Reisverhaal «Havana»

Stapje in de wereld deel 1 | Cuba | 0 Reacties 15 December 2017 - Laatste Aanpassing 27 Maart 2018

Ditmaal geen bus, maar een collectivo waarmee we Havana binnenreden en op het eerste zicht dachten we wel dat dit een interessant stad kon zijn, op de test van ons reukorgaan na …

Na het vinden een casa maakte we een verkennende wandeling langs de Malecon en kon Geert zich direct uitleven met het fotograferen van al die oldtimers die in Havana rondrijden, de ene al wat beter onderhouden of gerestaureerd dan de andere.

De volgende ochtend bezochten we het historisch centrum met zijn 4 hoofdpleinen met elk hun eigen belangrijke gebouw dat eraan grenst. We vervolgde onze wandeling door menig kleine straatjes die getypeerd waren met oude gebouwen. Je zag wel duidelijk dat de toeristische wandelstraten iets beter onderhouden waren, want vanaf je deze verliet veranderden de gebouwen naar kroten waarvan je zou denken dat ze binnen enige tijd zouden instorten. Ook viel ons op dat Havana onder leiding was geweest van verschillende grootsmachten op basis van de architectuur van de gebouwen. Zo deed el Prado ons denken aan de Champs Elysée en met het kapitool waande we ons in Washington. Havana dus duidelijk een land dat door veel verschillende entiteiten overheerst is geweest en dat er dus veel geschiedenis achter zit.

Wist je datje:

Wist je dat Cuba pas in handen was van de Cubanen zelf in 1959 en dat het tot deze tijd in bezit was van de Spanjaarden? De Spanjaarden hebben hun heerschappij derheen de geschiedenis wel eens verloren aan de Britten en Amerikanen, maar ze hebben dit land over de grote lijn altijd bezet. Het was pas tijdens de Cubaanse revolutie dat de Spanjaarden verjaagd werden en dat Fidel Castro de eerst Cubaanse president was van het Land. Afhankelijk van hoe je het bekijkt is Cuba eigenlijk nog maar een zeer jong land.

Onze derde dag in Havana gingen we naar de ander kant van het stad en bezochten we Vedado en Havana Centro. Ons initiële plan was om een deel met de bus te doen, maar deze poging faalde en uiteindelijk wandelde we een dikke 15 kilometer. In Vedado kregen we een heel ander zicht op Havana dan de typerende postkaart beeldjes met prachtige oude gebouwen, forten of old timers. Neen. Dit deel van Havana was overheerst door grote gebouwen, modernere wagens, grote boulevards en zelfs een China town! Je moest wel heel goed zoeken om een Chinees te vinden …

Havana Centro was dan weer een meer aangenamer deel van de stad, want hier was het meteen een pak rustiger en in deze buitenwijken is er uitgebreid plaats voor meer groen zoals de vele parkjes. Zo had je bijvoorbeeld het John Lenon park met een standbeeld van deze Beatle. Wel was zijn typerende bril afwezig, maar na het nemen van enkele foto's had een persoon in burger door dat er foto's genomen werden en plaatste ze de bril op het standbeeld. Blijkbaar is dit een aangestelde bewaakster van de bril omdat deze in het verleden al enkele keren gepikt is geweest. Dit standbeeld werd hier trouwens geplaatst omdat Fidel fan was van John Lennon.

Bij het verder door wandelen passeerden we een kerkje dat bekend zou zijn voor zijn prachtige Europese glasramen, maar je moet geluk hebben dat het open is omdat de openingsdagen en uren beperkt en wisselend zijn. Bij aankomst waren helaas de poorten gesloten en zouden we deze kerk niet kunnen bezichtigen. Bij het verlaten van het terrein zagen we wel een tuinman bezig en dachten we why not. We vroegen of er toch geen mogelijkheid was om dit kerkje te bezichtigen. Hij zou dit even navragen bij de priester, en na 5 minuten kwam hij terug naar buiten en kregen we groen licht om via een achterdeur binnen te gaan. Het was inderdaad een sober kerkje met mooie glasramen. De priester en nog wat andere mensen waren druk bezig om alles klaar te zetten voor Kerst. De kerk wordt dan mooi versierd, niet enkel de traditionele dingen zoals een kerststal maar ook een kerstboom en dergelijke, de versiering die wij thuis zetten wordt in Cuba ook in de kerk geplaatst.

Van hieruit zetten we koers richting het grote kerkhof, je kan het een beetje vergelijken met père lachaise, met gigantische marmeren graftombes van al de bekendste, lees rijkste, cubanen. Na het bezichtigen van de eerste graven werden we aangesproken door een local dat zich voorstelde als een werknemer van het kerkhof. Hij begon uitleg te geven over het graf waar we stonden en begon ons mee te nemen naar andere belangrijke graven. Wij maakten hem duidelijk dat we GEEN gids wilden, maar hij zei “Geen probleem, geen probleem. Ik werk hier gewoon dus kan je gewoon een paar zaken laten zien.” Hij bleef ons verder begeleiden en we kregen een soort van tourtje. Bon, na een 40 minuutjes eindigden de tour en gaven we de man, in ons ogen een eerlijk fooi. De man antwoorde hierop “nee dank u, dat is veel te weinig, voor een toer geef je minstens 15 dollar.” We keken hem even aan en dachten, “Ma gij durft!”. Er ontstond een discussie tussen hem en ons. We vertelde hem dat hij het beter afbolde en blij mocht zijn dat we hem iets hebben gegeven. Al weg wandelend bleef hij ons volgen en na roepen. Op een gegeven moment begon hij policia, policia te roepen om ons schrik aan te doen jagen. We dachten tuurlijk hoor jongeuh, we zullen eens zien wie gelijk heeft als de politie erbij te pas zou komen en wandelde gewoon door. Al gauw had hij door dat zijn truuckje niet zou werken en droop hij af. Maar beeld u eens in bij hoeveel toeristen dit wel werkt, dus “nice try but not today”. Dit laat nog maar eens zien, hoe Cubanen zijn, enkel voor het toeristen geld. Vreselijk! Elke dag hadden we wel iets aan de hand en elke dag probeert ergens een Cubaan ons in het zak te zetten. We sloten de dag af met la Plaza de la Revolucion waar een gigantische obelisk staat en op 2 grote overheidsgebouwen het gezicht van Ché en de andere rechterhand van Fidel uit de revolutie jaren.

De dag nadien waren we precies nog moe van de wandeling van gisteren, want we waren terug in slaap gevallen na het uitzetten van onze wekker. Gevolg, we vertrokken dus een pak later dan anders op onze dag uitstap in het stad. Als eerste stop hielden we halt bij het museum van de revolutie. De meeste toeristen starten hier hun rondreis door Cuba omdat ze in Havana landen, maar achteraf gebleken is het ook fijn om met dit museum te eindigen want het geeft een duidelijk overzicht van wat we allemaal gezien hebben de afgelopen dagen en de laatste puzzelstukjes vallen correct. Het museum is op het einde wel een beetje langdradig maar zeker de moeite om te bezoeken. Nadien bezochten we nog de laatste kleine plaatsjes die we nog wouden zien en we eindigden de dag met het bezoek van het fort aan de overkant van de rivier waar je om klokslag negen uur, na een korte ceremonie, een authentiek kanon afgevuurd wordt. Een buitenkansje waar Geert geen twee keer over moest nadenken. Achteraf gezien wat het een beetje schandalig dat ze hier zoveel geld voor durfde te vragen: Het fort zelf zie je niet omdat het donker is en er amper verlichting is voorzien en de ceremonie was ook maar ondermaats. Enfin, we hebben toch een oud spaans kanon zien afgaan ^^.

Havana werd met een knal afgesloten, morgen rijden we met een oldtimer naar Vinales om ons Cuba verhaal af te sluiten.

Groetjes,

Geert en Maite

 

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Havana»

Havana (30)

15 December 2017 | Stapje in de wereld deel 1 | Cuba | Laatste Aanpassing 07 Januari 2018

  • Havana Castillo
  • Havana
  • Havana : duidelijke Amerikaanse invloeden in de ja
  • Havana

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking