Reisverhaal «Ten zuiden van Muscat»

Oman, nog een land in het Midden-Oosten | Oman | 9 Reacties 10 Oktober 2018 - Laatste Aanpassing 13 Oktober 2018

Eerste dagen in Oman

We vliegen vanuit Zaventem via Qatar naar Oman. We hebben nogal wat (kampeer)bagage mee, bij Qatar kunnen we dat allemaal kosteloos meenemen.
Het vertrek in Brussel kent heel wat vertraging, het vliegtuig wordt niet weggesleept vanaf het laadplatform door een staking of een andere reden? Gevolg is dat we in Qatar toekomen wanneer de geplande vlucht vertrekt. Dus wat wachten tot de volgende vlucht, de ophaaldienst van de overnachtingsplaats in Oman mailen, de hypermoderne luchthaven eens bekijken, … .

Eerste beeld van de omgeving, ruimte zat, grijze kleur, maar op vele plaatsen knalgroen gras en kleurrijke bloemen … van contrasten gesproken

Volgende dag de huurauto ophalen in de luchthaven, we krijgen een Toyota Prado

Onze huurauto voor de volgende maanden

Langs de supermarkt gaan om nog een kampeertafeltje, stoelen, jerrycans voor water, drinkwater en wat niet bederfbaar voedsel te kopen, en we kunnen op woensdag middag vertrekken.

Rekening houdend met de temperaturen, trekken we etappe per etappe richting zuiden via het binnenland.

Vanaf Seeb, ten westen van Muscat, rijden we richting zuiden, met 2 stops

Vanaf Muscat rijden we door een steenwoestijn met rotsheuvels. We kruisen vele, droge wadi’s en hier en daar zijn er oasen. Bij elke oase is er een dorp(je).
In Rawdah lopen we even langs de dadelplantages. Een man komt kijken van op afstand wat we daar doen, we wuiven even, de man wuift terug en lacht, waarna hij weer verdwijnt

Enkele foto’s van een dadelplantage

Een tweede stop is in Al Mudayrib. De mensen wonen nu in een nieuwer dorp, maar het oude dorp met de lemen (vervallen) huizen en omwallingen, staat er verlaten bij. Over enkele jaren zal alles instorten.

Enkele beelden van het oude Myuydayrib

een van de twee toegangspoorten tot het lemen stadje

toch nog een mooi deurtje te ontdekken

Wat verder overnachten we in een lokaal hotelletje.

De reden waarom we hier halt houden is de kamelenmarkt van Sinaw. Tijdens het weekend, op donderdag en vrijdagochtend (!) wordt hier, naast de klassieke soek waar ook kleinere dieren verhandeld worden, er een grote kamelenmarkt plaats vindt, de bekendste in het land. We moeten er vroeg zijn, de handel gebeurt vanaf 6u (’s morgens) tot maximaal 10u, of eerder als alle kamelen verkocht zijn. Bijna alle verhandelde kamelen zijn slachtdieren.

Het is vroeg opstaan. Voor 6u is het al volop dag, reken de 2 uur tijdsverschil dan is het alsof we voor 4u Belgische (zomer)tijd al paraat zijn.

De afstand tot de Sinaw Soek is maar enkele km.

een lokaal vrachtwagentje toont ons wat er hier verhandeld wordt.

Gisteravond aten we lokaal voedsel: kamelenstoverij met rijst. Lekker en niet te pikant.

Pick-ups beladen met geiten wijzen ons de weg naar de soek.

De geiten worden niet eens uitgeladen, ze worden eerst verhandeld.

er is ook een enkel kalf(je) te koop

een heel jong kalfje

Bedoeïnen rijden hier op en af, toeterend tussen de kooplui.

Dan komen we bij de kamelenmarkt. Vele mannen hebben een soort wandelstok bij waarmee ze de billen van geiten en kamelen schatten.

in tegenstelling tot de niet-bedoeïenen welke een vast hoofddeksel dragen, hebben bedoeïnen een geknoopte sjaal op hun hoofd

Er wordt aan alle kanten geroepen, waarschijnlijk om de kamelen en geiten aan te prijzen. Ook vrouwen verkopen en roepen mee.

kamelenjongen blijven ook op de pickup, ze hebben een kussentje om op te knielen

De meeste bedoeïnenvrouwen dragen een masker over de neus, een masker gemaakt van stijf materiaal in de vorm van de neus. Fotograferen van de vrouwen mogen we zeker niet opvallend doen.

deze vrouwen verkopen geitjes

Voorbij de kamelenmarkt is er de vismarkt. Omdat het nog vroeg is, is het aanbod groot.

enkele mannen verkopen vers voer voor de kamelen

Na de markt keren we een eind terug langs dezelfde weg.

de route welke we vandaag rijden

Terug op de weg richting Sur, slaan we een eind verder links af, Wadi (vallei) Dima. In de reisgids staat de route nog beschreven over een niet-geasfalteerd pad, maar de weg is al vele jaren met asfalt bedekt. De weg is goed en breed, de route gaat langs de rivier, breed en zonder water.

waar er geen water is, zien we steenwoestijn

enkele doornige acaciabomen sieren her en der dit landschap

Er zijn heel wat oases telkens met dadeltuinen, kleinere of grotere huizen en velden of veldjes vol met alfafa, geiten- of kamelenvoer.

een jonge man wordt na school naar huis gebracht

in dit dorpje is er aanvoer van water

Soms snijdt de weg de bochtige vallei af en dan is de weg uitgehouwen tussen de erg stenige rotsen.

We houden hier en daar halt om een korte wandeling te maken. De mensen zijn vriendelijk, sommigen kennen (weinig of veel?) Engels, ze zeggen goede dag of ze wuiven met beide handen.

dit dorp telt een aantal oude wachttorens

het lijkt hier meer op een jungle dan op een oase

een voetbalveld heeft steeds als bodembedekking gras

Het eindpunt van de vallei is een groot dorp met een ronde burcht op een heuvel.

We maken rechtsomkeer. Op een hoogte van meer dan 900m, waar een uitzicht is op de vallei, staan enkele picknickhutjes. Hier zetten we ons tent op, het waait hier wat, dus een goed klimaat om te kamperen. Oman is veilig, en hier in de buurt is er geen enkel hotelletje of guesthouse.

Terug uit de vallei rijden we verder zuidelijk

aanduiding van de route welke we op vrijdag rijden

De weg welke we volgen is baan 23. Deze weg wordt helemaal als snelweg aangelegd. Vele op- en afritten zijn nog voorlopig, wegwijzers zijn er nog niet geplaatst.

We slaan af richting Ibra. 7 km ten zuiden van het huidige stadje zijn er de resten van een deel van de oude stad. Het is niet gemakkelijk om te vinden, zelfs met de wegbeschrijving uit één van de reisgidsen. Dus vragen we aan een Omani waar de desbetreffende stadswijk zich bevindt. De man stapt in zijn auto en rijdt ons voor, een heel eind verder dan waar we terecht gekomen zijn.

De oude wijk Al Minzafah was ooit eigendom van rijke handelslui, behorend tot een lokale stam. De wijk ernaast behoorde tot een andere, vijandelijke stam. Sultan Qaboos, de machthebber sinds 1970, heeft de beide clans verzoend. Daarna zijn beide stadswijken verlaten.

Al Minzafah is gebouwd door families welke handel dreven met Zanzibar. Het eiland Zanzibar was ooit een deel van Oman, nu van Tanzania. De kooplui voerden allerlei zaken in welke op het eiland gevonden werden, en zij exporteerden allerlei luxe goederen welke zij ooit importeerden uit India.

De zeer grote huizen zijn nu vervallen. Omdat ze echter nog steeds privé eigendom zijn, vervallen ze verder. De staat kan ze niet restaureren. Enkel de stadspoort, staatseigendom is hersteld.

De machtige paleizen moeten ooit wel erg mooi geweest zijn.

hier aan de rand van de woestijn had elk huis zijn waterput

uitkijk op de oasebeplantingen

soms is het wat klauteren om een beter zicht te hebben

een hedendaags huis, zelfde stijl

Nu resten er nog de bewerkte deuren, gemaakt uit hout afkomstig uit Zanzibar, en deels ook daar van snijwerk voorzien.

in de wijk zijn er nog bewoonde huizen, helemaal in dezelfde stijl

een ander bewoond huis

zoals overal in Oman zijn er publieke toiletten, netjes onderhouden. Hier is er zelfs een toilet voor rolstoelrijders

Een eind verder langs de route komen we in Al Mudayrib. Hier bouwden de rijke kooplui forthuizen.

een van de fort-huizen

gefotografeerd over een muur, dit zijn de bovenste verdiepingen

de deuren zijn gesloten, we kunnen niet binnen om een kijkje te nemen

boven op een heuvel is er nog een rest van een groter forthuis

De kooplui uit beide steden voerden via de haven van Sur hun waren in en uit. In Sur zullen we over enkele dagen komen.

We rijden verder via de nieuwe snelweg, zien nergens een aanduiding, tot we na een hele tijd een wegwijzer zien welke ons vertelt dat we al meer dan 15km te ver gevorderd zijn. Een Omani vertelt ons terug te keren, we beseffen echter nog niet dat de snelweg een heel eind van de oude weg verwijderd ligt. Tot we uiteindelijk afslaan en een andere Omani ons de weg toont. Pas dan ontdekken we de afstand tussen beide wegen.
Uiteindelijk komen we dan toch bij Al Mintirib, een dorpje aan de rand van de Wahibab woestijn.

We houden halt bij een fort, gesloten wegens onderhoudswerkzaamheden. Oman restaureert het ene na het andere gebouw.


Bij het fort spreekt ons een man aan, welke ons vraagt waar we naartoe gaan. Hij heeft een bordje opgespeld met de naam van een woestijnkamp. We hadden het plan er morgen heen te gaan. We bespreken de prijs voor het voorrijden (door de woestijn) en een rit in de woestijn.

Een jeep rijdt ons voor, vertelt ons waar we op 4x4 en waar we in manuele 1ste versnelling moeten. Achter ons rijdt nog een Zwitserse familie. De chauffeur helpt daar waar auto’s blijven steken, ons moet hij niet helpen.

we starten vrij vlak

kamelen (in feite dromedarissen) behoren steeds bij een eigenaar

zand en nog eens zand, overal om ons heen. Na een tijdje klimt de weg, en gaat verder op en neer

het vroegere en het huidige vervoermiddel van de bedoeïnen. Kamelen worden nu gebruikt voor rennen (zoals de paardenrennen elders ter wereld)

net hier voorbij is er een erg steile klim gelijktijdig met een bocht in de weg, het zand ligt los. De vrouw kijkt of er hulp komt, hun auto is blijven steken. Onze voorrijder klimt in hun auto, laat zich wat achterwaarts zakken en maakt de bocht en klim zonder problemen. De man doet deze baan vele malen per dag, geen wonder ..

de route is nog moeilijk te zien door het stuifzand …

maar wel mooier tussen de duinen

de werking van de wind geeft dit effect

verrassend dat we hier vrij gemakkelijk rijden met half platte banden en in 4x4

hier kunnen bedoeïnen hun kamp opslaan, er is immers voedsel voor hun kamelen en geiten (erg stekelig)

Na 40 km door het zand komen we aan bij het kamp. Omdat we zelfbedruipend zijn, rijden we iets verder en vinden een plek onder een acacia.  Gelukkig verblijven we niet in het kamp, er heerst een lawaaisfeer tot diep in de nacht

onder de ene boom staat ons tentje en onze auto

Nadien maken we nog een rit met de auto van de man, duin op, duin af, soms hebben we het gevoel dat de auto wel zou omkippen of over kop zou gaan. Al bij al valt het mee.

hier en daar in de woestijn is er een waterput

het water wordt uit een grote diepte opgepomt. De hoeveelheid water is echter zo beperkt dat er slechts aan heel extensieve veeteelt kan gedaan worden

de man welke ons (tegen betaling) heeft voorgereden en waarmee we nu een rit door de woestijn maken

hier en daar maken we een korte wandeling, bij elke stap komt er meer zand in onze schoenen

na een tijdje dan maar de schoenen uitgieten …

zand glijdt weg onder onze voeten, het is wat balanceren om boven op een duin te geraken

in de rugzak moet er steeds water mee

door de wind verplaatsen de duinen zich continu

dit is het voer voor de kamelen en geiten, nogal wat verschillend met het malse gras in regenrijkere gebieden

vele kamelen zijn drachtig, over ongeveer 2 maanden zullen er jongen geboren worden

kamelenpqrade

een bedoeïnenkamp. Wegens een maatregel van Sultan Qaboos, moeten bedoeïenen nu in een huis in een dorp of stad wonen. Maar tijdens het weekend komen zij naar hun kamp terug. De andere dagen worden de dieren onderhouden door werkers uit Bangladesh

ook hier waait een constante wind, een tijdje na zonsondergang gaat de wind liggen

Door de wind ’s avonds zit onze tent nogal onder het heel fijne zand. Gelukkig kan zand gemakkelijk uitgeschud worden, dus alles is weer snel min of meer netjes.

zonsopgang geeft mooie kleuren

steeds helemaal aangekleed uit de tent komen, tenzij wanneer het nacht is .....

De terugweg uit de woestijn rijden we op eigen houtje. Gisteren had ik verschillende punten op de gps aangeduid, bovendien staat de weg ook op de gps aangeduid.

een steile afdaling in het zand, hier mochten we gisteren niet naar boven rijden

We houden nog even halt op een zijweg bij een oase. De weg er naartoe is geasfalteerd. Hier hebben we een beetje het gevoel op het einde van het land terecht te komen. De oase is erg groen en het zand komt tot in de oase. Een heel werk om dit gebied zandvrij te houden of over enkele tijd bestaat de oase niet meer.

enkele kinderen uit het dorp begroeten on in het Engels. Waarschijnlijk hebben ze nog niet veel toeristen gezien

oase en direct woestijn

Nadien vervolgen we onze weg richting oostkust.

de route welke we vandaag rijden

Een eind verder langs de nieuwe weg is de uitrit naar Wadi Bani Khalid. Eerst moeten we over een pas, daarna dalen we af en komen we in de wadi. Dit gebied is een plek waar Omani tijdens de weekends graag naartoe komen. In de wadi is de rivier op vele plaatsen afgedamd en staat er water met heel wat vissen. Het geheel is erg groen, er zingen vele vogels. Net een subtropisch paradijsje en een groot contrast t.o.v. de woestijn deze ochtend.

hier begint het gebied met de baden

wat een verschil tegenover de woestijn

waterkanalen brengen het kostbare vocht in de oase

de visjes zijn niet groot, er zijn er echter heel veel

Mensen mogen hier zwemmen tussen 8u30 en 17u30. Er geldt wel de conservatieve kledingregel. Omani zwemmen met hun kledij, de Pakistani, de Indiërs en andere inwoners zien we in een zwemshort, een enkele westerse vrouw zwemt ook in het ijskoude water, mét T-shirt en lange broek. Wij beperken ons tot foto’s nemen.

het diepste punt in dit gebied is 9,5m

overal zitten en staan redders op uitkijk

p de achtergrond een coffee shop en eetgelegenheid

geen wonder dat dit gebied Omani aantrekt

hier zwemmen westerlingen

De meeste mensen welke we hier zien zijn toeristen in een georganiseerde reis, hun chauffeurs, Omani, zitten samen onder een boom. Er zijn ook enkele families, blijkbaar hebben de kinderen vandaag geen school.

Nadien rijden we naar Sur, aan de kust, stof voor een volgend verhaal.

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

 

Plaats een Reactie

claudine Het zijn sfeervolle beelden van forten,wadi s en hoge zandduinen.Het moet niet eenvoudig geweest zijn jullie daar te verplaatsen zonder weg te glijden. Veel reisgenot verder en tot het volgende verhaal. Groetjes. Claudine en Guido Geplaatst op 14 Oktober 2018
Pieter Dag Lou en Stephan Wat een openbaring ! Spannend en mooi ! En uiteraard leerrijk. Vele groetjes Pieter en Jacqueline Geplaatst op 14 Oktober 2018
Katrien dag Lou en Stephan fijn dat jullie ons terug meevoeren naar een ander stukje wereld! gelukkig zijn er lieve Omani die jullie af en toe het juiste pad wijzen:) ik genoot vooral mee van de prachtige woestijnrit! geniet verder en hou het veilig hé zondagse groeten Katrien Geplaatst op 14 Oktober 2018
Van Hule Rita Na het vervullen van de kiesplicht met veel nieuwschierigheid jullie verslag gelezen. Amaai..wat een belevenis in een geweldig kader.Het is ook voor mij een nieuwe wereld die open gaat dank zij jullie verslagen. Bedankt voor je aanwezigheid vorige week donderdag! Geplaatst op 14 Oktober 2018
Wivine Is le dat avontuurlijk rijden! Veel zand, weinig of geen bewegwijzering en dan slapen onder die ene boom ........weeral een andere wereld die jullie ons laten zien! Mijn zondags ontbijt werd een ganse belevenis met het lezen van jullie verhaal! Ik kijk al uit naar het volgende! Wivine Geplaatst op 14 Oktober 2018
gaby Amaai Lou & Stephan, dat ziet er daar héél avontuurlijk uit! Alleen al de autorit met het vele zand... Voor mij een onbekend gebied (nu al wat meer). Al benieuwd naar jullie verder verhaal! Mooie reis samen!! Gaby Geplaatst op 13 Oktober 2018
Cecile Hallo,hier avond voor de verkiezingen...maar vandaag prachtig nazomerweertje Zo n kamelenmarkten zagen we met Willy in Tunesië ....leuk rondslenteren in Al Minzafah,mooie deurlijsten Ik las al over sultan Qaboos moskee in Muscat De rit over de zandpiste door de woestijn moet adembenemend mooi geweest zijn Gebied met plassen,baden ,wadi.., paradijselijk mooi Spannend avontuur verder...hier morgen spannende verkiezingsuitslagen Cecile Geplaatst op 13 Oktober 2018
Lieve Dank u wel voor het mooi verhaal. Een aparte wereld toch, en jullie zaten er blijkbaar al volop in. Ik heb het verslag bekeken en gelezen met een half oor bij het TV-nieuws. Er wordt blijkbaar volop gegokt op wie morgen burgemeester gekozen wordt, hier en daar, vooral in Antwerpen.... Tot later, en nog een toffe reis verder! Geplaatst op 13 Oktober 2018
LucFanGaby Moetrnochsantsijn? Geplaatst op 13 Oktober 2018

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking