen.

Spring Awakens van Toshio Tabuchi uit 1987

The River of Memories van Shohei Takasaki uit 2002

The Sun stetting in Yellow Sands van Kunio Takeuchi uit 1985

Flower Field in Tuscany van Fumiko Hori (een vrouw) uit 1990. Zij heeft veel gereisd

Sign of Spring van Saburo Kuzumi

The Afgan van Ikuo Hirayama, een kunstenaar die lange tijd in andere Aziatische landen verbleef

Het zicht op het meer vanuit het panoramaraam in het museum is wijds.

Ashimeer met de afgeknotte berg rechts (is het onderste deel van de Fuji)

In Hakone zijn nog heel veel musea, voor elke smaak wel iets, ook werken van westerse kunstenaars.
Ook voor niet-museumgasten heeft de stad veel te bieden. Er zijn vele wandelroutes, kabinebanen, onsen, … .

Wij trekken naar de Hakone Botanical Garden of Wetlands waar planten uit verschillende Japanse biotopen zijn ondergebracht. De tuin is de moeite waard, op dit moment zijn er verschillende planten in bloei.

één van de vele Azaleasoorten

Irissen groeien hier veel in vijvers en niet te snel stromende beken

Komakusa (Japans) of Decentra peregrina (geen Nederlandse naam), de bloemen worden wel eens met hartjes vergeleken

een speciale orchidee , Cypripedium japonicum, in het Nederlands soms Japanse Ladyslipper genoemd

Lysichiton camschatcense of Moerasaronskelk

Paeonia japonica, een pioensoort, Japanse pioen

In één van de wijken van de stad, Gora, ligt Hakone Gora Park, een heel stijl aangelegd park. Nu is het seizoen van de azalea’s (en rododendrons) in volle bloesem met zijn vele kleuren.



Kamakura, dichter bij Tokyo, was de zetel van de feodale regering toen die in 1192 werd gesticht. Nu is Kamakura bekend voor zijn tempels en schrijnen waar we de 4 voornaamste bezoeken. 

Aan de zuidzijde is Kamakura begrensd door de zee, langs de 3 andere zijden door steile bergen.

De Grote Boeddha is een bronzen beeld, 11,3m hoog (de sokkel zorgt voor iets meer dan 2m extra hoogte). Ooit stond deze boeddha in een tempel, maar die is al lang verdwenen. Het beeld doorstond overstromingen, vuur en aardbevingen.

’s morgens om 9u zijn er al verschillende schoolklassen en andere groepen, niet alleen om de boeddha te zien, maar ook om vele andere tempels en schrijnen te bezoeken

Hasendera tempel bevat een tuin vol bloemen. Er zijn een aantal mooi gerestaureerde oude gebouwen, het klooster is modern.

de Japanse esdoorn zorgt voor een kleurige noot tussen de verschillende tinten groen

vandaag zullen we nog heel wat pioenen zien, hun beste tijd is echter al achter de rug

de grote pioenen komen in verschillende kleuren voor

het klooster is modern en er is een kleine Zen-tuin gemaakt

de mooi gerestaureerde oude gebouwen

Van een hoger gelegen terras zien we de oceaan.

Kencho-ji ligt verder van de zee. Hier liggen een aantal middeleeuwse Zen-tempels waarvan de hoogste 260 hoge treden hoger ligt en een uitzicht geeft op de rest.

ook hier staan veel pioenenplanten. Pioenen mag men niet verplanten, ze geven immers pas bloemen na vele jaren op eenzelfde plek.

de voornaamste toegangspoort tot de tempel werd in 1754 gebouwd

de klok uit deze klokkentoren werd in 1255 gegoten

deze bomen, Juniperus of Jeneverbes, werd meer dan 750 jaar geleden gezaaid met zaadjes afkomstig uit China

net zoals vele andere tempels en schrijnen is ook deze helemaal uit hout gemaakt

om de 750ste verjaardag van Kencho-ji te vieren werd op het plafond van een vaan de gebouwen een draak geschilderd

deze Chinese poort, net zoals andere gebouwen behoorden vroeger tot een shogun-mausoleum en werden later naar hier verplaatst

hier staan enkele mooie donker-paarse irissen

dat de houding tegenover de dingen, de mensen en werken anders is in Japan dan is het westen weten we al lang. Zo zien we bvb. op verschillende plaatsen groepjes mensen stap voor stap onkruid uitsteken dikwijls op immense percelen grond

om bij het hoogste punt te komen moeten we heel wat trappen beklimmen en boven worden we verwelkomt door boosaardig uitziende bronzen figuren

Zelfs de Fuji is van hieruit te zien.


Yokohama is de hoofdstad van Kanagawa prefectuur. De grote havenstad ligt 30 km ten zuiden van Tokyo en is de tweede meest bevolkte stad van het land met meer dan 3,7 miljoen inwoners. De haven werd geopend in 1859 en Yokohama werd het meest welvarende maritieme handelscentrum.

We bezoeken er Sankeien Garden. Deze Japanse landschapstuin behoorde tot het grote domein van de familie Hara, één van Japans grootste ruwe zijde-uitvoerders. Er zijn vele bruggetjes en een 3-verdiepingen-pagode.

Sankeien met een grote vijver waar een bootje ligt, omdat dit nu eenmaal een element is in de tuinstructuur

de Wisteria bloeit hier volop

en de pasgetrouwde koppeltjes in gehuurde traditionele kledij komen zijn hier weer voor de foto

bij dit koppel een fotosessie met alleen het meisje, waar de onnatuurlijkheid van af te lezen valt

de 3-verdiepingen pagode

tekenaars

en schilders genieten van het mooie weer en de nieuwe kleuren na de winter

vanaf het hoogste punt vaan de tuin krijgen we een uitzicht op de nabijgelegen haven van Yokohama

een schril contrast met de natuur in het park

Na Sankeien in Yokohama rijden we verder naar Tokyo. We leveren onze camper na 44 dagen weer in, zo een grootstad bezoeken we beter met het openbaar vervoer vanuit een hotel(letje).

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

 

Plaats een Reactie

Cecile Dag alletwee Weeral mooie bloeiende lente struiken,ervan genoten op deze regenachtige zondag.ik wist niet dat je alle boom soorten in bonsaï kan knippen,laten groeien Ook naar spéciale verftechniek zitten kijken om kimono stoffen te schilderen Ook museum en beeldentuin bewonderd met prachtige zichten op Fuji Geniet verder van tokio,groeten Cecile Geplaatst op 03 Mei 2015
katrien wat een schoonheid verzamelen jullie op jullie weg! om nooit te vergeten! en wij mogen meegenieten... gisteren waren we in de koninklijke serres die even open zijn. We kregen er een proefje van wat jullie mogen ervaren. maar we hebben er ook van genoten. nog enkele mooie dagen in Tokyo zelf toegewenst. groetjes op zondagmorgen! Katrien Geplaatst op 03 Mei 2015
Fanny en Peter Hoi Lou en Stephan, Alweer een prachtige reeks foto's onder een stralende zon; mooie kunst zowel oud als nieuw. We kijken al uit naar de Tokyo-reeks. Nog veel plezier ginder. Geplaatst op 02 Mei 2015

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking