Reisverhaal «Siquijor»

Stapje in de wereld deel 2 | Filipijnen | 0 Reacties 30 Mei 2018 - Laatste Aanpassing 08 Augustus 2018

Met zijn +7.000 eilanden, staat de Filipijnen gekend voor zijn mooie, afgelegen eilandjes. Volgens de locals was Camiguin een topper, maar hier geraken was helaas een ander paar mouwen. Momenteel hadden de Filipinos zelf nog vakantie en deze houden van reizen in eigen land. Bijgevolg was de ferry voor de komende dagen volledig volgeboekt en zouden we niet binnen een bepaalde tijd op het eiland geraken. We namen dan maar genoegen met het toeristische eiland Siquijor om hier enkele dagen te vertoeven en dit zou zeker en vast ook de moeite zijn.

Eens aangekomen op het eiland werden we dood geslagen met tuk tuk chauffeurs om ons naar het hotel te brengen. Echter hadden wij op voorhand een beetje research gedaan en zou het een pak goedkoper uitkomen als we gewoon zelf met een gehuurde brommer naar het hotel zouden rijden. Twee personen met twee grote rugzakken op één brommer zou volgens de Filipijnse standaard wel moeten lukken, maar dit zagen we niet bepaald zitten. Er werden vervolgens twee brommers gehuurd vanwege de wel heel lage huurprijs die we kregen. Op deze manier hadden we elke een brommer voor de komende dagen gehuurd en kon Maïté haar eerste brommer ervaring opdoen terwijl Geert eens van de vrijheid van het alleen rijden kon genieten. De komende dagen trokken we erop uit met onze brommer om het 70 kilometer grote eiland te verkennen met Eli en Mark, een Frans/Spaans koppel waarmee we aan de praat geraakte op de ferry en waarmee we later nog zouden verder reizen.

We namen onze eerste twee dagen de tijd om op het gemak met de brommer het eiland te verkennen. We reden naar enkele watervallen om erin te zwemmen en bezochten een gekend strand. Twee maal waagden we eveneens een poging om de oh zo prachtige zonsondergang van siquijor te kunnen aanschouwen, maar de wolken speelden altijd in ons nadeel.

De derde dag gebruikten we om de heuvels in te trekken met de brommer. We bezochten een grot waar je natuurlijk een gids voor moest huren om erin te geraken. Blijkbaar heeft Maïé een goede vriend gevonden in Mark, want deze weigerde een gids te huren voor een grot te bekijken. Ook weigerde hij inkom te betalen om gewoon tot onder te wandelen en eens een kijkje te nemen. Na even moeilijk te doen, mochten we onder eens een kijkje gaan nemen als dat onze beslissing zou helpen om een gids te huren of niet. En rara, wat volgde? Inderdaad, Mark ging stiekem toch de grot in, gevolgd door Maïté. Bij het naar buiten gaan vroeg de man of we naar binnen zijn gegaan en pokerface Mark en Maïté ontkende dit. Je kon gewoon zien aan het gezicht van de gids aan de inkom dat hij wist dat we logen! Die avond waagden we opnieuw een poging om de zonsondergang te zien, maar helaas, weer wolken!

De volgende dag zou onze laatste dag op het eiland zijn en kozen we op het gemakje nog wat aan de blog te werken en wat foto's te sorteren. Ook zou Geert zijn kunnen uitgedaagd worden door een neon blauwe kingfisher, want hij is Geert al enkele dagen aan het pesten! Op onze eerste dag had deze felle, blauwe kingfisher zich namelijk laten zien aan de ontbijttafel en toen Geert uiteindelijk besloten had zijn camera te halen, vloog hij weg juist op het moment dat Geert in positie zat en aan het zoomen was. De tweede dag aan de tafel had Geert zijn camera bij, maar was hij nergens te bespeuren. De derde dag had Geert geen camera bij en juist op het moment dat Geert denkt: “hmmm, ik zou mijn camera moeten gaan halen, sebiet zit dien vogel er weer”, wie komt op dagen? Ja hoor, Geert zag een blauwe flits en hoorde zijn lokroep. Hij zit in de buurt! Op het moment dat Geert hem kon spotten vloog hij wel meteen weg. Terwijl Geert denkt, gemiste kans voor vandaag en rustig verder ontbijt komt hij toch niet terug zeker? Hier bovenop zette hij zich op de meest ideale plaats om vanaf onze tafel een foto te kunnen trekken. Bijna een perfecte locatie kan je zeggen. Helaas gebeurde identiek hetzelfde als op dag 1, Geert zit in positie en hop, hij was weg. Godver, hij doet het echt express hé! Van een nederlaag moest Geert niets weten en we maakten een toertje met de scooter naar twee baaikes waar we mogelijks kingfishers konden zien, maar helaas draaide dit op een sisser uit. Tijdens het schrijven van de blog op de vierde dag was het geluk echter aan zijn zijde. Vanuit het niets ziet hij een blauwe kingfisher voorbij vliegen en zich op de elektriciteitsleiding zetten op 5m, recht voor Geert zijn neus terwijl zijn camera langs hem lag. Voorzichtig nam Geert de camera en hopla, 3 foto's. Hebbes! De oh zo camera schuwe kingfisher is op de gevoelige plaat vastgelegd. Geert wint!

Op naar Dauin om de voetjes terug nat te maken en te gaan duiken!

Groetjes,

Geert Naulaerts

 

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Siquijor»

Siquijor (15)

30 Mei 2018 | Stapje in de wereld deel 2 | Filipijnen | Laatste Aanpassing 10 Augustus 2018

  • Huisje
  • Safety first bij de watervallen
  • Waterval
  • Grote gecko

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking