Reisverhaal «Tulum - Coba - Cenote duiken»

Stapje in de wereld deel 1 | Mexico | 0 Reacties 13 November 2017 - Laatste Aanpassing 29 Januari 2018

Tulum, een stad bekend om zijn ruïnes die op het strand gelegen zijn alsook zijn vele cenotes om in te duiken.

Alvorens we ons in het grootste ondergrondse water complex ter wereld begaven met een gigantisch netwerk van kilometers grotten, bezochten we de ruïnes van Tulum zelf. We hadden gehoord dat we hier bij/voor openingstijd moesten aankomen als we voor de toeristenhorde wou zijn.We kunnen bevestigen dat deze informatie waar is! Wij kwamen aan om half 9, met toen een 3-tal bussen op de parking, maar wanneer we rond half 10 naar buiten gingen stonden er gauw 22 grote bussen en 20 minibusjes... Je kan je dus inbeelden hoeveel volk hier aanwezig was en het gaat hier maar over een site met een kleine oppervlakte. Het was koppen lopen naar de uitgang! De ruïnes zelf zijn vooral bekend voor hun mooie ligging aan de zee, wat de site speciaal maakt, maar eigenlijk vonden wij die ruïnes maar niets. Veel te veel volk, heel klein en veel te duur voor wat het was. Voor ons was het een serieuze tegenvaller... Wij geven als tip, overslaan die handel :) Hopelijk zal het duiken sjieker zijn!

Mexico is een van de weinige plekken ter wereld waar je kan duiken in cenotes, grote zinkgaten die toegang geven tot een ondergronds netwerk aan grotten gevuld met grondwater. Zelfs de Maya's waren zich hier van bewust. Vele Maya ruïnes zijn gelegen recht op een cenote of zijn op een of andere manier gelinkt aan deze cenotes omdat ze toegang tot vers water gaven. Het verwonderd dan ook niet dat deze Cenotes heilig waren voor de Maya's die leefden in een droog gebied dat omringd is door zeewater. In de volgende alinea's beschrijven we onze duikervaringen in dit grotten stelsel, maar op het einde volgt er nog een stukje over de ruïnes van Coba die by the way wel de moeite waard zijn om te bezoeken. De duikfanaten, of geïnteresseerde, lezen verder, de andere springen best naar de laatste alinea ;).

Als intro tot het grotduiken kozen we voor Angelita en Las Calaveras, twee van de populairdere cenotes. De eerste cenote, Angelita, is een meer geavanceerdere site wegens zijn diepte. Je daalt in deze put eerst recht naar 30m waar zich een wolk van sulfer bevind. Vervolgens ga je verder door tot je op ongeveer 35m onder de sulfer wolk uitkomt. Bij het doorbreken van deze sulferlaag verlies je oog contact met alles, dus dit kan een beetje eng zijn voor sommige. Lang blijf je niet onder deze wolk, want er is bijna niet te zien. Je stijgt terug door de wolk heen en als iedereen traag genoeg gaat, dan kom je boven en zie je enkel de hoofden van de andere duikers uit de wolken komen. Als je even vergeet dat je in glas helder water aan het duiken bent, dan creëert deze wolk het speciale effect waar het lijkt dat je net doorheen een wolk gevlogen bent en wanneer je wat rond zwemt lijk je boven de wolken te zweven. Lang hebben we wel niet kunnen genieten van dit speciale effect, want we moesten vrijwel direct opstijgen van de gids. Na slechts een beperkte duik van 20minuten bleek de Amerikaan in onze groep al onder de reserve limiet van 50bar te zijn gedaald. Het zou even een gespannen sfeer zijn tussen ons vier want Geert had nog over de 140bar over en kon er niet mee lachen dat hij enkel voor een touch and go duik had betaalt. Finger crossed dat dit niet weer gebeurt bij onze tweede duik.

Onze tweede duik bracht ons bij Calaveras. Wat deze cenote speciaal maakt is enerzijds de manier van betreden. Bij deze cenote moet je met volledige duikuitrusting eerst vanaf een 3-4m hoogte naar onder in de cenote springen. Na enkel pogingen kon Maite niet overtuigd worden om de sprong te maken, want ze blokkeerde elke keer. Ze koos dan maar voor de moeilijke optie, via de gladde exit ladder naar onder te kruipen. Deze cenote heeft geen een sulferlaag zoals bij Angelita, maar wel een “halocline”. Dit is een overgangszone tussen een zoete en zoute waterlaag aangezien beide lagen niet mengen. Het zoete water “drijft” eigenlijk op het zoute water vanwege hun respectievelijke dichtheid. Als je net boven deze laag zwemt en kijkt naar de andere duikers, dan lijkt het net alsof ze boven het water aan het vliegen zijn door de troebele overgangszone. Wanneer je door de laag duikt en je voorganger beide lagen te veel mengt met zijn palmbeweging, dan wordt alles zeer wazig. Maite zwom voorop en liet Geert ervaren wat Maite elke dag ervaart als ze geen bril of lenzen draagt ;).

De volgende dag lieten we het cenote duiken even bezinken. Vandaag geen dag duiken, maar een bezoekje aan de ruïnes van Coba. Coba was een van de meest invloedrijkste Maya staten uit de Yucatan Peninsula gedurende de vroege periode van de Maya. Het gehele gebied is ongeveer 80km² groot en her en der liggen er clusters van huizen of complexen verspreid in deze bosrijke omgeving. De meeste toeristen huren hier een fiets om van cluster tot cluster te fietsen, maar wij verkozen toch om onze beentjes te gebruiken en te wandelen. Uiteindelijk bleken de ruïnes die je kon bezoeken echt niet zo ver uit elkaar te liggen ;). Wat deze ruïnes een voordeel geven over de ruïnes van Coba zijn het lagere aantal bezoekers, maar ook de mogelijkheid om de hoofdpiramide te beklimmen. Na een steile trap van 130 treden sta je op de 40m hoge top en wordt je getrakteerd over een uitgespreid zicht over het omringende woud met een uitstekende piek van een andere tempel die boven de bomen komt uitpiepen. Lang bleven we hier niet, want Geert voelde zich precies een visstick die in de oven gezet was. Terwijl er duidelijk meerdere mensen problemen hadden bij het afdalen van deze steile trappen, ging hij toch verbazingwekkend snel naar onder om wat schaduw te zoeken. Hij zit toch liever in het water dan in de zon hoor :).

Voor onze vierde dag in Tulum gingen we opnieuw duiken. Maite had vanaf het begin gezegd dat ze maar één dag ging mee duiken, maar deze duiken zijn zo speciaal dat ze uiteindelijk toch besloot om een tweede dag mee te gaan. Dit keer gingen we voor de quasi twee populairste cenotes: Dos Ojos en the Pit. We begonnen met the pit, een meer geavanceerde site vanwege de diepte. Maïté was die dag nogal vergeetachtig... Het begon al bij het vergeten van haar vinnen alvorens het water in te gaan. Met slechts een kleine vertraging zaten we in het water met al ons materiaal. We gaven elkaar het oke signaal en begonnen af te dalen. Al vrij snel had Maite door dat ze geen zeemeermin is en spurtte ze omhoog. Blijkbaar had ze in haar verstrooidheid vergeten haar ontspanner in de mond te steken en was ze zonder ademautomaat begonnen aan de afdaling. Vrij essentieel tenzij je een uurtje je adem kan inhouden natuurlijk ;). We daalden tot een dikke 30m af in deze gigantische put, bezochten enkele gleuven en grotjes op de bodem en stegen cirkelend op toen een zeker luchtvoorraad bereik werd. Wat deze cenote echter zo speciaal maakt is het lichtspektakel van zon licht. Beeld je in, je ziet op 30m diep in een cenote dat bestaat uit glas helder zoet water. Aan de oppervlakte is het zonnig en er is geen wolkje te bespeuren. Bijgevolg zie je op diepte hoe het licht door de verder gelegen opening het water penetreert. Dit zorgt voor een scene met lichtstralen die tot de bodem schijnen in azuurblauw water en terwijl zie je andere duikers in dit portret opstijgen. Het laat je zo een plaatje zien dat direct op een poster thuis hoort.

In de namiddag bezochten we Dos Ojos. Dit is zowat DE bekendste cenote en dit was te zien aan het aantal auto's met duikers en snorkelaars op de parking. Wij doken hier op de Barbieline omdat de dag toeristen normaal al door waren naar een andere site en het dus rustiger zou zijn. Bij de duik in deze cenote konden we enkele stalagtieten en stalagmieten zien. Waarom deze DE bekendste duikplek was, is ons tot op de dag van vandaag nog niet duidelijk. De andere drie cenotes die we al bedoken hadden waren veel indrukwekkender.

Op onze laatste dag in Tulum ging Geert toch nog eens duiken, want hij had er nog niet genoeg van. Hij koos ervoor om voor zijn eerste duik opnieuw voor Angelita te kiezen. Hij was er nog altijd niet goed van dat hij vorige keer maar een touch en go heeft kunnen doen wegens de derde duiker in het groepje. Deze dag bleek hij enkel met de gids te gaan omdat niemand anders zich gemeld had. Aangezien hij een prive gids had, konden ze meer naar hun persoonlijk limieten duiken. Zo gingen ze om te beginnen al naar 40m en namen ze in de duisternis onder de sulferlaag enkele minuten de tijd om naar verloren Go-Pro camera's te gaan zoeken van andere duikers. Op het eind van het seizoen blijkt dit zowat een goudmijn te zijn. Helaas hebben ze er geen gevonden. Tegen de bodemtijd erop zat stegen ze tot net boven de sulfer laag en speelde ze een beetje door in en uit de wolk te komen. Ook werd er geprobeerd om enkele foto's te nemen. Bij het opstijgen doken ze op een gegeven moment enkele minuten door een smalle, donkere tunnel in de wand. Veel bewegingsruimte was er niet en zonder zaklamp heb je hier niets te zoeken. Deze tunnel liet je proeven van wat grotduiken echt inhoud. Dit is dan ook een onderdeel dat de gids nooit met beginners doet en niet enkel omdat ze door hun luchtvoorraad zitten.

Als laatste cenote doken de twee op Dreamgate. Deze relatief ondiepe cenote is een van de spectaculairste qua rots formaties. Deze site is een duistere grot dat bezaaid is met stalagmieten en stalagtieten. Een prachtige grot om in te duiken die offlimites is voor beginners omdat je hier goede controle moet hebben over uw balancering, anders maak je deze rotsformaties kapot. Uiteindelijk zouden ze deze grot twee keer aaneensluitend kunnen doen omdat hun lucht het toeliet om nog eens te genieten van deze grot, maar dan vanuit de andere richting.

Uiteindelijk hebben we in 5 cenotes gedoken en kunnen we concluderen dat geen enkele hetzelfde was. Iedere cenote heeft zo zijn eigen kleine touche die het speciaal maakt om hier in te duiken. Het kost misschien wel wat geld, maar dit zijn een van onze mooiste duiken die we tot nu toe gedaan hebben!

Groeten,

Geert en Maite

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking